به «بهشت» بیاورید، پولشان میکنیم!
«آرمان امروز» از نقشه جدید شهرداری تهران برای جبران کسری بودجهها از طریق اخذ مالیات از خانه های خالی و به محاق رفتن طرح چابک سازی گزارش میدهد
آرمان امروز: شهرداری تهران با مشکل کمبود بودجه در سال ۱۴۰۱ مواجه است و دخل هنگفت این نهاد شهری، به خرجش نمی رسد. با این حال در ماههای اخیر برای تامین هزینههای خود، آنچنان با کسری بودجه مواجه شده که به گفته خود اعضای شورای ششم، مجبور به فروش املاک دانه درشت تحت تملک این نهاد شهری برای پرداخت حقوق و و ریخت و پاشهای این خانواده ۶۴ هزار نفری گردیده است، حالا به نظر میرسد این نهاد با حمایت مستقیم و بلامنازع شورای، شهر نقشه و دورخیز بزرگی را برای چنگ اندازی به درآمدهای مالیاتی برای تامین کسری بودجهاش در سر میپروراند! همین چند هفته قبل بود که شهردار تهران برای ارائه گزارشی از عملکرد خود به شورای شهر رفت. جلسهای که چندان برای وی خوش یمن نبود وبرعکس چالشی جدید را برای شهرداری به همراه داشت. در آن جلسه حبیب کاشانی، خزانه دار شورای شهر تهران که گویا از ارائه گزارش شهردار تهران چندان دل خوشی ندارد با افشای این مطلب که شهرداری تهران تنها در دو ماه اول سال ۶ هزار میلیارد تومان کسری بودجه داشته است، گفت: «چرا شهرداری تهران برای پرداخت حقوق خرداد ماه کارمندانش باید یکی از ساختمانهای شرکت اتوبوسرانی و قطعه زمینی را بفروشد؟» وی در ادامه این انتقاد تند خود به شهردار گفت: «پیشبینی میکنم با این رویه در ماههای آینده حتما شهر آفتاب حتی شهروند و حتی همشهری را نیز خواهید فروخت! برای همین به نظرم باید تدبیری بیندیشیم .اگر قرار باشد در یک چهارم سال (که پیک سال) است نتوانیم درآمدی حاصل کنیم، مسلما قادر نخواهیم بود تا رویاهایی که در ذهنمان است را عملی کنیم.»
تنها مدت کوتاهی از بیان این سخنان نگذشته بود، که شهردار و شورای شهر، راهکار مورد نظر کاشانی برای تامین کسری بودجه شهرداری را پیدا کرده باشند. راهکاری که با حضور رئیس سازمان مالیاتی کشور در صحن شورا از آن رونمایی شد. در این جلسه که ظاهرا برای ارائه گزارشی در خصوص وضعیت اخذ مالیات در تهران وتبادل نظر در خصوص سهم تهران از درآمدهای مالیاتی برگزار شده بود، تعدادی از اعضای شورای شهر چندین بار از منظر خواستند تا اخذ مالیات از خانههای خالی و منازل لاکچری را به شهرداری بسپارد. وظیفهای که یکی دو سالی است دولت بردوش وزارت مسکن و شهرسازی گذاشته اما به نظر می رسد در تحقق آن چندان موفق نبوده است. در این شرایط حجت الاسلام سید محمد آقامیری، عضو شورای شهر تهران در این جلسه با اشاره غیر مستقیم به ثروت عظیمی که می توان ازطریق اخذ مالیات از خانه های خالی کسب کرد در تهران گفت: «هدف ما از مالیات خانه های خالی، اخذ مالیات نبود بلکه می خواستیم این منازل به چرخه مسکن وارد شوند. در واقع شناسایی این خانهها به این دلیل است که مشکلات مسکن برطرف شود. وی سپس به ناتوانی دولت در اجرای این طرح اشاره کرده و افزود: ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار مسکن خالی در کشور داریم که یک میلیون و ۸۰۰ هزار واحد تحت مالکیت کسانی است که بیش از یک ملک دارند. باید قانون در این زمینه به صورتی باشد که این افراد مالیات مسکن سرمایه ای خود را پرداخت کنند. مسکن دوم باید ۳۰ درصد مالیات و برای تعداد مسکن بیشتر مالیات نیز افزایش پیدا کند. اما شاید صریحترین و بیپرده ترین اظهار نظر در مورد نقشه شهرداری برای کسب در آمد از طریق اخذ مالیات از خانه های خالی را ناصر امانی، یکی دیگر از اعضای شورای شهر کرده باشد. میگویند مردم اکثرا حرف های جدی خودشان را به شوخی وطنز عنوان می کنند! درست مثل امانی که در این جلسه ابتدا به شوخی خطاب به رئیس سازمان مالیاتی گفت: «امروز حس کردم به جای آقای صارمی، معاون شهرسازی که به عنوان منبع درآمدهای شهرداری به آن نگاه می کنیم آقای دکتر منظور از این به بعد قرار است همه منابع مالی مورد نیاز شهرداری تهران را تامین کنند!» گرچه امانی بلافاصله تلاش کرد تا جمله خود را اینگونه تصحیح کند: «البته این نکته را به شوخی عرض کردم.»
لزوم اصلاح ساختار ناکارآمد شهرداری
آبان ماه سال 97 بود که طرح «الزام شهرداری تهران به ادغام و کاهش حوزهای معاونت شهرداری از 9 سطح به حداکثر 6 سطح سازمانی و حذف پستهای قائممقام و یا جانشین و مشاور در کلیه واحدهای ستادی، مناطق، سازمان ها و شرکت های تابعه» با 16 امضا تقدیم هیات رئیسه شورای شهر پنجم تهران شد. بر اساس این طرح مدیریت شهری تهران باید امکانسنجی ادغام مناطق 22 گانه و تجمیع معاونتهای 9 گانه شهرداری را با دو هدف تقویت حوزه عمل مدیران محله و سبکسازی ساختار بزرگ شهرداری، انجام میداد. اما با گذشت چند سال و با پایان عمر شورای پنجم و سپری شدن حدود یک سال از عمر شورای شهر، طرح مذکور را عملیاتی نشده و به نوعی به محاق رفته کارشناسان بر این باورند که در حال حاضر ساختار بزرگ شهرداری تهران به لحاظ گستردگی تعداد معاونتها، پستهای سازمانی و... سبب شده تا بخش زیادی از تصمیمات مدیریتی به صورت جزیرهای و همراه با موازیکاریهایی انجام شود که نتیجهای جز توزیع نادرست منابع محدود به سمت پروژههای غیرضرور و غیر اولویتدار نداشته است. در این رابطه و درباره آن مصوبه، محمود میرلوحی یک عضو شورای شهر تهران، در رابطه با این طرح به «آرمان ملی» میگوید: «در سال 97، قرار بود تعداد معاونتهای در شورای شهر مشخص شود، اما برخی از اعضای شورای پنجم معتقد بودند که این امر باید بر عهده شهرداری گذاشته شود که کار کارشناسانهتری صورت گیرد. همانطور که هزینههای شهرداری در سال 96 شش هزار میلیارد تومان، در سال 97 هفت هزار میلیارد تومان و حالا این هزینههای جاری به حدی رسیده که امکان اقدامات عمرانی را از شهرداری میگیرد و هر چه این سازمان دارآمد دارد باید در این حوزه صرف کند و امکان ادامه فعالیت را با این شرایط از شهرداری گرفته است. قطعا ما با وجود تاخیر چهارماهه شهرداری، در کمیسیون برنامه و بودجه پیگیر این موضوع هستیم که به سرانجام برسد.» این عضو سابق شورای شهر تهران می افزاید: «متاسفانه در وضعیت فعلی بدون دلیل و منطق تعداد نیروها افزایش بیرویهای پیدا کردهاند و باید جلوی این موضوع گرفته شود. در شهرداری تهران به طور متوسط سالانه در 22 منطقه، 10 هزار پروانه صادر میشود و حدود 8 هزار پروانه آن زیر 200 متر است، ما در حالی با این حجم از نیرو در شهرداری مواجه هستیم که روزانه 2/1 پروانه در هر منطقه تهران صادر میشود و با تعدد پستها و امضاها، به جای اینکه یک پروانه ساختمانی در دو تا سه روز صادر شود، این کار به یک ماه میرسد. موازی کاری، امضاهای بیمورد و مواردی از این قبیل باعث افزایش بیمورد انرژی و زمان در شهرداری و شهر تهران خواهد شد. متاسفانه تعدد و افزایش نیرو در شهرداری باعث سرعت کار نشده، بلکه زحمت مردم نیز بیشتر کردهاست.»
از وصول مالیات تا قلدری
اعلام آمادگی اعضای شورای شهربرای وصول مالیات خانه های خالی و لوکس در حالی است که همین شورادر دوره گذشته و در سال 98، لایحهای را مبنی بر برون سپاری وصول مطالبات غیرقابل دسترس شهرداری تهران به تصویب رساند که بر اساس این مصوبه شهرداری تهران میتواند وصول مطالبات معوقه غیرقابل دسترس را به صورت «کارگزاری »واگذار کند و 10 درصد از اصل طلب را به آنها بدهد. به زبان ساده شورای شهر برای وصول مطالباتش دست به دامان بخش خصوصی شده بود. موضوعی که آن زمان رسانه ها در موردش نوشتند: «شهرداری برای وصول مطالباتش ، دست به دامان شرخرها شده است!» حالا به نظر می رسد شهرداری خودش به تنهایی در نظر دارد، نقش همان «شرخر» ها را برای وصول مالیات از خانه های خالی ایفا کند چرا که مالیات 500 هزار خانه خالی چیزی نیست که بتوان به سادگی از درآمد آن در این روزهای بی پولی، صرفنظر کرد!
ارسال نظر