چه کسی ذخایر نفت دنیا را در مشت دارد؟
شرکتهای بزرگ نفتی در ایالات متحده اخیراً تحت فشارهای زیادی برای افزایش تولید قرار گرفته اند زیرا قیمتها در بازار در حال جهش است.
خبرآنلاین: شرکتهای بزرگ نفتی در ایالات متحده اخیراً تحت فشارهای زیادی برای افزایش تولید قرار گرفته اند زیرا قیمتها در بازار در حال جهش است.
در عین حال، دولت ایالات متحده و همچنین اتحادیه اروپا به دنبال عرضه بیشتر در سراسر جهان هستند. وود مکنزی فقط یک خبر بد برای آنها داشت. بر اساس تحقیقات جدید موسسه مشاوره انرژی، بیش از نیمی - به طور دقیق ۶۵ درصد - از ذخایر نفت و گاز کشف شده جهان تحت کنترل شرکت های ملی نفت است.
این شرکتهای ملی نفت عبارتند از آرامکو عربستان، قطر انرژی، ادنوک ابوظبی، روسنفت و گازپروم روسیه، شرکت ملی نفت ایران و پترولئوس ونزوئلا.
به گفته تحلیلگران وود مکنزی، این هفت شرکت، اگر از ظرفیت اضافی خود استفاده کنند، می توانند به تولید نفت و گاز با نرخ فعلی خود برای ۴۰ تا ۶۰ سال آینده یا حتی بیشتر ادامه دهند.
تحلیلگران خاطرنشان کردند که این شرکت های ملی نفت بوده اند که از سال ۲۰۱۱ تاکنون ۴۱ درصد از کل اکتشافات جدید نفت و گاز را انجام داده اند. علاوه بر این، در این گزارش آمده است که سهم شرکت های ملی نفت در اکتشافات جدید از سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است زیرا فشار انتقال انرژی باعث تکامل استراتژی های اکتشاف آنها می شود.
در این گزارش آمده است که در مجموع، شرکتهای ملی نفت از سال ۲۰۱۱ معادل بیش از ۱۰۰ میلیارد بشکه نفت کشف کردهاند که دو برابر آن چیزی است که شرکتهای بزرگ نفتی غیر ملی کشف کردهاند.
برخی کارشناسان بر این باورند که این بشکههای نفت و متر مکعب گاز داراییهای سرگردانی در آینده هستند که قبل از فرا رسیدن اواسط قرن منسوخ خواهند شد.
با این حال، اینکه چنین استدلالی چقدر معتبر است، موضوع متفاوتی است. شش ماه گذشته و به ویژه سه ماه گذشته، باعث تجدید نظر جدی در اولویت پایتخت های اروپایی و واشنگتن شده است. هر دو از مخالفان سرسخت نفت و گاز به مدافعان محتاط تبدیل شدهاند، زیرا امنیت انرژی برای اولین بار در سالهای گذشته بر ترس انتشار گازهای گلخانهای غلبه کرد.
هر چقدر هم که این موضوع درست باشد، دولت های اروپا و ایالات متحده، دو نفر از بزرگترین مصرف کنندگان نفت و گاز در جهان، بر این باورند که تمرکز مجدد بر امنیت انرژی تنها یک موضوع کوتاه مدت خواهد بود. نفت و گاز تنها برای چند سال دیگر و تا زمانی که به اندازه کافی پارک های بادی و مزارع خورشیدی ساخته شود لازم خواهد بود.
این واقعیت که خریداران اروپایی در حال امضای قراردادهای بلندمدت برای LNG ایالات متحده هستند، چیز دیگری را نشان می دهد. این نشان می دهد که باید اذعان کرد که نفت و گاز ممکن است نه برای سال ها بلکه برای دهه های آینده پر تقاضاترین باشد و تنها هفت شرکت وجود دارد که میتوانند تولید نفت و گاز را برای دهههای آینده بدون فشار نظارتی، دولتی یا سرمایهگذار فعالی که در سالهای اخیر تحت فشار قرار گرفته است، ادامه دهند، فشاری که بر نرخ تولید آن تأثیر گذاشته است. پس آینده متعلق به شرکت های ملی نفت است.
ارسال نظر