تصاویری از خودرو ۵۰۰ میلیونی بالدار!
سومین ویژگی دیگر این خودروی خورشیدی، این است که درهای خودرو، مثل ماشینهای با کلاس، به سمت بالا باز میشود و اینطور به نظر میرسد که اگر باد کافی بوزد، او میتواند با خودرویش پرواز کند.
همشهری آنلاین: خلاقیت نوعی توانایی در تولید ایدههای نو از طریق ترکیب، تغییر و یا بهکارگیری دوباره در یک ترکیب و طرح جدید است. در گوشه و کنار جهان هم آدمهای خلاقی پیدا میشوند که نه از هیچ، بلکه با ایجاد تغییر در دستاوردهای گذشته، راههای نویی را تجربه میکنند.
این روزها تولید یک ماشین خورشیدی خلاقانه در شبکههای اجتماعی بر سر زبانها افتاده؛ ماشینی که یک معلم ریاضی هندی به نام «بلال احمد»، آن را پس از ۱۱ سال خون دل خوردن و تلاش، تولید کرده. او میگوید اگر از نظر مالی حمایتش میکردند، شاید ایلان ماسک هند میشد.
اولین نکتهی قابل توجه در خودروی خورشیدی احمد، آن است که او ماشین ارزانقیمتی را برای خورشیدیکردن انتخاب کرده. خودش میگوید: «برای مردم معمولی، داشتن خودروهایی مثل بنز، فراری یا بی ام دابلیو، یک رؤیا است و فقط تعداد کمی میتوانند به آنها دست یابند. ایدهی من ساخت خودرویی ساده بود که حسی لوکسبودن به مردم عادی بدهد.»
دومین مورد قابل توجه در مورد اتومبیل احمد، این است که او همهی فضاهای خالی خودرو را با پنلهای خورشیدی پوشانده، یعنی از کاپوت و سقف ماشین گرفته تا شیشهی عقب آن، پر از کریستالهای سیلیکونی است.
سومین ویژگی دیگر این خودروی خورشیدی، این است که درهای خودرو، مثل ماشینهای با کلاس، به سمت بالا باز میشود و اینطور به نظر میرسد که اگر باد کافی بوزد، او میتواند با خودرویش پرواز کند.
آیا خودروی او در هوای ابری هم راه میرود؟
جامو و کشمیر، از سردترین مناطق کشور با آب و هوایی غالباً ابری هستند. بلال میگوید: «من از پنلهایی استفاده کردم که حتی در روزهای کم نور، بالاترین بهرهوری را داشته باشند.» اما پنلهای خورشیدی اتومبیل او هم خاص هستند. او برای تولید این خودرو، از پنلهای خورشیدی تککریستالی استفاده کرده که در آنها هر سلول نیروزای نوری، از یک کریستال سیلیکونی ساخته شده و این مدل در مقایسه با دیگر پنلهای خورشیدی، یعنی پلی کریستالینها، انرژی الکتریکی بیشتری تولید میکنند. همچنین احمد میگوید به وسیله کنترل از راه دور، میتواند همزمان با جابجایی خورشید در آسمان، جهت پنلها را تغییر دهد.
هزینه تولید این خودرو چقدر بوده؟
اختراع احمد بدون هیچ حامی مالی تولید شده. او پس از مطالعهی مدلهای مختلف خودروهای دههی ۵۰ میلادی و مشاوره با متخصصین، بیش از ۱/۵ میلیون روپیه (حدود ۵۰۰ میلیون تومان) برای ساخت خودروی کاملاً اتوماتیک خود هزینه کرده است. (این در حالی است که قیمت خودروی ۲۰۷ اتوماتیک بنزینی در کشور ما در این روزها، حدود ۵۵۰ میلیون تومان است.)
آرزوی بلال احمد چیست؟
احمد امیدوار است با تأسیس شرکتی، بتواند خودروی خود را به تولید انبوه برساند تا موقعیت شغلی باارزشی برای جوانان منطقهی زندگیاش فراهم شود. او میگوید نام شرکتش را «YMC» خواهد گذاشت که از حروف ابتدایی نام فرزندانش، یوشا و مایشا تشکیل شده است.
ارسال نظر