گرانی، جمعیت زنبور‌های عسل در ایران را کم کرد!

ایلنا: رییس کانون صنعت زنبور عسل کشور از کاهش ۴۰ درصدی جمعیت زنبورها خبر داد.

عفت رئیسی:

* بدون اقرار تمام زنبورستان‌های ایران بیمار هستند و از آنجایی که هزینه دارو 300 درصد گران شده است بسیاری از تولیدکنندگان عسل چاره‌ای ندارند جز اینکه داروی‌های ارزان قیمت و بی‌کیفیت چینی به زنبورها بدهند تا کلنی‌هایشان حفظ شود.

* (با اشاره به تلف شدن 40 درصد از زنبورهای عسل در سال جاری): چندین نوع ویروس و بیماری در بین زنبورها شایع است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به انگل واروآ، نوزوما اشاره کرد؛ متاسفانه بیشتر زنبورستان‌های کشور به دلیل کمبود گرده و منابع شهد ضعیف شده‌اند و بیمار هستند.

* بحث پایش زنبورستان‌ها مدتی انجام ‌شد اما از آنجاییکه کندو‌ها کوچ می‌کنند نمی‌توان این پایش را ادامه داد. و باید هم زمان با توجه به شرایط اقلیمی مناطق مختلف درمان یک پارچه صورت بگیرد. بیش از80 درصد کندوها در فصل پاییز به مناطق جنوبی کشور مانند هرمزگان، بوشهر، خوزستان، جنوب کرمان و کهگیلویه و بویراحمد و اطراف فارس کوچ می‌کند. با کوچ کندوها این احتمال وجود دارد که بیماری‌ها نیز منتقل شوند از این‌رو شایسته است که کنترل بیماری در یک برنامه با در دسترس بودن داروهای مفید که تاثیری منفی بر زنبور عسل ومحصولات زنبور عسل نگذارند صورت بگیرد این مهم مستلزم حمایت جدی و تقویت سازمان دامپزشکی کشور از تولیدکنندگان عسل است.

* (با اشاره به اقلیم خشک و بارش‌های کم در سال جاری‌): حداقل 6بار در سال باید کلنی‌های زنبورها را کوچ داد و برای انجام این مهم معضلی بنام دستورالعمل کوچ کندوها با کامیون‌های کددار وجود دارد. پروسه اجاره این ماشین‌ها طولانی است و هزینه آن بالاست. یک نسخه واحد برای حمل ونقل نوشته‌اند اما بدون اینکه زیر ساخت‌های آن فراهم شود اینجا این پرسش مطرح است که آیا این دستورالعمل‌ها مصداق بارز موانع تولید نیستند.

* داروی درمان بیماری زنبورها 300 درصد گران شده‌ است از سوی دیگر از تولیدکنندگان داخلی که داروی ارگانیک تولید می‌کنند حمایت نمی‌شود این در حالیست که واردات دارو با این شرایط ارزی دشوار نیست. فراموش نکنیم که رفع موانع تولید بصورت دستوری امکان‌پذیر نیست و باید این تلاش‌ها در عمل مشهود باشد.

* زنبورداران برای اینکه زنبورها را شر بیماری نجات بدهند چاره‌ای جز استفاده از داروهای بی‌کیفیت چینی ندارند چراکه این داروها ارزان است و بدون کنترل از مرزها وارد می‌شود. اما از سوی دیگر این احتمال وجود دارد که پسماند این داروها در عسل تولیدی خود را نشان بدهد.

* در کشورهای مانند چین و آمریکا غیر از یارانه‌ها مشوق‌هایی نیز مانند بیمه تشویقی به تولیدکنندگان عسل داده می‌شود در کشورهای همسایه مانند عراق و ترکیه و ... نیز چنین حمایت‌های دیده می‌شود. وقتی تولید در این بخش دچار چالش می‌شود مسئولان درصدد هستند برای جلوگیری از بیابان‌زایی، حفظ محیط زیست و امنیت غذایی زنبوران عسل از بیماری مصون بمانند این در حالیست که ما شاهد چنین حمایت‌هایی‌ در کشور خود نیستیم.

* این موضوع برای مسئولان دارای اهمیت نیست چراکه آنها بر این باورند که مصرف عسل برای مردم ضرورتی ندارند وغذای اغنیا است که اگر وارد شود مشکلی ایجاد نمی‌کند اما لازم است که در این زمینه وزارت کشاورزی باجدیت ورود کند و مانع ادامه تلف شدن زنبورها شود چراکه این صنعت علاوه بر اینکه اشتغال‌آفرینی قابل توجهی که ایجاد کرده است به اکوسیستم وطبیعت آسیبی وارد نمی‌کند و گردافشانی آن به امنیت غذایی و پایداری آن کمک می‌کند.

* سازمان فائو اعتقاد دارد که بدون زنبور غذایی نیست. ولی آنچه به گوش نرسید فریاد زنبوردار است که هم اکنون نهاده شکر از سوی دولت 9 درصد ارزش افزوده گذاشت است که قطعا بار مالی بر دوش ناتوان تولید می‌گذارد. غیر از بیماری کمبود منابع تغذیه خواهیم داشت که این مسئله زنگ خطر تلفات بیش از 40 درصدی زنبورها را برای ما به صدا در خواهد آورد.

خود تحریمی‌های داخلی، عدم کار کارشناسی، ‌تصمیمات یکجانبه، چه رغبتی برای تولید کننده بر جای می‌گذارد؟ مرتب از رفع موانع تولید وتسهیل قوانین ومقررات جلسات مختلف سخن گفته می‌شود. ده‌ها دستگاه تشکیل شده است که هر کدام برای خودشان نظامی دارند که باید اموراتشان از جیب تولیدکننده پرداخت می‌شود.