فرامرز صدیقی چرا فراموش شد؟

فارس نوشت: بیش از یک دهه است که «فرامرز صدیقی» در فیلم یا سریالی بازی نکرده؛ اما انتشار عکس جدیدی از او توسط پرویز پرستویی، نام این هنرپیشه را بار دیگر بر سر زبان‌ها انداخت. اما چرا طی این سال‌ها خبری از اون نبوده است؟

مخاطبان جدی سینما «فرامرز صدیقی» را با «دندان مار» مسعود کیمیایی می‌شناسند و مخاطبان تلویزیون هم او را در سریال «روزی عقابی» به یاد دارند. آخرین فیلمی هم که این بازیگر در آن به ایفای نقش پرداخته، «خاک و آتش» محصول ۱۳۸۹ است.

صدیقی به گفته برخی همکارانش در دهه ۹۰ گوشه‌گیری را انتخاب کرد و به گفته پرویز پرستویی ـ که نخستین بار عکس جنجالی صدیقی را او منتشر کرده است ـ وقتی برای فیلم «قاتل اهلی» (۱۳۹۵، به کارگردانی مسعود کیمیایی) به دنبالش رفتند، حتی حاضر نشد درِ خانه را روی عوامل تولید باز کند!

اصغر نعیمی، کارگردان سینما هم در این باره نوشت: آخرین بار آقای صدیقی را چند ماه پیش دیدم، حال ایشان شکر خدا خوب بود. فقط صراحتاً گفتند علاقه‌ای به کار بازیگری ندارند و در مدت اخیر هم پیشنهادهای خوبی را رد کرده‌اند. الآن هم انتشار این عکس از جانب هر کسی که بوده را نمی‌پسندم، چون آقای صدیقی آن طور که من دیدم، در شرایطی نیستند که نیاز به ابراز ترحم و دلسوزی داشته باشند، فقط حساب خود را با سینما تسویه کرده و دوست دارد مثل مردم عادی زندگی کند. باقی احوال هم که مربوط به گذر زمان است و طبعاً عکس الان هر کس با ۳۰ سال پیش او متفاوت است و اسباب حسرت می‌شود.

آزیتا موگویی، مدیر تولید و کارگردان سینمای ایران هم درباره فرامرز صدیقی گفت: در فیلم «دادستان» (محصول ۱۳۷۰به کارگردانی بزرگمهر رفیعا) با فرامرز صدیقی که در اوج بود، همکاری کردم. برای فیلمبرداری صحنه پایانی نیامد و البته استدلال خودش را داشت. برای آن فیلم سیمرغ گرفت. بعدتر در فیلم «هزاران زن مثل من» همکاری کردیم که به دلیل اجرای درجه یک از پلیس، کاندیدا شد و البته جایزه جنبی فجر را گرفت به همراه ۱۰ سکه. سکه‌ها مواجهه او با این هدیه خودش یک سناریوی درجه یک است. دوستی و معاشرت گاه و بی‌گاه ما ادامه داشت تا چندین سال بعد که در «پسر آدم، دختر حوا» نقش کوتاهی بازی کرد. بعد از آن فیلم، گهگاهی تماس داشتیم و چندباری هم دیدار. کاملاً واضح بود که دیگر هیچ علاقه‌ای به این حرفه ندارد، هیچ علاقه‌ای!

برخی دیگر از هنرمندان هم با نظرات خود مهر تأییدی بر عزلت‌نشینی خودخواسته صدیقی زدند، از جمله برزو ارجمند که نوشت: «اصلاً نمیدونم چی بگم. خیلی دنبالشون گشتم، خیلی.»