بازگشایی رستوران باستانیِ غذای بیرون‌بر در پمپئی
یک رستوران باستانی در پومپئی پس از مرمت، برای نمایش عمومی بازگشایی شده است.
ایندیپندنت فارسی: یک رستوران باستانی در پومپئی پس از مرمت، برای نمایش عمومی بازگشایی شده است.
در این رستوران که گمان برده می‌شود از اولین نمونه‌های فروش غذای سریع‌پز و آماده (فست فود) باشد، جوندگان کوچک پخته شده با عسل به مردم فروخته می‌شد.
دیوارهای این رستوران که «ترموپلیوم» نامیده می‌شد با نقاشی‌های جالب پوشیده شده است.
بازدیدکنندگان نمی‌توانند غذاهای رومی را که در این رستوران سرو می‌شده امتحان کنند چرا که غذای محبوب آن زمان جوندگان پخته‌شده با عسل بوده است، اما آن‌ها می‌توانند از نقاشی‌های دیواری رنگارنگ این رستوران دیدن کنند.
یکی از این آثار هنری که به نظر می‌رسد نمایش مواد اولیه غذاهای ترموپلیوم باشد، یک خروس و دو غاز ذبح شده است. مورد جالب‌توجه دیگر نقش یک سگ قلاده‌دار است که این ذهنیت را به بیننده دوران مدرن می‌دهد که خریداران غذا در دوران باستان می‌توانستند با حیوانات اهلی خود به این غذاخوری بروند. یک گرافیتی دوران رومی که تقریباً به «نیکیاس ریقو‌ی بی‌شرم» ترجمه می‌شود؛ هم روی دیوار است، احتمالاً توهینی به نیکیاس صاحب این محل از طرف یک مشتری ناراضی.
ماسیمو اوسانا، رئیس سابق پارک باستان‌شناسی پومپئی که در حال حاضر مدیرکل موزه‌های ایتالیاست، در بیانیه‌ای گفت: «این کشف در سال ۲۰۱۹ منجر به درک بیشتر رژیم غذایی و زندگی روزمره اهالی پومپئی شد».
کارشناسان معتقدند که غذاهای آماده شده در کوزه‌های بزرگ جا گرفته در محفظه‌های تراشیده شده در پیشخوان سنگی، قرار می‌گرفتند، چیزی شبیه به رستوران‌های بیرون‌بر امروزی.
در این حفاری استخوان‌های اردک، خوک، بز و ماهی کشف شد و همچنین صدف حلزون در میان تکه‌های سفال نشان داد که ممکن است نوعی خورش گوشت و غذاهای دریایی در منو بوده باشد. به گفته گاردین غذاهای معمولی که در ترموپلیوم سرو می‌شدند شامل ماهی شور، پنیر پخته، عدس و شراب تند بود. ظاهراً هنگامی‌که باستان‌شناسان آن را کشف کردند، یکی از شیشه‌ها همچنان بوی شراب می‌داد.
فرهنگ غذاخوری و سنت‌های آشپزی پومپئی موضوع نمایشگاه «شام آخر در پومپئی» است که در حال حاضر در موزه لژیون افتخار سانفرانسیسکو در حال برگزاری است.
تخریب ناگهانی این شهر با فوران کوه آتش‌فشان وزوو در سال ۷۹ پس از میلاد، غذاها و ظروف آشپزی را فوراً تبدیل به کربن کرد و چشم‌اندازی از زندگی روزمره را به صورت دست‌نخورده، در طول قرن‌ها باقی گذاشت.
ارسال نظر