مجری خبر سیما: به سانسور اعتقادی ندارم
محمدرضا حیاتی معتقد است که ممیزی کتاب باید در حدی باشد که عرف و فرهنگ دینی و ملی ما اجازه می‌دهد و نه بیشتر از آن که دیگر نوعی حب و بغض است.
خبرآنلاین: اوایل سال ۶۲ پشت میز گویندگی استودیوی خبر شبکه تازه تأسیس دو، سیمایش رونمایی شد؛ سیمایی که تا کنون اثری از خستگی در آن مشهود نیست و صاحبش به نوعی سمبل، اعتبار و سندیت خبر در تلویزیون ماست.
ایبنا نوشت: محمد رضا حیاتی، نام آشنایی است که از سال ۶۰ تا کنون، بیش از ۹۰ درصد خبرهای مهم مثل: رحلت حضرت امام (ره)، انتصاب حضرت آیت الله خامنه ای به رهبری، شکست حصر آبادان، سرنگونی هواپیمای ایرباس به دست آمریکا، پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، حادثه ۱۱ سپتامبر، حمله آمریکا به عراق و... را طی ۳۳ سال، مستمر و عاشقانه به سمع و نظرمان رسانده است.
حیاتی بچه آبادان است و متولد دی ۱۳۳۴ با دو پسر به نام های علیرضا (۳۰ ساله) و امیر (۲۴ ساله). در ادامه گزیده ای از این گفتگو با محوریت کتاب و کتاب خوانی با کهنه کارترین گوینده حال حاضر خبر سیما را در ادامه می خوانید:
- پیشرفت در همه زمینه ها باید همپای یکدیگر صورت گیرد. در کشورهای اروپایی به ویژه اروپای غربی که سرانه مطالعه، خیلی بالاست؛ پیشرفت های متوازنی همراه با فرهنگشان داشته اند. کشور ما زمانی مهد تمدن و پرچم دار عرصه فرهنگ و کتاب و علم بوده است و اکنون متخصصان باید عوامل بروز عقب گرد مردم در زمینه فرهنگ را پیدا کنند.
- در خیلی از کشورها ممکن است ممیزی نباشد. من به سانسور معتقد نیستم اما در هر کشوری ضوابط و مقرراتی هست که باید با فرهنگ آن جامعه، همخوانی داشته باشد. یعنی نه آن قدر بی قید و بند که هر نویسنده ای به خودش جرأت دهد هر چیزی را بنویسد و نه آن قدر بسته که پیش پا افتاده ترین موارد، ممیزی بخورند.
وزارت ارشاد و مسئولین فرهنگی کشور نباید این قدر تنگ نظر باشند. الان زمانه با ۳۰ سال پیش که دسترسی به وسایل ارتباطی و کتاب، خیلی سخت بود فرق کرده. بنابراین برخی حب و بغض هایی که در زمینه فرهنگ است باید برداشته شود تا نویسنده، راحت حرفش را بزند البته حرف هایی که با فرهنگ و عرف ملی- مذهبی ما همخوانی داشته باشند.
- از طریق سایت های خبری از تازه های نشر، با خبر می شوم که چه کارهایی در حوزه فرهنگ، ادب و هنر، منتشر شده و اگر نظرم را جلب کنند سریع به دنبالشان می روم.
- یکی از مسائل مهم در کشورهای پیشرفته که سرانه مطالعه بالاست، مسئله اقتصاد است. وقتی مردم ما مشکل نان دارند و ده هزار تومان برایشان رقم بالایی است نباید انتظار داشته باشیم کتاب بخرند. گرچه این رقم، ممکن است برای نویسنده و ناشر، ناچیز باشد و حتی گوشه ای از مخارج آن زحمات را جبران نکند اما برای خواننده ای که وضع مالی مناسبی ندارد مقدور نیست ماهیانه مبلغی را به خرید کتاب اختصاص دهد. باید به صورت ریشه ای فکر کرد.
کشورهای اروپایی از نظر اقتصادی هم رشد کرده اند. در آن جا کسی که اهل مطالعه است اگر ۲۰۰۰ یورو درآمد دارد می تواند ۱۵۰ یورو آن را به خرید کتاب اختصاص دهد اما در ایران، خانواده ای که با چند جا کار کردن نهایتا درآمدش به یک میلیون تومان می رسد خرید کتاب حتی در فکرش هم نمی گنجد. دولت باید اهرم هایی را به کار گیرد تا مردم را به کتابخوانی تشویق کند.
- متاسفانه در کشور ما همه چیز را با کشورهای جهان، مقایسه می کنند و تنها چیزی که قیاس نمی شود حقوق و درآمد مردم است. مثلا می گویند در انگلستان، بنزین لیتری ۶۰۰۰ تومان است اما نمی گویند درآمد یک حقوق بگیر در آن جا چه قدر است.
اگر کتاب را با استانداردهای جهانی، مقایسه کنیم می بینیم اتفاقا در کشور ما خیلی هم ارزان است؛ اما اگر به نسبت سرانه درآمد مردم باشد قیمت بالاست و برای افراد علاقمند به مطالعه، خرید ۲، ۳ جلد کتاب در ماه، مقدور نیست. کسانی که نیازمند دریافت یارانه ۴۵۰۰۰ تومانی هستند و انصراف نمی دهند طبعا در این عرصه هم باید مورد بازنگری قرار گیرند.
ایبنا نوشت: محمد رضا حیاتی، نام آشنایی است که از سال ۶۰ تا کنون، بیش از ۹۰ درصد خبرهای مهم مثل: رحلت حضرت امام (ره)، انتصاب حضرت آیت الله خامنه ای به رهبری، شکست حصر آبادان، سرنگونی هواپیمای ایرباس به دست آمریکا، پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، حادثه ۱۱ سپتامبر، حمله آمریکا به عراق و... را طی ۳۳ سال، مستمر و عاشقانه به سمع و نظرمان رسانده است.
حیاتی بچه آبادان است و متولد دی ۱۳۳۴ با دو پسر به نام های علیرضا (۳۰ ساله) و امیر (۲۴ ساله). در ادامه گزیده ای از این گفتگو با محوریت کتاب و کتاب خوانی با کهنه کارترین گوینده حال حاضر خبر سیما را در ادامه می خوانید:
- پیشرفت در همه زمینه ها باید همپای یکدیگر صورت گیرد. در کشورهای اروپایی به ویژه اروپای غربی که سرانه مطالعه، خیلی بالاست؛ پیشرفت های متوازنی همراه با فرهنگشان داشته اند. کشور ما زمانی مهد تمدن و پرچم دار عرصه فرهنگ و کتاب و علم بوده است و اکنون متخصصان باید عوامل بروز عقب گرد مردم در زمینه فرهنگ را پیدا کنند.
وزارت ارشاد و مسئولین فرهنگی کشور نباید این قدر تنگ نظر باشند. الان زمانه با ۳۰ سال پیش که دسترسی به وسایل ارتباطی و کتاب، خیلی سخت بود فرق کرده. بنابراین برخی حب و بغض هایی که در زمینه فرهنگ است باید برداشته شود تا نویسنده، راحت حرفش را بزند البته حرف هایی که با فرهنگ و عرف ملی- مذهبی ما همخوانی داشته باشند.
- از طریق سایت های خبری از تازه های نشر، با خبر می شوم که چه کارهایی در حوزه فرهنگ، ادب و هنر، منتشر شده و اگر نظرم را جلب کنند سریع به دنبالشان می روم.
- یکی از مسائل مهم در کشورهای پیشرفته که سرانه مطالعه بالاست، مسئله اقتصاد است. وقتی مردم ما مشکل نان دارند و ده هزار تومان برایشان رقم بالایی است نباید انتظار داشته باشیم کتاب بخرند. گرچه این رقم، ممکن است برای نویسنده و ناشر، ناچیز باشد و حتی گوشه ای از مخارج آن زحمات را جبران نکند اما برای خواننده ای که وضع مالی مناسبی ندارد مقدور نیست ماهیانه مبلغی را به خرید کتاب اختصاص دهد. باید به صورت ریشه ای فکر کرد.
کشورهای اروپایی از نظر اقتصادی هم رشد کرده اند. در آن جا کسی که اهل مطالعه است اگر ۲۰۰۰ یورو درآمد دارد می تواند ۱۵۰ یورو آن را به خرید کتاب اختصاص دهد اما در ایران، خانواده ای که با چند جا کار کردن نهایتا درآمدش به یک میلیون تومان می رسد خرید کتاب حتی در فکرش هم نمی گنجد. دولت باید اهرم هایی را به کار گیرد تا مردم را به کتابخوانی تشویق کند.
- متاسفانه در کشور ما همه چیز را با کشورهای جهان، مقایسه می کنند و تنها چیزی که قیاس نمی شود حقوق و درآمد مردم است. مثلا می گویند در انگلستان، بنزین لیتری ۶۰۰۰ تومان است اما نمی گویند درآمد یک حقوق بگیر در آن جا چه قدر است.
اگر کتاب را با استانداردهای جهانی، مقایسه کنیم می بینیم اتفاقا در کشور ما خیلی هم ارزان است؛ اما اگر به نسبت سرانه درآمد مردم باشد قیمت بالاست و برای افراد علاقمند به مطالعه، خرید ۲، ۳ جلد کتاب در ماه، مقدور نیست. کسانی که نیازمند دریافت یارانه ۴۵۰۰۰ تومانی هستند و انصراف نمی دهند طبعا در این عرصه هم باید مورد بازنگری قرار گیرند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر