یادداشتی به یاد «آقا نیکی و کیفش»
محمد اشعری، روزنامه نگار مطلبی به مناسبت فوت امیر نیکیار که با ایفای نقش آقا نیکی در برنامه‌های طنز تلویزیون شناخته می‌شد منتشر کرده است.
برترین‌ها: محمد اشعری، روزنامه نگار مطلبی به مناسبت فوت امیر نیکیار که با ایفای نقش آقا نیکی در برنامه‌های طنز تلویزیون شناخته می‌شد منتشر کرده است.
او نوشت:
برای ویژه‌نامه نوروز ۹۳ همشهری جوان قدیم بود که با مرحوم امیر نیکیار گفت‌وگو کردیم. کسی که در دوره ماقبل ساعت خوشی‌ها، با «جنگ هفته» ستاره طنز تلویزیون بود و -حالا- نمی‌شود یکی از آن آیتم‌ها را تا انتها دید.
«کیف آقانیکی، کیف خطاط‌هاست. آن زمان داوود حیدری علاوه بر بازی در آیتم‌ها، کار نگارش تیتراژ را برعهده داشت. یک بار کیف را کنار میزش دیدم. از او خواستم کیف را برای اجرا به من بدهد. آن را داخل استودیو بردم و بعد از ضبط همه خوششان آمد و کیف برای من شد و هنوز هم آن را دارم.»
«آقانیکی بهلول زمانه خودش بود. حرف‌هایی که در آن زمان نمی‌توانستیم از زبان یک فرد عادی بزنیم را از زبان نیکی می‌زدیم. اما حرکات دست، مثل نوع دست دادن را خودم اضافه کردم. صدایی که برای آقا نیکی در نظر گرفتم صدایی از ته گلو بود و دستم را هم در هوا تکان می‌دادم، فی‌البداهه شد.»
«می‌گفتند حاج آقای دعایی (مدیرمسوول روزنامه اطلاعات) دوست دارد شما را ببیند. یک بار که از جلوی اطلاعات رد می‌شدم، رفتم و با ایشان ملاقاتی داشتم. حاج‌آقا دعایی گفت: وقتی من و آقای لاریجانی در مجلس به هم می‌رسیم، مانند شما دست می‌دهیم!»
«کم‌کم به نقطه‌ای رسیدم که آقا نیکی را اشباع شده دیدم. در ضمن با این سن و موی سفید نمی‌شد دیگر آن فعالیت گذشته را انجام داد. بعدش دیگر در تلویزیون نبودم، اما در مراسم مختلف دعوت می‌شدم، آیتم‌ها را می‌نوشتم و به صورت نمایش اجرا می‌كردم.»
«سال ۵۹ با تئاتر میراب (کریم اکبری‌مبارکه) به صورت حرفه‌ای بازیگر تئاتر شدم اما ورودم به تلویزیون با فیلم آقای مودبیان درباره سیدجمال‌الدین اسدآبادی بود. این کار باعث شد در سریال امیرکبیر و سلطان و شبان هم حضور داشته باشم.»
ارسال نظر