رضایی با رئیسی دو قطبی میسازد؟
پیشتر پیشبینی شده بود در کارزار انتخابات یک سهضعلی بین محسن رضایی، رئیسی و لاریجانی شکل بگیرد که با رد صلاحیت غیر قابل انتظار لاریجانی، این اتفاق نیفتاد ولی با موضعگیریهای اخیر دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام علیه چهار نامزد معروف به جبهه انقلاب به نظر میرسد باید در انتظار دوقطبی رئیسی- رضایی باشیم.
شرق: پیشتر پیشبینی شده بود در کارزار انتخابات یک سهضعلی بین محسن رضایی، رئیسی و لاریجانی شکل بگیرد که با رد صلاحیت غیر قابل انتظار لاریجانی، این اتفاق نیفتاد ولی با موضعگیریهای اخیر دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام علیه چهار نامزد معروف به جبهه انقلاب به نظر میرسد باید در انتظار دوقطبی رئیسی- رضایی باشیم.
یک منبع آگاه هم قبلا گفته بود بعد از ثبتنام رئیسی، فشار زیادی از سوی برخی چهرههای اصولگرایی، بهویژه یاران قدیمی محسن رضایی در جبهه به او آمده که از رضایی خواستهاند حتما ثبتنام کند. برای همین او بلافاصله بعد از ثبتنام رئیسی عازم وزارت کشور شد.
دوقطبی رضایی- رئیسی را میتوان با یک توییت و گفتههای محسن رضایی خطاب به مسئولان قضائی تحلیل کرد. او گفته است: «من با دوستان قوه قضائیه یک بحث جدی دارم؛ اخیرا آقای دادستان تهران به یک طریقی آمده نامزدهای انتخاباتی را تهدید کرده است، من میگویم آقای دادستان آیا آقای رئیسی هم مدنظر شما است؟ توجه داشته باشید ما نباید کاری کنیم که ذهنیت نادرستی در جامعه ایجاد شود.
مثلا اگر خطایی در ستاد آقای رئیسی بروز کند میتوانند با ایشان برخورد کنند؟». در توییتی هم آورده است: «در آزمونهای تستی وقتی تشخیص گزینه درست سخت است، از روش حذف گزینه استفاده میشود. مردم ما با حذف گزینههایی که «برای رئیسجمهورشدن نیامدهاند» یا ممکن است این مسئولیت را «نیمهکاره رها کنند»، میتوانند گزینه درست را پیدا کنند».
به نظر میرسد رضایی از همان ابتدا دو نفر را بهعنوان رقیب احتمالی در نظر گرفته بود؛ لاریجانی و رئیسی؛ چراکه بعد از ثبتنام یک بیانیه تند و تیز علیه هر دو رقیب احتمالیاش داد و گفت که اقتصاد نه محل دادگاه است، نه پادگان نه فلسفهبافی! حالا از آن دو رقیب فقط یکیشان باقی مانده است.
مهمترین شانس رضایی در مناظره با رئیسی حوزه اقتصاد است. میدانی که او به نسبت رئیسی در آن حرفهایتر است و شاید در خلأ و فقدان دوقطبیهای سیاسی سالهای 88 و 92 او این شانس را پیدا کند که بازی را به سمت یک دوقطبی اقتصادی ببرد و ایدههای اقتصادی شنیدهنشدهاش را در انتخاباتهای گذشته، اینبار بهتر در معرض دید بگذارد. او سال 88 در مناظرهاش با احمدینژاد به شاخصی تحت عنوان «شاخص فلاکت» اشاره کرده و گفته بود که از بعد از سال ۸۴ این شاخص با شیبی افزایش پیدا کرده است.
محسن رضایی با سابقه یک بار انصراف و دو بار حضور کامل در رقابتها، یک پایگاه رأی حداقل چهار میلیونی از سوی زاگرسنشینان دارد. او یک بار با «دولت عشق» یک بار با «دولت ائتلافی» و یک بار با «دولت فراگیر و امید» پا به میدان گذاشته است و حالا باید دید آیا با «دولت نهضت ملی برای آبادانی ایران و مبارزه با فساد و شبکه نفوذ» میتواند موفق از میدان خارج شود یا نه.
ارسال نظر