آواز دختران افغانِ بالای ۱۲سال ممنوع است

عصر ایران: دولت افغانستان اعلام کرد که دختران تنها در مجالس زنانه حق آواز خواندن دارند.

به نقل از دویچه وله، این ممنوعیت، خشم کاربران در شبکه‌های اجتماعی را برانگیخته است و بسیاری از کاربران رسانه‌های اجتماعی می‌گویند که این فرمان شبیه سیاست‌های طالبان است.

براساس گزارش‌‌ها، وزارت معارف (آموزش) افغانستان طی حکمی ممنوعیت آواز دختران بالای ۱۲ سال در اماکن عمومی را اعلام کرد.

این گزارش‌ها در حالی منتشر می‌شود که بسیاری نگران افزایش قدرت طالبان همزمان با مذاکرات صلح این گروه با آمریکا هستند.

خبرگزاری آریانا نیوز در شهر کابل برگه دستورالعمل این حکم را در توییتر خود به اشتراک گذاشت. در این دستورالعمل آمده است که "دختران ۱۲ سال به بالا تنها می‌توانند در مجالس زنانه آواز بخوانند".

خبرگزاری DPA آلمان در این باره گفت: سخنگوی وزارت معارف (آموزش) اصالت این نامه را تائید کرده است.

"نجیبه آرین" سخنگوی وزارت معارف (آموزش) افغانستان در پیامی ویدئویی که در رسانه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، گفت: این تصمیم پس از پیشنهاد والدین و دانش‌آموزان اتخاذ شد.

به گزارش پایگاه خبری کابل نو، معلمان آواز مرد نیز از آموزش دختران مدرسه‌ای منع شده‌اند. مدیران مدارس نیز مسئول اجرائی کردن این ممنوعیت در مدارس هستند.

منع آواز خواندن دختران باعث خشم عمومی در رسانه‌های اجتماعی شده و بسیاری آن را با ایدئولوژی طالبان مقایسه کرده‌اند.

برخی از کاربران توییتر با به اشتراک گذاشتن تصاویر قدیمی پر رقص و آواز دختران جوان به تصمیم جدید دولت اعتراض کردند.

"روچی کومار" روزنامه‌نگار با اشتراک تصویری از آواز دختران افغان در تلویزیون نوشت: تقلید جمهوری از ارزش‌های طالبان چندان خوشایند نیست و ظاهر خوبی ندارد.

برخی نیز یادآوری کردند که "رنگینه حمیدی" وزیر معارف (آموزش) مدت‌هاست که خود را به عنوان مدافع حقوق زنان معرفی می‌کند.

یکی از کاربران توییتر نوشت: "من یک بار خواندم که شما یکی از صداهای برجسته زنان افغان بودید. اما نمی‌دانستم که شما از صدای خود برای بستن صدای دختران جوان افغان استفاده می‌کنید. همه دوست داریم منطق پشت این تصمیم را بدانیم. هدف چیست؟"

گروه‌های دیگری نیز در فضای مجازی به دفاع از این تصمیم پرداختند و نوشتند که شاید والدین آزار و اذیت‌هایی را گزارش داده‌اند و خواستار حفاظت از فرزندان خود شده‌اند.

چنین اظهار نظرهایی نیز با انتقاد مواجه شد. مخالفان این نظریه معتقد بودند که ممنوعیت آواز به آزار و اذیت‌ها پایان نمی‌دهد.