درآمدهای میلیونی عاملی برای دریافت یارانه!
پرونده گام نخست هدفمندی یارانه‌ها در حالی با واریز یارانه فروردین رسما بسته شد که دولت در زمان اجرای این فاز به حساب هر ایرانی یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان یارانه نقدی واریز کرد.
خبرگزاری ایسنا: پرونده گام نخست هدفمندی یارانه‌ها در حالی با واریز یارانه فروردین رسما بسته شد که دولت در زمان اجرای این فاز به حساب هر ایرانی یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان یارانه نقدی واریز کرد.
گام نخست هدفمندی یارانه‌ها در حالی از آذر ماه ۸۹ کلید خورد که دولت قبل با توجه به محدودیت‌های زمانی و نداشتن بانک‌های اطلاعاتی مورد نیاز خیلی زود از خیر طبقه بندی درآمدی سرپرستان خانوار گذشت تا هیچ محدودیتی برای ثبت نام و دریافت یارانه وجود نداشته باشد.
به این ترتیب و البته با توجه به شعارهای دولت دهم که یارانه را حق ملی جلوه می داد تقریبا تمام ایرانی‌ها نام نویسی کردند و به زودی رقم یارانه بگیران به ۷۷ میلیون نفر رسید تا دولتی که بنا داشت با مدیریت قیمت حامل‌های انرژی و اصلاح آنها بخشی از مشکلات اقتصادی خود را حل کند از چاله به چاهی بیفتد که بالا آمدن از آن پس از گذشت چهل ماه نیز میسر نباشد.
داستان این گونه بود که دولت از محل اصلاح قیمت حامل‌های انرژی تنها درآمد ماهانه ۱۸۰۰ میلیارد تومانی به دست آورد در حالی که با نام نویسی تمام جمعیت ایران، مجبور بود تنها برای یارانه نقدی، بودجه‌ای ۳۵۰۰ میلیارد تومانی دست و پا کند و این درحالی بود که طبق قانون، دولت حق نداشت بیش از ۵۰ درصد از درآمدهای این قانون را به پرداخت‌های نقدی اختصاص دهد.
علی رغم تمام این کسری بودجه و محدودیت‌های قانونی، دولت دهم به طرق مختلف بودجه یارانه را تامین کرد و این روند در ماه‌های نخست دولت یازدهم نیز با اما و اگرهای فراوان باقی ماند تا داستان یارانه‌های نقدی چهل ماهه شود و در این مدت ۱۴۰ هزار میلیارد تومان به نقدینگی کشور بیفزاید.
این گام چهل ماهه هرچند برای دولت خرج بسیاری داشت اما برای بخش عظیمی از خانواده‌ها حکم کمکی مهم را پیدا کرد. این حرف زمانی مفهوم پیدا می‌کند که می‌بینیم رقم یارانه واریزی به حساب هر ایرانی در طول این مدت یک میلیون و ۸۲۰ هزار تومان می‌شود که با احتساب مبلغ عیدانه واریزی در اسفند ۹۱، به یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان می‌رسد.
به این ترتیب یک خانوار دو نفره در طول این مدت سه میلیون و ۸۰۰ هزار تومان، خانوار سه نفره پنج میلیون و ۷۰۰ هزار، خانوار چهار نفره هفت میلیون و ۶۰۰ هزار، خانوار پنج نفره ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار و خانوار شش نفره ۱۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان از دولت یارانه نقدی دریافت کرده است.
در کنار ایراداتی که به طرح دولت یازدهم در آغاز گام دوم هدفمندی گرفته می‌شود این واقعیت نیز جلوه می‌کند که با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از جمعیت کشور در فرم‌های خود اظهاری درآمد ماهانه خود را کمتر از ۶۰۰ هزار تومان اعلام کرده‌اند، این رقم اهمیتی دو چندان پیدا می‌کند و شاید همین امر دلیل اصلی عدم انصراف اقشار گسترده‌ای از جمعیت ایران از دریافت یارانه نقدی است.
از آنجا که مسولان دولت رسما اعلام کرده‌اند تمام ثبت نام کنندگان از اردیبهشت یارانه خواهند گرفت و البته با این رقم ثبت نامی‌ها همچنان عملی شدن بسیاری از اهداف اجرایی هدفمندی یارانه‌ها در هاله‌ای از ابهام خواهد بود، مشخص نیست رویه کنونی ادامه دار خواهد شد و دولت مجبور است پولی که ایرانی‌ها به ان عادت کرده‌اند را به شکل قبل ماهانه به حساب‌های بانکی واریز کند یا تیم اقتصادی روحانی برای این طفل که حالا در آستانه چهل و یک ماهگی است، چاره‌ای دیگر در سر می‌پرورند.
گام نخست هدفمندی یارانه‌ها در حالی از آذر ماه ۸۹ کلید خورد که دولت قبل با توجه به محدودیت‌های زمانی و نداشتن بانک‌های اطلاعاتی مورد نیاز خیلی زود از خیر طبقه بندی درآمدی سرپرستان خانوار گذشت تا هیچ محدودیتی برای ثبت نام و دریافت یارانه وجود نداشته باشد.
به این ترتیب و البته با توجه به شعارهای دولت دهم که یارانه را حق ملی جلوه می داد تقریبا تمام ایرانی‌ها نام نویسی کردند و به زودی رقم یارانه بگیران به ۷۷ میلیون نفر رسید تا دولتی که بنا داشت با مدیریت قیمت حامل‌های انرژی و اصلاح آنها بخشی از مشکلات اقتصادی خود را حل کند از چاله به چاهی بیفتد که بالا آمدن از آن پس از گذشت چهل ماه نیز میسر نباشد.
داستان این گونه بود که دولت از محل اصلاح قیمت حامل‌های انرژی تنها درآمد ماهانه ۱۸۰۰ میلیارد تومانی به دست آورد در حالی که با نام نویسی تمام جمعیت ایران، مجبور بود تنها برای یارانه نقدی، بودجه‌ای ۳۵۰۰ میلیارد تومانی دست و پا کند و این درحالی بود که طبق قانون، دولت حق نداشت بیش از ۵۰ درصد از درآمدهای این قانون را به پرداخت‌های نقدی اختصاص دهد.
علی رغم تمام این کسری بودجه و محدودیت‌های قانونی، دولت دهم به طرق مختلف بودجه یارانه را تامین کرد و این روند در ماه‌های نخست دولت یازدهم نیز با اما و اگرهای فراوان باقی ماند تا داستان یارانه‌های نقدی چهل ماهه شود و در این مدت ۱۴۰ هزار میلیارد تومان به نقدینگی کشور بیفزاید.
این گام چهل ماهه هرچند برای دولت خرج بسیاری داشت اما برای بخش عظیمی از خانواده‌ها حکم کمکی مهم را پیدا کرد. این حرف زمانی مفهوم پیدا می‌کند که می‌بینیم رقم یارانه واریزی به حساب هر ایرانی در طول این مدت یک میلیون و ۸۲۰ هزار تومان می‌شود که با احتساب مبلغ عیدانه واریزی در اسفند ۹۱، به یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان می‌رسد.
به این ترتیب یک خانوار دو نفره در طول این مدت سه میلیون و ۸۰۰ هزار تومان، خانوار سه نفره پنج میلیون و ۷۰۰ هزار، خانوار چهار نفره هفت میلیون و ۶۰۰ هزار، خانوار پنج نفره ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار و خانوار شش نفره ۱۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان از دولت یارانه نقدی دریافت کرده است.
در کنار ایراداتی که به طرح دولت یازدهم در آغاز گام دوم هدفمندی گرفته می‌شود این واقعیت نیز جلوه می‌کند که با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از جمعیت کشور در فرم‌های خود اظهاری درآمد ماهانه خود را کمتر از ۶۰۰ هزار تومان اعلام کرده‌اند، این رقم اهمیتی دو چندان پیدا می‌کند و شاید همین امر دلیل اصلی عدم انصراف اقشار گسترده‌ای از جمعیت ایران از دریافت یارانه نقدی است.
از آنجا که مسولان دولت رسما اعلام کرده‌اند تمام ثبت نام کنندگان از اردیبهشت یارانه خواهند گرفت و البته با این رقم ثبت نامی‌ها همچنان عملی شدن بسیاری از اهداف اجرایی هدفمندی یارانه‌ها در هاله‌ای از ابهام خواهد بود، مشخص نیست رویه کنونی ادامه دار خواهد شد و دولت مجبور است پولی که ایرانی‌ها به ان عادت کرده‌اند را به شکل قبل ماهانه به حساب‌های بانکی واریز کند یا تیم اقتصادی روحانی برای این طفل که حالا در آستانه چهل و یک ماهگی است، چاره‌ای دیگر در سر می‌پرورند.
ارسال نظر