تعداد زیاد برداشتهای صحنههای مربوط به گری اولدمن در فیلم «منک» ساخته دیوید فینچر باعث تنش بین این بازیگر و کارگردان شده بود که چارلز دنس داستان این تنش را برای توتال فیلم تعریف کرد.
سینما سینما: تعداد زیاد برداشتهای صحنههای مربوط به گری اولدمن در فیلم «منک» ساخته دیوید فینچر باعث تنش بین این بازیگر و کارگردان شده بود که چارلز دنس داستان این تنش را برای توتال فیلم تعریف کرد.
در مورد تعداد برداشتهایی که برای یک صحنه گرفته می شود، فلسفه های مختلفی در دنیای سینما وجود دارد. برخی کارگردان ها مانند کلینت ایستوود معمولا هرگز بیش از یک یا دو بار صحنهای را تکرار نمی کنند، اما کارگردان های دیگری مانند استنلی کوبریک ممکن است تعداد برداشت هایشان سه رقمی هم بشود. دیوید فینچر کارگردانی است که تعلقش به گروه دوم، شهرت دارد و ظاهرا این موضوع در صحنه فیلمبرداری جدیدترین اثر او کمی تنش ایجاد کرده.
چارلز دنس که نقش ویلیام رندولف هیرست، مرد بدنام و قدرتمند عرصه رسانه را در این فیلمِ محصول نتفلیکس بازی می کند، اخیراً با توتال فیلم در مورد تجربه کار با دیوید فینچر در این پروژه صحبت کرده است، او از روز بخصوصی تعریف می کند که بین کارگردان و ستاره فیلم گری اولدمن تنشی ایجاد شده بوده. گروه در حال ضبط بخش مهمی از اوج داستان بودند، اولدمن در نقش هرمن جی. منکویتس، مهمانی شامی با میزبانی هرست را بر هم می زند، لحظه ای به نظر می رسد که این بازیگر برنده اسکار از برداشت های طولانی به ستوه آمده.
دنس میگوید: «چندین و چند بار برداشت را تکرار کردیم. اولدمن رو به دیوید کرد و گفت: دیوید این بار صدم است که دارم این صحنه را بازی می کنم و دیوید گفت آره می دانم، این هم صد و یکمی. از اول می گیریم.»
صحنه ی دیگری که صحنه مهمی برای اولدمن بوده، لحظاتی است که او در نقش منکویتس، مست در اتاق قدم می زند، که برداشتی از فیلم «همشهری کین» است. چالش سختی برای هر بازیگر است زیرا انجام هر کار ساده ای چندین و چند بار پشت سر هم دشوار است چه برسد به گفتن مونولوگ های طولانی.
البته روی دیگر سکه این است که دیوید فینچرکارگردانی کمال گراست که از جزئیات فیلم هایش بیشترین بهره را می برد و به دست آوردن آنچه می خواهد ملزم به کار زیاد گروهش است. این روش خاص فقط برای فیلم «منک» نبود زیرا فینچر شهرت دیرینهای در گرفتن برداشتهای متوالی دارد.
آماندا سیفرید، بازیگر نقش ماریون دیویس در فیلم «منک»، قبلاً در مورد تکرار بیش از ۲۰۰ بار بعضی صحنه ها به توتال فیلم گفته بود و اینکه چقدر این پروژه برای او دشوار بود: «قطعا کار سختی بود. اما مثل تئاتر بود که شما از نعمت پرداختن به لحن و احساسات بهره مند هستی. احساس می کردی وسط فیلم «روز گراندهاگ» گیر افتادی، شیوه کار او با خیلی ها متفاوت است.»
نتیجه تمام این تلاش ها و سخت گیری ها منجر شد به ساخت فیلم «منک» که در واقع یکی از بهترین فیلم هایی است که دیوید فینچر ساخته و واقعاً هر بخش این فیلم خارق العاده است.«منک» یکی از بهترین فیلم های ۲۰۲۰ خواهد بود که از آن بیشتر خواهیم شنید.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر