منتقد ایتالیایی الساندرو دی سیمونه درباره «خورشید» ساخته مجید مجیدی چنین مینویسد:«هنر مرز ندارد، این ویژگی برای داستانگویی جهان شمول نیز صدق میکند.
دنیای تصویرآنلاین: منتقد ایتالیایی الساندرو دی سیمونه درباره «خورشید» ساخته مجید مجیدی چنین مینویسد:«هنر مرز ندارد، این ویژگی برای داستانگویی جهان شمول نیز صدق میکند.
سینمای معاصر ایران باری دیگر در حال کشف ژانرهای کلاسیک است که در درسهایی که استادان بزرگ آموخته اند و به جا گذاشتهاند ، به کار رفته است. مجید مجیدی در «خورشید» این روند را نشان می دهد. مجیدی فیلمساز تازه کار نیست ، نخستین فیلم او، پدر (1996) در جشنوارههای سن سباستین و تورین حضور داشت و برنده جایز شد و در طول سالها فیلمهایش به برلین و ونیز رسید. مجیدی از همان نسل جعفر پناهی است .»
منتقد چیاک دیلی در ادامه چنین «خورشید» را توصیف میکند:«در خورشید ادبیات دیکنزی و نئورئالیسم ایرانی رخنه کرده است.کودکی در خیابانهای تهران سرگردان است، او را به جرم سرقتی جزئی دستگیر و به کانون میفرستند. یکی از استادکارهای پسر به او میگوید زیر مدرسه گنجی پنهان است.
کودک شروع به جستجو میکند،از خودش درباره یک تنگنای اخلاقی سوال میپرسد:آیا باید این ثروت را برای کارهای خوب خرج کند یا برای خودش نگه دارد؟ حال این یک وضعیت تکرار شونده در سینمای ایران است،یک فرد با انتخابی روبه رو است که تاثیرش گروهی خواهد بود. این حسی نهفته است که تمایل فیلمسازان ایرانی را برای اکران فیلمهایشان توجیه میکند.»
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
مجیدی هنرمندی که روح خودشو به پول و قدرت فروخت ..... فیلمسازی که با روحش فیلم نسازه ماندگار نخواهد بود و این رو زمان نشون خواهد داد.
این هنرمندها را نمی توان تشخیص داد معلوم نیست فازشون چیه