آقای اندی، شما رفیق روزهای سخت ما بودی

برترین‌ها: دهه هفتاد را باید به صورت کامل در موسیقی ایران به نام «اندی» سند زد. آلبوم «سرسپرده» که در سال ۱۳۷۴ منتشر شد، نقطه اوج فعالیت‌های «اندی» پس از همه‌گیری آثار مشترک با «کورس» و شنیده شدن مگاهیت‌هایی چون «بلا» و «آمنه» بود.

اندی علاوه بر انرژی خوب و شخصیتی انسان دوست، از بین‌المللی‌ترین خواننده‌های ایرانی هم به شمار می‌رود. او با هنرمندان غیرایرانی مانند جان بوون جوی یا لاتویا جکسون، ریچارد کلایدرمن و راغب علامه نیز همکاری و کنسرت مشترک داشته است. در بسیاری از برنامه‌های فرهنگی یا جشنواره‌های جهانی موسیقی به هنرنمایی پرداخته و از ستاره‌های بین‌المللی موسیقی ایران محسوب می‌شود.

محبوبیت «اندی» به گونه‌ایست که همه ایرانی‌ها و فارسی زبانان او را با جزییات آثار و شخصیتی‌اش می‌شناسند. شکلی از محبوبیت حداکثری که کمتر خواننده ایرانی‌ای توانسته به آن درجه از محبوبیت برسد. همه‌گیری او در دهه هفتاد شمسی که دورانی تاریک در تاریخ اجتماعی سیاسی ایران است، برای بسیاری یک دریچه ‌امید و‌امیدواری بود. مضمون ترانه‌هایی که عمدتاً سروده «پاکسیما زکی پور» بودند و در تلاش برای القای انرژی خوب و عاشقانه‌هایی‌امیدوار، که همین باعث شد‌اندی یکی از پرمخاطب‌ترین خواننده‌های آن دوران باشد و محبوبیت‌اش در طول همه این سال‌ها بیشتر و بیشتر شود.

«اندی» سال‌ها پیش به نخستین هنرمند ایران مبدل شد که ستاره زرین نامش در خیابان ستارگان هالیوود حک شده است. ستاره‌اندی با نشان گرامافون که علامت ویژه چهره‌های برجسته عرصه موسیقی است، در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود حک شده و از مدتی پیش از رونمایی، آماده مراسم بود. مراسم رونمایی از ستاره‌اندی با شرکت هنرمندان، دوستداران و بستگان و نزدیکان این خواننده ایرانی ارمنی‌تبار برگزار شد؛ ‌شانی، همسر‌اندی و بهروز وثوقی از حاضران در این آیین بودند تا یکی از بزرگترین افتخارات یک خواننده ایرانی در تاریخ اتفاق بیفتد.

اندی علاقه زیادی به حیوانات دارد و صاحب چند سگ است. او از بنیانگذاران یک سازمان غیرانتفاعی است که به حیوانات بی‌سرپرست کمک می‌کند و فعالیت‌های زیادی در این زمینه انجام داده است. او گیاهخوار است و این رفتار‌های او در موارد خارج از موسیقی و هنر، باعث شده شخصیت و کاراکتر او در بین مخاطبانش به شکلی خارج از موضوع موسیقی و در انسانی‌ترین حالت ممکن تعریف شود.

اندی به تازگی در دوبی کنسرتی مشترک را با «مارتیک» روی صحنه برد که موفقیت ویژه‌ای در سال‌های اخیر برای او به حساب می‌آید. استقبال جالب توجه و انرژی بالای او در این کنسرت بار دیگر قابلیت‌های بالای او را به رخ کشید که همچنان در اوج است و توانسته جایگاه ویژه‌ای را در بین مخاطبان موسیقی داشته باشد.

کاربران هم خاطرات صمیمانه‌شان را از اندی روایت کردند

افعی نوشت: کاش برگردیم به دورانی که اندی و کوروس باهمدیگه فیت میدادن

نوید هم نوشت: اولین ترانه‌ای که دوست داشتم و رفت تو حافظه‌ام، "بلا" از اندی و کوروس بود.

سوده هم خاطره‌ای را روایت کرده: یه آهنگی رو با نوار کاست زیادی گوش میدادیم، قرقره نوارش سفت میشد، یا نوارش جمع میشد تو دستگاه. باید با خودکار درستش میکردی. تازه سر اینکه رو نوار کاست آموزشی‌های زمان مدرسه هم بخوای روش آهنگ اندی و مکابیز ضبط کنی، عذاب وجدان میگرفتی.

رضا هم خاطرات جوانی‌اش برای دوران طلایی اندی و کوروس است: سر نوار کاست شاخ‌ترین بند ایران ینی اندی و کورس دعوا بود.

رازی هم نوشت: به عنوان یه بچه‌ی مجیدیه، باید بگم که افتخار اون محل همیشه اندی بود.

حسین: شماها یادتون نمیاد یه زمانی میگفتن اندی کوروس چون همیشه باهم میخوندن

شقایق هم بامزه نوشته: شماها یادتون نیست ولی اندی که یه زمانی می‌خوند دختر ایرونی چه رنگ و رویی داره، تهش هم رفت زن خارجی گرفت:))

و نرگس: وای من سر اهنگ خوشگلا باید برقصن اندی انقدر گریه کردم ک بردنم عین پیراهنی که اون خانوم تو موزیک ویدیو پوشیده بود رو برام دادن دوختن.