انصاری استقلالی، روزبه پرسپولیسی

بانک ورزش: ظرف ۲۴ساعت دو اتفاق جالب در فوتبال ایران توجه مخاطبان را به خودش جلب کرد. اولی پخش وسیع این شایعه بود که محمد انصاری به زودی به اردوی تیم ملی دعوت خواهد شد. از قرار معلوم فدراسیون فوتبال پاسپورت مدافع چپ پرسپولیس را خواسته و قرار است او تنها ۵ماه بعد از نخستین بازی فیکسش برای سرخپوشان، به تیم اول کشور فرا خوانده شود. حادثه جالب دیگر مربوط به حضور روزبه چشمی در استودیوی نود بود. هافبک دفاعی استقلال که البته حضور سرد و اخم‌آلودی در برنامه عادل داشت، در بخشی از مصاحبه به سوابق بازی‌اش در تیم‌های پایه پرسپولیس اشاره کرد و گفت حتی نزدیک بوده در لیگ سیزدهم به عضویت تیم بزرگسالان این باشگاه دربیاید، هرچند دایی از او خواسته تست بدهد و همه چیز به این شکل منتفی شده است.

امروز محمد انصاری یکی از بهترین بازیکنان پرسپولیس است و البته روزبه چشمی هم جزو ارکان موفقیت استقلال به شمار می‌آید. نکته مهم اما این است که این دو نفر، درست در تیم پایه‌های رقیب عضویت داشته‌اند. انصاری مدتها برای تیم جوانان استقلال توپ زده و بعد از آنکه موفق به تثبیت خودش نشده، به عضویت فجرسپاسی شیراز درآمده است. چشمی هم همه کار کرده تا در پرسپولیس بماند، اما در نهایت موفق به جلب نظر مسوولان این باشگاه نشده و به صبای قم پیوسته است. سرخپوشان می‌توانستند خیلی زودتر روزبه را در تیم‌های پایه خودشان ببینند و از او در ترکیب تیم بزرگسالان بهره ببرند. آنها در این مدت، هافبک‌هایی مثل رضا حقیقی پر افاده و حاشیه‌ساز و یا مهرداد کفشگری کم‌نام و نشان را خریدند، اما تا زمان حضور نوراللهی و کامیابی‌نیا در این نقطه به ثبات و آرامش نرسیدند. استقلالی‌ها هم در این چند سال برای جناح چپ مرتکب آزمون و خطاهای بسیار زیادی شدند. آنها سراغ نفراتی همچون یعقوب کریمی، میثم مجیدی، پژمان نوری و حتی علیرضا نیکبخت واحدی رفتند، غافل از اینکه سرمایه اصلی در کف خودشان بوده و پر کشیده است.

وقتی این مقدمات را کنار هم می‌چینیم، لازم می‌شود از خودمان بپرسیم کارهای ریشه‌ای و پایه‌ای چقدر در فوتبال ما نقش دارند و مهمترین باشگاه‌های ایران چه سهمی برای پشتوانه‌سازی قائل هستند؟ پرسپولیسی که این همه در دفاع راست عذاب کشید تا به رامین رضاییان برسد، چرا قدر خسرو حیدری را ندانست و اجازه داد این بازیکن از تیم پایه‌هایش، مثل آب خوردن به اردوگاه رقیب پر بکشد؟ چطور می‌شود بازیکنی باکیفیت رضا نورمحمدی (با همه احترامی که برایش قائل هستیم) ۷سال در پرسپولیس توپ بزند، اما هادی عقیلی و احمد آهی که پرورش یافته پایه‌های سرخپوشان هستند برای سایر باشگاه‌ها به میدان بروند؟ به نظر می‌رسد تا زمانی که نگاه جدی به تیم‌های پایه شکل نگیرد و اداره آنها صرفا صورت رفع تکلیفی و یا حتی فرصتی برای سوءاستفاده‌های آنچنانی داشته باشد، از این طنزهای غم‌انگیز فراوان خواهیم داشت. هرچند طی یکی، دو سال اخیر در اثر فشارهای اقتصادی و برخی مسایل دیگر، نگاه سرخابی‌ها به تیم‌های پایه جدی‌تر شده و در برخی موارد آنها طعم شیرین این جوانگرایی را هم چشیده‌اند.