چه کسانی بیماری لوپوس می‌گیرند؟
لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که می‌تواند هر بخشی از بدن مانند (پوست، مفاصل یا اندام درون بدن) را آسیب برساند. در ادامه به علائم لوپوس و راه‌های درمان آن خواهیم پرداخت.
برترین‌ها: لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که می‌تواند هر بخشی از بدن مانند (پوست، مفاصل یا اندام درون بدن) را آسیب برساند. مزمن بدان معنی است که علائم و نشانه‌های بیماری به مدت طولانی‌تر از شش هفته و اغلب برای چندین سال می‌ماند.
لوپوس دارای یک مرحله عود که (علائم بیماری بدتر و شما دارای احساس بد) و یک مرحله بهبودی (علائم بهبود و شما دارای احساس بهتر) هستید. لوپوس بیماری مسری نیست و از طریق تماس جنسی منتقل نمی‌شود.
لوپوس یک بیماری است که دارای علائم خفیف تا تهدیدکننده حیات می‌باشد و بیمار همیشه باید تحت نظر یک پزشک باشد با مراقبت‌های پزشکی خوب، بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس می‌توانند یک زندگی کامل داشته باشند.
در این بیماری، زنان حدود ۹ برابر بیشتر از مردان مبتلا می‌شوند. معمولا افراد ۱۵ تا ۴۵ سال به این بیماری مبتلا می‌شوند، ولی احتمال ابتلای کودکان و افراد مسن نیز وجود دارد. علائم این بیماری از انواع خفیف تا شدید متفاوت است. بعضی از بیماران فقط دچار علائم خفیف بیماری می‌شوند. نشانه‌های این بیماری در افراد مختلف، ممکن است کاملا متفاوت باشد. از مشخصات ویژه بیماری لوپوس، دوره‌ای بودن آن است که شامل دوره‌های عود بیماری (تشدید علائم) و دوره‌های خاموشی (کاهش علائم) می‌باشد.
انواع بیماری لوپوس کدام اند؟
- لوپوس اریتماتوی قرص مانند (DLE)
این نوع لوپوس معمولا پوستی که در برابر آفتاب قرار گرفته را تحت تاثیر قرار داده و تاثیری بر روی اندام‌های حیاتی نمی‌گذارد. شایعات قرص مانند (گرد) این بیماری معمولا بعد از بهبود باعث باقی ماندن جای آن‌ها بر روی پوست می‌شوند.
- لوپوس اریتماتوی سیستماتیک (SLE)
این نوع لوپوس جدی‌تر بوده و می‌تواند باعث بوجود آمدن جوش‌ها و کهیر‌هایی شکل پروانه بر روی پوست بینی و گونه‌ها و در صورت درمان نشدن بر روی تمام پوست بدن شود. بجز آسیب دیدن پوست بیماری لوپوس می‌تواند باعث ملتهب شدن و یا آسیب دیدن مفاصل، ماهیچه ها، غشاء درونی یا اطراف ریه، قلب، کلیه و مغز شود.
علائم رایج بیماری لوپوس
- مفاصل دردناک و ملتهب
- خستگی شدید
- تغییرات پوستی غیرطبیعی
- دانه‌ها و تغییرات پوستی که به مرور به زخم پوستی تبدیل شده و بر جای می‌ماند.
- علائم پوستی قرمز رنگ و پروانه‌ای شکل که تمام سطح گونه ها، بینی و نواحی از گردن را درگیر کرده و شکل پروانه‌ای را بر روی پوست ایجاد می‌کند.
- کم خونی
- ورم ریه‌ها و درد قفسه سینه در هنگام تنفس
- زخم‌های داخل دهان و بینی
- حساسیت شدید به نور و تشدید علائم در صورت مواجهه با نور مخصوصا نور خورشید
- اختلالات قلبی ریوی
تشخیص
به طور کلی این‌ها علائم و نشانه‌هایی هستند که اغلب همراه هم بروز کرده و پزشک به این علائم اکتفا نمی‌کند. تست‌های خونی که سطح آنتی بادی‌های خون را مورد بررسی قرار می‌دهند، علاوه بر تشخیص بیماری، اندام‌های درگیر شده و تحت آسیب بیماری را نیز مورد بررسی قرار می‌دهند. این آنتی بادی‌های خودی، بر علیه بافت‌های خودی به پا خاسته اند و از این رو با آنتی بادی‌هایی که در زمان وجود باکتری ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها در بدن ایجاد می‌شوند، متفاوتند.
دلایل ابتلا به لوپوس
بیماری لوپوس زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن شما شروع به حمله به بافت‌های سالم بدن می‌کند. بنظر می‌رسد که لوپوس در نتیجه ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی رخ می‌دهد. بنظر می‌رسد که افرادی که استعداد ارثی این بیماری را در خود دارند با قرار گرفتن در برابر عوامل خاص در محیط مبتلا به بیماری لوپوس می‌شوند.
با این حال دلیل ابتلا به لوپوس در اکثر موارد ناشناخته می‌باشد. بعضی از محرک‌های بالقوه ابتلا به این بیماری قرار گرفتن در برابر نور خورشید، سیگار کشیدن، استرس شدید و مصرف دارو‌هایی خاص همچون دارو‌های ضد صرع، دارو‌های فشار خون و همچنین بعضی از انواع آنتی بیوتیک‌ها باشند. افرادی که به دلیل مصرف دارو به این بیماری مبتلا شده اند معمولا با قطع مصرف دارو بیماریشان بهبود می‌یابد.
عوامل خطرزای بیماری لوپوس
عواملی همچون زن بودن، سنین بین ۱۵ تا ۴۰ سال و نژاد (نژاد‌های آسیایی، سفیدپوست و آفریقایی آمریکایی در خطر بیشتری هستند) بر روی ابتلا به این بیماری اثر گذاشته و خطر ابتلا به بیماری لوپوس را افزایش می‌دهند.
عوارض بیماری لوپوس
التهابی که توسط بیماری لوپوس به وجود می‌آید می‌تواند باعث نارسایی کلیه و آسیب دیدن کلیه ها، اختلالات حافظه، کم خونی، خونریزی و یا التهاب رگ ها، بیماری‌های ریوی و بیماری‌های قلبی شود. همچنین ابتلا به بیماری لوپوس خطر عفونت، سرطان و مشکلات بارداری را افزایش دهد.
درمان لوپوس
درمان بیماری لوپوس بسته به نوع علایم و نشانه‌های بروز کرده متفاوت است. مشخص کردن این که شما به درمان خاصی احتیاج داشته یا نه و نوع آن درمان نیاز به بررسی پزشک دارد. دارو‌هایی که عموما برای درمان این بیماری استفاده می‌شوند شامل دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، دارو‌های ضدمالاریا، کورتیکواستروئید‌ها (Corticosteroids) و دارو‌های سرکوب کننده ایمنی (Immunosuppressants) می‌باشند.
مصرف و عدم مصرف این داروها، میزان و نوعشان و نحوه مصرف آن‌ها همه باید با دستور پزشک باشد.
درمان خانگی بیماری لوپوس
در صورت ابتلا به بیماری لوپوس با تغییراتی در سبک زندگی و رعایت مواردی می‌شود تا حدودی جلوی شعله ور شدن‌های بیماری را گرفته و راحت‌تر با بیماری زندگی نمود. این عوامل شامل: استراحت کافی، محافظت از پوست در برابر آفتاب، ورزش منظم، ترک سیگار و رژیم غذایی می‌باشند.
ارسال نظر