وب سایت همشهری شش و هفت: بیش از ۵۰ سال است كه شمال ایران مقصد بسیاری از ایرانیانی است كه میخواهند جایی را برای سفری چند روزه انتخاب كنند. مازندران هم در این بین شاخصترین نقاط جذب گردشگر را دارد. شما هم حتما بارها به مازندران سفر كردهاید و در ساحل و جنگل و دشتهایش ساعاتی را گذراندهاید.
نیازی به جستوجو در آمارها نیست تا مشخص شود چند درصد گردشگران و مسافرانی كه به مازندران سفر میكنند به چه نقاطی میروند. غرب این استان همیشه بیشترین سهم از گردشگری را دارد. البته چند سالی هم هست كه برخی روستاها در نقاط مختلف مازندران مقصد گردشگری شدهاند اما هنوز در فهرست مناطق دیدنی كه مسافران برای حضور در مازندران انتخاب میكنند، بسیاری از مناطق این استان دیده نمیشود. برای همین است كه مازندران هنوز از نظر گردشگری استانی ناشناخته است.
اگر فكر میكنید همه جای مازندران شرجی بالایی دارد، یا دیدنیهای این استان به بابلسر، غرب استان و ساحل و جنگل محدود شده است، باید در دانستههای خود از ظرفیتهای گردشگری این استان تجدید نظر كنید.
شاید خیلی از مسافرانی كه راهی شمال شدهاند، نام سوادكوه را شنیده باشند، شهرستانی كه از مسیر جاده تهران-قائمشهر، دروازه ورودی مازندران محسوب میشود و سالانه میلیونها نفر از آن عبور میكنند؛ بیآنكه بدانند با پشت سر گذاشتن این شهر چند جاذبه گردشگری را از دست دادهاند و حتی میتوانند در این شهرستان اقامتی چند روزه داشته باشند و از تنوع گردشگری در آن لذت ببرند. اگر در پاییز قصد سفر به مازندران را دارید، ابتدا این گزارش را بخوانید و بعد نام سوادكوه را وارد مقصدهای سفر خود كنید.
چطور برویم؟
برای سفر به سوادكوه دو مسیر دسترسی وجود دارد. اگر از تهران قرار است با عبور از جاده فیروزكوه به مازندران سفر كنید، پس از پشت سر گذاشتن گردنه گدوك، وارد شهرستان سوادكوه میشوید. وقتی از این مسیر قرار است وارد سوادكوه شوید، حتما در ورودی مازندران و سوادكوه، یعنی گردنه گدوك توقف كنید. هوای گدوك حتی در دل تابستان هم گاهی سرد است. دوغ و آش گدوك میتواند آغاز سفر شما به سوادكوه از این مسیر باشد.
اگر هم از شرق یا غرب مازندران وارد این استان شدید، كافی است به قائمشهر برسید و مسیر حركتتان را به سمت جنوب تغییر دهید تا پس از طی 20 كیلومتر وارد شیرگاه شوید.
شیرگاه نخستین شهر سوادكوه از سمت شمال است. البته سال 92 سوادكوه شمالی بهعنوان شهرستانی مستقل با مركزیت شیرگاه تاسیس شد و حالا از نظر تقسیمات كشوری دو سوادكوه داریم؛ یكی سوادكوه شمالی با یك شهر و دو بخش و دیگری همان سوادكوه قدیمی كه سه شهر پلسفید، زیرآب و آلاشت و دهها روستا را شامل میشود.
سوار بر خط تاریخ
یك مسیر جذاب دیگر هم برای رسیدن به سوادكوه وجود دارد كه برای ماجراجوها میتواند جذابیت بیشتری داشته باشد. اگر اهل سفر با قطار هستید، میتوانید از تهران تا سوادكوه را با قطار سفر كنید و از حضور در مسیری ریلی كه نقش زیادی در شكلگیری نقشه امروز جهان داشت، برای خودتان خاطره ثبت كنید.
ایستگاههای راهآهن در سوادكوه هنوز بناهای قدیمی با معماری 80 سال پیش هستند كه در سفر با قطار به این منطقه میتوانند برای شما جذاب باشند. از جاذبههای طبیعی و تاریخی این مسیر هم قطعا لذت خواهید برد.
فقط با قطار میتوانید دورتادور كوههای كوچك و بزرگ سوادكوه را ببینید؛ بدون اینكه حس كنید قطار در حال طی كردن مسیری شیبدار است!
قسمتهایی از خط آهن شمال كه بهخاطر موازی دیده شدن سه خط ریل روی كوهها، به «سه خط طلا» معروف شده است. «سه خط طلا» و «پل ورسك» در این مسیر، هم دیدنیهای خوبی هستند و هم لذت عبور از روی آنها میتواند خاطره خوبی را برای شما رقم بزند.
به سوادكوه خوش آمدید!
برای سوادكوهیها فرقی ندارد كه با قطار به این منطقه سفر كردهاید، با تور مهمانشان شدهاید یا با خودروی شخصی وارد این شهرستان پر از تاریخ شدهاید.
حالا كه مهمان آمده، باید از او به خوبی پذیرایی شود و بخش مهمی از پذیرایی هم معرفی مناطق و جاذبههایی است كه مهمان از حضور و تماشای آنها لذت ببرد.
سوادكوه از این نظر دست پری برای مهمانانش دارد؛ از بناها و مناطق تاریخی گرفته تا طبیعت بكر و آبشارهای زیبا و حتی خوردنیهای خوشمزه و متنوع. در این شهرستان مشكلی برای تهیه سوغاتی هم نخواهید داشت.
صنایعدستی در نقاط مختلف این شهرستان بخش جدا نشدنی از اقتصاد خانوادههاست. جاجیم آلاشت یكی از برندهای مطرح صنایعدستی مازندران است. در كنار آن محصولات سنتی دیگری هم وجود دارد كه بتوانید برای خود یا دوستانتان انتخاب كنید. به هر حال به سوادكوه خوش آمدید.
كوچكترین كلیسای جهان
فكر میكنید كوچكترین كلیسای جهان كجا قرار دارد؟ در واتیكان یا یكی از كشورهای اروپایی؟ اگر تاكنون نشنیدهاید كه این كلیسا كجاست، از وجود آن در سوادكوه شگفتزده نشوید. هر سال میلیونها نفر از كنار آن رد میشوند، بدون اینكه بدانند بنایی كه بهخاطر قرار گرفتن پشت یك رستوران حتی به چشمشان نیامده، كوچكترین كلیسای دنیاست.
این كلیسا در زمان پهلوی اول و بهخاطر حضور و فعالیت مهندسان اروپایی در سوادكوه برای اجرای پروژه راهآهن شمال ساخته شد. كلیسایی به ابعاد تقریبی ۳ متر در ۳ متر كه دو پنجره كوچك دارد. پس از دیدن ورسك كه در بالادست جاده خودنمایی میكند، در محدوده سرخآباد و روبهروی ایستگاه راهآهن این منطقه میتوانید این كلیسا را ببینید. بنا هنوز سالم است اما درِ آن باز نیست.
روی سر در كلیسا عبارتی به زبان ایتالیایی نوشته شده كه نشان میدهد مهندسان ایتالیایی آن را ساختهاند. این بنا سالها مورد بیتوجهی قرار گرفته بود و در معرض تخریب قرار داشت، اما هفت مرداد سال ۸۲، سازمان میراث فرهنگی این بنا را بهعنوان یك اثر ملی به ثبت رساند. این كلیسا هنوز برای خیلیها شناخته شده نیست و نمیدانند در چند متری جادهای كه از آن عبور میكنند چنین جاذبه تاریخی وجود دارد.
غار اسپهبد خورشید
از كوچكترین كلیسای جهان كه دور شوید، میتوانید بزرگترین طاق طبیعی جهان را ببینید. اهل كوهنوردی هم نباشید، حتما بدتان نمیآید كه یك سلفی خوب با بزرگترین طاق طبیعی جهان بیندازید. غار اسپهبد خورشید، از مسیر تهران به سوادكوه، بعد از پل ورسك در دسترسترین جاذبه تاریخی- طبیعی سوادكوه است. غاری پر رمز و راز كه از داخل خودرو و در مسیر هم به چشم میآید.
این غار در منطقه دوآب و مقابل ورودی خطیركوه واقع شده است. اسپهبد خورشید فقط یك غار نیست؛ غار قلعهای است كه داخل آن اتاقهایی از دوره ساسانیان وجود دارد. این غار كه در فهرست آثار ملی ثبت شده و برنامهریزیهایی برای ثبت جهانی آن هم وجود دارد، سالهاست كه بهخاطر فعالیت برخی معادن شن و ماسه در اطراف آن در حال تهدید است. شاید توجه بیشتر گردشگران به آن باعث شود كه حساسیتها روی آن افزایش یابد.
این به استقبال شما از تماشای غار بستگی دارد. ضمناً اگر با كوهنوردی آشنا نیستید، بهتر است از سراشیبی پایین غار به سمت دهانه آن بالا نروید و قید ورود به آن را هم كلا بزنید اما تماشای این جاذبه طبیعی- تاریخی كه یكی از «ترین»های طبیعت دنیاست را از دست ندهید.
آلاشت
پلسفید را كه به سمت شمال پشت سر بگذارید، دقیقا در مقابل پلیسراه خروجی این شهر، مسیری وجود دارد كه شما را به سمت غرب هدایت میكند. ابتدای میسر تابلوی «آلاشت 35 كیلومتر» را خواهید دید. این دوراهی، میتواند آغاز یك سفر كوتاه و جذاب برای شما باشد. حدود 20 كیلومتر را كه طی كنید جاده وارد محدوده جنگلی و پر پیچ و خم گردنهای شكلی میشود.
هر چه بالاتر بروید زیباییهای مسیر بیشتر شما را جذب خواهد كرد. اگر عصر را برای رفتن به آلاشت انتخاب كردید، ممكن است با هوای مِهآلود در میانه گردنههای مسیر مواجه شوید. هم زیباست و هم میتواند درصورت بیاحتیاطی خطرناك باشد. روستای لیند را كه رد كنید، پنج كیلومتر دیگر به آلاشت میرسید. این شهر كوهستانی همه امكانات لازم برای اقامت كامل را دارد.
از سوئیتهای اجارهای شهرداری گرفته تا خانههای استیجاری كه برای اقامت خانواده نیاز است. امكانات خدماتی و رفاهی هم در آلاشت مهیاست. درمانگاهی تقریبا مجهز با حضور دائمی پزشك، رستوران، سفرهخانه، پمپ بنزین، كلانتری و فروشگاهی بزرگ كه در كنار چند ماركت كوچكتر نیازهای شما و همراهانتان را تأمین میكنند.
در آلاشت به جز هوای خنكی كه در دل تابستان دارد و ممكن است شما را با ورود یك توده مِه غلیظ غافلگیر كند، چند جاذبه خوب گردشگری هم در دسترس شماست. موزه مردمشناسی آلاشت نخستین جاذبهای است كه مورد توجه مسافران قرار میگیرد؛ بنای قدیمی و زیبای باقیمانده از دوره قاجار كه بهعنوان زادگاه رضاخان نیز آن را میشناسند. در این موزه اشیای قدیمی و بسیاری از ملزومات زندگی بومی مردم منطقه نگهداری میشود. در محوطه بیرونی این بنا زنان هنرمند صنایعدستی آلاشت محصولاتشان را عرضه میكنند.
جاجیم آلاشت یكی از معتبرترین محصولات صنایعدستی مازندران است كه در كنار آن محصولات و بافتههای دیگری هم عرضه میشود. بنابراین خریدن سوغاتی برای شما در آلاشت كار راحتی خواهد بود.مسجد آلاشت هم از دیگر جاذبههای این شهر است كه بهاحتمال زیاد نمونه آن را از نظر معماری ندیدهاید. مسجدی كه زندهیاد «حسین لرزاده»، معمار برجسته ایرانی آن را طراحی و اجرا كرد؛ با حیاطی زیبا و نماكاریهای متفاوت كه گنبد هشتی شكل و منارههای آجرنمای آن بر زیباییهایش افزوده است.اگر شب را در آلاشت ماندید و آسمان هم صاف بود، آلاشت تنها نقطه در شمال كشور است كه به شما فرصت رصد آسمان را میدهد.
رصدخانه آماتور و مجهز آلاشت میتواند سفرتان به سوادكوه را به آسمان گره بزند و شما را در كهكشان راه شیری به گردشی علمی و نورانی ببرد. تا پایان شهریور هم نمایشگاه عكس آسمان شب و طبیعت مناطق اطراف آلاشت از یكی از عكاسان آلاشتی در این شهر كوهستانی و زیبا برپاست كه مشاهدات شما از آسمان را تكمیل میكند.
قدم زدن در كوچههای تنگ و بین دیوارهای كاهگلی آلاشت را هم از دست ندهید. بافت آلاشت در فهرست میراث فرهنگی ثبت شده و یكی از جاذبههای اصلی سوادكوه به شمار میآید. البته اگر ساختوسازها باقیمانده این بافت را از بین نبرد.
آبشار گزو
مسیرهای متعددی برای طبیعتگردی در سوادكوه وجود دارد اما مسیر رسیدن به آبشار مرتفع گزو یكی از بهترین مسیرهاست. آبشار گزو با بیش از ۴۰ متر بلندا و دیوارهای سنگی قوسی شكلش یكی از آبشارهای زیبا و متفاوت شمال كشور است كه عموما هم مورد توجه سنگنوردان و كوهنوردان قرار دارد. این آبشار در ۱۵ كیلومتری شهر زیرآب قرار دارد. در نزدیكی آن بقعه معروفی از امامزادگان واقع شده كه بهخاطر داشتن امكانات مناسب، سفر به این آبشار را برای خانوادهها نیز راحت میكند.
با این حال، بهتر است برای رفتن به این مسیر امكانات مناسب پیادهروی و جنگلپیمایی را به همراه داشته باشید. ضمن اینكه به هیچ وجه درصورت آشنا نبودن به جنگلهای بكر این منطقه اقدام به پیادهروی در جنگل و مسیرهای ناشناخته آن نكنید. یك راه رسیدن به آبشار از پشت سد البرز در جاده كارسنگ است كه با طی ۲۳ كیلومتر جاده خاكی و جنگلی به این منطقه میرسید.
راه دیگر مسیر جمشیدآباد در ۵ كیلومتری زیرآب است كه در نهایت به همان مسیر لفور و كارسنگ ملحق میشود. پس از طی این مسیر به امامزاده گزو میرسید و از آنجا مسیری پاكوب با شیبی نسبتا تند تا زیر آبشار قرار دارد كه پس از حدود یك ساعت جنگلپیمایی در دل جنگل آبشار را خواهید دید.
لاجیم
به مركز شهر زیرآب كه برسید، میدانی وجود دارد كه سمت شرق آن به جادهای جنگلی و در نهایت چند روستای زیبا میرسد. كمی كه وارد این مسیر شوید و سربالاییهای آن را طی كنید، نمای زیبایی از شهر زیرآب خواهید دید. ادامه این مسیر هم شما را وارد جنگلهای زیبای بهمنان میكند. در انتهای این مسیر و پس از پشت سر گذاشتن روستای اَتو، روستای زیبایی به نام «لاجیم» وجود دارد كه برج تاریخی موجود در این روستا باعث شهرت آن شده است. بنایی تقریبا هزار ساله و باقیمانده از دوران حكمرانی آل زیار بر مازندران كه ۸۵ سال پیش در فهرست آثار ملی ثبت شد. طبیعت اطراف این روستا و موقعیت تاریخی آن به شما فرصت یك گردشگری موقت تاریخی-طبیعی را میدهد.
شیرگاه
سفرتان را میتوانید به سمت شیرگاه ادامه دهید. شهری كه اگر تا پنج سال پیش عده معدودی از ایرانیها آن را میشناختند، با پخش سریال «پایتخت» و بهویژه از «پایتخت۲» به بعد، كمتر كسی است كه تصویری از شیرگاه ندیده باشد. در شیرگاه میتوانید گشت و گذاری داشته باشید و از حضور در شهر «نقی معمولی» و خانوادهاش لذت ببرید.
احتمالا دیدن برخی نقاط شهر كه در سریال دیدهاید برایتان میتواند جذاب باشد، اما اگر هم نبود، شیرگاه خودش دیدنی است. شهری سرسبز و در دامنه كوه كه بهخاطر عبور دو رودخانه تالار و كسلیان و درههای كم عمق به شهر پلها معروف است. پلهای راهآهن در منطقه سرتپه و داخل شهر و پلهای تاریخی شاپور، پل دختر در روستای چالی و پل شاهعباسی آبدنگسر هم از پلهای معروف شیرگاه هستند.
در اطراف شیرگاه هم جاذبههای زیادی وجود دارد كه میتوانید برای لذت بردن از آنها برنامهریزی كنید. روستاهای بورخانی و كلیجخیل مناطق مناسبی برای روستاگردی هستند.
اگر هم خواستید در محیطی دلباز اقامت موقتی داشته باشید به سد سنبلرود شیرگاه بروید. همان محوطهای كه خانواده «نقی معمولی» در پایتخت۳ سكانس تحویل سال را در آن گذراندند. سدی خاكی در ۸ كیلومتری جاده شیرگاه-بابل كه امكانات مناسبی هم برای اقامت چند ساعته روزانه دارد. اگر امكانات و تجهیزات ماهیگیری به همراه دارید، در این سد میتوانید قلابی هم به آب بیندازید.
پلنگدره
برای آنهایی كه یك طبیعتگردی كمی خیس و خنك را میخواهند در سوادكوه تجربه كنند، دو مقصد از بین نقاط مناسب موجود در این منطقه را پیشنهاد میكنیم؛ آبشار و جنگل پلنگدره است. محوطهای سرسبز و زیبا در شمال شرقی شیرگاه كه از زیباترین مسیرهای طبیعتگردی مازندران به شمار میآید. وارد جاده منابع طبیعی كه بشوید، 13كیلومتر مسیر خاكی پس از نگهبانی منابع طبیعی را باید پشت سر بگذارید.
خاكی بودن مسیر بهانه خوبی است كه آرام و آهسته از جنگل زیبا و بكر منطقه عبور كنید تا از تماشای این مسیر لذت ببرید. خوبی پلنگدره این است كه با وجود بكر بودن، امكان سفر با همه اعضای خانواده به آن وجود دارد. چون مسیر رسیدن به آن دشوارگذر(صعبالعبور) نیست. كمتر از یك ساعت طول میكشد تا به آبشار برسید اما اگر قصد رفتن به كنار آبشار و نشستن در كنار حوضچه سنگی زیر آن را دارید، باید لباس مناسب یا اضافه همراهتان باشد؛ چون باید از عرض رودخانه عبور كنید.
با توجه به اینكه امكانات رفاهی و خدماتی در این منطقه وجود ندارد، سعی كنید پیش از سفر به پلنگدره وسایل مربوط به كمكهای اولیه و یكسری خوراكی را تهیه كنید. پیشنهاد دیگر اینكه اگر اهل دوچرخهسواری در كوهستان هستید و امكان همراه آوردن دوچرخه را هم دارید، حتما در این مسیر ركاب بزنید. پلنگدره شیب تندی ندارد و یكی از مسیرهای مناسب برای دوچرخهسواری در كوهستان و جنگل است.
جوارم
اگر دوست دارید كه در منطقهای جنگلی اما با امكانات ایمن، اقامتی موقت داشته باشید، پارك جنگلی و منطقه نمونه گردشگری جوارم را به شما پیشنهاد میكنیم؛ پاركی ۳۶۵ هكتاری با طبیعتی بسیار زیبا كه برای رسیدن به آن باید شش كیلومتر از زیرآب به سمت شیرگاه خارج شوید. این پارك جنگلی یك مجموعه گردشگری كامل است.
جاده مناسب و آسفالت، محوطههای مناسب برای نشستن خانوادهها و پیكنیك روزانه، فروشگاه، نمازخانه، آلاچیق، سكوهای اسكان، سرویس بهداشتی، سفرهخانه سنتی و محوطه بازی كودكان در این پارك جنگلی زیبا وجود دارد. پایگاه پلیس و نیروی امدادی هم در ورودی این پارك مستقر است. بابت از دسترس خارج شدن تلفن همراه هم نگرانی نداشته باشید. نصب دكل تقویت آنتن تلفن همراه در این منطقه باعث شده كه در جوارم از دسترس خارج نشوید.
سد لفور
سد شاید برای خیلیها جاذبه محسوب نشود. تماشای یك دیوار بتنی یا خاكی و دریاچه پشت آن احتمالا به تنهایی جذابیتی ندارد، یا اگر هم دارد برای چند لحظه بیشتر نیست. اما اگر این سد و دریاچه پشت آن در دل طبیعتی سحرانگیز باشد و برای رسیدن به آن هم از جادههای سبز و زیبا عبور كنید، آن وقت دیگر فقط یك سازه بتنی و خاكی نیست؛ بلكه یك جاذبه گردشگری است كه در انتهای یك بسته سفر میتواند خستگی سفر را از تن شما بیرون كند.
سد لفور یا سد البرز یكی از همین سدهاست. سدی با 72متر ارتفاع در دهستان لفور سوادكوه شمالی كه در منطقهای به نام «دِئوتِك» ساخته شده و آب سه رودخانه كارسنگرود، آذررود و اسكلیمرود را پشت خود جمع كرده است. با ویژگیهای فیزیكی و امكانات فنی آن اگر مایل بودید در سفر به این منطقه آشنا شوید اما امكانات گردشگری موجود در منطقه را باید از حالا بدانید.
در اطراف سد فروشگاه وجود ندارد اما در پاییندست آن روستاهایی وجود دارد كه میتوانید اقلام مورد نیاز خود را از مغازههای این روستاها تهیه كنید.
در مسیر رسیدن به سد از جادهای زیبا و سر سبز عبور میكنید كه در یك طرف آن و زیر جاده رودخانه جاری است و در سمت دیگرش جنگلهای لفور را میبینید. در بسیاری از نقاط مسیر میتوانید بساط تفریح خود را پهن كنید. البته عرض جاده كم است و بهتر است با احتیاط رانندگی كنید. در مناطق اطراف، فضای مناسب برای چادر زدن وجود دارد. بهخاطر حضور پرتعداد مسافران، مأموران نیروی انتظامی حضور مناسبی در منطقه دارند.
تماشای دریاچهای بزرگ در دل جنگلهای انبوه تجربهای نیست كه در هر نقطه از ایران بتوانید كسب كنید. حواستان هم باشد كه زیبایی این دریاچه و محیط اطرافش شما را برای شنا كردن در آب دریاچه پشت سد وسوسه نكند. این تصمیم میتواند سفر را برای شما به تلخترین تجربه زندگی خود یا همراهانتان تبدیل كند. اگر قصد كردید كه به سد لفور بروید، حتما در مسیر رسیدن به سد از چند مركز پرورش ماهی قزلآلا كه در اطراف جاده وجود دارد دیدن كنید.
در این مسیر چند مركز پرورش ماهی وجود دارد كه هم میتوانید ماهی بخرید و نیز در همانجا ماهی را در استخر انتخاب كنید و سفارش دهید كه برایتان كباب كنند. حتی اتاقكهایی برای اقامت موقت یا شبانه هم درنظر گرفته شده است. لذت خوردن ماهی كباب در دل طبیعت را از دست ندهید.
شورمست
سوادكوه روستاهای زیادی دارد كه هر كدام میتوانند برای یك گردشگر علاقهمند به فرهنگ بومی جذاب باشند. دلیلش هم این است كه هنوز در روستاهای سوادكوه فرهنگ بومی دیده میشود و میتوان اصالت را از نزدیك دید. شورمست یكی از این روستاهاست؛ روستایی در منطقهای زیبا با دریاچهای در دل جنگل و ارتفاعات سوادكوه.
شورمست طی چند سال اخیر تحولاتی از نظر بافت داشته است اما این تحولات هدایت شده و درست بود. یكی از ویژگیهای شورمست امروزی نمای زیبای گذرگاههای آن است. كوچه و خیابانهای روستا با طرحی متفاوت و مبتنی بر معماری بومی سنگفرش شده و دیوارهای روستا هم به شكلی سنتی و كاهگلی ساخته شدهاند.
این فضای جذاب قطعاً برای هر مسافری جذاب خواهد بود. این روستا تا شهر پلسفید حدود شش كیلومتر فاصله دارد. گشت و گذار در شورمست به بافت زیبای روستایی آن محدود نمیشود. در حاشیه این روستا دریاچه شورمست قرار دارد كه تنها دریاچه سوادكوه است.
این دریاچه ۱۵ هزار مترمربعی در شش ماه نخست سال مسافران زیادی را بهخود جذب میكند. امكاناتی برای حضور موقت مسافران و ارائه برخی خدمات در اطراف آن تعبیه شده كه مورد استفاده مسافران قرار میگیرد. تصور كنید در دل تابستان به منطقهای كوهستانی رفتهاید و كنار دریاچهای نشستهاید كه اطرافش پر از درختهای بلند و كهنسال است.پس اگر به سوادكوه آمدید شورمست را فراموش نكنید.
بومگردی
اگر اهل گردشگریهای بومی یا همان بومگردی هستید و دوست دارید اقامتتان در مقصد سفر، شبیه زندگی بومیان همان منطقه باشد، سوادكوه یكی از بهترین گزینههاست. چند سالی میشود كه بومگردی در این منطقه مورد توجه تعدادی از فعالان گردشگری قرار گرفته است.
هماكنون علاوه بر یك مهمانپذیر و ۲۲خانه مسافر ثبت شده سوادكوه، ۱۱مجموعه بومگردی نیز در سوادكوه فعال هستند؛ مجموعههایی كه به شما فرصت اقامت در خانههای بومی و البته با امكانات مناسب را در دل طبیعت میدهند. البته خانههایی كه بومیان در مناطق مختلف سوادكوه برای اقامت اجاره میدهند بسیار بیشتر از این تعداد است اما ۱۱مجموعه بومگردی معرفی شده دارای همه امكانات لازم و با معیارهای مناسب برای اقامت مسافران هستند.
جاذبههای تاریخی و طبیعی
در سوادكوه علاوه بر همه این جاذبهها فرصتهای گردشگری زیادی وجود دارد؛ از نقاط زیبای طبیعی گرفته تا بناهای تاریخی و بافتهای سنتی روستایی كه همگی در جای خود زیبا و جذاب هستند.
منطقه حفاظت شده اِساس، روستاهای اَتو، كاكرون، جنگلهای انجیلی و جنگل بكر و بسیار جذاب هلیدار با درختانی كمنظیر و میوههای جنگلی خاص، پلهای زیبا و خاص راهآهن با معماری بینظیر، قلعه تاریخی كنگلو و بسیاری از مناطق دیگر در سوادكوه وجود دارند كه اگر فرصت كنید، میتوانند چند روز كامل شما را در این شهرستان متوقف كنند.
نظر کاربران
مازندران به نظرم خیلی عالیه اگه شده یه بارم سفر کنید
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
سلام
من از يك هفته پيش، دنبال اطلاعات در مورد سفر به سوادكوه بودم. و
حالا كه خودم رفتم، گفتم تجربه خودم رو بگم.
من دنبال يك طبيعت زيبا بودم، كه دو يه روزي با آرامش اونجا زمان بگذرونيم.
درياچه شورمست رو رفتيم. تقريبا خوب بود.
پارك جنگلي جوارم رو خيلي پسنديدم، هم از نظر طبيعت و هم از نظر امكانات ولي متاسفانه نتونستيم اقامت كنيم چون لازم بود از يك هفته قبل رزرو ميكرديم. حتي وسيله بازي براي بچه ها هم داشت. مثل استخر توپ و سرسره بادي و ...
منطقه بعدي كه خيلي خيلي زيبا بود، منطقه لفور بود كه براي رسيدن به سد البرز، حدود يك ساعت با ماشين بايد ميرفتيم، ولي مسير زيبايي بود. و در نهايت پارك جنگلي آذررود، كه ميتونستيم از اونجا پشت سد رو ببينيم. و صحنه اي معركه و بي نظيري بود و پر از رنگ.
بعد به آلاشت رفتيم. مسيرش مثل جاده چالوس و خيلي مه بود. ولي از خود شهر خوشم ميومد. امكانات چنداني هم مداشت. حتي رستوران خوبي هم نداشت و به نظرم ارزش اين مسير طولاني و خطرناك و پرمه رو نداشت.
بسیار واضح و دقیق توضیح دادین عالی بود بیشتر این جا ه رو میشناختم و دیده بودم ولی جوری توضیح دادین که که انگار دوباره داشتم بازدید میکردم . ممنونم. فقط یک توصیه همیشگی در مورد طبیعت رو فراموش نکنیم . آشغال نریزیم .
اقا یا خانم تولا !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ملت مشنگ که نیسن یه بار فرستادی بسه پروفسووووووووووووووووووووور!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
کس دیگه ای دفعه ی دیگه یه نظرشو هزار بار نزاره لامسسسسسب!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
الاشت شیرگاه شورمست خیلی دیدنی هستن الاشت عالیه حتما باید شب رو بمونی هوای خنک صبح خیلی دلنشین