مهدی‌زاده: کرونا از تهران شروع شد نه قم!

خبرورزشی: در حالی که تیم ملی کاراته بعد از مسابقات اتریش راهی آلمان شد، امیر مهدی‌زاده که به خاطر مصدومیت در کاراته‌وان دبی در ایران ماند، با محدودیت شرایط تمرینی به خاطر شیوع ویروس کرونا مواجه شده است.

مهدی‌زاده که به توصیه شهرام هروی سرمربی تیم دنبال مداوای مصدومیت پایش رفت، در حالی که اردیبهشت یک دیدار سرنوشت‌ساز برای المپیکی شدن دارد، در خانه تمرین می‌کند تا حداقل بدنش را آماده نگه دارد. هرچند او امیدوار است مثل بسیاری از رشته‌های دیگر که مسابقات گزینشی المپیک‌شان دچار تغییر و تعویق شد، برای مسابقات پاریس هم فکری بشود.

مدتی است همه تحت تاثیر ویروس کرونا زندگی را می‌گذرانند. این روز‌ها برای شما چطور می‌گذرد؟

آنقدر وسواس گرفتیم که دست به هر چیزی می‌زنیم سریع دست‌مان را می‌شوییم (خنده). ولی چاره‌ای نیست. این شرایط را هم باید بگذرانیم ولی بدی ماجرا برای ما این است که باشگاه‌ها همه تعطیل شده‌اند. برای ورزشکارانی که برای المپیک آماده می‌شوند و مسابقات گزینشی دارند شرایط بسیار سخت است. به عنوان مثال من در اردیبهشت مسابقات گزینشی المپیک دارم و الان روز‌هایی است که باید تمرین کنم ولی متاسفانه به خاطر کرونا همه جا تعطیل است و باید خانه بنشینیم. مخصوصا من که در مسابقات دوبی از ناحیه زانو آسیب دیدم و به همین دلیل با تیم به مسابقات اتریش نرفتم. یعنی من موضوع درمان را هم دارم و به خاطر کرونا فیزیوتراپی‌ها سخت شده. یعنی کرونا روی همه چیز تاثیر گذاشته. حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم شرایط چه می‌شود.

دوره درمان‌تان چقدر است؟

من تا عید باید فیزیوتراپی کنم. برای فیزیوتراپی هم که می‌روم، همه چیز را رعایت می‌کنم.

شما به شمال کشور رفتید که آنجا هم درگیر این ویروس شده. نگران نیستید؟

کرونا دیگر همه‌گیر شده. فیزیوتراپ من اینجاست و بعد از دوبی آمدم اینجا تا کار درمانم را شروع کنم. چاره‌ای نیست؛ باشگاه که نمی‌شود رفت، فیزیوتراپی را هم نمی‌شود نرفت. من الان در خانه دارم تمرین می‌کنم. چند روز پیش چند تا وزنه خریدم و در خانه تمرین می‌کنم که آمادگی بدنم از بین نرود. با این شرایطی که به وجود آمده باید جلو برویم تا ببینیم چه می‌شود.

با توجه به اینکه تیم‌هایی که در خارج از کشور هستند، به ایران نمی‌آیند، شاید اگر شما با تیم به اتریش می‌رفتید شرایط بهتری داشتید. به خصوص که اردیبهشت مسابقه مهمی دارید.

باید دید تا اردیبهشت چه می‌شود. چون دو ماه باقی مانده، باید خوشبینانه نگاه کنیم که ان‌شاءا... این موضوع برطرف شود و بتوانیم اعزام شویم. اگر اعزام نشویم کلا بحث سهمیه المپیک زیر سوال می‌رود. مسابقات گزینشی فرانسه دغدغه تمام ورزشکاران است مخصوصا که هم در وزن من و هم بانوان دو، سه سهمیه از آن مسابقات می‌تواند کسب شود که در این شرایط تحت تاثیر قرار می‌گیرد. ولی باید فکری برای این موضوع بکنند. چون خیلی از مسابقات گزینشی یا دارد عقب می‌افتد یا لغو می‌شود. باید ببینیم با این شرایط تکلیف خود المپیک چه می‌شود.

درباره المپیک صحبت‌های زیادی مطرح می‌شود، اما گویا ژاپن اعلام کرده می‌تواند المپیک را به تعویق بیندازد.

کرونا، ویروسی است که تمام کشور‌ها را درگیر کرده و به نظرم بهترین تصمیم این است که المپیک عقب بیفتد. الان از ایران پروازی به خارج از کشور نیست، من چطور می‌توانم در مسابقات کسب سهمیه المپیک شرکت کنم؟ یا الان تمام باشگاه‌ها تعطیل شده که مختص به ایران هم نیست، پس ورزشکارانی که برای المپیک تلاش می‌کنند چطور باید تمرین کنند؟ کشور ما هم شدید درگیر شده و شاید بخواهند برای ورزشکاری که از ایران می‌خواهد خارج شود حساسیت به خرج دهند.

شما در شهری زندگی می‌کنید که سروکله کرونا از آنجا پیدا شد. شما زمان بروز کرونا در قم بودید؟

من و خانواده‌ام بیشتر از دو هفته است که به شمال کشور آمده‌ایم، چون خانواده همسرم اینجا زندگی می‌کنند. من از قبل از انتخابات اینجا بودم. بعد هم که این ویروس استارت خورد و به نوعی از قم شروع شد. یک بنده خدایی داشت صحبت می‌کرد و می‌گفت قم که نه فرودگاه دارد، نه مرز دریایی با کشوری دارد و نه شهر مرزی است. می‌گویند کرونا از قم شروع شده ولی از آنجا شروع نشده واقعا. بخواهیم از فرودگاه حساب کنیم، ویروس از تهران وارد قم شده. ولی در کشور اینطور جا افتاده که این ویروس را قمی‌ها آورده‌اند. البته خیلی‌ها از این موضوع استفاده کردند و به مردم قم تیکه می‌انداختند که این کار جالب و درستی نبود. امیدوارم مردم هیچ‌وقت برای همدیگر بد نخواهند. خودم می‌شنیدم که می‌گفتند خوب شد قمی‌ها دچار این ویروس شدند و از این قبیل صحبت‌ها... مردم قم هم جزو همین کشور هستند و همیشه زحمت کشیده‌اند و تاثیرگذار بودند. هیچ فرقی نمی‌کند قم باشد، شمال باشد، تهران باشد؛ ما هیچ‌وقت نباید برای هموطن‌مان بد بخواهیم؛ و این ویروس از قم شروع نشده. در قم علنی شد ولی در قم که نه فرودگاه دارد نه مرز شروع نشده. ویروس که از آسمان وارد قم نشده.

الان از شرایط قم خبر دارید؟

قم که از تهران و یا حتی گیلان که آمار کم‌تری دارد. من با دوستانم در قم در ارتباط هستم. همه در خانه‌های‌شان نشسته‌اند و دارند رعایت می‌کنند تا این شرایط بگذرد.

زمانی که این ویروس در قم شیوع پیدا کرد، خیلی‌ها معتقد بودند این شهر باید قرنطینه شود.

قرنطینه کردن فکر بدی نبود ولی ما تصمیم‌گیرنده نیستیم و فقط می‌توانیم نظر خودمان را بگوییم. ولی فکر خوبی می‌توانست باشد، چون وقتی ورود و خروج کنترل نشود، ویروس پخش می‌شود، همان‌طور که الان همه‌گیر شده. برای این موضوع دیگر دیر است ولی اگر همان اول فکر بهتری می‌شد، می‌توانست جلوگیری شود و حداقل به استان‌های دیگر نرود و روی قم یا یک شهر خاص تمرکز و برطرف می‌شد ولی الان بیشتر شهر‌ها درگیر شده‌اند.

خبر‌هایی درباره قم شنیده می‌شود که یک نمونه‌اش درباره بهشت معصومه وجا نبودن برای دفن کسانی است که جان‌شان را از دست داده‌اند.

این شایعات زیاد است و من هم می‌شنوم ولی نمی‌شود به این شایعات توجه کرد. اینکه بگوییم آماری که مردم می‌دهند یا دست به دست می‌شود یا بعضی شبکه‌های خارج از کشور آمار‌های چندین برابر را اعلام می‌کنند و حرف به جان مردم می‌اندازند درست نیست. ترس بدتر است، چون باعث می‌شود مردم بیشتر از نظر روحی روانی دچار افسردگی شوند. کرونا، ویروسی است که علائم سرماخوردگی و آنفولانزا دارد و دو درصد باعث مرگ می‌شود ولی این ترس باعث شده فشار عصبی زیادی روی مردم ایجاد شود.

مردم خودشان باید رعایت و از انتشار اخبار بد و منفی جلوگیری کنند. خودشان به خودشان امیدواری بدهند و کمتر ذهن‌شان را درگیر کنند. مطمئنا این دوران هم می‌گذرد. در قدیم هم طاعون و وبا و خیلی بیماری‌ها بوده که نمی‌دانستند راه درمانش چیست. الان، چون فضای مجازی هست تا یک اتفاقی می‌افتد همه به هم می‌گویند این باعث شکل‌گیری تشنج و حس بد در جامه می‌شود. من که خودم سعی کردم تا جایی که در توانم است روحیه بدهم و جو مثبت ایجاد کنم. به عنوان مثال در صفحه‌ام گفتم هر کس در خانه تمرین می‌کند فیلمش را برایم بفرستد تا منتشر کنم.

شما مشکل تهیه ماسک و دستکش و ژل ندارید؟

چرا اینجا هم مشکل داریم و هیچ کدام از این چیز‌ها نیست.

در بابلسر شرایط به چه شکل است؟ مردم کرونا را جدی گرفته‌اند؟

مردم هم واقعا رعایت نمی‌کنند. ۳۰، ۴۰ درصد از مردم در خانه مانده‌اند و رعایت می‌کنند، اما ۷۰ درصد بیرون هستند. وقتی همه رعایت نکنند هیچ تاثیری ندارد و این ویروس زنده می‌ماند. اگر قرار است همه دو هفته در خانه بمانند تا این ویروس از بین برود، واقعا همه باید دو هفته در خانه بمانند.

نه اینکه نیمی در خانه بمانند و بقیه هم بدون ماسک و دستکش در خیابان باشند. من که به فیزیوتراپی می‌روم، می‌بینم همه مردم بیرون هستند و انگار نه انگار ویروسی هست. این هم جالب است بسیاری از مردم آنقدر این ویروس را بزرگ کرده‌اند که دچار ناراحتی عصبی شده‌اند و خیلی هم آنقدر موضوع را راحت گرفته‌اند که در معرض خطر هستند. انگار حد وسط ندارد که همه دست به دست هم بدهند تا این موضوع حل شود.

به بحث کاراته برگردیم. با کادر فنی در تماس هستید؟

بله ما با هم در تماسیم. همان‌طور که گفتم بعد از مصدومیتم در مسابقات دوبی با صلاحدید استاد هروی قرار شد در مسابقات اتریش و مراکش شرکت نکنم. جا دارد علاوه بر استاد هروی از آقای طباطبایی رییس فدراسیون هم تشکر کنم که همه جوره از تیم ملی حمایت می‌کند و جویای احوال من هم هست.

با صحبتی که با استاد هروی و آقای طباطبایی داشتم، قرار شد من بحث درمانم را پیگیری کنم، چون مسابقات پاریس برایم اهمیت دارد و حضور در رقابت‌های اتریش و مراکش منفعت چندانی برایم نداشت. من حتی در دوبی تا ۲۰ ثانیه آخر مسابقه چهار بر یک از حریفم جلو بودم ولی استاد هروی تصمیم گرفتند که مسابقه را ادامه ندهم و گفتند سلامتی‌ات مهم‌تر است.

تصمیمی که خیلی به جا و درست بود، چون اگر ادامه می‌دادم ممکن بود مصدومیتم حادتر شود. من در دوبی راحت می‌توانستم مدال بگیرم و روی سکو بروم، اما با وجود اینکه حریفان خیلی خوبی را بردم و از رقیب آخرم هم جلو بودم ادامه ندادم و الان هم دوره درمان را سپری می‌کنم. ان‌شاءا... شرایط به گونه‌ای پیش برود که تا مسابقات پاریس به آمادگی برسم و سهمیه المپیک را بگیرم.

درباره سهمیه المپیک نگاه‌ها به شما و رقابت نزدیک سجاد گنج‌زاده و ذبیح‌ا... پورشیب است.

هر دوی این بازیکنان شایسته حضور در المپیک هستند. در یک سال و نیم اخیر همیشه روی سکو بودند و رنکینگ یک و دو وزن خودشان هستند. اگر این دو نفر از دو کشور مختلف بودند، هر دو سهمیه المپیک را الان گرفته بودند. در این باره هم می‌شود گفت متاسفانه و هم گفت خوشبختانه؛ چون از یک سو قدرت کاراته ایران را نشان می‌دهد که دو مدعی دارد و از سوی دیگر اینکه یک نفرشان باید با المپیک خداحافظی کند سخت است.

هر دو نفر شانس مدال المپیک هستند. این رقابت شاید برای علاقه‌مندان به کاراته جذاب باشد، اما یک جذابیت تلخ است.

امیدوارم هرچه خیر است برای‌شان اتفاق افتاد. من بهترین‌ها را برا‌ی‌شان آرزو می‌کنم، چون هر دو نفر سختی‌های زیادی را تحمل کردند. در مراکش تکلیف سهمیه دوم مشخص می‌شود ان‌شاءا... سهمیه سوم که مردم، جامعه کاراته و کسانی که در این ورزش هستند دعا کنند تا من بتوانم سهمیه سوم را کسب کنم. ان‌شاءا... تمام این تلاش‌ها و سختی‌ها به مدال المپیک ختم شود.