سناریوی فدراسیون تکواندو رنگ واقعیت گرفت؟

خبرگزاری تسنیم: فریبرز عسکری امروز(یکشنبه) ازسوی کمیته فنی فدراسیون تکواندو به عنوان سرمربی جدید تیم ملی انتخاب شد تا سرانجام پس از گمانه‌زنی‌های مختلف در چند روز گذشته، نام گزینه‌ اصلی که اکثر رسانه‌ها و کارشناسان نسبت به انتخاب او اطمینان داشتند، رسانه‌ای شود.

انتخاب عسکری بار دیگر برای نمایشی بودن حضور شورا و کمیته فنی در فدراسیون تکواندو مهر تایید زد و همانند انتخاب بی‌باک مجددا مشخص شد تصمیمات در این فدراسیون ابتدا گرفته می‌شوند و سپس برای کم کردن ترکش‌های احتمالی نمایش شورا و کمیته فنی به روی صحنه می‌رود. فدراسیون تکواندو به خوبی در دو انتخاب اخیر خود نشان داده است که خرد جمعی از کمترین اهمیت برای آن برخوردار است و تنها هدف از تشکیل این شورا کنار هم نشاندن برخی از پیشکسوتان است تا با دادن یک پست مصلحتی از انتقادات آنها جلوگیری شود.

شورای فنی جدید فدراسیون تکواندو از زمان تشکیل خود در دو مقطع غیر از جلسات عادی خود اقدام به ارائه نظرات خود کرده است که هر دو بار نیز نظارت آنها از سوی کمیته فنی یا به عبارتی بهتر مرجع تصمیم‌گیری این فدراسیون با کمترین توجه روبرو شده است. تصمیم جدید فدراسیون تکواندو برای انتخاب عسکری نیز از مدت‌ها قبل گرفته شده بود و تنها برای اجرایی شدن نیاز به طی شدن مسیر تکراری نخ‌نما شده‌ داشت تا کاملا ماهیت شورا و کمیته فنی را زیر سوال ببرد.

حتی این بار پروسه انتخاب سرمربی تیم ملی به واسطه برنامه کاندیداها از سوی کمیته فنی آنقدر غیر قابل باور بود که مقانلو در آغاز راه انصراف خود را اعلام و بی‌باک و خلیفه را برای حضور در جلسه کمیته فنی دچار شک و تردید کرده بود. البته نباید فراموش کرد با وجود انتقاداتی که نسبت به پروسه انتخاب سرمربی تیم ملی وجود دارد کمترین تردید به توانایی عسکری وجود ندارد و همه انتظار داشتند اگر قرار است مرد با اخلاق تکواندو ایران هدایت تیم ملی را برعهده بگیرد شاهد جسارت از سوی مسئولان تکواندو باشیم و دیگر نمایش شورا و کمیته فنی روی صحنه نرود.

مطمئنا اگر بعد از پایان مسابقات گرند اسلم، فدراسیون با بی‌باک قطع همکاری می‌کرد و عسکری را به عنوان سرمربی جدید تیم ملی انتخاب کرده بود، دیگر شاهد ایجاد شائبه‌های اخیر نبودیم و فضا برای فعالیت سرمربی جدید تیم ملی نیز مهیا‌تر شده بود. در حال حاضر نیز نباید عسکری به واسطه عملکرد نمایشی مسئولان فدراسیون تکواندو تحت فشار قرار گیرد و باید در حد امکان از او حمایت شود تا قربانی جدید نام نگیرد و مجددا شاهد روزهای خوش تکواندو ایران باشیم.

فدراسیون تکواندو در پروسه جدید خود بار دیگر ثابت کرد کمترین اهمیت را برای سرمایه‌های خود قائل است و آنها مانند مهره‌های شطرنج در مقاطع مختلف وارد بازی و در ادامه از بازی خارج می‌شوند. برای رسیدن به مصداق‌های این نوع نگرش کافی است اتفاقات چند سال اخیر را بررسی و به درستی آن پی ببریم. مهماندوست به واسطه اختلافات شخصی کنار گذاشته می‌شود و در سخت‌ترین مقطع دست یاری به سوی عسکری دراز می‌‌شود اما در مدت کوتاهی و با وجود کسب مدال در مسابقات المپیک و نایب قهرمانی در المپیک برای کاهش فشارها او ۶ سال خانه‌نشین می‌شود. بعد از عسکری قرعه به نام مرتضی کریمی می‌افتاد اما با وجود تغییر نسلی که او استارت آن را در مسابقات جهانی مکزیک رقم زد و نایب قهرمانی را برای کشورمان به ارمغان آورد تنها به واسطه چند مصاحبه انتقاداتی از کار کنار گذاشته می‌شود.

با حضور مقانلو فصل جدید تکواندو ایران آغاز می‌شود که منجر به قهرمانی آسیا، جهان، کسب ۴ مدال طلا در بازی‌های آسیایی و درخشش در مسابقات گرندپری می‌شود اما ناکامی در المپیک و جام‌جهانی تنها باید یک مقصر داشته باشد و مقانلو با پی بردن به این موضوع استعفا داد تا بدون کوچکترین مقاومتی به دنبال برگزاری سمینارهای آموزشی در دنیا برود. مقانلویی که بعد از یک سال و چند ماه توانایی‌هایش برای فدراسیون مشخص می‌شود و از او نیز به عنوان یکی از چهار ناجی تکواندو برنامه خواسته می‌شود اما او منطقی‌تر از سیاست‌گذاران فدراسیون برخورد کرد و وارد این بازی نشد. اوج ناپختگی فدراسیون زمانی مشخص می‌شود که برای جانشینی مقانلو برخلاف نظر جامعه و شورای فنی فدراسیون تکواندو به دنبال دستیار او می‌رود تا بی‌باک قربانی جدید تکواندو ایران نام بگیرد. انتخابی که روز به روز منجر به فاصله بیشتر مقانلو و بی‌باک شد و سرمربی تیم ملی در المپیک را به درست یا غلط به این واقعیت رساند که همکاران او سد راه موفقیتش در ریو بودند.

بی‌باک نیز تنها یک سال مورد حمایت مسئولان فدراسیون تکواندو قرار گرفت و در حالی که طوفان مسابقات پر تعداد را در سال اول ابتدای حضور خود در تیم ملی پشت سر گذاشته بود، مجددا همراه با خلیفه، عسکری و مقانلو برای تایید برنامه‌هایش به کمیته فنی فراخوانده شد تا محترمانه با تیم ملی خداحافظی کند. اقدامی که هیچ احترامی در آن وجود نداشت و نه تنها به او بلکه برای چندمین بار با کم لطفی در حق خلیفه همراه شد. قطعا خلیفه این بار دیگر کاملا با این واقعیت روبرو خواهد شد که فدراسیون به هر دلیلی اعتمادی به او ندارد و هر بار تنها به واسطه موفقیت‌هایش با اسم او بازی می‌کند.

امیدواریم حالا که فدراسیون تکواندو مدعی است به واسطه بررسی برنامه‌های فنی گزینه‌های هدایت تیم ملی به انتخاب عسکری رسیده است با قرار دادن برنامه هر سه گزینه روی سایت فدراسیون قضاوت را به جامعه تکواندو واگذار کند.