«تولدت مبارک» برای ستاره ها؛ از «مایکل جردن» تا «ریحانا»
طی هفته ای که گذشت بسیاری از ستاره ها زادروزشان را جشن گرفتند: از مایکل جردن بگیرید تا ریحانا. در اینجا نگاهی به نکات و حقایق جالب زندگی ستاره هایی که در هفته پیش به دنیا آمدند می اندازیم.
وی سه فصل برای دانشگاه کارولینای شمالی به مربیگری دین اسمیت بازی کرد. در سال ۱۹۸۲، به عنوان یک تازه کار عضو تیم قهرمانان ملی تار هیلز بود. در ۱۹۸۴ به شیکاگو بولز پیوست. جردن به سرعت به ستارۀ لیگ تبدیل شد که مردم را با گل های پرشمارش به وجد می آورد. در پرش و زدن اسلم دانک از خط پرتاب آزاد توانایی خاصی داشت و یک از بهترین بازیکنان دفاعی بسکتبال شناخته می شد. در سال ۱۹۹۱ اولین قهرمانی را در تیم بولز به دست آورد و این موفقیت را با کسب این عنوان در سال های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ ادامه داد و یک "three-peat" (سه قهرمانی پیاپی) برای تیمش به ارمغان آورد. اگر چه جردن قبل از آغاز فصل ۱۹۹۳-۹۴، برای پیوستن به یک تیم فرعی بیسبال، از بسکتبال کناره گیری کرد، در مارس ۱۹۹۵ به بولز بازگشت و سه قهرمانی دیگر در سال های ۱۹۹۶، ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ و همچنین ۷۲ برد پیاپی در یک فصل را در فصل ۱۹۹۵-۹۶ ، برای این تیم رقم زد. جردن در ژانویۀ ۱۹۹۹ بار دیگر کناره گیری کرد، اما برای دو فصل دیگر از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ با تیم ویزاردز به ان بی ای بازگشت.
دستاورد های فردی جردن عبارتند از: پنج جایزۀ ارزشمندترین بازیکن (MVP)، ده نامزدی بهترین تیم در منتخب ان بی ای، افتخار اولین تیم در تیم منتخب مدافعان، 14 حضور در مسابقات منتخب ستارگان ان بی ای، سه جایزۀ بهترین بازیکن در مسابقات منتخب ستارگان، ده عنوان امتیاز آورترین بازیکن، سه عنوان بهترین ربایندۀ توپ، شش جایزۀ ارزشمندترین بازیکن NBA در مرحلۀ نهایی و جایزۀ بازیکن مدافع سال NBA در سال 1988. جردن در کنار دستاوردهای فراوانش، رکورد دار بالاترین معدل امتیازآوری فصل (12/30 امتیاز در هر بازی) و بالاترین معدل امتیازآوری مسابقات حذفی (45/33 در هر بازی) است. در سال 1999، او توسط ESPN بزرگترین قهرمان آمریکای شمالی در قرن بیستم نام گرفت و اسوشیتد پرس او را بعد از Babe Ruthدر ردیف دوم فهرست قهرمانان قرن قرار داد. جردن پس از تجلیل برای دوران بازی حرفهای اش در سال 2009، و سال 2010 به عنوان عضوی از تیم بسکتبال مردان ایالت متحده در المپیک 1992 («تیم رؤیایی»)، دو بار در فهرست تالار مشاهیر بسکتبال قرار گرفت. در سال 2015، مایکل عضو تالار مشاهیر فیبا شد.
جردن به دلیل تولیدات امضا شده اش نیز مشهور است. دلیل اصلی موفقیت کفش های ورزشی ایر جردن تولید شرکت نایکی بود که در سال 1985 معرفی شد و تا به امروز محبوب مانده است. جردن در سال 1996 در فیلم سینمایی «ازدحام فضایی» در نقش خودش ظاهر شد. در سال 2006، با خرید اکثریت سهام سال 2010، مالک مشترک و رئیس عملیات بسکتبال باشگاه شارلوت بابکتس وقت شد. در سال 2015، به دنبال افزایش ارزش حق امتیاز ان بی ای، اولین بازیکن میلیاردر تاریخ انجمن بسکتبال آمریکا شد. او بعد از اپرا وینفری، ثروتمندترین فرد آفریقایی-آمریکایی دنیا است.
در سپتامبر ۱۹۸۹ با هوانیتا ونوی ازدواج کرد و صاحب دو پسر به نام های جفری مایکل و مارکوس جیمز و یک دختر به نام جاسمین شد. آنها در سال ۲۰۰۶ از هم جدا شدند. هر دو پسر جردن بسکتبالیست هستند. وی در آوریل ۲۰۱۳ با ایوت پریتو، مدل کوبایی-آمریکایی، ازدواج کرد. آنها در فوریۀ ۲۰۱۴ صاحب دو دختر دوقلو به نام های ویکتوریا و ایزابل شدند.
جردن به عنوان یکی از تجاری ترین چهره های ورزشی تاریخ، برای برند هایی مانند کوکا کولا، نایکی، شورلت، Gatorade, McDonald's, Ball Park Franks, Rayovac, Wheaties, Hanes, و ... فعالیت تبلیغاتی انجام داده است. درآمد سالیانۀ جردن از دستاوردهایش بالای چهل میلیون دلار تخمین زده شده است. زمانی که او بزرگترین انگیزۀ خرید بلیط به شمار می رفت، تیم بولز تمام بلیط ها را هم در خانه خود و هم در خانۀ حریف می فروخت. به همین دلیل، جردن با امضای قرارداد هایی با ارزش بیش از ۳۰ میلیون دلار در فصل، رکورد دار بالاترین دستمزد در میان بازیکنان بود. یک مطالعۀ علمی نشان داد که اولین بازگشت جردن به ان بی ای، منجر به افزایش بیش از یک میلیارد دلاری در بازار سرمایۀ شرکت های مشتری خود شد. در ژوئن ۲۰۱۰، مجلۀ فوربس جردن را، با ۵۵ میلیون دلار درآمد از ژوئن ۲۰۰۹ تا ژوئن ۲۰۱۰، در ردۀ بیستم قدرتمندترین افراد مشهور دنیا قرار داد. در سال ۲۰۱۶، جردن نشان آزادی ریاست جمهوری را از دست باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا، دریافت کرد. دارایی خالص ۱.۳۱ میلیارد دلار برآورد شده است.
۲۰ فوریه، زادروز کرت کوبین
کرت دانلد کوبین (Kurt Cobain)، زاده 20 فوریه 1967 و درگذشتۀ به تاریخ 5 آوریل 1994، موزیسین، هنرمند، ترانهسرا، گیتاریست و شاعر آمریکایی، متولد ابردین واشینگتن است. در سال 1987 به همراه کریست نووسلیچ گروه موسیقی نیروانا را، به عنوان بخشی از موسیقی سیاتل و ژانر گرانج تأسیس کردند. اولین آلبوم نیروانا به نام Bleach در 1989 منتشر شد.
با آهنگ Smells Like Teen Spirit از آلبوم دومشان Nevermind در سال 1991به موفقیتی تعیین کننده دست یافتند. بعد از موفقیت Nevermind، نیروانا "گروه شاخص" نسل X تعیین شد و کوبین "سخنگوی یک نسل" نام گرفت. با این حال، کوبین که معتقد بود پیام او و دیدگاه هنریش از طرف مردم بد فهمیده شده، اغلب از این عنوان ناامید و ناراضی بود.
در طی آخرین سال های عمرش او درگیر اعتیاد به هروئین، مشکلات مزمن سلامتی و افسردگی بود. او با شهرت و تصویر اجتماعی خود و فشارهای کاری و شخصی پیرامون خود و همسرش، کورتنی لاو، به سختی کنار می آمد. در ۸ آوریل ۱۹۹۴، جسد کوبین در خانه اش در سیاتل پیدا شد؛ مرگ او رسماً خودکشی به دلیل شلیک با تفنگ ساچمه ای به سر اعلام شد. شرایط مرگ او در ۲۷ سالگی موضوع فریفتگی و بحث مردم شد. نیروانا، از زمان شروع خود با ترانه سرایی کوبین بیشتر از ۲۵ میلیون آلبوم در آمریکا و بیش از ۷۵ میلیون آلبوم در سراسر دنیا فروش داشت. کوبین پس از مرگ، در سال ۲۰۱۴، به همراه همکارانش کریست نووسلیچ و دیو گرول، به تالار شهرت راک اند رول راه یافتند.
کوبین و کورتنی لاو، خواننده و بازیگر، در ژانویۀ ۱۹۹۰، زمانی که هر دو در گروه های راک زیرزمینی بودند، در پورتلند ملاقات کردند و در فوریۀ سال ۱۹۹۲، چند روز بعد از تور گروه نیروانا در حاشیۀ اقیانوس آرام، در هاوایی ازدواج کردند. دخترشان فرانسیس بین، در ماه اوت ۹۲ به دنیا آمد.
کوبین یکی از به یاد ماندنی ترین هنرمندان راک در تاریخ موسیقی آلترناتیو است. در سال 2003، دیوید فریک از مجلۀ رولینگ استون او را در رتبۀ دوازدهم فهرست بزرگترین گیتاریست های تمام دوره ها جای داد. بعد ها در همین مجله، او را هفتاد و سومین گیتاریست و چهل و پنجمین گیتاریست و خوانندۀ تمام ادوار و در MTV هفتمین صدای برتر در موسیقی نامیدند. در سال 2006، از طرف مجلۀ موسیقی Hit Parader، در فهرست صد "خوانندۀ برتر سبک متال تمام زمان ها" قرار گرفت. در سال 2006، کوبین با فروش آلبوم های نیروانا، پرفروش ترین ستارۀ مردۀ جهان شد، قبل و بعد از آن سال این عنوان به الویس پریسلی تعلق داشت. دارایی خالص کرت کوبین 100 میلیون دلار برآورد شده است.
رابی ویلیامز ۴۳ ساله شد
رابرت پیتر "رابی" ویلیامز (Robbie Williams)، زاده 13 فوریۀ 1974، خواننده، ترانهسرا و بازیگر انگلیسی است. او عضو گروه پاپ Take That، از 1990 تا 1995 و 2009 تا 2012 بود و به عنوان یک خواننده سولو نیز موفقیت تجاری کسب کرده است. ویلیامز در اولین اجرای Take That در اوایل 1990 به شهرت رسید. بعد از اختلاف های بسیار بر سر اداره گروه، در سال 1995 آن را ترک کرد تا به تنهایی به کار ادامه دهد. تمام 11 آلبوم استودیویی او به جز یکی آهنگ شماره یک جدول شد. وی همچنین 7 سینگل منتشر کرد.
در 15 جولای 2010، دوباره به گروه قبلیش پیوست. آلبوم بعدی این گروه به نام Progress دومین آلبوم با سریع ترین زمان فروش در تاریخ چارت های موسیقی بریتانیا و اولین آلبوم با سریع ترین فروش قرن در زمان خود شد. پس از آن، گری بارلو، عضو گروه Take That تأیید کرد که ویلیامز دوباره گروه را ترک کرده، هر چند این عزیمت دوستانه بوده و در آینده نیز از بازگشتش استقبال خواهد شد. او پر فروش ترین خوانندۀ انگلیسی در کشور خود و پر فروش ترین خوانندۀ غیر لاتین در آمریکای لاتین است. 6 آلبوم او در بین 100 آلبوم پر فروش بریتانیا است و در سال 2006، به خاطر فروش 1.6 میلیون بلیط در یک روز، برای تور برخورد نزدیک، نامش در کتاب رکورد های گینس ثبت شد.
ویلیامز با هجده جایزۀ بریت رکورد دار است: چهار جایزۀ بهترین خوانندۀ مرد بریتانیایی و دو جایزۀ سهم برجسته در موسیقی و نماد بریتس برای تأثیر ماندگار بر فرهنگ بریتانیایی در 2016، هشت جایزۀ اکو از آلمان، و سه جایزۀ موسیقی اروپایی ام تی وی. در سال 2004، بعد از انتخاب به عنوان "بزرگ ترین هنرمند سال های 1990"، در تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا" پذیرفته شد. به تأیید صنعت صدانگاری بریتانیا (BPI)، 19.5 میلیون آلبوم و 6.8 میلیون آلبوم در انگلستان برای ویلیامز ثبت شده است. ویلیامز همچنین در سالهای 2000 تا 2010 بریتانیا، با نواختی نزدیک به 50 % بیشتر از گروه محبوب Sugababes شماره 2، به رأس جدول پخش رسید. دارایی خالص رابی ویلیامز 200 میلیون دلار برآورد شده است.
روبرتو باجو ۵۰ ساله شد
روبرتو باجو (Roberto Baggio) زاده 18 فوریۀ سال 1967، فوتبالیست حرفه ای سابق است که هر چند قادر بود در چندین پست تهاجمی بازی کند، بیشتر مهاجم دوم یا هافبک تهاجمی تیمش بود. وی رئیس سابق بخش فنی فدراسیون فوتبال ایتالیا است. باجو، با استعداد تکنیکی بالا، بازی سازی خلاقانه و تخصص در ضربات کاشته و شهرتش در ضربه های آزاد چرخشی و گلزنی، یکی از بزرگ ترین فوتبالیست های تمام دوره ها است. در سال 1999، در رأی گیری اینترنتی رتبۀ چهارم را بین بازیکنان قرن فیفا به دست آورد و در سال 2002 در تیم رویایی فیفا برای جام جهانی انتخاب شد. در 1993، از سوی فیفا بازیکن سال جهان شد و توپ طلایی را دریافت کرد. در سال 2004، از سوی پِله در فیفا 100، لیست برترین بازیکنان زندۀ جهان، قرار گرفت.
باجو در 56 مسابقه برای ایتالیا بازی کرد، 27 گل زد و چهارمین گلزن تیم ملی ایتالیا است. او در جام جهانی 1990، دو گل برای تیم ملی کشورش، مقام سوم این دوره، به ثمر رساند. در جام جهانی 1994، ایتالیا را با 5 گلی که زد به مرحلۀ پایانی رساند، توپ نقره ای جام جهانی را به دست آورد و در تیم منتخب ستارگان جام جهانی جای گرفت. هر چند او بازیکن کلیدی ایتالیا در این دوره از مسابقات بود، به دلیل از دست دادن پنالتی سرنوشت ساز در مرحلۀ نهایی در مقابل برزیل در یاد ها مانده است. در جام جهانی 1998، قبل از این که ایتالیا در مقابل قهرمان این دوره، فرانسه، در مرحلۀ یک چهارم نهایی حذف شود، او دو بار گلزنی کرد. او تنها ایتالیایی است که در سه جام جهانی گلزنی کرده و با 9 گل، در کنار پائولو روسی و کریستین وییری بیشترین گل را در مسابقات جام جهانی برای ایتالیا به ثمر رسانده است.
در سال 2002، او اولین بازیکن ایتالیایی در طول بیشتر از 50 سال بود که بیش از 300 گل حرفه ای به ثمر رساند؛ او در حال حاضر، با 318 گل در مجموع مسابقاتش، چهارمین بازیکن گلزن ایتالیایی است. در سال 2004، در آخرین فصل حضورش در مسابقات، اولین بازیکنی بود که در بیش از سی سال، 200 گل در سری آ به ثمر رساند و هم اکنون با 205 گل در سری آ، هفتمین بازیکن پر گل تمام دوره ها است. در سال 1990، او در ازای نرخ انتقالی که رکورد دنیا را زد، از فیورنتینا به یوونتوس منتقل شد. باجو با بازی در هفت باشگاه مختلف ایتالیایی در طول دوران حرفه ای خود، یعنی ویچنسا، فیورنتینا، یوونتوس، میلان، بولونیا، اینترناسیوناله و برشا، دو عنوان سری آ را به دست آورد: کوپا ایتالیا و کاپ یوفا.
در سال ۲۰۰۲، او سفیر حسن نیت غذا و سازمان کشاورزی سازمان ملل شد. در ۲۰۰۳، برندۀ جایزۀ پای طلایی شد. در ۲۰۱۰، به پاس فعالیت های حقوق بشری اش، جایزۀ مرد صلح را ازبرندگان جایزۀ صلح نوبل دریافت کرد و در سال ۲۰۱۱، به تالار مشاهیر فوتبالی راه یافت.
باجو یکی از بهترین بازیکنان نسل خویش و یکی از بزرگترین بازیکنان ایتالیا به شمار می رود؛ به عقیدۀ بسیاری، او بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایتالیا است. روزنامه نگار ایتالیایی جانی بررا، که جوزپه مه آتسا و جانی ریورا، دو تن از بهترین گلزنان تاریخ ایتالیا را از نزدیک ملاقات کرده بود، معتقد بود که باجو بهترین بازیکن ایتالیایی است که او تا به آن زمان دیده است. او به عنوان یک بازی ساز در سطح جهانی با چشمی تیزبین برای گل زنی، به خاطر بینش، خلاقیت و توانایی اش در پاس دادن شناخته شده بود، اما در دوران فعالیتش معمولاً در پست مهاجم دوم بازی می کرد، و در این پست هم به گلزنی و هم خلق موقعیت گل مشهور بود. به همین دلیل میشل پلاتینی او را شمارۀ 9.5 می نامید، چرا که او به دلیل خلاقیتش یک مهاجم واقعی شماره 9 به شمار نمی رفت، اما بیشتر از یک بازی ساز شماره 10 گل زنی می کرد. او همچنین معتقد بود سبک بازی باجو با ظهور مجدد هافبک تهاجمی در ایتالیا، در اوایل سال های 2000 هماهنگ و منطبق بود. در یوونتوس، جانی آنییلی با مقایسه طرافت باجو با رافائلوی نقاش، او را هنرمند خطاب می کرد.
باجو با درک بالایی که از بازی داشت، از نظر تاکتیکی یک بازیکن همه کاره بود که به راحتی قادر به حمله از هر دو جناح یا از میانۀ زمین بود؛ این توانایی به او امکان می داد در هر نقطه ای از خط حمله بازی کند. پست مورد علاقۀ او بازیکن آزاد خلاق بود که به هافبک بازی ساز حریف حمله می کرد، اما او، به دلیل رواج آرایش 4-4-2 که در آن او نقش مهاجم را داشت، به ندرت در این موقعیت قرار گرفت؛ فقط در سالهای بعد بود که او توانست بیشتر در این نقش آزاد بازی کند.
باجو در سال ۱۹۸۹ با آندرِاینا فابی ازدواج کرد. آنها یک دختر به نام والنتینا و دو پسر به نام های ماتیا و لئوناردو دارند. در سال ۲۰۰۱، یک اتوبیوگرافی به نام «گلی به آسمان» یا «دری به آسمان» نوشت که در آن به جزئیاتی از زندگی حرفه ای، کودکی، مذهب، زندگی شخصی و اختلافاتش با مدیران تیم ها پرداخته است. در سال ۲۰۰۲، کتاب او برندۀ جایزۀ بهترین کتاب فوتبالی شد. دارایی خالص روبرتو باجو حدود ۲۲۰ میلیون دلار برآورد شده است.
ریحانا ۲۹ ساله شد
رابین ریانا فِنتی (Rihanna) زاده 20 فوریه 1988، خواننده، بازیگر و طراح لباس باربادوسی است. ریانا در شهر سنت مایکل در باربادوس به دنیا آمد و فعالیت هنریاش از زمان آشنایی وی با اوان راجرز آغاز شد، زمانی که این دو به واسطه یک دوست مشترک، با یکدیگر در سال ۲۰۰۳ آشنا شده و شروع به ضبط آهنگ کردند. این آهنگ برای چندین استودیوی موسیقی ارسال شد که در نهایت منجر به عقد قرارداد ریانا با یکی از این استودیوها به نام دف جم شد. مدیر این شرکت که آن زمان جی زی بود، بعد از مشاهده اجرای ریانا بود که تصمیم به بستن قرارداد با وی گرفت.
با ورود ریانا به عرصه خوانندگی، موفقیت و محبوبیت وی به شدت بالا رفت به طوری که اولین آلبومش، Music of the Sun (۲۰۰۵)، و آلبوم بعدیاش،A Girl like Me (۲۰۰۶) هر دو جزء ۱۰ آلبوم برتر لیست بیلبورد ۲۰۰ جای گرفتند. با انتشار آلبوم سوم ریانا به نام Good Girl Gone Bad در سال ۲۰۰۷ بود که ریانا تبدیل به چهرهای بینالمللی شد. Umbrella یکی از آهنگهای این آلبوم بود که تبدیل به یکی از محبوبترین آهنگها شد. آلبوم سوم ریانا یکبار دیگر اینبار تحت عنوان Good Girl Gone Bad ضبط دوباره در سال ۲۰۰۸ منتشر گردید. هر دو نسخه این آلبوم نامزد دریافت ۹ جایزه گرمی شده بودند. در نوامبر ۲۰۰۹ همزمان با مسائل حاشیهای ریانا با نامزد سابقش، کریس براون، آلبوم بعدی وی تحت عنوانRated R منتشر و در ادامه نیز آلبومهای بعدیاش تحت عناوین Loud (۲۰۱۰)،Talk That Talk (۲۰۱۱) و اولین آلبومش که توانست در جایگاه نخست بیلبورد ۲۰۰ جای گیرد، یعنی Unapologetic منتشر شدند. در همین سال بود که ریانا با بازی در فیلم «کشتی جنگی» فعالیت هنری خود را در عرصه سینما نیز شروع کرد.
ریانا تاکنون موفق به فروش بیش از ۱۵۰ میلیون از آثارش در سرتاسر جهان شده که در نوع خود، در فهرست پرفروشترین هنرمندان موسیقی رقم بسیار قابل توجهی است. همچنین بسیاری از تکآهنگهای ریانا نیز در زمره برترین تکآهنگهای جهان جای دارند. از جمله آنها میتوان به Umbrella، Take A Bow، Disturbia، Only Girl، We Found Love ، S&M، Stay و Diamonds اشاره کرد. همچنین در کنار فعالیت تکنفره، ریانا سابقه همکاری با هنرمندان مختلف دیگری را نیز دارد. به عنوان نمونه همکاری ریانا با تی.آی. در آهنگ Live Your Life یا حضور در دو آهنگ مشهور Love the Way You Lie و The Monster در کنار امینم. همچنین تاکنون ۱۳ آهنگ ریانا توانستهاند رتبه نخست در لیست ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد را از آن خود کنند که با این آمار، ریانا جوانترین خواننده و سریعترین رشد را در مقایسه با سایر هنرمندان در رسیدن به این مقام داشت. بیلبورد لقب «هنرمند آهنگهای دیجیتال» در دهه ۲۰۰۰ را به وی داده و در دهه ۲۰۱۰ نیز در لیست ۱۰۰ هنرمند برتر جای داشت.
ریانا یکی از هنرمندانی است که هر از گاهی در ظاهر خود تغییری اساسی ایجاد می کند که این اتفاق از زمان انتشار آلبوم Good Girl Gone Bad مورد توجه رسانهها قرار گرفت. وی همچنین موفق به کسب جوایز و افتخارات مختلفی در عرصه فعالیتهای هنریاش شده. از این افتخارات میتوان به این موارد اشاره نمود: هفت جایزه گرمی، هشت جایزه موسیقی آمریکا، ۲۲ جوایز موسیقی بیلبورد و ۲ جایزه بریت. در سال ۲۰۱۲ مجله فوربس ریانا را به عنوان چهارمین هنرمند قدرتمند جهان معرفی کرد که چیزی حدود ۵۳ میلیون دلار را در بین ماه مه ۲۰۱۱ تا ماه مه ۲۰۱۲ توانست بدست آورد. در همین سال مجله تایم نیز ریانا را به عنوان یکی از ۱۰۰ هنرمند تأثیرگذار در جهان لقب داد. در مراسم جوایز موسیقی آمریکا در سال ۲۰۱۳، ریانا موفق به کسب پنج جایزه آیکون شد. در ژوئن ۲۰۱۴ نیز از طرف هیئت طراحان مد آمریکا، ریانا جایزه «نماد فشن» را دریافت کرد.
در فوریه سال 2009، اجرای ریانا در مراسم جوایز گرمی لغو شد و معلوم شد که دلیل لغو اجرای او این بود که کریس براون (که آن زمان نامزد ریانا بوده) او را مورد ضرب و شتم قرار داده و به دلیل تهدید ریانا دستگیر شد و در نهایت محکوم به پنج سال تعلیق مجازات شد و دستور داده شد که در همه جا فاصله حداقل 46 متری از ریانا را رعایت کند و در مراسم عمومی و همگانی این فاصله به اندازه 9 متر تعیین شد. در فوریه 2011 به درخواست کریس براون و با رضایت ریانا قاضی پرونده این فاصله را به درجه ای پایینتر تقلیل داد تا این دو خواننده بتوانند در مراسم ها اجرا داشته باشند و دچار مشکلی نشوند. از دسامبر 2009 تا 2010، ریانا با مت کمپ، بازیکن بیسبال تیم داجرز دوست بود. دریک، خواننده کانادایی نیز با ریانا دوستی داشته است. در سال 2015 نیز برای مدت کوتاهی وی با تراویس اسکات، رپری از شهر میزوری دوست بود. دارایی خالص ریانا 230 میلیون دلار برآورد شده است.
نظر کاربران
به ریحانا نمیخوره بیست و نه ساله باشه،بیشتر میخوره،مگه نه
اره نظرمن هم همینه بیشتر از سنش میخوره ریحانا