به یاد درگذشتگان نامدار دنیا در سال ۲۰۱۶

وب‌سایت هنر آنلاین - علی افتخاری: سال ۲۰۱۶ با درگذشت ویلموش ژیگموند فیلمبردار صاحبنام آغاز شد. تا پایان سال بیش از ۱۰۰ چهره مطرح دیگر در عرصه‌های مختلف از دنیا رفتند و طرفداران خود را در اندوه فرو بردند. فهرست زیر تعدادی از درگذشته‌های سال را شامل می‌شود.

ویلموش ژیگموند ، فیلمبردار مجارستانی-آمریکایی که برای فیلم "برخورد نزدیک از نوع سوم" برنده جایزه اسکار شد، اول ژانویه در ۸۵ سالگی در کالیفرنیا از دنیا رفت. او برای فیلم‌های "شکارچی گوزن" (مایکل چیمینو، ۱۹۷۸)، "رودخانه"‌ (مارک رایدل، ۱۹۸۴) و "کوکب سیاه" (برایان دی پالما، ۲۰۰۶) نیز نامزد اسکار بود.

دیوید بوئی، موزیسین افسانه‌ای و خالق آثاری تاثیرگذار چون "عجایب فضایی"، "سرگرد تام"، "آمریکایی‌های جوان" و "شهرت"، ۱۰ ژانویه، دو روز بعد از انتشار "Blackstar" بیست و پنجمین آلبوم خود درگذشت. او ۶۹ ساله بود. در دوران کاری بوئی حدود ۱۴۰ میلیون نسخه از آثار او در سراسر جهان فروخته شد.

آلن ریکمن ، بازیگر محبوب بریتانیایی، ۱۴ ژانویه بر اثر بیماری سرطان در ۶۹ سالگی درگذشت. علاقه‌مندان سینما ریکمن را با نقش پروفسور اسنیپ در فیلم‌های "هری پاتر"، هانس گروبر در فیلم اکشن "جان‌سخت" (۱۹۸۸) و داروغه ناتینگهام در فیلم "رابین هود: شاهزاده دزدان" (۱۹۹۱) می‌شناسند.

گلن فری ، گیتاریست، ترانه‌سرا و عضو مؤسس گروه ایگلز و یکی از نویسندگان ترانه ماندگار "هتل کالیفرنیا"، ۱۸ ژانویه در ۶۷ سالگی از دنیا رفت.

اتوره اسکولا یکی از آخرین بازماندگان نسل نویسندگان و کارگردانان بزرگ ایتالیایی، ۱۹ ژانویه در ۸۴ سالگی در رم از دنیا رفت. او بیش از همه با فیلم‌های "همه ما همدیگر را خیلی دوست داشتیم"، "یک روز خاص"، "مجلس رقص"، "خانواده" و "شام" شهرت داشت.

ایب ویگودا ، بازیگر نقش سال تسو در دو فیلم اول "پدرخوانده"، ۲۶ ژانویه در ۹۴ سالگی درگذشت. او در دهه ۱۹۷۰ برای بازی در نقش کارآگاه فیل فیش در در مجموعه تلویزیونی "بارنی میلر" سه بار نامزد دریافت جایزه ‌امی شد. مجله پیپل در سال ۱۹۸۲ به اشتباه برای ویگودا واژه "فقید" به کار برد که این مسئله تا مدت‌ها دستمایه شوخی‌ بود.

ژاک ریوت، کارگردان فرانسوی که به خاطر تأثیر بر موج نوی سینمای فرانسه در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شهرت داشت، ۲۹ ژانویه در ۸۷ سالگی در پاریس از دنیا رفت. معروف‌ترین فیلم‌های ریوت، "سلین و ژولی قایق‌سواری می‌کنند" (۱۹۷۴) برنده جایزه ویژه داوران جشنواره فیلم لوکارنو و فیلم چهار ساعته "مزاحم زیبا" با بازی میشل پیکولی و جین برکین در ۱۹۹۱ هستند. فیلم دوم جایزه بزرگ داوران جشنواره فیلم کن را از آن خود کرد.

محمد حسنین هیکل، روزنامه‌نگار، تحلیلگر و نویسنده باسابقه مصری، ۱۷ فوریه در قاهره درگذشت. او ۹۳ ساله بود. هیکل آثار بسیاری نوشت که از جمله آن‌ها "دیداری دوباره با تاریخ" به فارسی منتشر شده است. این کتاب شرح دیدارهای هیکل با هفت تن از شخصیت‌های مشهور قرن بیستم شامل خوان کارلوس، آلبرت انیشتین، جواهر لعل نهرو، یوری آندروپوف، محمدرضا پهلوی، ژنرال مونتگمری و راکفلر است.

اومبرتو اکو، نویسنده، منتقد ادبی و فیلسوف ایتالیایی ۱۹ فوریه در ۸۴ سالگی در میلان از دنیا رفت. "نام گل سرخ"، "آونگ فوکو" و "جزیره روز گذشته" از رمان‌های اکو است.

هارپر لی، نویسنده کتاب مشهور "کشتن مرغ مقلد"، ۱۹ فوریه در آلاباما درگذشت. او ۸۹ ساله بود. "کشتن مرغ مقلد" که یکی از پرفروش‌ترین داستان‌های تمام دوران است، نخستین بار در سال ۱۹۶۰ منتشر شد. از این کتاب فیلمی به همین نام با بازی گریگوری پک ساخته شد.

جرج کندی که برای بازی در فیلم محبوب "لوک خوش‌دست" مقابل پل نیومن برنده اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل شد، ۲۸ فوریه در بویزی در آیداهو از دنیا رفت. او ۹۱ ساله بود. کندی در دهه ۱۹۷۰ چهره ثابت فیلم‌های سینمای فاجعه از جمله سری فیلم‌های "فرودگاه" و "زمین‌لرزه" بود.

کن آدام، طراح صحنه آلمانی-بریتانیایی که پنج بار نامزد جایزه اسکار بهترین طراحی صحنه شد و دو بار این جایزه را دریافت کرد، ۱۰ مارس در لندن از دنیا رفت. او ۹۵ ساله بود. آدام بیش از همه به خاطر کار خود در فیلم‌های جیمز باند در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ همین‌طور همکاری با استنلی کوبریک در فیلم "دکتر استرنج‌لاو" شهرت داشت. او بار دیگر با کوبریک در فیلم "بری لیندون" کار کرد که در ۱۹۷۶ اولین اسکار طراحی هنری-طراحی را برایش به همراه داشت. آدام در ۱۹۹۵ برای درام تاریخی "جنون شاه جرج" بار دیگر اسکار این بخش را دریافت کرد.

پتی دوک که برای بازی در نقش هلن کلر دختر ناشنوا و نابینا در فیلم "معجزه‌گر" (آرتور پن / ۱۹۶۲) برنده اسکار بهترین بازیگر زن مکمل شد، در دهه ۱۹۶۰ در مجموعه کمدی "شوی پتی دوک" بازی کرد و در مقطعی رئیس انجمن بازیگران آمریکا بود، ۲۹ مارس بر اثر عفونت روده درگذشت. او ۶۹ ساله بود.

زاها حدید، یکی از شناخته‌شده‌ترین و پرکارترین معماران معاصر جهان، ۳۱ مارس بر اثر حمله قلبی در بیمارستانی در میامی درگذشت. او ۶۵ ساله بود. حدید که متولد عراق بود، در دوران کاری خود برنده مدال‌ها و جوایز متعدد از جمله "مدال سلطنتی معماری" در بریتانیا شد.

پرینس راجرز نلسن معروف به "پرینس"، موزیسین برنده اسکار که در دوران کاری‌‌ او بیش از ۱۰۰ میلیون نسخه از آثارش به فروش رسید، ۲۱ آوریل از دنیا رفت. او ۵۷ ساله بود. پرینس با آلبوم‌هایی چون "باران ارغوانی" و "Sign o' The Times" یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های راک دهه ۱۹۸۰ بود. او در دوران کاری خود برنده هفت جایزه گرمی شد و در ۱۹۸۵ برای "باران ارغوانی" جایزه اسکار بهترین ترانه را دریافت کرد. نام او در ۲۰۰۴ در تالار مشاهیر راک‌اند رول ثبت شد.

گای همیلتن، کارگردان بریتانیایی که چهار فیلم جیمز باند را کارگردانی کرد، ۲۱ آوریل در جزیره مدیترانه‌ای مایورکا در اسپانیا از دنیا رفت. او ۹۳ ساله بود. همیلتن کارگردان دو فیلم نمادین مأمور ۰۰۷، "گلدفینگر" در ۱۹۶۴ و "الماس‌ها ابدی‌اند" در ۱۹۷۱، هر دو با بازی‌شان کانری، همین‌طور "زندگی کن و بگذار بمیرند" در ۱۹۷۳ و "مرد تپانچه طلایی" در ۱۹۷۴، هر دو با بازی راجر مور بود.

محمد علی ، بوکسور افسانه‌ای و قهرمان سه دوره بوکس سنگین‌وزن جهان که در دنیای هنر و سرگرمی نیز طرفداران بسیار داشت، سوم ژوئن، بعد از ۳۲ سال مبارزه با بیماری پارکینسون در ۷۴ سالگی در ایالت آریزونا درگذشت. هنر محمد علی در رجزخوانی‌های بی‌باکانه و دیدگاه‌های سیاسی صریح، از او یک نماد فرهنگی ساخت که برابر با استعدادش به عنوان یک ورزشکار شگفت‌انگیز بود.

پیتر شفر ، نمایشنامه‌نویس و فیلمنامه‌نویس بریتانیایی که برای فیلم "آمادئوس" برنده اسکار بهترین فیلمنامه شد، ششم ژوئن درگذشت. او ۹۰ ساله بود. شفر در دوران کاری خود بیش از ۱۸ نمایشنامه نوشت که بسیاری از آن‌ها در تلویزیون و سینما اقتباس شدند و جوایز مختلف دریافت کردند. نمایشنامه "اسب" (اکوئوس / Equus) برای شفر جایزه تونی نمایشنامه‌نویسی و نیز جایزه حلقه منتقدان نیویورک در سال ۱۹۷۵ را به ارمغان آورد. "اسب" ابتدا در لندن و بعداً در برادوی روی صحنه رفت و بیش از ۱۲۰۰ اجرا داشت. این نمایشنامه در ۲۰۰۷ بار دیگر این بار در وست اند لندن روی صحنه رفت و دانیل رادکلیف ستاره سری فیلم‌های "هری پاتر" با بازی در آن اولین نقش تئاتری مهم خود را تجربه کرد. "اسب" بعداً در برادوی هم اجرا شد.

پل کاکس، کارگردان سینما که از او به عنوان پدر سینمای مستقل استرالیا یاد می‌شد، ۱۸ ژوئن در ۷۶ سالگی از دنیا رفت. کاکس در دوران کاری خود بیش از ۲۰ فیلم بلند داستانی و ۱۰ مستند ساخت و در آثارش بیشتر به مضامین عشق و مرگ توجه داشت. راجر ابرت منتقد فقید آمریکایی، کاکس را "یکی از بهترین کارگردان‌های دوران ما" و "یکی از قهرمانان سینمای مدرن" توصیف کرد.

آنتون یلچین ، بازیگر متولد روسیه که بیش از همه برای بازی در نقش شخصیت پاول چکوف در دو فیلم مجموعه سینمایی "سفر ستاره‌ای" شهرت داشت، ۱۹ ژوئن در یک حادثه عجیب درگذشت. او ۲۷ ساله بود. دوستان یلچین او را در حالی پیدا کردند که بین ماشین خود و یک صندوق پست در خانه‌اش در سن فرناندو ولی، گیر کرده بود. مأموران گفتند جنازه یلچین در شرایطی پیدا شد که ماشین همچنان روشن بود و در حالت خلاص قرار داشت. او با بازی در مجموعه‌ای از نقش‌های مهم مقابل بازیگرانی چون آنتونی هاپکینز و رابین ویلیامز و بازی در فیلم‌هایی مانند "خانه د" و "قلب‌ها در آتلانتیس"، تماشاگران و منتقدان را به یک اندازه تحت تأثیر قرار داد.

باد اسپنسر ، بازیگر ایتالیایی که اغلب نقش مردان بزن ‌بهادر را بازی می‌کرد، ۲۷ ژوئن در رم از دنیا رفت. او ۸۶ ساله بود. اسپنسر به خاطر قد بلند و قامت تنومند خود به "غول مهربان گنده" و در ایران به "پاگنده" معروف بود. او در اواخر دهه ۱۹۶۰ و در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در فیلم‌های اکشن و کمدی بازی می‌کرد و بیشتر با دوستش ترنس هیل همبازی بود. این دو از ۱۹۶۷ تا ۱۹۹۴ در حدود ۲۰ فیلم همبازی بودند و بخاطر جذابیت و سادگی خاص فیلم‌هایشان خیلی زود به شهرت رسیدند. آن‌ها بیشتر در فیلم‌هایی که خلاف جریان رایج فیلم‌های وسترن اسپاگتی بود، بازی می‌کردند. "من ترینیتی هستم"، "من هنوز ترینیتی هستم"، "مردان مزدور"، "حادثه‌سازان" از جمله فیلم‌های مشترک اسپنسر و هیل هستند.

مایکل چیمینو، کارگردان فیلم‌های "شکارچی گوزن" و "دروازه بهشت"، دوم ژوئیه در ۷۷ سالگی درگذشت. "شکارچی گوزن" (۱۹۷۸) شاهکاری با موضوع جنگ ویتنام بود که برنده پنج جایزه اسکار شامل جوایز بهترین فیلم و بهترین کارگردان شد و جایگاه چیمینو را به عنوان یکی از هیجان‌انگیزترین کارگردانان موج نو سینمای آمریکا تثبیت کرد. سومین فیلم چیمینو، پروژه پرهزینه "دروازه بهشت" (۱۹۸۰) بود که از آن به عنوان معادل فاجعه در حرفه نمایش یاد می‌شود. شکست تجاری این فیلم باعث ورشکستی شرکت یونایتد آرتیستس شد که آن زمان سابقه‌ای ۶۰ ساله داشت و موقعیت کاری خود چیمینو را هم نابود کرد، هرچند بعدها فیلم بسیار مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.

عباس کیارستمی کارگردان مطرح ایرانی و خالق آثار ماندگار چون "خانه دوست کجاست؟" و "طعم گیلاس"، چهارم ژوئیه در فرانسه درگذشت. او ۷۶ ساله بود. کیارستمی سال گذشته به خاطر بیماری گوارشی در کشور تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما بعد از عمل حال او رو به وخامت گذاشت، به حدی که مدتی نیز به کما رفت. کیارستمی بعدا چند بار دیگر نیز جراحی شد. کیارستمی طی حدود پنج دهه بیش از ۴۰ فیلم سینمایی، کوتاه و مستند ساخت و در زمره سینماگران موسوم به موج نوی سینمای ایران بود. او یکی از اولین فیلمسازهای بود که سینمای ایران را به دنیا معرفی کرد و در دوران کاری خود ده‌ها جایزه از جشنواره‌های بین‌المللی دریافت کرد. او در ۱۹۹۷ برای فیلم "طعم گیلاس" برنده جایزه نخل طلای جشنواره کن شد. تعدادی از دیگر فیلم‌‌هایش نیز در بخش مسابقه کن به نمایش درآمدند، از جمله "ده"، "کپی برابر اصل" که ژولیت بینوش برای آن برنده جایزه بهترین بازیگر زن شد و "مثل یک عاشق".

گری مارشال ، خالق و مدیر تولید تعدادی از محبوب‌ترین سریال‌های کمدی دهه ۱۹۷۰ و کارگردان فیلم سینمایی پرفروش "زن زیبا"، ۱۹ ژوئیه، بر اثر عوارض ناشی ذات‌الریه از دنیا رفت. او ۸۱ ساله بود. کمدی رمانتیک "زن زیبا" در دنیا ۴۶۳ میلیون دلار فروخت و نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن را برای جولیا رابرتز به همراه آورد. فیلم نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین کمدی/موزیکال شد و در جوایز سزار نیز نامزدی جایزه بهترین فیلم خارجی را کسب کرد.

آرتور هیلر ، کارگردان فیلم پرفروش "قصه عشق" و رئیس پیشین آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، ۱۷ اوت در ۹۲ سالگی درگذشت. "قصه عشق" با بازی الی مگرا و رایان اونیل که از روی رمان پرفروش اریک سیگال ساخته شد، در گیشه‌ها به موفقیت بسیار دست پیدا کرد و نامزد هفت جایزه اسکار شامل اسکار بهترین کارگردان شد. هیلر از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ رئیس انجمن کارگردانان آمریکا و از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ رئیس آکادمی علوم و هنرهای سینمایی بود. او در ۲۰۰۲ در جوایز اسکار، جایزه انسان‌دوستانه جین هرشولت را دریافت کرد.

جین وایلدر ، بازیگر که با مل بروکس درشاهکارهای کمدی مانند "تهیه‌کنندگان" (۱۹۶۸)، "زین‌های شعله‌ور" (۱۹۷۴) و "فرانکنستاین جوان" (۱۹۷۴) همکاری کرد، ۲۸ اوت در منزل خود در استامفورد در ایالت کانه‌تیکت، بر اثر عوارض بیماری آلزایمر از دنیا رفت. او ۸۳ ساله بود. وایلدر در ۱۹۷۱ در موزیکال فانتزی "ویلی وانکا و کارخانه شکلات‌سازی" نقش شکلات‌فروش عجیب و غریب را بازی کرد و در چهار فیلم "سیلور استریک" (۱۹۷۶)، "زندانی دیوانه شده" (۱۹۸۰)، "بد نبین و بد نشنو" (۱۹۸۹) و "تو دیگر" (۱۹۹۱) با ریچارد پرایر، استندآپ کمدین افسانه‌ای همبازی بود. درگذشت جین وایلدر با واکنش تعدادی زیاد دیگری از چهره‌های معروف همراه بود. جیم کری در توئیتر نوشت: جین وایلدر یکی از بامزه‌ترین و شیرین‌ترین انرژی‌هایی است که تاکنون قالب انسانی به خود گرفته است. اگر بهشتی باشد، او یک بلیت طلایی دارد.

ادوارد آلبی ، نویسنده برنده جایزه پولیتزر که نگاه بحث‌برانگیز و اغلب خشن او به زندگی آمریکایی در آثاری چون "چه کسی از ویرجینیا ولف می‌ترسد؟" باعث شد به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان آمریکا شهرت پیدا کند، ۱۶ سپتامبر درگذشت. او ۸۸ ساله بود. "چه کسی از ویرجینیا ولف می‌ترسد؟" در ۱۹۶۶ مبنای فیلمی به همین نام به کارگردانی مایک نیکولز با بازی الیزابت تیلور، ریچارد برتن، جرج سیگال و سندی دنیس شد. این فیلم در ۱۳ بخش نامزد اسکار شد و پنج جایزه اسکار از جمله بهترین بازیگر زن (برای تیلور) و اسکار بهترین بازیگر زن مکمل (برای دنیس) را دریافت کرد. "مرگ بسی اسمیت" و "رویای آمریکایی" از دیگر آثار اوست.

شارمین کا ر، بازیگر آمریکایی که برای بازی در نقش لیسل وان تراپ در فیلم برنده اسکار "اشک‌ها و لبخندها" ("آوای موسیقی") شهرت داشت، ۱۷ سپتامبر درگذشت. او ۷۳ ساله بود. کار ۲۱ ساله بود که در ۱۹۶۵ در فیلم "اشک‌ها و لبخندها" با بازی جولی اندروز و کریستوفر پلامر در نقش لیسل وان تراپ، بزرگ‌ترین دختر وان تراپ ترانه محبوب " Sixteen Going on Seventeen " را خواند. کار بعداً تنها در یک فیلم دیگر بازی کرد: "Evening Primrose" در ۱۹۶۶ که در آن مقابل آنتونی پرکینز ظاهر شد.

کرتیس هنسن، کارگردان و فیلمنامه‌نویس که برای فیلم "محرمانه لس آنجلس" برنده اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شد، ۲۰ سپتامبر در منزل خود در هالیوود هیلز درگذشت. او ۷۱ ساله بود. هنسن فیلمنامه "محرمانه لس آنجلس" را با اقتباس از رمان نوآر جیمز الروی نوشت و در ۱۹۹۷ آن را تهیه و کارگردانی کرد. فیلم او در بخش مسابقه رسمی جشنواره کن به نمایش درآمد و بعداً نامزد ۹ جایزه اسکار از جمله جوایز اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردان شد. "از دست دادن آن" (۱۹۸۳)، "هم‌نشین بد" (۱۹۹۰)، "دستی که گهواره را تکان می‌دهد" (۱۹۹۲)، "رودخانه خروشان"، "پسران شگفت‌انگیز" (۲۰۰۰)، "هشت مایل" (۲۰۰۲) و "جای او" (۲۰۰۵)، از دیگر فیلم‌های هنسن است.

آندری وایدا، کارگردان پیشروی لهستانی و یکی از چهره‌های شاخص سینمای اروپا پس از جنگ جهانی دوم که طی بیش از شش دهه حضور در دنیای سینما بیش از ۵۰ فیلم ساخت، ۹ اکتبر در ۹۰ سالگی از دنیا رفت. چهار فیلم وایدا شامل "سرزمین موعود" (۱۹۷۶)، "خدمتکاران ویلکو" (۱۹۷۹)، "مرد آهنین" (۱۹۸۱) و "کاتین" (۲۰۰۷) نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شدند ولی هیچ‌یک جایزه دریافت نکردند، اما خودش در سال ۲۰۰۰ برای خدمات خود به دنیای سینما یک جایزه اسکار افتخاری گرفت. او همچنین در سال ۲۰۰۶ جایزه خرس طلای یک عمر دستاورد جشنواره برلین و در ۱۹۹۸ جایزه شیر طلای یک عمر دستاورد جشنواره ونیز را دریافت کرد. از وایدا به عنوان راوی پراحساس و در عین حال سازش‌ناپذیر تحولات سیاسی و اجتماعی لهستان یاد می‌شود. "پس‌تصویر" آخرین فیلم وایدا، نماینده لهستان در بخش فیلم خارجی‌زبان جوایز اسکار امسال بود، اما به فهرست کوتاه راه پیدا نکرد.

داریو فو ، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و طنزپرداز ایتالیایی، ۱۳ اکتبر در میلان در ۹۰ سالگی درگذشت. رمان‌ها و نمایشنامه‌های فو مضامین سیاسی و اجتماعی دارند و بسیاری از آن‌ها در نقد بوروکراسی دولتی و امپریالیسم آمریکایی نوشته شده‌اند. او در ۱۹۹۷ برای نگارش نمایشنامه "مرگ تصادفی یک آنارشیست" جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. "افسانه ببر"، "حساب پرداخت نمی شه" و "جسدهای پستی" از دیگر آثار فو هستند که علاوه بر نویسندگی، به کارگردانی، طراحی صحنه و لباس، بازیگری و آهنگسازی نیز می‌پرداخت.

لئونارد کوهن، خواننده، شاعر و ترانه‌سرای افسانه‌ای که برای صدای بم و خروشان و اشعار تلخ و درون‌نگرانه، معروف بود، ۱۰ نوامبر از دنیا رفت. او ۸۲ ساله بود. معروف‌ترین آهنگ کوهن، "الهی شکر!" (Hallelujah) از آلبوم "موقعیت‌های مختلف" (۱۹۸۴) بیش از ۲۰۰ بار ضبط شد و حدود ۳۰۰ هنرمند آن را بازخوانی کردند. عشق در تمام نشانه‌هایش، مذهب، ایمان و موقعیت ظریف دنیا، مضامین مورد علاقه کوهن بودند که در ترانه‌های او تجلی داشتند. مانند "الهی شکر" بسیاری از آهنگ‌های او مانند "سوزان"، "پرنده روی سیم" و "برج آهنگ" به محبوبیت فراوان دست یافتند. کوهن به خاطر تأثیر آهنگ‌هایش در دنیای سینما و تلویزیون هم شهرت داشت. اولین موفقیت بزرگ او در این حوزه با همکاری با رابرت آلتمن در فیلم "مک‌کیب و خانم میلر" (۱۹۷۱) حاصل شد.

"خواهران بخشش"، "آهنگ غریبه" و "بانوی زمستان" از کارهای او در این فیلم بودند. کوهن در ۲۰۱۱ برنده جایزه ادبی ملکه آستوریاس اسپانیا شد. نام او در تالار مشاهیر راک‌ اند رول آمریکا، تالار مشاهیر موسیقی کانادا و تالار مشاهیر ترانه‌سرایی کانادا ثبت شده است و او نشان افتخار کانادا را که بالاترین نشان شهروندی این کشور است، دریافت کرد. کوهن در ۲۰۱۰ جایزه گلدن گلوب یک عمر دستاورد هنری را گرفت.

لئون راسل، خواننده و ترانه‌سرای راک که با جرج هریسن، باب دیلن، رولینگ استونز و جو کاکر همکاری کرد، ۱۳ نوامبر در خانه خود در نشویل درگذشت. او ۷۴ ساله بود.

پیتر وان، بازیگر بریتانیایی ششم دسامبر از دنیا رفت. او ۹۳ ساله بود. او بیش از همه برای بازی در سریال کمدی "حبس" (Porridge) در نقش هری گراوت شهرت داشت. این سریال از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۷ از بی‌بی‌سی وان پخش می‌شد و وان تنها با بازی در سه اپیزود این سریال به محبوبیت زیادی رسید. وان با بازی در نقش استاد ایمون تارگرین در سریال فانتزی "بازی تاج و تخت"، نسل جدیدی از طرفداران را مجذوب خود کرد. او در دوران کاری‌ خود که بیش از ۷۵ سال ادامه داشت، در کنار بازیگرانی چون آنتونی هاپکینز، فرانک سیناترا و رانی بارکر نقش‌آفرینی کرد.

جرج مایکل ، خواننده و ترانه‌سرای تحسین‌شده بریتانیایی و یکی از موفق‌ترین هنرمندان موسیقی پاپ در ده‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰‌، ۲۵ دسامبر در ۵۳ سالگی درگذشت. او در ۱۹۸۱ گروه "وم!" را به همراه دوست دوران مدرسه‌اش اندرو ریجلی تأسیس کرد. ترانه‌های موفقی چون "Wake Me Up Before You Go Go"، " Club Tropicana" و "Last Christmas" حاصل همکاری این دو بود. مایکل در ۱۹۸۶ از ریجلی جدا شد و به تنهایی به فعالیت ادامه داد. "ایمان" اولین آلبوم مایکل سال ۱۹۸۷ به بازار آمد، بیش ۲۵ میلیون نسخه فروخت و برنده یک جایزه گرمی شد. در حدود چهار دهه فعالیت هنری مایکل، بیش از ۱۰۰ میلیون نسخه از آلبوم‌های او به فروش رسید. مایکل در سال‌های اخیر با افسردگی و مشکلات مربوط به مواد مخدر دست و پنجه نرم می‌کرد و گاهی اوقات نیز دچار مشکلات قانونی می‌شد.

کری فیشر ، بازیگر، نویسنده و دختر زوج معروف هالیوود که با بازی در نقش پرنسس لیا در سری فیلم‌های "جنگ‌های ستاره‌ای" به شهرت رسید، ۲۷ دسامبر بر اثر عوارض ناشی از یک سکته قلبی شدید از دنیا رفت. او ۶۰ ساله بود. فیشر دختر دبی رنولدز بازیگر و ادی فیشر خواننده بود. جدایی پر سر و صدای پدر و مادرش زمانی تیتر اخبار شد که او تنها دو سال داشت. او از ۱۵ سالگی وارد حرفه خانوادگی شد و این زمانی بود که در ۱۹۷۳ در برادوی در اجرای تازه نمایش "آیرین" کنار مادرش نقش‌آفرینی کرد. دو سال بعد با بازی در کمدی موفق "شامپو" با بازی وارن بیتی، جولی کریستی و گلدی هاون، وارد دنیای سینما شد. اما این "جنگ‌های ستاره‌ای" (۱۹۷۷) بود که فیشر را در سطح بین‌المللی به شهرت رساند.

او نقشِ اکنون افسانه‌ای پرنسس لیا را بازی کرد: رهبر بی‌باک سیاره آلدران و عضو سنای امپراتوری. "جنگ‌های ستاره‌ای" نامزد شش جایزه اسکار شد و آغازگر یک مجموعه سینمایی بود. دو دنباله "یک امید تازه" - "امپراتوری ضربه متقابل می‌زند" در ۱۹۸۰ و "بازگشت جدای" در ۱۹۸۳ - چیزی را تشکیل دادند که اکنون به سه‌گانه اول "جنگ‌های ستاره‌ای" معروف هستند.از دیگر فیلم‌های سینمایی مطرح او می‌توان به "برادران بلوز" (۱۹۸۰)، "هانا و خواهرانش" (۱۹۸۷)، "آستین پوئرز" (۱۹۹۷) و "جیغ ۳" (۱۹۸۴) اشاره کرد.

دبی رنولدز ، بازیگر، رقصنده و ستاره پاپ و مادر کری فیشر بازیگر یک روز بعد از درگذشت دخترش در ۸۴ سالگی درگذشت. آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در ۲۰۱۵ به خاطر فعالیت‌های رنولدز در امور خیریه، جایزه انسان‌دوستانه جین هرشولت را به او اعطاء کرد. او که به خاطر یک عمل جراحی دوران نقاهت را پشت سر می‌گذارد نتوانست در مراسم شرکت کند. رنولدز با بازی در موزیکال جاودانی "آواز در باران" (۱۹۵۲) به کارگردانی جین کلی و استنلی دانن بسیار مورد توجه قرار گرفت. او در این فیلم مقابل کلی و دانلد اوکانر نقش‌آفرینی کرد.

داستان بازیگران سینما در دوران انتقال از فیلم‌های صامت به ناطق، از سوی موسسه فیلم آمریکا به عنوان بهترین موزیکال تاریخ سینما شناخته شد. رنولدز برای بازی در نقش اصلی فیلم "مالی براون پایدار (۱۹۶۴) برای اولین و آخرین بار نامزد جایزه اسکار شد. این فیلم از روی نمایشی موزیکال در برادوی ساخته شد و روایتی داستانی از زندگی زنی بود که از غرق شدن کشتی تایتانیک جان سالم به در برد. اما رنولدز اسکار را به جولی اندروز برای اولین فیلمش، "مری پاپینز" باخت.