«تولدت مبارک» برای ستاره ها؛ از «اسکورسیزی» تا «جودی فاستر»
طی هفته ای که گذشت بسیاری از ستاره ها زادروزشان را جشن گرفتند: ازجودی فاستر بگیرید تا ریچل مک آدامز. در اینجا نگاهی به نکات و حقایق جالب زندگی ستاره هایی که در هفته پیش به دنیا آمدند می اندازیم.
وی همچنین در سرمقاله های مجلات ووگ آمریکا، فرانسه، انگستان، اسپانیا، آلمان و مکزیک و همچنین مجلات ال آمریکا، استرالیا و کره و هارپرز بازار، دبلیو، وی، گلامور و ماری کلیر ظاهر شده است. در سال ۲۰۰۹ وی برای اولین بار در فشن شوی ویکتوریاز سیکرت راه رفت.
در ژانویه 2011 آلدریج همراه با مدل های دیگری مانند لیندزی الینگسون، ارین هثرتون و کندیس سوانپول روی جلد شماره فوریه مجله GQ انگلستان رفت. در همان ماه وی همراه با دیگر فرشته ها از جمله ارین هثرتون و کندیس سوانپول، برای مجله وی، مدلینگ انجام دادند. در اکتبر 2014 آلدریج و آدریانا لیما، کندیس سوانپول، لیس ریبیرو و السا هوسک در کمپین فشن مجله ووگ بریتانیا مدلینگ انجام داد. لیلی در موزیک ویدئوهای مختلفی حضور داشته است. در سال 2015 وی در موزیک ویدئوی Bad Blood از تیلور سوئیفت شرکت کرد.
ریچل مکآدامز ۳۸ ساله شد
ریچل آن مکآدامز (Rachel McAdams) زاده 17 نوامبر 1978، بازیگر کانادایی است. وی پس از فارغ التحصیلی در رشته تئاتر از دانشگاه یورک در سال 2001، ابتدا کارش را با تلویزیون کانادا و فیلم های سینمایی آغاز کرد که از آن میان می توان به درام «پرفکت پای» (2002) که برای آن نامزدی جایزه ژنی را بدست آورد، فیلم کمدی «اسم من تانینو است» (2002)، سری فیلم های کمدی «قلابسنگ و کمان» که برای آن جایزه جمینی را دریافت کرد، اشاره نمود. در سال 2002 با کمدی «دختر داغ» وارد هالیوود شد.
پس از دو سال وقفه در حرفه اش، در سال 2008 مکآدامز در دو فیلم با اکران محدود بازی کرد که یکی از آنها فیلم نوآر «زندگی متأهلی» و دیگری درام-کمدی «خوش شانس ها» بود. وی در سال 2009 با ظاهر شدن در فیلم مهیج سیاسی «وضعیت فعلی»، درام رمانتیک علمی-تخیلی «همسر مسافر زمان» و فیلم اکشن-ماجرایی اسرارآمیز «شرلوک هولمز» به شهرت قبلی دست یافت. در سال 2010، در فیلم «شکوه صبح» نقش آفرینی کرد و در سال 2011 در فیلم «نیمه شب در پاریس» با اوون ویلسون و بازیگران مشهور دیگری همبازی شد. در سال 2012، ریچل فیلم رمانتیک دیگری به نام «عهد» بازی کرد که در آن با چنینگ تیتوم همبازی بود.
مکآدامز در محله هاربورد ویلیج تورنتو در اونتاریوی کانادا ساکن است و البته گرین کارت آمریکا را دارد و آنطور که خودش می گوید: «این روزها دنیا خیلی کوچک شده و بیشتر فیلم ها دیگر در هالیوود فیلمبرداری نمی شوند، بنابر این دلیلی برای آنجا زندگی کردن وجود ندارد.» از اواسط سال 2005 تا اواسط 2007 ریچل با رایان گاسلینگ بازیگر کانادایی و همبازی اش از فیلم «دفترچه خاطرات» دوست بود و در سال 2008 برای مدت کوتاهی دوباره آشتی کردند. وی از اواسط سال 2010 تا اوایل 2013 با مایکل شین، هنرپیشه ولزی رابطه داشت. همچنین از اواسط 2013 تا اواسط 2014 با پاتریک سمبروک، مدیر موسیقی کانادایی بود. در سال 2016 وی با جیمی لیندن، کارگردان و فیلمنامه نویس آمریکایی آشنا شد. دارایی خالص ریچل مکآدامز، 14 میلیون دلار برآورد شده است.
مارتین اسکورسیزی 74 ساله شد
مارتین چارلز اسکورسِسی با تلفظ ایتالیایی مارتین اسکورسِزه (Martin Scorsese) زاده ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲، کارگردان، تهیه کننده، فیلمنامه نویس، بازیگر و مورخ سینمایی آمریکایی است که ۵۳ سال است در این صنعت مشغول به کار است. مجموعه کارهای اسکورسسی شامل تم هایی مانند هویت سیسیلی-آمریکایی، مفاهیم رومی کاتولیک گناه و رستگاری، مرد برتر پنداری، جنایات مدرن و تعارض بین گانگسترها می شود. بسیاری از فیلم های او به خاطر به تصویر کشیدن خشونت و استفاده آزادانه از دشنام چشمگیر هستند.
اسکورسسی که بخشی از موج جدید فیلمسازی هالیوودی است، از سوی بسیاری به عنوان یکی از مهمترین و تأثیر گذارترین فیلمسازان تاریخ سینما شناخته می شود. در سال 1990، وی بنیاد فیلم را بنا نهاد که سازمان غیرانتفاعی مختص نگهداری از فیلم است و در سال 2007 وی بنیاد سینمای جهان را تأسیس کرد. وی تابحال یک جایزه دستاورد یک عمر از موسسه فیلم آمریکا برای کمک هایش به سینما به دست آورده و یک جایزه اسکار، یک جایزه نخل طلایی، جایزه بهترین کارگردان جشنواره فیلم کن، خرس نقره ای، جایزه گرمی، جوایز امی، جوایز گلدن گلوب، جوایز بفتا و جوایز DGA را از آن خود کرده است.
فیلم های مهمی مانند فیلم جنایی «خیابان های پایین شهر» (1973)، فیلم مهیج «راننده تاکسی» (1976)، درام ورزشی زندگینامه ای «گاو خشمگین» (1980)، کمدی تلخ «سلطان کمدی» (1983) و فیلم های جنایی «رفقای خوب» (1990) و «کازینو» (1995) همه ساخته اسکورسسی هستند که در همه آنها وی با بازیگر و دوست صمیمی اش رابرت دنیرو همکاری کرده است. او همچنین مشهور است به اینکه با لئوناردو دیکاپریو در کارهای زیادی همکاری کرده است و در شش فیلم خود او را به بازی گرفته که اولین آنها «دار و دسته نیویورکی» (2002) بود و آخرین آنها فیلم کوتاه «تست بازیگری» (2015) بود.
دیگر فیلم های او شامل فیلم «آخریت والتز» (۱۹۷۸)، کمدی تلخ «پس از ساعات اداری» (۱۹۸۵)، درام حماسی «آخرین وسوسه مسیح» (۱۹۸۸)، فیلم های مهیج روانشناسانه «تنگه وحشت» (۱۹۹۱) و «جزیره شاتر» (۲۰۱۰)، درام زندگینامه ای «هوانورد» (۲۰۰۴)، درام ماجرایی تاریخی «هوگو» (۲۰۱۱) می شوند. کارهایش در تلویزیون نیز شامل اپیزود پایلوت سریال «امپراتوری برودواک» و «وینیل» محصول شبکه اچ بی او می شوند. اسکورسسی جایزه اسکار بهترین کارگردان را برای درام جنایی «رفتگان» (۲۰۰۶) دریافت کرد. او تابحال هشت نامزدی بهترین کارگردانی را بدست آورده و تنها کارگردانی است که بیشترین نامزدی را دارد و در کنار بیلی وایلدر، در کل بیشترین نامزدی را در تاریخ اسکار دارد.
مارتین تابحال پنج بار ازدواج کرده و اولین همسرش لارین ماری برنان بود که از او دختری به نام کاترین دارد. در سال ۱۹۷۶ با جولیا کمرون نویسنده ازدواج کرد و این زوج دختری به نام دومنیکا کمرون-اسکورسسی دارند که بازیگر است، ولی زندگی مشترک این زوج یک سال بیشتر طول نکشید. بعد از او مارتین در سال ۱۹۷۹ با ایزابلا روسلینی ازدواج کرد که زندگی شان تا سال ۱۹۸۳ ادامه داشت. وی سپس با باربارا دی فینا در سال ۱۹۸۵ زندگی مشترکش را آغاز کرد و این زندگی نیز در سال ۱۹۹۱ پایان یافت. از سال ۱۹۹۹ تابحال هلن شرمرهورن موریس همسر اوست و آنها دختری به نام فرانچسکا دارند که در فیلم های «رفتگان» و «هوانورد» نیز بازی کرد. اسکورسِسی در نیویورک سیتی اقامت دارد و دارایی خالص او ۷۰ میلیون دلار برآورد شده است.
جودی فاستر ۵۴ ساله شد
آلیسیا کریستین "جودی" فاستر (Jodie Foster) زاده 19 نوامبر 1962، بازیگر و فیلمساز آمریکایی است که در فیلم های سینمایی و در تلویزیون کار کرده است و اغلب به عنوان یکی از بهترین هنرپیشه های زن نسل خود قلمداد خوانده می شود. فاستر کارش را در سن 3 سالگی در سال 1965 به عنوان یک مدل کودک آغاز کرد و دو سال بعد به بازی در سریال های تلویزیونی مشغول شد و سیتکام «میبری آر. اف. دی» اولین کارش شد.
پس از رفتن به کالج در ییل، فاستر در گذار به نقش های بزرگسال در تقلا بود تا اینکه با نقش آفرینی در فیلم «متهم» (1988) در نقش بازمانده و قربانی تجاوز، تحسین گسترده ای از سوی منتقدین دریافت کرد و برای ایفای این نقش چندین جایزه از جمله یک جایزه اسکار و یک جایزه گلدن گلوب دریافت کرد. وی دومین جایزه اسکارش را سه سال بعد برای نقش کلاریس استارلینگ در فیلم «سکوت بره ها» دریافت کرد. وی همان سال اولین بار کارگردانی را با فیلم نسبتاً موفق «کوچک مردی به نام تیت» (1991) تجربه کرد و در سال 1992 کمپانی تولید فیلم خودش را با عنوان اِگ پیکچرز تأسیس کرد. اولین تولید این کمپانی فیلم «نل» (1994) بود که در آن فاستر نقش اصلی را بازی کرد و نامزدی اسکار دیگری بدست آورد.
دیگر فیلم های او در دهه نود شامل درام «سامرزبای»، کمدی وسترن «ماوریک» (۱۹۹۴)، فیلم علمی-تخیلی «تماس» (۱۹۹۷)، درام «آنا و پادشاه» (۱۹۹۹) می شدند. دومین تجربه کارگردانی او فیلم «خانه ای برای تعطیلات» (۱۹۹۵) بود که در گیشه چندان موفق نبود و نقدهای مختلطی از سوی منتقدین دریافت کرد. پس از پسروی حرفه ای در اوایل سال ۲۰۰۰ و همچنین لغو شدن یک پروژه فیلم و تعطیل شدن کمپانی تولیدش، فاستر در چهار فیلم مهیج «اتاق اضطراری (۲۰۰۲)، «نقشه پرواز» (۲۰۰۵)، «نفوذی» (۲۰۰۶) و «شجاع» (۲۰۰۷) بازی کرد. وی در سال ۲۰۱۰ دوباره بر کارگردانی تمرکز کرد و فیلم های «بیور» (۲۰۱۱) و «مانی مانستر» (۲۰۱۶) را کارگردانی نمود و همچنین سکان کارگردانی چند اپیزود از سریال های تلویزیونی «نارنجی مد جدید است» و «خانه پوشالی» را بدست گرفت. «الیسیوم» (۲۰۱۳) فیلم دیگری از او بود. علاوه بر دو جایزه اسکار، فاستر سه جایزه بفتا، سه جایزه گلدن گلوب، یک جایزه SAG و یک جایزه سسیل بی دیمیل نیز گرفته است.
در مصاحبه ها فاستر به ندرت درباره زندگی شخصی اش صحبت می کند و به گفته خودش برای حریم خصوصی خود بیش از هر چیز دیگری ارزش قائل است زیرا بیشتر عمرش را جلوی دوربین ها گذرانده است. وی در لوس آنجلس زندگی می کند و دو پسر به نام های چارلز "چارلی" متولد ۱۹۹۸ و کریستوفر "کیت" متولد ۲۰۰۱ دارد. دارایی خالص جودی فاستر ۱۰۰ میلیون دلار برآورد شده است.
اوون ویلسون ۴۸ ساله شد
اووِن کانینگهام ویلسون (Owen Wilson) زاده 18 نوامبر 1968، بازیگر، نویسنده، تهیه کننده، فیلمنامه نویس و صداپیشه آمریکایی است که به خاطر نقش آفرینی در فیلم های «منور» (1996)، «ظهر شانگهای» (2000)، «زولاندر» (2001)، «خانواده اشرافی تننبام» (2001)، «شوالیه های شانگهای» (2003)، «زندگی در آب با استیو زیسو» (2004)، «مهمانان ناخوانده عروسی» (2005)، «ماشین ها» (2006)، سه گانه «شب در موزه» (2006، 2009 و 2014)، «دارجیلینگ محدود» (2007)، «مارلی و من» (2008)، «نیمه شب در پاریس» (2011)، «ماشین ها 2» (2011)، «کارآموزی» (2013)، «هتل بزرگ بوداپست» (2014)، «گریز ناپذیر» (2015) و «زولاندر 2» (2016) شناخته می شود.
برادر بزرگترش، اندرو و برادر کوچکترش، لوک، هم بازیگر هستند. اوون تابحال چندین بار با وس اندرسون فیلمساز همکاری کرده است و در نوشتن فیلمنامه «منور» و «خانواده اشرافی تننبام» به او کمک کرده است که فیلم دوم نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اوریجینال شد. وی همچنین در 12 فیلم با بن استیلر درخشیده اند. جدیدترین پروژه های او فیلم های «حرامزاده ها»، «ماشین ها 3» و «اعجوبه» هستند که هر سه قرار است در سال 2017 اکران شوند.
در اوت ۲۰۰۷، ویلسون به خاطر افسردگی شدید در مرکز سنت جان و مرکز پزشکی سدارز-سینای در لوس آنجلس بستری شد تا تحت درمان قرار بگیرد. به همین دلیل از بازی در فیلم «تندر استوایی» کناره گیری کرد که به جای او متیو مککانهی در این فیلم بازی کرد. ویلسون بین سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ با کیت هادسون دوست بود. در ژانویه ۲۰۱۱ ویلسون و نامزدش جید دوئل صاحب پسری شدند که نامش را رابرت فورد ویلسون گذاشتند، ولی سال بعد این زوج جدا شدند. در ژانویه ۲۰۱۴ کارولاین لیندکویست پسر دوم ویلسون را به دنیا آورد که اسمش را فیلن لیندکویست ویلسون گذاشتند. دارایی خالص اوون ویلسون ۴۰ میلیون دلار برآورد شده است.
گلدی هان 71 ساله شد
گُلدی جین هان (Goldie Hawn) زاده ۲۱ نوامبر ۱۹۴۵، بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و خواننده آمریکایی است که با سریال تلویزیونی «خنده های روان و مارتین» مشهور شد که بین سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ پخش می شد. وی جایزه اسکار بهترین بازیگر زن در نقش مکمل و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای بازی در فیلم «گل کاکتوس» (۱۹۶۹) بدست آورد و تا سه دهه بعد سودآور ترین ستاره هالیوود بود. وی مادر سه بازیگر به نام های الیور هادسون، کیت هادسون و وایت راسل است و از سال ۱۹۸۳ تابحال با راسل کرت بازیگر زندگی مشترکی دارد. در سال ۲۰۰۴ نیز وی بنیاد هان را تأسیس کرد.
گلدی برای بازی در نقش اصلی فیلم سینمایی «سرباز بنجامین» (۱۹۸۰) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. فیلم های دیگر او عبارتند از: «یک دختر در سوپ من است» (۱۹۷۰)، «پروانه ها آزادند» (۱۹۷۲)، «قطار سریع السیر شوگرلند» (۱۹۷۴)، «شامپو» (۱۹۷۵)، «خطا» (۱۹۷۸)، «مانند قدیم ها است» (۱۹۸۰)، «بهترین دوستان» (۱۹۸۲)، «اوربورد» (۱۹۸۷)، «پرنده ای روی سیم» (۱۹۹۰)، «مرگ او شد» (۱۹۹۲)، «خانه دارها» (۱۹۹۲)، «باشگاه همسران اول» (۱۹۹۶) و «خواهران بنگر» (۲۰۰۲). وی قرار است بعد از ۱۵ سال در فیلمی به نام «مادر/دختر» بازی کند که در سال ۲۰۱۷ اکران خواهد شد.
اولین همسر هان، گاس تریکونیس، کارگردان، بود که در مه 1969 در هونولولوی هاوایی ازدواج کردند و در آوریل 1973 از هم جدا شدند. هان پس از او با تد گروسمن بدلکار و برونو وینتزل بازیگر سوئدی بود. مدتی بعد با بیل هادسون خواننده آشنا شد و در نهایت در سال 1976 با او ازدواج کرد. آنها دو فرزند به نام های الیور و کیت دارند.
نظر کاربران
جودی فاستر