تاثیرگذارترین مردان و زنان جهان (۱)

مهرنامه: صد چهره برتری که دو ماهنامه فارن پالیسی به صورت سالیانه منتشر می کند بر اساس رای گیری از نظرات و آرای خوانندگان صورت می گیرد. اولین فهرست صد نفره فارنپالیسی در نوامبر 2005 منتشر شد و در ژوئن 2008 معرفی این صد چهره از سوی فارن پالیسی به صورت مشترک با مجله پراسپکت در بریتانیا صورت پذیرفت.

هدف از تعیین این چهره ها هم مشخص کردن 100 فرد «اثرگذار» و «زنده ای» است که در رشته های مختلف و در سطح جهان فعالیت دارند. بر اساس محل تولد، تقریباً 40 درصد این چهره ها از ایالات متحده آمریکا و کانادا هستند؛ 25 درصد از اروپا، 22 درصد از خاورمیانه و شرق دور؛ کمتر از 5 درصد هم از سایر مناطق هستند؛ آمریکای لاتین با 4 درصد و استرالیا با 3 درصد.

همچنین کمتر از 8 درصد این فهرست را زنان تشکیل می دهند. تاکیر بر این نکته ضروری است که این انتخاب بر اساس نظرسنجی از خوانندگان صورت می گیرد و «زبان» و «ملیت» خوانندگان نقش مهمی در انتخاب چهره های مد نظر دارد و از آنجا که زبان اول یا دوم در بسیاری از نقاط دنیا انگلیسی است، بدیهی است که چهره های انگلیسی زبان نقش آشکارتری برای انتخاب شدن دارند.

تقریبا تمام رای دهندگان آفریقایی هم از کشور نیجریه هستند. امسال هم این نشریه در شماره نوامبر - دسامبر 2012خود به معرفی این 100 چهره پرداخته است و ما هم به معرفی این چهره ها می پردازیم.

1- آنگ سان سوچی / تین شن

برای اثبات اینکه تغییر می تواند در همه جا رخ دهد حتی در سرکوبگرترین دولت های جهان

عضو پارلمان / رئیس جمهور

در سال 2012 وقتی دنیا شاهد در غلتیدن سوریه به جنگ داخلی بود و بهار عربی آرام آرام می رفت که در هاله ای از بدبینی قرار گیرد، دموکراسی های نوپای منطقه برای آزادی جدیدی که به دست آورده بودند تقلا می کردند. یکی از قابل توجه ترین و غیرمنتظره ترین دگرگونی های سیاسی عصر ما در جای دیگری از این جهان رخ نمود: در برمه، کشوری که در زمره سرکوبگرترین دولت های جهان قرار داشت در زیر رهبری 2 فردی که رو در روی یکدیگر بودند آغاز به اصلاح خود کرد.

حدود 20 سال مخالفی به نام آنگ سان سوچی از سوی هونتاهای نظامی برمه در حبس خانگی قرار داشت؛ هونتاهایی که از سال 1962 پرده ای آهنین بر فراز این کشور کشیده بودند. اکنون همین خانم سوچی یکی از اعضای منتخب پارلمان برمه است و این به یمن حضور رئیس جمهوری اصلاح طلب به نام «تین شن» است؛ ژنرال سابق که غالبا از او با عنوان «بی دست و پا» و «بوروکرات کتاب دوست» یاد می شود.

تین شن که باعث شد بسیاری انگشت حیرت به دهان برند، محدودیت بر آزادی بیان در کشور را به تدریج برداشت و از سال ۲۰۱۱ که به قدرت رسید، دست به بازگشایی در فضای اقتصادی زد. امسال که ایالات متحده روابط دیپلماتیک با برمه را از سر گرفت (هونتاهای این کشور در سال ۱۹۸۹ آن را بار دیگر میانمار نامیدند) و محدودیت های اقتصادی و رفت و آمد برداشته شد، دولت تین شن سانسور رسانه ها را محدود و صدها زندانی سیاسی را از زندان آزاد کرد.

آنگ سان سوچی فعال سیاسی میانه رو و چهره ای نمادین که هوادارانش بطور خلاصه وی را «بانو» خطاب می کنند شاید شریکی برای تین شن تلقی نشود اما با کار خود بر قدر و قیمت خویش افزود؛ پس از ۲۰ سال حبس خانگی به استقبال سیاست عملی آلوده رفته است.

اگرچه تلاش های برمه در آغاز راه است - سوچی هشدار داده که سرمایه گذاری های بین المللی سریع نیست و خشونت های قومی بیشتر و شدیدتر شده است - اما اشتیاق بانو و ژنرال ها برای استقبال از سازشی کوتاه مدت و تشویق مصالحه بلند مدت در کشوری که یکی از منزوی ترین کشورهای دنیا بود چیزی است که باید آن را تقدیر کرد. در نهایت، خانم سوچی توانست جایزه صلح نوبل ۱۹۹۱ خود را در ماه ژوئن دریافت کند. او از این فرصت استفاده کرد تا کسانی مثل خود را به یاد ما آورد که در دور افتاده ترین نقاط دنیا مبارزه می کنند: «فراموش شدنهم مرگ تدریجی است. این فراموشی از دست دادن پیوندهایی است که ما را به بقیه انسان ها وصل می کند.»

چنین احساسی از حلب تا هاوانا و پیونگ یانگ و سایر کشورهایی از این دست وجود دارد اما چنانکه تین شن و سوچی نشان دادند، این احساس نباید دائمی باشد.


2- منصف مرزوقی

برای زنده نگهداشتن ایده بهار عربی

رئیس جمهور / تونس

وقتی روح سال 2011 (بهار عربی) در میانه خشونت های مذهبی در مصر و لیبی و جنگ داخلی خونین در سوریه ناپدید شد، تونس با نظام سیاسی تلاشگر و در عین حال قوی و نظام اقتصادی که بار دیگر در حال رشد است همچنان نوید بخش ترین داستان از موفقیت بهار عربی باقی ماند. بسیاری از این موفقیت ها به منصف مرزوقی بازمی گردد که از دسامبر 2011 قدرت را در دست گرفت و با رویکرد و خردی که به کار گرفت اوضاع را به پیش برد در مجمع عمومی سازمان ملل که در سپتامبر برگزار شد این پزشکی که به فعال دموکراسی خواه تبدیل شد از سازمان ملل خواست دیکتاتوری را یک «بیماری» اعلام کرده و پیکاری رسمی علیه حاکمان دیکتاتور مثل تاسیس دادگاهی بین المللی برای داوری در مورد انتخابات و مشروعیت دولت را آغاز کندتا مانع از این شود که دیکتاتورها در گام اول قدرت را یکباره قبضه کنند.

مرزوقی گفت: «بر ما واجب است تا برنامه ای بلندپروازانه و شجاعانه برای حذف دیکتاتوری داشته باشیم چنانکه از شر فلج اطفال و آبله رها شویم.»

اما مرزوقی به عنوان استاد بهداشت همگانی یک ایده آلیست ساده لوح نیست. او که تحسینگر گاندی بود در اوایل فعالیت، خود را وقف حقوق بشر کرد و در عنفوان جوانی به هند سفر کرد و پس از آپارتاید هم به آفریقای جنوبی رفت.

او به عنوان رئیس یکی از سازمان های مهم حقوق بشری در تونس در رژیم زین العابدین بن علی چندین بار بازداشت و سرانجام وادار به تبعید و اقامت در فرانسه شد. وی در آنجا به یکی از چهره های معروف اپوزیسیون لیبرال تونس تبدیل شد اما به دلیل همکاری با جنبش النهضه خشم بسیاری از هواداران و همکاران خود را برانگیخت. پس از سقوط بن علی، او به کشورش بازگشت و از سوی مجلس موسسان به ریاست جمهوری تونس برگزیده شد.

مرزوقی به عنوان یک سکولار متعهد که ناظر بر نگارش قانون اساسی است اصرار دارد احزاب اسلامی در دولت تونس هم نقش داشته باشند هر چند وی آنگاه که این احزاب پا از حد خود فراتر می دهند در برابر آنها می ایستد. اوسلفی های محافظه کار افراطی را گروهی «بسیار خطرناک» و خارج از مسیر اصلی توصیف می کند. اگر کسی باشد که بتواند تونس را از این مسیر گذار به دموکراسی برساند - و الگویی امیدوارانه برای منطقه ای پرآشوب خلق کند - او کسی نیست جز مرزوقی که دارای ترکیبی مناسب از سرسختی و قضاوت صحیح بوده و تحولات پیش روی کشورش را می شناسد.


3- بیل و هیلاری کلینتون

برای تفکر درباره فردا

رئیس جمهور سابق - نیویورک / وزیر خارجه - واشنگتن

چه آنها را دوست داشته باشید و چه از آنها نفرت داشته باشید، این زوج قدرت در آمریکا جدی ترین هواداران بین الملل گرایی لیبرال هستند: نگاهی که بر اساس آن دولت می تواند از یک سو داخل را شکوفا سازد و از سوی دیگر بدون دشمن تراشی در خارج، توسعه و دموکراسی را ترویج کند.

این گونه دیگری از استثناگرایی آمریکایی است مبتنی بر چیزی بیش از قدرت آتش (نیروی نظامی)، در سالی انتخاباتی در آمریکا که اغلب شبیه به «انتقام گرایی راندی در برابر پوپولیسم فرصت طلب» در اقتصاد و «تجاوزگری سنگین در برابر واقع گرایی بی روح» در سیاست خارجی است، تعجبی ندارد که آمریکا گرفتار یک مورد جدی از نوستالژی کلینتونی باشد.

در یک تغییر جالب توجه، هیلاری کلینتون به یکی از هواداران جدی دموکراسی و حقوق بشر تبدیل شده است. هیلاری - که در زمره مقام هایی است که سال گذشته ایالات متحده را وادار به مداخله در لیبی کرد - یکی از هواداران حقوق زنان و توسعه اقتصادی است و برای اولین بار در پی ترویج حقوق همجنس گرایان زن و مرد به عنوان جزیی مهم از دیپلماسی آمریکاست اما وی تدبیر دیگری را هم بر پرونده خود افزوده است و آن مذاکرات سخت در چین بر سر آزادی چن گوانگچن معارض نابینای چینی است با ۶۶ درصد میزان محبوبیت، هم اکنوناو این روزها محبوبتر از رئیس خود است و فراز و فرود بهار عربی را هم دیده است - که وی به درستی آن را در زمانی پیش بینی کرده بود که بسیاری دیگر رویکردی ساده لوحانه نسبت به آن داشتند - و این اثبات سیاست عملگرایانه خاص او که همراه با این قدرت جهانی است می تواند به عنوان برنامه ای برای ترمیم و بازسازی آمریکا به کار گرفته شود.

در مورد بیل کلینتون هم باید گفت وی شکاکان را در کنوانسیون ملی دموکرات ها با سخنرانی پرشوری که از جانب اوباما انجام داد، وادار به سکوت کرد و آن خامی دوران جوانی در دهه ۹۰ را به دنبال خود نداشت. او با سخنرانی ۴۸ دقیقه ای بلند و آمار و ارقامی که به صورت فی البداهه و خودمانی در مورد تجدید حیات اقتصادی آمریکا ارائه داد یک بار دیگر ثابت کرد هیچ کس در سیاست آمریکا نمی تواند مسائل را برای مردم توضیح دهد.

او همچنین مشتاق است تا از رئیس جمهور انتقاد کند. به طور مثال، حملات اوباما به موفقیت اقتصادی میت رامنی را زیر سوال برد. دستاورد بیل در دوره پس از ریاست جمهوری بنیاد غیرسیاسی وی به نام «طرح جهانی» بود که تاکنون بیش از ۷۰ میلیارد دلار برای اهداف و اقدامات خیریه جمع آوری کرده است. هدف وی این بود که موفق ترین و قوی ترین انسان ها در اطراف دنیا را گرد هم آورد تا در موردمشکلات جهانی به ارائه راه حل بپردازند و این سازنده تر از حمله به دیگران است.

او در این پروژه خود بسیار مشغول بوده و سفرهایی هم برای ترویج کشاورزی پایدار به هاییتی داشته تا جایگزین های انرژی را هم به بحث بگذارد. هیلاری پس از ۴ سال و رکورد ۱۱۲ سفر خارجی به زودی از وزارت خارجه خداحافظی می کند.

به رغم تصمیم اعلام شده هیلاری برای بازنشستگی از سیاست (قرار است به زودی مادربزرگ شود) بسیاری از هواداران او معتقدند که کلینتون ها یک بار دیگر در سال ۲۰۱۶ برای حضور در کاخ سفید باز خواهند گشجت. در آن زمان شاید بیل تنها کسی در خانه باشد که باید آشپزی کند.


4- سباستین ترون

برای سرعت بخشیدن به انقلاب در خودروهای رُباتی

دانشمند علوم کامپیوتر - پالو آلتو / کالیفرنیا

از زمانی که ماشین مدل T در قرن 20 از سوی هنری فورد به مردم آمریکا معرفی شد هیچ وسیله نقلیه موتوری نتوانسته بود چنین انقلابی در حمل و نقل ایجاد کند. روزگاری تصور می شد خودروهای هیدروژنی و الکتریکی می توانداین شکاف را پر کند اما هزینه ها و مرمت و نگهداری آنها مانع این کار شد.

سوار ماشین بدون راننده ای - که زاییده افکار همکارمان در گوگل و دانشمند کامپیوتر در دانشگاه استنفورد است - شوید که می رود به خودرویی عمومی تبدیل شوئد. این اقدام تا چه حد رادیکال است؟ ترونآینده ماشین ها را بیش از سخت افزار از بعد نرم افزاری دوباره مورد تفکر قرارداد. ماشین های ترونبا اتکا بر سنسورهای بسیار قدرتمند و نرم افزارهای هوش مصنوعی که تصمیمات انسانی را تقلید می کند، می تواند در داخل و بیرون از بزرگراه ها و در ساعات ترافیک به تنهایی مانور دهد.

هواداران روزافزون خودروهای «راننده سرخود» آیا بدون راننده) می گویند این خودروها می توانند کاملا برداشت ما از حمل و نقل را عوض و حمل و نقل را مطمئن تر، ارزان تر، موثرتر، سبزتر و ایمن تر کنند. ترون که زاده آلمان است، می گوید: «این ماشین ها فرصتی است برای حل مشکلات عظیم در جامعه».

ماشین های ربات نه چیزی می نوشند، نه حواسشان پرت می شود و نه پشت فرمان به خواب می روند و واکنش آنها هم در هزارم ثانیه اندازه گیری می شود. ترون معتقد است مرگ های جاده ای که هم اکنون در دنیا بیش از ۲/۱ میلیون نفر است با این خودروها کاملا نصف می شود و از آنجا که ماشین های ایمن بدون راننده کوچکتر و سبکتر ساخته می شوند، قادرند مصرف سوخت و انتشار گازهای گلخانه ای را به شدت کاهش دهند.

برنامه ساخت این خودرو به زمانی بازمی گردد که ترون و تیمی از محققان استنفورد یک سال را در صحرای کالیفرنیا سپری کردند تا «ماشین ربات استنلی» را در مسابقه جاده ای پنتاگون در سال ۲۰۰۵ با هدف زدن جرقه خلاقیت وارد گود رقابت کنند. استنلی با ۱۳۱ مایل سفر موفقیت آمیز در صحرای Mojave با ۲ میلیون دلار جایزه به خانه بازگشت.

امروزه ماشین های بدون راننده سال ۲۰۱۲ در حال درنوردیدن خیابان ها هستند. در ماه اوت، ناوگان «ماشین های آزمایشی» گوگل ۳۰۰ هزارمین مایل سفر خود را در جاده ها ثبت کرد. پس از آن در ماه مارس هم در نوادا حرکتی برای صدور اولین مجوز ماشین های بدون راننده صورت گرفت.

در ماه سپتامبر، نسخه گوگل از استنلی در کالیفرنیا به حرکت درآمد. کالیفرنیا پرجمعیت ترین ایالت آمریکا و شهری است که به لحاظ تاریخی استاندارد خودروهای ساخته شده در جهان در آنجا مشخص می شود. آئود ی، بی. ام دابلیو، فورد، جنرال موتورز، مرسدس بنز، فولکس واگن و ولوو همگی در حال حاضر در حال طراحی یا آزمایش خودروهای بدون راننده هستند.

هنوز مشکلات فنی بسیاری پیش از اینکه این خودروها به تولید انبوه در بازار برسند بر سر راهشان وجود دارد، البته بر این باید اصلاح قوانین فعلی راهنمایی و رانندگی و قوانین ترافیکی را هم افزود. دور نیست روزی را ببینیم که در حال رانندگی در اتوبان ۱۰۱ میان سان خوزه و سان فرانسیسکو باشیم که ببینیم خود ترون پشت فران یکی از همین ماشین های ربات بدون راننده لم داده است.


5- بیل و ملینداگیتس

بنیاد بیل و ملیندا گیتس / سیاتل

ملیندا گیتس به عنوان رهبر بزرگترین سازمان توسعه خصوصی در جهان به کمک سازمان خود به مقابله با فقر شدید، پیشگامی در واکسیناسیون و راه اندازی یک کمپین جسورانه با همسرش برای ریشه کن کردن فلج اطفال پرداخته است. ملیندا می گوید تا سال 2020 بنیاد گیتس «خدمات، تجهیزات و اطلاعات ارزشمند، مقرون به صرفه و نجات بخش برای پیشگیری از بارداری» را برای 120 میلیون زن در فقیرترین کشورهای دنیا قابل دسترس خواهد کرد.

بر اساس گزارش محققان بنیاد گیتس دسترسی بیشتر به وسایل پیشگیری از بارداری می تواند در سال، جان 100 هزار زن را نجات دهد و مرگ و میر مادران را تا یک سوم در سال کاهش دهد. گیتس به عنوان یک کاتولیک به شدت با مواضع قدیمی واتیکان در مورد مخالفت با جلوگیری از بارداری مخالف است و استدلال می کند که افزایش دسترسی به این وسایل در بهداشت عمومی بسیار مهم است و ملیندا اعلام کرده خواهد کوشید تا این بحث را به موضوعی جهانی تبدیل کند. ملیندا در ماه جولای به گاردین گفت: «این کار من در تمام زندگی ام خواهد بود.»

او بودجه این کار را هم دارد. وی سال جاری اعلام کرد بنیاد گیتس تا سال ۲۰۲۰ سرمایه گذاری ۵۶۰ میلیون دلاری در زمینه بهبود دسترسی به کنترل زاد و ولد خواهد داشت و تصمیم دارد از اهداکنندگان خارجی هم تا ۴ میلیارد دلار جمع آوری کند. بسیاری از این هزینه ها در جنوب آسیا و آفریقای صحرا هزینه خواهد شد که دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری خیلی زیاد نیست و نرخ مرگ و میر مادران و کودکان هم بسیار بالاست.

استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری مانع مرگ و میر ۲۷۲ هزار مادر در سال می شود اما میلیون ها زن در گوشه و کنار دنیا هستند که همچنان فاقد دسترسی به برنامه ریزی مدرن برای خانواده هستند و این همان چیزی است که خانواده گیتس با برداشتن گام های جسورانه درصدد پر کردن آن هستند. بیل گیتس همچنین برای ساختن «توالت» هم سرمایه گذاری کرده است. این هم نیازی فوری است.

۲/۵ میلیارد نفر یا حدود ۴۰ درصد از جمعیت دنیا فاقد سرویس بهداشتی و حمام هستند و همین منجر به بیماری های مرتبط با اسهال شده که هر ساله جان حدود ۵/۱ میلیون کودک را می گیرد. گیتس در این زمینه ۱۵۰ میلیون دلار برای ساخت «توالت های فوق مدرن» که بسیار گران قیمت هم هستند سرمایه گذاری کرده است.

این شاید مساله ای ساده و پیش پا افتاده باشد اما برای مردی که با نبوغ خود به دگرگون کردن نرم افزارهای کامپیوتری کمک کرد «انقلابی» در زمینه بهداشت در جهان در حال توسعه و کشورهای ثروتمند است. اینها تنها زمینه هایی نیست که وی در آن فعالیت دارد. سال گذشته در اجلاس گروه ۲۰ بیل گیتس سخنانی در مورد آینده توسعه در جهان ارائه داد که جایگاه او را به تعبیر گاردین «از یک تاجر به یک سیاستمدار» ارتقا داد.

در حالی که بیشتر نقاط دنیا مشغول گرفتاری های اقتصادی خود در داخل بودند، گیتس می کوشید این شکاف در خارج را پر کند که از پیشگامی در تلاش های مربوط به ریشه کردن فلج اطفال تا سال ۲۰۱۸ گرفته تا صرف ۱۵۰ میلیون دلار به صورت سالیانه تا امنیت غذایی را تضمین کند. همچنین ۲ میلیارد دلار هم برای مبارزه با گرسنگی طی ۵ سال آینده اختصاص داده است.


6- ملاله یوسف زای

برای مقاومت در برابر طالبان و هر چیزی که آنها نماینده آن بودند

دانش آموز پاکستان

ترسناکترین دشمن طالبان در پاکستان هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی یا تانک های ارتشی نیست بلکه یک دختر مدرسه ای 15 ساله است. ابزار تمرد ملاله یوسف زای هم همانا شجاعت او در سخن گفتن از این ایده ساده بود که دختران هم همپای پسران باید به تحصیل دسترسی داشته باشند.

در سال 2012 این نباید یک خواسته افراطی تلقی شود اما در حالی که پاکستان هزینه های زیادی را صرف نگهداری 100 کلاهک هسته ای می کند حدود 60 درصد از زنان این کشور بی سواد بوده و از هر 5 دختر 2 نفر قادر به اتمام دوران دبستان نیستند.

به چالش کشیدن استبداد تحصیلی و حداقل انتظارات می تواند باعث کشته شدن فرد در پاکستان امروز شود. در ماه اکتبر، وقتی ملاله پس از پایان امتحاناتش به خانه می رفت، یکی از افراد مسلح طالبان اتوبوس مدرسه حامل او را متوقف کرد و گفت او باید به خاطر توهین به «سربازان خدا» مجازات شود و بلافاصله تیری به سر ملاله شلیک کرد.

ملاله - که به شدت مجروح شد اما بطور معجزه آسایی نجات یافت - در این زندگی کوتاه خودش را صرف کنشگری کرده است. وقتی شبه نظامیان اسلامگرا در سال ۲۰۰۹ دره سوات - روستای محل زندگی ملاله - را مورد تاراج قرار دادند و مانع تحصیل دختران شدند، او در وبلاگ بی بی سی با نامی گمنام مطالبی درباره وحشت روزمره از زندگی در زیر حکومت طالبان نوشت. او در یکی از این نوشته هایش چنین گفت: «برادر ۵ ساله من داشت در چمن ها بازی می کرد. وقتی پدرم از او پرسید که چه بازی می کند او جواب داد دارم قبر می کنم.»

ملاله که مسلح به باورهای خود و حمایت های پدرش که اداره یک مدرسه خصوصی دخترانه را به عهده دارد سکوت را نپذیرفت. او در پاکستان به خاطر مصاحبه های شجاعانه اش معروف شده و حتی با ریچار هالبروک فقید هم دیدار داشت و از او خواسته بود مانع طالبانیزه شدن کشورش شود. سال گذشته ملاله گفت: «باید صدایم را بلند کنم. اگر چنین نکنم چه کسی این کار را خواهد کرد؟»

این درس شجاعت است که الهام بخش کسانی است که می خواهند در برابر نیروهای تحجر بایستند. خیلی بد شد که وی برای رسیدن به هدفش با یک تراژدی روبرو شد.


7- باراک اوباما

برای بازترسیم نقشه جهانی آمریکا

رئیس جمهور / واشنگتن

چهل و چهارمین رئیس جمهور آمریکا یکی از هواداران سرسخت بسکتبال است اما باراک اوباما می داند هیچکدام از بازی هایی که در کاخ بیضی شکل انجام می دهد ضربه های آبشاری محکم نیست. او امسال در مصاحبه ای گفت: «هیچ چیزی که کاملا قابل حل باشد روی میز من نمی آید. هر تصمیمی که می گیرید با شانسی 40-30 درصدی برای کارگر نبودن و به نتیجه نرسیدن همراه است. باید این را داشته باشید و با تصمیمی که می گیرید احساس راحتی کنید.»

در داخل، بیش از آنکه منتقدانش می گویند او تلاش های زیادی انجام داده تا اقتصاد متزلزل آمریکا را از حالت رکود خارج کند. در حالی که شبکه ایمنی اجتماعی و جسارت پذیرش بزرگترین تهدید بر رفاه مالی آمریکا را داشته است: یعنی فوران هزینه های خدمات بهداشتی - درمانی در کشور - در خارجپ، او افراط کاری های خطرناک سلف خویش را کنار گذاشته است اگرچه این به معنای عقب نشینی از صحنه جهانی نیست.

چنانکه او در رقابت های خویش بارها به یاد ما می آورد، اسامه بن لادن مرده است؛ هواپیماهای قاتل بدون سرنشین در فضای هوایی پاکستان در جست و جوی اهداف القاعده گشت زنی می کردند و تصمیم اوباما برای هدایت یک ائتلاف بین المللی (از پشت جبهه) علیه دیکتاتور لیبی معمر قذافی پارادوکس عجیبی از یک کشور عربی هوادار آمریکا را ایجاد کردکه لبریز از شبه نظامیان مسلح بود.

اما اوباما - که به عنوان یک واقع گرای محتاط شناخته می شود - هوادار جدی قدرت آمریکاست. امسال او ده ها هزار نیروی آمریکایی را از افغانستان به عنوان مرکز جنگ بلندمدت آمریکا خارج کرد. رئیس جمهور همچنین از گرفتار شدن در جنگ فرقه ای خونین در سوریه نگران است و مخالف دخالت به سبک لیبی در این کشور و رویکردی محدود و عاقلانه در مورد مصر را پذیرفت چرا که این کشور می خواهد آزادی دموکراتیک تازته به دست آمده خود را در میانه تجدید حیات اسلامگرایان حفظ کند.

هر کسی که در سال های آینده در کاخ بیضی شکل بنشیند گسستن از دیدگاه اوباما در مورد نقش کنترل شده آمریکا در جهان را دشوار خواهد یافت به ویژه اکنون که وی ۴ سال دیگر پیش روی خود دارد و به وعده خود برای پایان دادن به جنگ های پس از ۱۱ سپتامبر عمل کرد. عزم رئیس جمهور برای کاهش مشکلات جهانی و متحدان را هم بخشی از راه حل ساختن، باعث شده که وی بی تردید دیپلماسی کابوی گونه را به چراگاه بفرستد و کنارش بگذارد.


8- پل رایان

برای کاستن از بحران بدهی ها

نماینده کنگره / واشنگتن

برنامه خدمات بهداشتی - درمانی اوباما را کنار بگذارید. مالیات بر درآمد را کاهش دهید و قانون مالیاتی را ساده کنید. برنامه «Medicaid» را تا یک سوم کاهش دهید و آن را به برنامه کنترل دولتی از سوی دولت های منطقه ای(1) تبدیل کنید. برنامه «Medicaid» را با دادن پول به افراد ذیحق جهت خرید برنامه های بهداشتی عمومی و خصوصی مورد نوسازی و بازسازی قرار دهید. هزینه های غیرواقعی را به پایین ترین سطح آن از زمان جنگ جهانی دوم کاهش دهید و در این فرایند 5 تریلیون دلار صرفه جویی کنید.

اینها نظرات پل رایان در بودجه ریاضتی پیشنهادی اوست که این نماینده کنگره از ویسکانسین به تدریج رهبران فکری، قانونگذاران و نامزدهای ریاست جمهوری جمهوریخواهان را به حمایت از آن تشویق کرده تا پرتوی بر شهرت ولخرجی مالی بیفکند که حزب جمهوریخواه از دوران جورج بوش به آن متهم شده است.

مجله نیویورک در بهار گذشته با شگفت زدگی نوشت «برای یافتن قرینه ای از روشی که رایان کاملا کنترل دستور کار و هویت جمهوری خواهان را در دست گرفته است باید به عقب بازگشت؛ حداقل به دوره گینگریچ در دوران اوج خود در دهه ۹۰ یا حتی به دوره ریگان» [کنایه از اینکه برنامه های رایان نوعی عقبگرد و بازگشت به گذشته است].

در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲، میت رامنی به عنوان یکی از مدعیان تنها از ایده های رایان الگوبرداری نکرد بلکه این نماینده ۴۲ ساله کنگره که گرایشات لیبرتارینی دارد را به عنوان معاون خود منصوب کرد و بحث بر سر اندازه و حد و حدود دولت آمریکا را به دستور کار سیاسی در سطوح بالا ارتقا داد.

رایان در سخنرانی خود در کنوانسیون ملی جمهوریخواهان - جایی که سازماندهنگان در مورد بدهی های ملی همهمه به راه انداخته بودند - چنین گفت: «گزینه ما یا محدودیت های سخت نهادن بر رشد اقتصادی است یا محدودیت های سخت نهادن بر اندازه دولت و ما محدود کردن دولت را انتخاب کردیم.»

جهاد رایان برای مخالفت با کسری ها تاثیراتی جهانی هم داشته است. او تجسم پیکار داخلی حزبش بر سر هزینه های دفاعی، رأی به کاهش خودکار هزینه های دفاعی برای کاستن از کسری و در عین حال مخالفت با کاهش هزینه های نظامی بوده است.

رایان در بودجه پیشنهادی خود چنین گفت: «وقتی اجازه دهید نگرانی های بودجه ای استراتژی امنیتی - ملی را به حرکت درآورد این یعنی انتخاب کردن افول و سقوط» و در عین حال پیشنهادهایی برای کاهش موثر بودجه برای نهادهایی مثل آژانس آمریکایی برای توسعته بین المللی و وزارت خارجه - اما نه ارتش - تا حدود ۵ میلیارد دلار داده است. شاید اکنون که بلیت انتخاباتی او باطل شده دیگر شاهد تصویب ایده های مهیج او نباشیم اما این ایده ها نشان داده به آینده کاملا آگاه بوده است.


9- چن گوانگچن

برای تصور چینی با حاکمیت قانون

فعال حقوق بشر / نیویورک

یک سال پیش «چن گوانگچن» در روستای کوچک «دانگشیگو» در حبس خانگی زندگی می کرد. او نه می توانست سفر کند و نه ملاقات کننده ای داشته باشد و محکوم به اذیت و آزار دائمی از سوی مقام های محلی چین بود. امروز او نمادی جهانی از حقوق بشر است که با خانواده اش در روستای گرینویچ در نیویورک زندگی می کند و آزاد است که مطالعه کند و هر جا که دوست دارد برود.

با اینحال، مطمئن نیست آیا به او اجازه داده خواهد شد که به کشورش بازگردد یا خیر. «چن» که از کودکی نابینا بوده و حقوق را به صورت خودآموز آموخته است برای اولین بار در سال 2005 به شهرت رسید زمانی که وی در یک دعوی حقوقی اعلام کرد مقام های محلی در این منطقه زنان را در راستای وفاداری به سیاست تک فرزندی در چین وادار به سقط جنین و عقیم سازی می کنند.

او به خاطر این بی پروایی ۴ سال زندانی و سپس در خانه خود حبس شد که در آنجا در معرض آزار جسمی دائمی بود. هر چه شهرت او در چین بیشتر می شد، تلاش های بیهوده برای شکستن سد نظامیان اطراف خانه او تبدیل به روش اعتراض دائمی شد. او به زودی تبدیل به چهره ای بین المللی شد و همگان اعم از کریس اسمیث نماینده جمهوری خواه تا کریستین بال (بازیگر( به دنبال دیدار با او بودند.

«چن» در ماه آوریل با فرار عجیب و غریب خود و بالا رفتن از دیوار امنیتی پیرامون خانه اش خانه اش (که در این فرار پایش هم شکست) و پیمودن ۳۵۰ مایل تا پکن و پناهنده شدن به سفارت آمریکا جهان را معجب کرد. پس از چند روز تلاش دیپلماتیک سخت و مذاکرات فشرده که هیلاری کلینتون وزیر خارجه را هم درگیر کرد، سرانجام توافقی شکل گرفت که بر اساس آن مقام های چینی به «چن» اجازه می دادند برای مطالعه به ایالات متحده سفر کند.

اکنون او در دانشگاه نیویورک است و نقش جدید او همانا پیام آور حقوق بشر است و یک فرد یا یک روستا در یک زمانی خاص تغییراتی بنیادین در یک ابرقدرت به وجود آورد. برخلاف تمام این عجایب اما او همچنان خوشبین و معتقد است چین با آموختن نکاتی از ژاپن و کره جنوبی باید «دموکراسی شرقی را بیاموزد». او معتقد است که این امری غیرقابل اجتناب است. او می گوید: «کسی نمی تواند پیشرفت تاریخ را متوقف کند.»


10- نارایانا کوشر لاکوتاو ریچارد. ای. مولر

برای تغییر در اذهان

اقتصاددان - میناپولیس / فیزیکدان - برکلی کالیفرنیا

یک بام و دو هوا خیلی بد است و ضربه می زند. بله، بسیار ناامیدکننده است که بشنویم سیاستمداران مواضع پیشین خود را از این انتخابات تا انتخابات دیگر عوض می کنند. گاهی وقتی یک صدای رسا و قوی در بحث های سیاسی تغییر جهت می دهد، این می تواند موثرترین راه برای تغییر کل بحث باشد.

نارایانا کوشرلاکوتا رئیس بانک فدرال ریزرو در میناپولیس در ماه سپتامبر اعلام کرد فدرال ریزرو باید تا زمانی که بیکاری به زیر 5/5 درصد نرسیده نرخ بهره را نزدیک به صفر نگه دارد. وی به عنوان یکی از مخالفان سرسخت کاهش نرخ ها مطرح بوده و در سال 2011 علیه آن رأی داد. چرا او نظر خود را تغییر داد؟ دلیل آن واقعیات روی زمین یعنی تهدید واقعی تورم و ضرورت شغل، شغل و شغل است (او می گوید: «با افزایش کمک ها و مساعده های مالی، این کمیته بهتر می تواند الزامات مربوط به اشتغال را رعایت کند در حالی که هنوز الزام «قیمت - ثبات» راضی کننده است») این تغییر جهت در هماهنگی با تغییرات عمده از سوی فدرال ریزرو و رئیس آن بن برنانک است که منجر به سیاست پولی جدید رشد محور شد که به عنوان «تسهیل کمی» نامیده می شود.

زمان خواهد گفت که آیا این باعث بهبود بازار شغلی آمریکا می شود یا منجر به تورمی خارج از کنترل خواهد شد. ریچارد مولر - فیزیکدان دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و نویسنده کتاب علمی و محبوب «فیزیک برای روسای جمهوری آینده» ... سال ها استدلال می کرد که الگوهای تکراری مورد استفاده در آب و هوا ناقص بودند. چرا که حرارت سنج ها در اطراف و اکناف دنیا بسیار نزدیک به پیاده روها گذاشته شده و دانشمندان در داده های آب و هوایی که استفاده می کنند، دستکاری می کنند. بنابراین مولر به همراه دخترش تلاشی را آغاز کردند - پروژه درجه حرارت سطح زمین در برکلی - که داده های تحلیلی را به طور خودکار می گیرد تا خطای انسانی را کاهش دهد.

با توجه به اینکه آنها تا حدی از سوی میلیاردر معروف و محافظه کار «چارلز کوچ» حمایت مالی می شدند - که همچنین موسسه climate-skeptical Heartland را هم حمایت مالی می کندن - بطور گسترده از داده های مولر انتظار می رود که گرمایش جهانی را «رد کند». اما در عوض، او درکی فوری داشت. او می گفت: «مرا یک شکاک وارونه بنامید» و افزود: «ارزیابی های اولیه از نرخ گرمایش درست بود» و «انسان ها دلیل اصلی هستند». همانگونه که این متفکران می گویند، برای تغییر در ذهن هنوز دیر نشده است.