هنری فوندا، ستاره فیلم های وسترن
هنری جینز فوندا، متولد ۱۶ مه ۱۹۰۵ در گرند آیلند، نبراسکا، ایالات متحده آمریکا، مادری به نام الما هربرتا (جینز) و پدری به نام ویلیام بریس فوندا داشت که در کار تبلیغات و چاپ مشغول بود. نیاکان او هلندی، انگلیسی و اسکاتلندی بودند. او ۳۴ سال پیش در چنین روزی در اثر ایست قلبی-تنفسی در لوس آنجلس از دنیا رفت.
هنری فوندا بیشتر با نقش های ایب لینکلن در فیلم «آقای لینکلن جوان» (1939)، تام جود در «خوشه های خشم» (1940) که برای آن نامزدی جایزه اسکار را بدست آورد، نورمن ثایر در «روی گلدن پاند» (1981) که برای آن جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را در سال 1982 بدست آورد، شناخته می شود.
هنری فوندا ۵ ازدواج داشت که اولی در دسامبر ۱۹۳۱ بود که با مارگارت سولاوان ازدواج کرد و در مارس ۱۹۳۳ از او جدا شد. در سپتامبر ۱۹۳۶ با فرانسیس سیمور بروکا ازدواج کرد و در آوریل ۱۹۵۰ سیمور از دنیا رفت. در دسامبر ۱۹۵۰ با سوزان بلانچارد ازدواج کرد که با داشتن یک فرزند، در ماه مه ۱۹۵۶ این دو متارکه کردند. در مارس ۱۹۵۷ فوندا با افدرا فرانکتی عهد و پیمان ازدواج بست و در ژانویه ۱۹۶۱ از او جدا شد و در دسامبر ۱۹۶۵ همسری به نام شرلی فوندا اختیار کرد که با مرگ فوندا در اوت ۱۹۸۲، این زندگی مشترک به پایان رسید.
در اکتبر 1997، از سوی مجله امپایر بریتانیا وی در رتبه 95 لیست صد ستاره سینمایی برتر تمام دوران ها قرار گرفت.
تحصیل در رشته بازیگری را با دوروتی براندو، مادر مارلون براندو، آغاز کرد.
وی پدر جین فوندا و پیتر فوندا از ازدواجش با فرانسیس بروکا و پدرخوانده فرانسیس دو ویلر بروکا و ایمی فیشمن از ازدواجش با سوزان بلانچارد است. هنری فوندا پدربزرگ بریجت فوندا، جاستین فوندا، ونسا وندیم و تروی گریتی است.
جین فوندا در مصاحبه با باربارا والترز ادعا کرده بود که پدرش عمیقاً عاشق لوسیل بال بوده و این دو در مدت فیلمبرداری «مال تو، مال من و مال ما» در سال ۱۹۶۸ دوستان بسیار صمیمی ای بوده اند.
سرگرمی او ساختن ماکت هواپیما و کایت بود.
در سن ۷۶ سالگی، او پیرترین بازیگری بود که تابحال جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را بدست آورده بود. علیرغم داشتن شخصیتی مهربان، قهرمان و صادق روی پرده سینما، اغلب او را به عنوان فردی سرد، خشک و عصبانی در خارج از فیلم ها توصیف می کردند.
دوستی و همکاری بیست ساله او با جان فورد به خاطر مشت زدن به فورد طی فیلمبرداری «آقای رابرتز» در سال 1955 به پایان رسید.
در سال ۱۹۴۸ جایزه تونی بهترین بازیگر درام را برای نقش اول «آقای رابرتز» بدست آورد. وی در سال ۱۹۷۹ نیز جایزه ویژه تونی دومش را گرفت و بار دیگر نامزد جایزه تونی برادوی در سال ۱۹۷۵ به عنوان بهترین بازیگر درام برای «کلارنس دارو» شد.
مجله پریمیر او را دهمین ستاره برتر تمام دوران ها نامید. موسسه فیلم آمریکا او را ششمین بازیگر برتر خود در لیست 50 افسانه سینمایی بزرگ دنیا قرار داده است.
هنری فوندا و دخترش جین فوندا، اولین زوج پدر و دختری بودند که در یک سال (سال ۱۹۸۲)، با هم نامزد جایزه اسکار شدند. در میان زوج های پدر و دختری که جایزه اسکار را برده اند، او و دخترش جین یکی از دو زوجی هستند که دختر زودتر از پدر جایزه اسکار را برده است.
هنری فوندا در سال 1963 از سوی شورای روز پدر/روز مادر، پدر سال نامیده شد.
سه فیلم از او در لیست 100 فیلم الهام بخش تمام دوران های موسسه فیلم آمریکا قرار دارند که عبارتند از: «روی گلدن پاند» (1981) با رتبه 45، «12 مرد خشمگین» (1957) با رتبه 42 و «خوشه های خشم» (1940) با رتبه 7.
به دنیا آمدن دخترش جین فوندا باعث شد که فیلمبرداری فیلم «جزبل» (۱۹۳۸) با بت دیویس به تأخیر بیفتد.
در سال 1982 قادر نبود در مراسم جوایز اسکار حضور پیدا کرده و جایزه اش را برای فیلم «روی گلدن پاند» دریافت کند و به همین دلیل دخترش جین فوندا به نیابت از او جایزه اش را گرفت.
بر خلاف باور عموم، فوندا فعالیت ضدجنگ دخترش در طول جنگ ویتنام را تأیید می کرد و در مراسم «جایزه دستاورد یک عمر بازیگری: یادبود هنری فوندا» که از سوی موسسه فیلم آمریکا در سال ۱۹۷۸ برگزار شد به منتقدین دخترش گفته بود که "خفه شوند،" زیرا "جین بی عیب و نقص" است.
موسسه فیلم آمریکا (AFI) او را در رتبه ششم افسانه های سینمایی مرد برتر دنیا قرار داده است. هنری فوندا در وصیت نامه اش ماده ای گذاشته بود مبنی بر اینکه هیچ مراسم تدفین و یادبودی برایش گرفته نشود.
وی چهار بار نقش مردی که بی گناه مجازات شده بود را در فیلم های «فقط یک بار زندگی می کنی» (۱۹۳۷)، «بگذارید زندگی کنیم» (۱۹۳۹)، «مرد عوضی» (۱۹۵۶) و «شیپور گیدئون» (۱۹۸۰) بازی کرد.
فوندا اقرار کرده بود که در ابتدا مجذوب بازیگری شده بود فقط به این دلیل که بازیگری به او کمک می کرد تا پشت نقابی پنهان شود.
هنری در دو فیلم «وضعیت رفع خطر» (1964) و «شهابوار» (1979) نقش دو رئیس جمهور آمریکا را بازی کرد. به گفته مایکل باکلی (نویسنده) محبوب ترین خاطره کودکی فوندا این بود که مادرش در سال 1910 برای تماشای دنباله دار هالی از خواب بیدارش کرد.
در فوریه ۱۹۳۰ ستاره پیاده روی مشاهیر هالیوود در خیابان واین در هالیوود کالیفرنیا به هنری فوندا اهدا شد. بر خلاف بسیاری از ستاره های سینما که حرفه خود را با بازیگری در برادوی آغاز کردند، فوندا در کل دوران عمرش، مرتباً به روی صحنه تئاتر نیویورک بازمی گشت تا تئاتر بازی کند.
نظر کاربران
فوق العاده است، عاشقشم.
بانظرت کاملا مخالفم
به نظرمنتقدای هالیودنقش منفی بهش بیشترمیومدتقریبابیشترفیلماشودیدم نقشایی مثل روزی روزگاری درغرب براش به جاتربود.عالی بود
یه جای دیگه ام خوندم توفیلما شخصیت مهربون وارومی داشت ولی برخلافش میگفتن توزندگی ادم سردوتندخویی بود.
هنری فوندایه خانم بازحرفه ای بودبسش نبودپنج تا ازدواج زنش فرانسیس سیموراززن بازی هنری فونداخودکشی کرد.
زنای هنری فوندا میگفتن توخونه مثل شیطانه وبیرون ازخونه مثل فرشتهاظاهرمیشه برای جلب ارتباط بازنا
هنری فونداستاره ی هوسباز
پاسخ ها
هنری فوندابه زن بازی معروف بودسیرم نمیشد
یه جاخوندم اگه هنری فوندا زن بوددمثل دخترش جین میشد چقدرپدرودخترشبیه ان
پاسخ ها
درسته خیلی شبیه همن
سلام لطفانظرموبذارید.باتشکر