۷ ایرانی که با تابعیت کشورهای دیگر به المپیک آمدند
بازیهای المپیک هر چهار سال یکبار هیجان و حال و هوای خود را وارد دنیای ما میکند. حواشی این بازیها در نوع خود جالب است. اما امروز قصد داریم به موضوع جدیدی از این بازیها مربوط به کشور ایران بپردازیم. ایرانیهایی که در بازیهای المپیک برای کشوری جز ایران شرکت کردهاند.
در این مطلب به یک لیست هفت نفره از ایرانیانی که تا به امروز با تابعیت کشورهای دیگر در بازیهای المپیک شرکت کردهاند اشاره میکنیم. با ما همراه باشید.
سیامک غفاری
سیامک غفاری قهرمان جهانی کشتی فرنگی است. او که بعدها به مت غفاری معروف شد در ۲۰ آبان سال ۱۳۴۰ در تهران به دنیا آمده است. غفاری در دوران جنگ ایران و عراق به آمریکا پناهنده شد و در سال ۱۹۸۴ از دانشگاه ایالتی کلیولند در رشته بازرگانی فارغالتحصیل شد.
بابک امیرطهماسب
بابک امیرطهماسب متولد ۲۹ اردیبهشت ۱۳۵۵ در تهران، قایقران کایاک و کانوی ایرانی-فرانسوی است. او در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی و ۲۰۰۴ آتن برای فرانسه پارو زد. امیرطهماسب در سال ۲۰۰۱ برنده مدال طلای مسابقات جهانی در رشته ۱۰۰۰ متر شده است. وی در رشته ۵۰۰ متر، در المپیک ۲۰۰۰ در جایگاه چهارم قرار گرفت و در المپیک ۲۰۰۴ هفتم شد.
او متولد ۲۷ دی ۱۳۵۳ در تهران و کشتیگیر آزادکار ایرانی-کانادایی است. او در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۸ در وزن ۶۰ کیلوگرم برای کشور کانادا شرکت کرد و در یکهشتم نهایی این وزن مارتین بربریان از کشور ارمنستان را شکست داد و در یکچهارم نهایی در مقابل مراد محمدی از ایران نتیجه کشتی را واگذار کرد.
او متولد ۹ مهر ۱۳۶۵ و کشتیگیر سبک آزاد استرالیایی است. تاراش مهندس ساکن ملبورن است و تنها کشتیگیر استرالیایی شرکتکننده در المپیک ۲۰۱۲ لندن بود. او در وزن ۶۰ کیلوگرم به رقابت پرداخت و از صعود به مراحل بالاتر ناکام ماند. در این وزن مسعود اسماعیلپور از ایران نیز حضور داشت.
مارال فیض بخش متولد ۳۱ شهریور ۱۳۶۹ در تهران و دونده ایرانی-آلمانی است که در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲ در دوی ۴۰۰ × ۴ متر تیمی برای آلمان به میدان رفت. تیم او در گروه ۱ دور اول مسابقه در جای هشتم قرار گرفت و از صعود بازماند.
تا اینجای فهرست کسانی را دیدیم که به خاطر اخذ تابعیت سایر کشورها ورزش را نیز در همان کشورها دنبال کرده بودند. داستان سامان طهماسبی اما قدری متفاوت است. او برای ادامه ورزشش در جمهوری آذربایجان تابعیت این کشور را اخذ کرد.
آذربایجانیها برای کشتیگیرانی که صاحب مدال جهانی شوند از ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار دلار پاداش در نظر گرفته و حقوق ماهیانه قهرمانانشان نیز حدود ۴ هزار دلار است. این شرایط مالی باعث شده تا بسیاری از کشتیگیران روسی و در این مورد ایرانی برای آذربایجان کشتی بگیرند.
او متولد ۱۰ آذر ۱۳۴۳ در تهران و کشتیگیر فرنگی کار ایرانی-نیوزلندی است. وی در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی برای نیوزیلند در بازیهای کشتی فرنگی در وزن ۶۲ کیلوگرم شرکت کرد و با شکست در برابر یاسوتوشی موتوکی از ژاپن از دور مسابقات حذف شد. او نهایتاً در جای بیستم المپیک قرار گرفت.
به این فهرست باید نام آندره آغاسی تنیسور ایرانیتبار را نیز افزود. پدر او امانوئل آغاسی یک ایرانی ارمنی تبار و مادرش آمریکایی بود. او در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا مدال طلای تکنفره مردان را در رشته تنیس کسب کرد.
نظر کاربران
متاسفم برای همشون
آفرين به عقل و درايت و آينده نگريِ همشون ......
پاسخ ها
وطن فروش
به اينها بايد گفت بي غيرت نه ليلا رجبي بيچاره
البته حساب آندره آغاسي حسابش با اينها فرق مي كنه ها
افرینننننن.به این میگن دوراندیشی
قطعا هرکسی به هرکشوری احساس تعلق کنه وازش حمایت کنن , برای همون کشور افتخار افرینی میکند. کشوری که قدر ورزش کاران و نخبه هاشو ندونه وبسترمناسب فراهم نکنه محکوم به از دست دادنشون هست.
بااینکه کار قشنگی نیست ولی وقتی در کشور خودشون حمایت نمیشن واونجور که باید قدردان زحماتشون نیستن وفقط به یک سری ورزشهای خاص اهمیت داده میشود شاید منم بودم همین کار رو میکردم تا بعدا مجبور به فلافل فروشی و...نشم
ورزشکاری که در بدترین شرایط خودش رو به المپیک رسونده در مقابل 70 میلیون ایرانی بی غیرت خوانده میشه اون وقت یه عده میان از وطن فروشی حرف می زنن وطن اونایی هست که بهت عذت و احترام بدن
بله خب بایدم برن این جا که بهشون نمیرسن لا اقل تو کشورای دیگه بهشون می رسن ... خوب کاری کردن ...
آفرین به همشونننننن وگرنه این کارو نمی کردن الأن باس سوسیس بندری می زدن ....خخخخخ
آغاسی فقط یه رگش ایرانیه وگرنه در اصل آمریکاییه و اگه ایرانی بود بزرگترین ورزشکار تاریخمون حساب میشد
دم همشون گرم . امیدوارم همیشه موفق باشن.
بلهههههه این طوری آینده خودشونو تضمین کردن .... خوب کاری کردن
هیشکدوم هم مدال نگرفتن