پُر امیدترین ورزشکاران ایران در ریو

ویژه نامه نوروز روزنامه گل - هدیه خطیبی، محسن جعفری: المپیک میدانی است که شانس های کسب مدال ایران فقط محدود به چند رشته می شوند. هر چند که باید امیدوار باشیم تا در این رویداد بزرگ مثل دوره گذشته از رشته ای جدید در مدال آوری رونمایی شود. در لندن این احسان حدادی بود که با نشان نقره، دوومیدانی را در کنار کشتی فرنگی و آزاد، وزنه برداری و تکواندو در زمره شاخص ترین ها جا داد.

برای المپیک ریو، کاروان ورزشی ایران همچنان روی شانس مدال آوری رشته های با سابقه خود استوار است و نگاهی کلی به سهمیه گیرنده ها نشان می دهد که احتمال کسب مدال نوظهور ضعیف است.

کاروان ایران در المپیک قبل 12 مدال گرفت که سهم کشتی 6 نشان (3 طلا، یک نقره، دو برنز)، سهم وزنه برداری 4 مدال (یک طلا، دو نقره، یک برنز) و سهم تکواندو و دوومیدانی هر کدام یک نشان نقره بود؛ بنابراین باز هم تکیه کاروان به گوش شکسته هاست.

تیم کشتی فرنگی ایران مانند المپیک قبلی شانس دارد و نباید تغییر قوانین را دست کم بگیریم. همین موضوع باعث شده تا خیلی ها از کسب 3 مدال طلای کشتی فرنگی ناامید باشند، هر چند بازگشت محمد بنا شرایط را کمی بهتر کرده و امید بار دیگر به کاروان کشتی بازگشته اما باز هم کار سخت است. در کشتی آزاد نیز شرایط همین گونه است.

اما در وزنه برداری مصدومیت بهداد سلیمی و آسیب دیدگی سعید محمدپور به همراه دوری نواب نصیرشلال از تمرینات، نگران کننده است. تکرار چهار مدال لندن با این حساب دشوار است.

در تکواندو نیز سه هوگوپوش برای نخستین بار شیاپ چانگ المپیک را تجربه می کنند اما همگی با حضور در برترین های رنکینگ وزن خود آماده طلایی شدن هستند به شرط اینکه تقسیم مدال ها و برخی معادلات اجازه بدهد!

در ابتدای بررسی شانس های کسب مدال کاروان ایران به سراغ کشتی فرنگی می رویم.

وزن اول روی کاکل نابغه


حمید سوریان یکی از پر شانس ترین فرنگی کاران و حتی پر امیدترین ورزشکار کاروان است. البته ترکیب نهایی فرنگی کاران و تیم آزاد رو نشده و حتی سوریان قرار بود ۲۹ اسفند در قزاقستان سهمیه المپیک را به دست آورد اما تجربه سوریان و سابقه حضور در ۲ المپیک قبلی نشان از این دارد که نابغه به دنبال دومین طلای المپیکی خود و شاید خداحافظی از کشتی باشد.

سوریان در مسابقات جهانی امسال با بدشانسی و ناداوری نتوانست صاحب مدالی خوشرنگ و سهمیه شود اما این بار محمد بنا کنار او است تا وی با آرامش دومین طلای المپیکی خود را به دست آورد.


بازگشت امید با امید


امید نوروزی هم مثل سوریان در شب عید باید ابتدا سهمیه وزن ۶۰ کیلوگرم را کسب کند. در این وزن پیش از المپیک مثل سایر اوزان مسابقات انتخاب برگزار خواهد شد اما بعید است که محمد بنا با توجه به نتایج اخیر مهدی زیدوند به جز امید نوروزی که یک طلای جهان و المپیک را در کارنامه دارد، کشتی گیر دیگری را راهی ریو ۲۰۱۶ کند. نوروزی هر چند رقبای خوبی دارد اما او نیز با حضور بنا، با روحیه متفاوت شاید بتواند مدال خوشرنگ المپیک لندن را تکرار کند.


عبدولی طلا می خواهد


سعید عبدولی هنوز هم خاطرات تلخ المپیک لندن را فراموش نکرده است. اشک های او اشک های یک ملت بود اما سعید با ۴ سال پیش تفاوت های زیادی پیدا و ۲ وزن نیز اضافه کرده است. عبدولی در یکی از بهترین اوزان کشتی فرنگی حضور دارد. ولاسوف، کیم و جلفلکیان ارمنی ۳ رقیب جدی سعید در این وزن هستند. با این حال عبدولی غیر قابل پیش بینی است و شاید بتواند برخلاف لندن، از ریو دست پر بازگردد.


اخلاقی یا کریم فر


شرایط وزن ۸۵ کیلوگرم بسیار متفاوت است؛ زونی که هنوز مشخص نیست کدام فرنگی کار دوبنده تیم ملی را به دست خواهد آورد. از یک سو حبیب اخلاقی و از سوی دیگر مجتبی کریم فر که هر کدام هم می توانند در این وزن خالی صاحب مدالی خوشنرگ شوند.

وزن بدون مدعی این روزهای کشتی فرنگی جولانگاه خوبی است که شاگردان محمد بنا با غافلگیری رقبا بتوانند در آن روی سکو بروند. به هر شکل هر ۲ فرنگی کار این شانس را دارند تا دست خالی از برزیل بازنگردند.


کابوس الکسانیان بالای سر رضایی


قاسم رضایی سومین طلایی کشتی فرنگی در لندن بود که امسال نیز این شانس را دارد تا باز هم در دومین المپیک زندگی خود راهی فینال شود، اگر در گروه الکسانان قرار نگیرد. البته قاسم رضایی با حضور محمد بنا باز هم می تواند امیدوار باشد که حتی الکسانیان را شکست دهد اما به هر شکل این کشتی گیر نامدار ارمنی در وزن ۹۸ کیلو شانس بالایی دارد که طلایی شود.


بدون شانس طلا


تنها وزنی که در تیم کشتی فرنگی از هم اکنون می توان دور طلایش را خط کشید، سنگین وزن است. در این وزن از بین بشیر باباجان زاده، بهنام مهدی زاده و شاید امیر قاسمی یک فرنگی کار راهی المپیک خواهد شد اما حضور رضا کایالپ ترک و میهان لوپز کوبایی می تواند این امید را ناامید کند که تیم ایران در ریو در این وزن صاحب طلا شود. شاید قرعه ای مناسب در نهایت یکی از فرنگی کاران کشورمان را راهی فینال کند اما کسب مدال طلا کمی دور از ذهن و نشدنی است.


رحیمی و شانس بالای طلا


در کشتی آزاد حسن رحیمی برخلاف المپیک قبلی شانس زیادی دارد که در ریو بتواند به مدال طلا دست یابد. رحیمی رقیبی جدی به نام خینچگا شویلی دارد. حریف اوکراینی بهنام احسان پور هم که به وزنی پایین تر آمده خطرناک است و شاید پدیده مسابقات المپیک شود اما با تمامی این اوصاف حسن رحیمی آبدیده تر از قبل می تواند در وزن اول آرزوی رسول خادم را محقق کرده و پس از سال ها، در کشتی آزاد تیم ایران را طلایی کند.


محمدی هم می تواند


در وزن ۶۵ کیلوگرم سید احمد محمدی شانس زیادی دارد تا المپیکی رویایی را پشت سر بگذارد. او که به احتمال زیاد دو بنده این وزن را به دست خواهد آورد، رقیب کوبایی الاصل تیم ایتالیا را سد راه خود می بیند. حریفان آذری و حتی روس هم می توانند بار دیگر همچون سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ که در جهان قهرمان شدند در المپیک هم طلایی شوند اما محمدی اگر بتواند جو مسابقات را هضم کند، قطعا پس از رحیمی شانس زیادی برای طلایی شدن دارد.


افسانه باروس و حسرت ایرانی


حضور حسن یزدانی در ۷۴ کیلوگرم می تواند ایرانی ها را امیدوار کند که باز هم یک کشتی گیر مثل صادق گودرزی در این وزن حضور دارد. هر چند باروس آمریکایی اجازه فکر کردن به مدال طلا را به کشتی گیری نخواهد داد و یزدانی هم فعلا در قواره طلایی شدن نیست اما با این حال می توان به آینده او امیدوار بود.


تانک روسی سد راه کریمی


در وزن ۸۶ کیلوگرم شاید از هم اکنون مدال طلای این وزن را به نام عبدالرشید سعدولایف ضرب کرده باشند. تانک روسی با طلای جهان در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به هیچ کشتی گیری مجال نداده و حالا هم قصد دارد با طلای این وزن راهی وزنی بالاتر شود.

البته رقابت اصلی این وزن بین احسان لشگری کارکشته و علیرضا کریمی جوان است. لشگری در صورتی که بتواند از سد کریمی بگذرد در ریو با تجربه المپیک لندن می تواند حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد اما از سوی دیگر هم کریمی با کسب برنز جهان در اولین حضورش در تیم بزرگسالان نشان داد که می تواند حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد.


پلنگ زخمی و حسرت طلای المپیک


سومین حضور احتمالی رضا یزدانی در المپیک می تواند برای او خوش یمن باشد یا خیر؟ برای خیلی ها این سوال مطرح است. البته یزدانی ابتدا باید از سید عباس طحان بگذرد که کار چندان سختی نیست.یزدانی پس از ناکامی در المپیک پکن در المپیک لندن هم در نیمه نهایی با بدشانسی دچار مصدومیت شد تا فینال را از دست بدهد و دستش از مدال طلا کوتاه بماند اما شرایط اکنون برای رضا یزدانی متفاوت است.

یزدانی چند رقیب خوب مثل اسنایدر آمریکایی و جوان، گادیسوف روس و حتی گازیموف آذری را سد راه خود دارد اما باز هم امیدوار است که در آخرین المپیک زندگی ورزشی خود بتواند روی سکو برود.


نبرد کمیل و طاها


جنگ سنگین وزن کشتی آزاد بین کمیل قاسمی و طاها اکگول است. قاسمی که یک بار به این غول ترک باخته در صورتی که بتواند دو بنده تیم ملی را از تن پرویز هادی در آورده و حتی سهمیه این وزن را به دست آورد، می تواند در المپیک با استفاده از تجربه برنز المپیک لندن باز هم سکوی المپیک را لمس کند.

به جز اکگول، حریفان دیگری نیز در این وزن وجود دارند اما قاسمی آماده می تواند باز هم در سنگین وزن، ایران را به یاد گذشته ها بیندازد.


5 سهمیه بی نام وزنه برداری


تیم وزنه برداری که هر چند عملکردی غیرقابل تصور را در مسابقات جهانی داشت و در نهایت تنها ۵ سهمیه المپیک را به دست آورد اما با تیم کنونی که حسین توکلی در اختیار دارد، بعید نیست که ورق بازگردد و چند مدال خوشرنگ را در مسابقات المپیک از این تیم شاهد باشیم.

نخستین وزنه برداری که شانس بالایی برای کسب مدال طلا دارد کیانوش رستمی در ۸۵ کیلوگرم است. رستمی در مسابقات جهانی روی یک غفلت، طلا از دستش افتاد تا وزنه بردار روس طلایی شود اما تمرینات منظم می تواند رستمی را روی سکوی المپیک ببرد.

سهراب مرادی در ۹۴ کیلوگرم دیگر وزنه برداری است که در صورت کسب شرایط مورد نظر می تواند شانس بالایی برای کسب طلای المپیک داشته باشد. مرادی که ۲ سال به دلیل محرومیت و یک سال به دلیل نداشتن شرایط لازم از وزنه برداری دور بوده، حالا امید زیادی دارد که در المپیک طلای خوشرنگ را از آن خود کند.

محمدرضا براری هم در ۱۰۵ کیلو هر چند مدتی دور از تخته بود اما شانس بالایی دارد تا روی سکو قرار بگیرد. هر چند حضور ایلیا شرایط را متفاوت کرده اما براری ناامید نیست.

بزرگترین ابهام تیم ملی وزنه برداری حضور یا غیبت بهداد سلیمی خواهد بود. سلیمی که هنوز دوران نقاهت را پشت سر می گذارد، در صورت حضور در مسابقات گزیشنی و رسیدن به آمادگی مطلوب باز هم شانس بالایی دارد تا روی سکوی قهرمانی قرار بگیرد. هر چند حریف روس او نیز هست اما سلیمی شرایط به مراتب بهتری را به دست خواهد آورد تا باز هم طلایی شود.

بهادر مولایی هم ناامید نیست و در کنار سلیمی به سکوهای المپیک نیم نگاهی دارد و در صورتی که فرصت به وی داده شود این شانس را دارد تا طعم سکوی المپیک ریو را بچشد.


3 شانس تکواندو و یک اما


تیم ملی تکواندو بدبیاری المپیک لندن را به دست فراموشی سپرده تا این بار با دست پر از نبرد المپیکی بازگردد.

مهدی خدابخش با رنکینگ یک دنیا، فرزان عاشورزاده با رنکینگ دو و سجاد مردانی با رنکینگ چهار جهان، بهترین های وزن خود هستند و از شانس برابری برای مدال طلا برخوردار هستند. البته بعید است به راحتی اجازه کسب سه طلا به تکواندوی ایران داده شود.

این نخستین تجربه این سه ملی پوش در بازی های المپیک است. آخرین نمایندگان ایران در المپیک لندن، یوسف کرمی و محمد باقری معتمد بودند که فقط معتمد به نشان نقره دست یافت.


یک دو و میدانی و یک حدادی


احسان حدادی برگ تازه ای به تاریخ مدال های المپیکی ایران اضافه کرد. پرتاب نقره ای دیسک او حالا با بهبود شرایط این قهرمان، مسیر طلایی شدن را طی می کند.

اگر چند ماه پیش قرار بود پیش بینی کنیم به سختی برای حدادی سکو در نظر می گرفتیم اما پس از آمدن کیم بوخونسف روس و اردوهای کیش و آفریقا حالا حدادی چیزی برای قهرمانی در المپیک کم ندارد. او اگر در لندن با معرفی دوومیدانی ایران به جدول مدال ها سنت شکنی کرد، این بار می تواند با قهرمانی اتفاق مهمی رقم بزند.

نباید فراموش کرد که در دوومیدانی و حتی تیراندازی با کمان در حضور مدال آوران پاراالمپیکی یعنی زهرا نعمتی که پرچمدار کاروان هم هست، شانس های اندک دیگر برای کسب مدال وجود دارند. حتی محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال سکوی المپیک را هدف مجموعه اش قرار داده است. البته والیبالی ها بعد از عید ابتدا باید از ژاپن به سهمیه برسند. به هر حال ورزش ایران همیشه در رویدادهای مهم شگفتی رو کرده است.