رضا داوودنژاد و شایعه مرگش در منا
رضا داوودنژاد بازیگر سینما و تلویزیون از دوران کودکی خود و شایعه فوتش در منا گفت.
باشگاه خبرنگاران جوان: رضا داوودنژاد متولد سال ۱۳۶۰ در تهران است. وی فرزند علیرضا داوودنژاد کارگردان سینماست.
رضا داوودنژاد فعالیت هنری خود را در پنج سالگی با بازیگری در «بی‌پناه» در سال ۱۳۶۵ آغاز کرد. وی تا کنون در آثاری چون «پشت‌کنکوری‌ها»، «تیغ‌زن»، «مصائب شیرین»، «کلاس هنرپیشگی» و ... به ایفای نقش پرداخته است.
گفتگوی ما را با این هنرمند سینما و تلویزیون در ادامه می‌خوانید:
از دوران کودکی‌تان بگویید؟
دوران کودکی خوبی داشتم. به دلیل شغل پدرم در مدارس شمال، تهران، سمنان و ... درس می‌خواندم. من در کودکی مادرم را از دست دادم، پدرم دوباره ازدواج کرد و مادر خوب دیگری داشتم.
زندگی ما در کودکی پرفراز و نشیب بود. به خواهر بزرگترم خیلی وابسته بودم. یک برادر کوچکتر هم دارم که در حال حاضر در خارج از کشور تحصیل می‌کند، خیلی دوستش دارم.
بچه آرامی بودید یا شیطون؟
شیطون بودم اما نه آنقدر که دیگران را اذیت کنم. در واقع شیطون و دوست‌داشتنی بودم. در پنج سالگی در فیلم «بی‌پناه» بازی کردم که در دوران دبستانم پخش شد که باعث شد معلمم به من اجازه دهد تا در آن زمان با خودکار بنویسم چون از مداد خوشم نمی‌آمد.
رابطه‌ام با همه خوب بود و معلم هیچ وقت اجازه نمی‌داد، انتهای کلاس بنشینم، می‌گفت: «تو باید روبروی من بنشینی»
بازی و تفریح شما در کودکی؟
بیشتر دنبال کارهای هیجانی بودم یکی را بترسانم و سرکار بگذارم و...
کارتون مورد علاقه شما در کودکی؟
میتی‌کمان، بامزی، افسانه سه برادر و فوتبالیست‌ها را خیلی پیگیری می‌کردم.
در کودکی دوست داشتید چه کاره شوید؟
خیلی دوست داشتم اسبا‌ب‌بازی فروش بشوم و یا اینکه نمایشگاه ماشین داشته باشم.
فکر می‌کردید روزی بازیگر شوید؟
بله. چون از کودکی در این فضا بودم و سینما جزو زندگی ما بود، از پنج‌سالگی جلوی دوربین رفتم. وقتی پدرم فیلم می‌ساخت وضعمان خوب بود و زمانی هم که کار نمی‌کرد وضعمان خوب نبود. سینما تأثیر مستقیمی در زندگی ما داشت و از کودکی به آن فکر می‌کردم.
شیرین‌ترین خاطره شما در دوران کاریتان؟
فیلم «مصائب شیرین» اولین فیلمی بود که در آن بازیگری کردم و برای آن به جشنواره‌های خارجی رفتم. اصلاً باورم نمی‌شد و خیلی برایم جذاب بود.
تلخ‌‌ترین خاطره شما در دوران کاریتان؟
من خیلی به فعالیت در این عرصه عادت داشتم اما به دلیل بیماری‌ام مدتی از این فضا دور بودم و این برای من که شانزده هفده سال در این عرصه فعال بودم تلخ و سخت است.
طرفدار کدام تیم فوتبال هستید؟
استقلال
چه سبک موسیقی را می‌پسندید؟
طرفدار سبک خاصی نیستم و موسیقی‌های مختلف ایرانی و خارجی را گوش می‌کنم.
آشپز خوبی هستید؟
بله و خیلی هم خوش‌خوراک هستم. وقتی غذا می‌خورم، همه گرسنه می‌شوند.
غذای موردعلاقه شما؟
قورمه‌سبزی
دوست دارید برای تفریح به کجا سفر کنید؟
شیراز و شمال
بهترین کتابی که خواندید؟
کتاب‌های ژول‌ورن را دوست دارم اما تفریح من فیلم دیدن است. فکر می‌کنم فیلم دیدن مرا به روز می‌کند.
نظرتون درمورد فضای مجازی چیست؟ آیا اهل شبکه‌های اجتماعی هستید؟
بله، اهل فضای مجازی هستم اما متأسفانه شایعه‌هایی که در این فضاها درست می‌شود خیلی بد و آزاردهنده است. هر روز در این فضاها برای یک نفر شایعه درست می‌کنند، نمی‌دانم ریشه این ماجرا کجاست.
بدترین شایعه‌ای که در مورد خودتان شنیدید، چی بود؟
شایعه‌‌های بسیاری در خصوص مرگ من پخش شد. آخرین شایعه یعنی فوت من و همسرم در منا خیلی آزاردهنده بود.
سه روز به صورت تلفنی به همه توضیح می‌دادم که زنده‌ام و اتفاقی نیفتاده است. یکی از دوستان زندایی‌ام برای فوت من به او تسلیت گفت که همان موقع سینی چای از دستش افتاده بود، این شایعه‌ها خیلی آزاردهنده است.
دلیل کم‌کاری شما در سال‌های اخیر؟
دلیل کم‌کاری من بیماری‌ام بود. اما حالا شکرخدا خوبِ خوب هستم.
در حال حاضر مشغول کاری هستید؟
بله، مشغول پیش‌تولید کار پدرم هستم که برای جشنواره داریم.
فعالیت در سینما را بیشتر دوست دارید یا تلویزیون؟
سینما
اگه الان به شما بگویند دوربین، صدا، حرکت، چه نقشی را بازی می‌کنید؟
یک نقش رئال و آدم‌های روزمره که در زندگی‌مان می‌بینیم و غریبه نیستند، موضوعی که در بطن جامعه باشد.
نظرتون در مورد عسل بدیعی؟
یکی از مهربان‌ترین آدم‌هایی بود که دیدم.
نظرتون در خصوص اهدای عضو و جشن «نفس»؟
من خودم با اهدای عضو زنده ماندم و نفس می‌کشم. اهدای عضو یک نعمت است که خانواده‌‌ها می‌توانند با این کار به ماندگاری عزیزشان ادامه بدهند.
من دوبار پیوند شدم که دفعه اول با خانواده‌ای که اعضای عزیزشان را اهدا کرده بودند، در ارتباط بودم. اما دفعه دوم ترجیح دادم این کار را نکنم و فقط هر روز خدا رو شکر می‌کنم.
توصیه شما به علاقه‌مندان بازیگری؟
فعالیت در این عرصه ظاهر خیلی خوبی دارد اما ماندگاری و موفق شدن در آن سخت است. کسانی که فکر می‌کنند، استعداد و علاقه این کار را دارند، اگر تلاش کنند و پیگیر باشند به طور حتم موفق خواهند شد.
همسرتون «غزل بدیعی» در عرصه هنر فعالیت می‌کنند؟
خیر فعالیت هنری ندارد اما به عکاسی خیلی علاقه‌مند است و عکاسی فیلم «کلاس هنرپیشگی» را بر عهده داشت. من دوست دارم او برایم آشپزی کند، دستپخت خوبی دارد و قورمه‌سبزی را خیلی خوب درست می‌کند.
کلام پایانی شما؟
به نظر من سلامتی مهمترین نعمتی است که یک آدم می‌تواند داشته باشد. به همین دلیل برای همه کسانی که این مطلب را می‌خوانند، آرزوی سلامتی می‌کنم.
رضا داوودنژاد فعالیت هنری خود را در پنج سالگی با بازیگری در «بی‌پناه» در سال ۱۳۶۵ آغاز کرد. وی تا کنون در آثاری چون «پشت‌کنکوری‌ها»، «تیغ‌زن»، «مصائب شیرین»، «کلاس هنرپیشگی» و ... به ایفای نقش پرداخته است.
از دوران کودکی‌تان بگویید؟
دوران کودکی خوبی داشتم. به دلیل شغل پدرم در مدارس شمال، تهران، سمنان و ... درس می‌خواندم. من در کودکی مادرم را از دست دادم، پدرم دوباره ازدواج کرد و مادر خوب دیگری داشتم.
زندگی ما در کودکی پرفراز و نشیب بود. به خواهر بزرگترم خیلی وابسته بودم. یک برادر کوچکتر هم دارم که در حال حاضر در خارج از کشور تحصیل می‌کند، خیلی دوستش دارم.
بچه آرامی بودید یا شیطون؟
شیطون بودم اما نه آنقدر که دیگران را اذیت کنم. در واقع شیطون و دوست‌داشتنی بودم. در پنج سالگی در فیلم «بی‌پناه» بازی کردم که در دوران دبستانم پخش شد که باعث شد معلمم به من اجازه دهد تا در آن زمان با خودکار بنویسم چون از مداد خوشم نمی‌آمد.
رابطه‌ام با همه خوب بود و معلم هیچ وقت اجازه نمی‌داد، انتهای کلاس بنشینم، می‌گفت: «تو باید روبروی من بنشینی»
بازی و تفریح شما در کودکی؟
بیشتر دنبال کارهای هیجانی بودم یکی را بترسانم و سرکار بگذارم و...
کارتون مورد علاقه شما در کودکی؟
میتی‌کمان، بامزی، افسانه سه برادر و فوتبالیست‌ها را خیلی پیگیری می‌کردم.
در کودکی دوست داشتید چه کاره شوید؟
خیلی دوست داشتم اسبا‌ب‌بازی فروش بشوم و یا اینکه نمایشگاه ماشین داشته باشم.
فکر می‌کردید روزی بازیگر شوید؟
بله. چون از کودکی در این فضا بودم و سینما جزو زندگی ما بود، از پنج‌سالگی جلوی دوربین رفتم. وقتی پدرم فیلم می‌ساخت وضعمان خوب بود و زمانی هم که کار نمی‌کرد وضعمان خوب نبود. سینما تأثیر مستقیمی در زندگی ما داشت و از کودکی به آن فکر می‌کردم.
فیلم «مصائب شیرین» اولین فیلمی بود که در آن بازیگری کردم و برای آن به جشنواره‌های خارجی رفتم. اصلاً باورم نمی‌شد و خیلی برایم جذاب بود.
تلخ‌‌ترین خاطره شما در دوران کاریتان؟
من خیلی به فعالیت در این عرصه عادت داشتم اما به دلیل بیماری‌ام مدتی از این فضا دور بودم و این برای من که شانزده هفده سال در این عرصه فعال بودم تلخ و سخت است.
طرفدار کدام تیم فوتبال هستید؟
استقلال
چه سبک موسیقی را می‌پسندید؟
طرفدار سبک خاصی نیستم و موسیقی‌های مختلف ایرانی و خارجی را گوش می‌کنم.
آشپز خوبی هستید؟
بله و خیلی هم خوش‌خوراک هستم. وقتی غذا می‌خورم، همه گرسنه می‌شوند.
غذای موردعلاقه شما؟
قورمه‌سبزی
دوست دارید برای تفریح به کجا سفر کنید؟
شیراز و شمال
بهترین کتابی که خواندید؟
کتاب‌های ژول‌ورن را دوست دارم اما تفریح من فیلم دیدن است. فکر می‌کنم فیلم دیدن مرا به روز می‌کند.
نظرتون درمورد فضای مجازی چیست؟ آیا اهل شبکه‌های اجتماعی هستید؟
بله، اهل فضای مجازی هستم اما متأسفانه شایعه‌هایی که در این فضاها درست می‌شود خیلی بد و آزاردهنده است. هر روز در این فضاها برای یک نفر شایعه درست می‌کنند، نمی‌دانم ریشه این ماجرا کجاست.
بدترین شایعه‌ای که در مورد خودتان شنیدید، چی بود؟
شایعه‌‌های بسیاری در خصوص مرگ من پخش شد. آخرین شایعه یعنی فوت من و همسرم در منا خیلی آزاردهنده بود.
سه روز به صورت تلفنی به همه توضیح می‌دادم که زنده‌ام و اتفاقی نیفتاده است. یکی از دوستان زندایی‌ام برای فوت من به او تسلیت گفت که همان موقع سینی چای از دستش افتاده بود، این شایعه‌ها خیلی آزاردهنده است.
دلیل کم‌کاری من بیماری‌ام بود. اما حالا شکرخدا خوبِ خوب هستم.
در حال حاضر مشغول کاری هستید؟
بله، مشغول پیش‌تولید کار پدرم هستم که برای جشنواره داریم.
فعالیت در سینما را بیشتر دوست دارید یا تلویزیون؟
سینما
اگه الان به شما بگویند دوربین، صدا، حرکت، چه نقشی را بازی می‌کنید؟
یک نقش رئال و آدم‌های روزمره که در زندگی‌مان می‌بینیم و غریبه نیستند، موضوعی که در بطن جامعه باشد.
نظرتون در مورد عسل بدیعی؟
یکی از مهربان‌ترین آدم‌هایی بود که دیدم.
نظرتون در خصوص اهدای عضو و جشن «نفس»؟
من خودم با اهدای عضو زنده ماندم و نفس می‌کشم. اهدای عضو یک نعمت است که خانواده‌‌ها می‌توانند با این کار به ماندگاری عزیزشان ادامه بدهند.
من دوبار پیوند شدم که دفعه اول با خانواده‌ای که اعضای عزیزشان را اهدا کرده بودند، در ارتباط بودم. اما دفعه دوم ترجیح دادم این کار را نکنم و فقط هر روز خدا رو شکر می‌کنم.
توصیه شما به علاقه‌مندان بازیگری؟
فعالیت در این عرصه ظاهر خیلی خوبی دارد اما ماندگاری و موفق شدن در آن سخت است. کسانی که فکر می‌کنند، استعداد و علاقه این کار را دارند، اگر تلاش کنند و پیگیر باشند به طور حتم موفق خواهند شد.
خیر فعالیت هنری ندارد اما به عکاسی خیلی علاقه‌مند است و عکاسی فیلم «کلاس هنرپیشگی» را بر عهده داشت. من دوست دارم او برایم آشپزی کند، دستپخت خوبی دارد و قورمه‌سبزی را خیلی خوب درست می‌کند.
کلام پایانی شما؟
به نظر من سلامتی مهمترین نعمتی است که یک آدم می‌تواند داشته باشد. به همین دلیل برای همه کسانی که این مطلب را می‌خوانند، آرزوی سلامتی می‌کنم.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر