کمدینی با «صورت سنگی»
۴ اکتبر سالروز تولد یکی از بزرگترین کمدینهای تاریخ سینمای جهان است؛ کمدینی که با نخندیدن و خنداندن دیگران لقب «کمدین صورت سنگی» را به دست آورد.
فعالیت جدی کیتون اما در سال 1920 با راه اندازی یک استودیوی تولید فیلم شروع شد؛ یکی از موفقترین فیلمهای کمدی آن زمان با نام «پلیسها» محصول همان دوران بود.
چهره خونسرد و سنگی باستر کیتون بر خلاف ستارگان کمدی آن زمان چون چارلی چاپلین، هارولد لوید، استلی لورل و اولیور هاردی از همان ابتدای ورود به سینما به ویژگی شخصیت او درفیلمهایش بدل شد؛ مولفه ای که بعدها لقب «کمدین صورت سنگی» را برای وی به همراه داشت.
خود او در یکی از یادداشتهای شخصی اش رباره نخندیدنش در فیلم توضیح داده و آن را به تلخیهایی که در زندگی متحمل شده نسبت داده است: «هرگز سالهای سخت و دشواری را که در زندگی پشت سر گذاشته ام، فراموش نمیکنم. من آن گونه ای تربیت نشده ام که فکر کنم زندگی آسان است. همیشه برای به دست آوردن پول، به سختی کار کرده ام. یاد گرفته ام خواستار چیزی نباشم که استحقاق و شایستگی اش را ندارم».
فیلم های بلند سینمایی کیتون در اواخر دهه 20 و 30میلادی اغلب با اقبال عمومی مواجه شد و در زمره بهترین های تاریخ سینما قرار گرفتند. گرچه همزمانی او با کمدین بزرگی چون چارلی چاپلین باعث شد همیشه در سایه او بماند اما فیلمهایی چون «شرلوک جونیور»،«دریانورد»، «هفت شانس»، «ژنرال» و «کشتی بخار بیل جونیور» آثاری از او هستند که همواره در میان برترین فیلمهای کمدی سینما قرار دارند.
کیتون یکی از بزرگترین فیلمسازان سینمای صامت به شمار میرود که ورود سینمای ناطق او را به انزوا کشاند؛ او با شرایط جدید سینما هیچگاه نتوانست موفقیت های گذشته را تکرار کند و رفته رفته از صحنه محو شد؛ یکی از آخرین حضورهای او بر پرده سینما بازی در «سانست بولوار» به کارگردانی بیلی وایلدر بود.
باسترکیتون در سالهای پایانی عمر در انزوا زندگی میکرد تا اینکه سرانجام در یکم فوریه سال 1966 و در سن 71 سالگی بر اثر ابتلا به سرطان ریه درگذشت. عکسهای زیر مروری کوتاه بر زندگی هنری نابغه کمدی سینما است.
پرتره باسترکیتون در جوانی
باسترکیتون در نمایی از فیلم «سرباز پیاده نظام». سال ۱۹۳۰
باسترکیتون در نمایی از فیلم «بز». سال ۱۹۲۱
باسترکیتون و «شارلوت گرین وود» در نمایی از فیلم «اتاق نشیمن، خواب و حمام» اثر «ادوارد سجویک». سال ۱۹۳۱
لحظه سقوط دیوار خانه بر روی باستر کیتون در نمایی از فیلم «ژنرال»؛ در این صحنه پنجره دقیقا جایی که کیتون ایستاده قرار میگیرد و او زنده میماند. سال ۱۹۲۶
باستر کیتون در نمایی از فیلم «فیلمبردار». سال ۱۹۲۸
باستر کیتون و «آنیتا پگ» در نمایی از «همسایهها». سال ۱۹۲۱
باسترکیتون در نمایی از «فیلمبردار»
باستر کیتون در نمایی از فیلم «ژنرال»
باسترکیتون در نمایی از «فیلمبردار»
باستر کیتون با یک بشکه پر از جارو در مقابل خانه اش. سال ۱۹۳۰
باستر کیتون و دو فرزندش. سال ۱۹۳۰
باستر کیتون در آشپزخانه. سال ۱۹۳۰
باستر کیتون و همسر اولش «ناتالی تالماج». سال ۱۹۳۱
باستر کیتون و «فتی آربوکل» در نمایی از فیلم «قصاب». سال ۱۹۱۷
باستر کیتون یکسال قبل از مرگ و در یکی از آخرین تجربیات سینمایی. سال ۱۹۶۵
آخرین حضور باستر کیتون در یک مجموعه تلوزیونی با نام «سلام به استن لورل". سال ۱۹۶۶
یکی از آخرین عکس های باستر کیتون در دوران پیری
نظر کاربران
به این میگن هنرمند.