روبرتو کارلوس: عادل دوست داشت مو داشته باشم!

هفته نامه چلچراغ - چیا فوادی: در روزهای حضور تیم منتخب ستارگان جهان در تهران، توانستیم با چند ستاره این تیم گفت و گو بگیریم. در این مطلب گفت و گو با روبرتو کارلوس را می خوانید. بازیکن بازنشسته و پیش کوست برزیل که اهالی فوتبال او را با نام روبرتو کارلوس می شناسند. او در سائوپائولو به دنیا آمده و بازیکن تیم پالمیراس بوده است. مربیان اولیه وی را در پست نوک حمله می گذاشتند اما بعدها او به دفاع چپ رفت.


قبل از این که مصاحبه با روبرتو کارلوس را بخوانید، بهتر است درباره آمارهای وژه او هم مطالبی را بخوانید. روبرتو کارلوس تا ۲۲ ساگلی در برزیل بازی می کرد. استعدادیاب های اینترمیلان ایتالیا در برزیل، او را در ۲۲ سالگی به تیمشان بردند اما او فقط یک سال در اینتر بازی کرد و خیلی زود در یک انتقال گران قیمت در سال ۱۹۹۶ به رئال مادرید رفت و تا سال ۲۰۰۷ برای این تیم بازی کرد و خاطرات زیادی را برای هواداران رئال مادرید به ثبت رساند.

روبرتو کارلوس سال ۱۹۹۲ به تیم ملی برزیل دعوت شد. او در جام های جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ در دو افتخار نایب قهرمانی و قهرمانی جهان سهیم بود. اما کارلوس در اسپانیا دوران طلایی داشت. او ۱۱ سال در مجموع برای این تیم ۵۱۲ بازی انجام داد و در این بین موفق شد ۶۵ بار گل زنی کند.

۳۷۰ بازی وی در لالیگا منجر به ۴۶ گلی شد که روبرتو به ثمر رساند. در سال ۲۰۰۵ این بازیکن پاسپورت اروپایی گرفت چون از آن زمان به بعد دیگر روبرتو بازیکنی از اتحادیه اروپا محسوب می شد و از فهرست بازیکنان خارجی باشگاه بیرون می آمد.

در ژانویه ۲۰۰۶ کارلوس به افتخاری دیگر رسید. در آن ماه او به عنوان بازیکنی غیراسپانیایی معرفی شد که با ۳۳۰ بازی بیشترین بازی در رئال مادرید انجام داده است. در حال حاضر کارلوس سرمربی تیم الماس های دهلی در هند است. هنگام حضور این ورزشکار در تهران به او گفت و گو نشستیم. او که خیلی خوش احلاق بود، سوال های ما را به خوبی جواب داد و البته حسابی باحوصله بود.

آقای کارلوس به ایران خوش آمدید. در بدو ورود شما اتفاق های جالبی افتاد...

بله، اتفاق های جالبی افتاد که برای من و سالگادو و دیگر بازیکنان عادی است.

اما کمی عصبی شدید...

چطور؟

چون رفتید اتاق سیگار سی آی پی و سیگار کشیدید؟

اوه، خب من سیگار می کشم و آن لحظه هوس کردم سیگار بکشم. خسته بودم و تازه از راه رسیده بودم.

پس عصبی نشده بودید؟

نه، اصلا عصبی نشده بودم.

از اقامت دو روزه ای که در ایران داشتید راضی بودید؟

به، راضی بودم. مردم ایران بسیار مهربان هستند و مهمان نواز. من از همه آن ها تشکر می کنم. خب من و سالگادو بیشتر از همه ایران ماندیم.

البته ادگار داویدز هم سه روز ایران بود...

پس او از ما بیشتر در ایران مانده است.

بیشتر پیراهن های برزیل را امضا کردید یا رئال مادرید؟

فکر کنم تعداد پیراهن های رئال مادرید بیشتر بود. البته برزیل هم در ایران طرفداران زیادی دارد؛ همان طور که در جهان دارد.

جام جهانی اخیر تلخ ترین جام جهانی تاریخ برای برزیلی ها بود، درست است؟

بله، قبول دارم، متاسفانه برزیل در نیمه نهایی عملکرد خوبی نداشت و آن نتیجه هفت بر یک اتفاق افتاد.


یک تراژدی واقعی بود، درست است؟

فراتر از فاجعه بود. من احساس می کردم خانواده ام را از دست داده ام. برای برزیل شب تلخی بود و روز پس از آن سیاه بود. برزیلی ها همه خجالت زده بودند. شاید همان روز بود که بازیکنان نسل جدید برزیل فهمیدند فوتبال در برزیل تا چه اندازه مهم است.

احتمالا باید مارکو اکتاویو سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ساحلی ایران را بشناسید، او که هم وطن شما هم هست می گفت در برزیل به دلیل این که استعدادها زیاد است، کار برای انتخاب سخت می شود و خیلی ها پشت درهای ورود به فوتبال ملی می مانند. حتی یک بار می گفت آن هایی که روی سکوها نشسته اند ممکن است بهتر از بازیکنان داخل زمین برزیل باشند...

بله کار سخت است و استعداد در برزیل زیاد است. همه از کنار ساحل گرفته تا داخل خانه ها فوتبال بازی می کنند. ما خودمان همیشه می گوییم که شاید روی سکوها کسی باشد که از بازیکنان داخل زمین بهتر بازی کند.

شما در بدو ورود به تهران گفته بودید که فوتبال ایران را دنبال می کنید. واقعا آن را دنبال می کنید؟

من در هند هستم و در فوتبال آسیا حضور دارم. علاوه بر این که فوتبال همه کشورهای جهان را پی گیری می کنم، ایران هم جزء کشورهایی است که فوتبالش را همیشه دنبال می کنم. در مقدماتی جام جهانی هم ایران و هند هم گروه هستند.

حضور در برنامه ۹۰ چطور بود؟

خیلی خوب بود و مجری برنامه دوست داشتنی بود و با من شوخی می کرد و مرتب بی مو بودن مرا یادآوری می کرد. اسمش هم خیلی سخت بود.

می توانید تلفظ کنید؟

اسمش یادم نیست.

کلا به این زودی فراموش کردید؟

فراموش کردم.

عادل فردوسی پور...

همان عادل. ظاهرا دوست داشت من مو داشته باشم (می خندد) دوست ایرانی ام ناتان قبادی به من گفته بود که این برنامه ۳۵ میلیبون بیننده دارد. اما خود مجری گفت که فکر می کند برنامه آن شب ۲۰ میلیون بیننده داشت. آن شب با سالگادو در استودیو عکس سلفی هم گرفتیم. از فضای برنامه خوشم آمد. وقتی مجری می گوید ۲۰ میلیون بیننده یعنی این که برنامه خیلی پربیننده است.

البته برنامه ۹۰ دوشنبه شب ها پخش می شود و آن شب پنجشنبه و درواقع شب غیرتخصصی بود که گفته ۲۰ میلیون نفر...

برنامه حرفه ای بود و فکر نمی کردم که در ایران چنین برنامه ای ساخته شود. همه آن چه درباره من و میشل (سالگادو) در دوران فوتبال مان در رئال بود، به تصویر کشیدند و حتی روزی بازی های من در برزیل زوم کرده بودند. خوش به حالتان که چنین برنامه ای در ایران پخش می شود. در هند از این خبرها نیست.

قرار بود دیداری با رئیس فدراسیون فوتبال ایران داشته باشید؟

بله قرار بود که یک روز قبل از بازی به فدراسیون فوتبال برویم، اما رئیس فدراسیون فوتبال ایران قرار را از ساعت ۱۱ به ۱۵ موکول کرد. میشل سالگادو هم گفت بهتر است نرویم، چون ما قرار را از مدت ها پیش فیکس کرده بودیم و قرار بود ساعت ۱۴:۳۰ همان روز کنفرانس مطبوعاتی باشد.


ناراحت بودید؟

میشل ناراحت بود. هم کنفرانس و هم قرار فدراسیون را کنسل کرد. من هم تعجب کردم که فدراسیون ایران ساعت قرار را صبح روز قرار عوض کرد.

نگفتند چرا تاریخ را عوض کردند؟

بعدا گفتند که رئیس فدراسیون فوتبال به همراه همسرش به خرید رفته است (می زند زیر خنده)

برسیم به روز بازی، شما خیلی زود به ایران گل زدید.

وقتی دیوار دفاعی را می چیدند، دیدم که یک شکاف وجود دارد و توپ را به سمت همان شکاف شلیک کردم و وارد دروازه شد.

بازی در ورزشگاه آزادی چطور بود؟

راستش را بخواهید، وقتی وارد ورزشگاه آزادی شدم به یاد ورزشگاه های برزیل افتادم. فضایش خیلی شبیه به برزیل بود. البته ورزشگاه های قدیمی برزیل منظورم است.

البته ورزشگاه آزادی هم حدود ۴۱ سال عمر دارد و برای خودش ورزشگاه پیری است...

ورزشگاه قشنگی بود. جمعیت خوبی هم برای بازی آمده بود، که من از ابراز محبت آن ها تشکر می کنم. خیلی به ما خوش گذشت.

طرفداران مقابل هتل هم آمدند...

خیابان را بند آورده بودند. اصلا نمی شد وارد خیابان شد. من از همه طرفدارانم تشکر می کنم و صفحه اینستاگرامم چه قبل از بازی و چه پس از آن هم اعلام کردم.

دوست دارید یک بار دیگر به ایران بیایید؟ مثلا به عنوان مربی.

باید پیشنهادی باشد که برای مربی گری به ایران بیایم. البته من از ایران خوشم آمد و امیدوارم فرصت باشد تا یک بار دیگر به ایران بیایم و این کشور زیبا را بگردم.

شما رکورد آلفردو دی استفانوی افسانه ای را هم شکسته اید...

بله، رکوردی که من در رئال به جا گذاشتم رکورد این بازیکن بزرگ و اسطوره ای بود. او رئیس افتخاری رئال مادرید بود. دی استفانو به عنوان یک آرژانتینی ۳۲۹ بازی برای رئال مادرید در لالیگا انجام داده بود؛ ولی من تازه در سال ۲۰۰۶ به رکورد ۳۳۰ بازی رسیدم و در مجموع ۵۱۲ بازی برای رئال انجام دادم.

شما رکوردهای دیگری هم دارید، مثلا این که جزو شش بازیکنی هستید که بیش از ۱۰۰ بازی در جام لیگ قهرمانان اروپا انجام داده اند. فکر کنم در سال ۱۹۹۷ پس از رونالدوی برزیلی که هم وطنتان است، به عنوان بهترین بازیکن دنیا در رتبه دوم قرار گرفتید.

شما خیلی خوب از رکوردهای من باخبر هستید. رفته ای سراغ ویکی پدیای من؟ آره؟

بله، یا در سال ۲۰۰۴ به عنوان یکی از ۱۲۵ بازیکن برتر دنیا که زنده هستند، شدید.

خوب است که فعلا زنده هستم.

این که به شما می گویند بهترین دفاع چپ تاریخ هستید، قبول دارید؟

همه کارشناسان فوتبال جهان در این باره نظرشان یکی نیست. هست؟

می گویند شما بهترین دفاع چپ تاریخ هستید. البته همه از گل شما به فرانسه از فاصله ۳۵ متری هم می گویند که کات عجیبی برداشت و فابیان بارتز را مغلوب کرد.

این گل را چند وقت یک بار می بینم. در برنامه ۹۰ هم پخش کردند.


لقب پادشاه شوت ها هم متعلق به شماست؟

در فوتبال پادشاه های زیادی هستند. طرفداران به من لطف دارند که چنین القابی را برای من انتخاب می کنند.

چرا زود تعویض شدید؟

دیگر من مثل قدیم نمی توانم ۹۰ دقیقه بازی کنم. تعویض شدم و خواستم پیراهنم را به مردم بدهم که نگذاشتند و من به رختکن برگشتم. پیراهنم را امضا کردم و برای کار خیریه به مسئولان دادم. حالا که نگاه می کنم، می بینم خوب شد که پیراهن را به سمت تماشاگران پرت نکردم.

نکند به خاطر سیگار کشیدن است...

شاید این هم یکی از دلایل باشد (می خندد) البته من همیشه فوتبال بازی می کنم و همیشه هم سیگار می کشم.

دوست دارید روزی سرمربی تیم ملی ایران شوید؟

فعلا که کارلوس کی روش، سرمربی تیم ملی ایران است و کسی جرئت نمی کند جای او بیاید. باید پیشنهادی از طرف ایران به من بشود که من سرمربی شوم. ولی در کل دوست دارم در ایران فوتبال کار کنم.

این ماجرای پس گردنی که می گویند به شما زده اند درست است؟

نمی دانم این شایعات چطور درست می شوند. یک بار گفته اند من، یک بار گفته اند سالگادو. یک نفر می خواست من را بغل کند، محافظ ها او را به سمت خودشان کشیدند و دستش به پشت سر من خورد. به این که نمی گویند پس گردنی. برای سالگادو هم همین اتفاق افتاد. همه طرفدارانمان این جا آمده بودند. آن ها عکس و امضا می خواستند، پس گردنی که نمی خواستند بزنند. آن ها عاشق ما هستند، دشمن ما که نیستند.