زنان قهرمان در مردانه ترین ورزش های دنیا

مجله همشهری دانستنیها - مهدی شادمانی: آخرین بار را هیچ کس یادش نیست. شاید آن مرد میانسالی که همیشه مسابقات فرمول یک را پیگیری می کند حافظه اش یاری کند که 22 سال قبل یک دختری بود که در مسابقات فرمول یک هم رانندگی می کرد. اما مقام آوردن خانم ها در فرمول یک، از آن چیزهایی است که حتما فقط پیرمردها یادشان مانده و حدود 60 سالی از آن روزها می گذرد. اما فصل 2014 دوباره شانس حضور زنان در فرمول یک را زنده کرد.

«سوزی وولف». بانوی بریتانیایی توسط تیم ویلیامز در تبست فرمول یک قرار گرفت و رانندگی کرد. این خانممتولد اسکاتلند البته هیچ وقت به مسابقه نرسید، اما امیدهایش را برای حضور در فرمول یک و رقابت با مردان زنده نگاه داشت. اتفاقی که سال هاست در ورزش حرفه ای نمی افتد. قدرت بدنی بالای مردان به اصلی ترین دلیل فرنگی ها برای تفکیک ورزش مردان و زنان تبدیل شده.

اما سوزی وولف در فصل 2014 روزنه ای باز کرد برای اینکه خانم ها خود نشان بدهند و ثابتکنند که همه چیز شدنی است. اینجا شما با یک فهرست روبه رو هستید از خانم خایی که روزی مردان را شکست داده اند و البته اطلاعاتی هم در مورد سوزی، دختری که تصمیم دارد مردان را شکست دهد.

سوزی وولف

مسابقه: فرمول یک

سال: 2014


سوزی وولف در پایان مسابقات ۲۰۱۴ یک رکورد از خود به جا گذاشت، او از ابتدای فصل انتظار دو حضور در تمرین قبل از مسابقه را داشت و یک تست میان فصل، که هر سه را هم انجام داد. در فرمول یک قانون به این صورت است که هر تیم می تواند رانندگانی را برای تمرین معرفی کند و معمولا این رانندگان را از میان بهترین های دسته های پایین تر انتخاب می کنند. سوزی هم شرایط انتخاب شدن را داشت.

او البته امسال هیچ شانسی برای حضور در مسابقه اصلی نداشت. «تیم ویلیمامز» که سوزی وولف را در اختیار دارد امسال با ترکیب «فیلیپه ماسا»ی برزیلی و «والتری بوتاس» فنلاندی به عنوان راننده اصلی و «فیلیپه نصر» برزیلی ۲۱ ساله به مسابقات آمده بود. ولی تیم ویلیمامز عملا به سوزی فرصت حضور و کسب تجربه در مسابقات را داد. سوزی وولف همسر توتو وولف راننده اتریشی است که در حال حاضر مدیر اجرایی مرسدس است و ۱۶ درصد سهام ویلیامز را هم در اختیار دارد.

بانوی ۳۱ ساله بریتانیایی از سال ۲۰۱۲ به عنوان راننده تست ویلیامز فرمول یک تیم فعالیت می کند، اما امسال برای اولین بار به صورت کامل در مسابقات حاضر و نامش به عنوان راننده ویلیامز ثبت شد. سوزی حالا به فصل آینده برای پیشرفت نگاه می کند. البته تصور شرکت سوزی در مسابقات هیچ ربطی به نتیجه گرفتن اش ندارد. پیروزی در مسابقات فرمویل یک هم به تجربه نیاز دارد و هم سن مناسب. اما سوزی بعد از سال ها فرصت کرده راه به بالا را باز کند. شاید دختری از این اتفاق هیجان زده شود و دوباره مردانه ترین ورزش دنیا، چهره خانم ها را به خود ببیند.

جولی کرون

مسابقه: سوارکاری سرعت

سال: ۱۹۹۴


وقتی جولی خط آخر را رد می کرد، هیچ کدام از مردان حاضر در مسابقه باورشان نمی شد که به این بانو مسابقه را باخته باشند. جولی کرون در سال ۱۹۹۴ تاریخ را رقم زد. او در مسابقات سرعت «بلمونت استیکس» در نیویورک شرکت و به عنوان اولین چابکسوار از خط عبور کرد. قهرمانی او در بلمونت، پیغام مستقیمی بود برای اینکه بانوان سوارکاران بهتری هستند؛ با وزن کمتر و توانایی فنی بیشتر. در المپیک ۲۰۰۸ دیگر برتری بانوان در سوارکاری به همه ثابت شده بود.

چون طلا، نقره و برنز مسابقات درساژ به بانوان هلندی و آلمانی رسید و نفر چهارم مردی آمریکایی بود. آنکی ون گرانسون (Anky van Grunseven) دختر طلایی المپیک بود. کلا در مسابقات سوارکاری در هر سه رشته، سرعت، پرش و درساژ، بانوان شانس زیادی برای کسب مدال المپیک بالاتر از آقایان را دارند.

بیلی جین کنیگ

مسابقه: تنیس

سال ۱۹۷۳


بابی ریگز برای خودش کسی بود. نفر اول مردان جهان آن هم برای سه سال و برنده مسابقات ویمبلدون و یواس اوپن. هرچند ریگز از بازنشستگی بازگشته بود و در سن ۵۵ سالگی به سر می برد، اما به هر حال ضربات دستش هنوز هم این قدر قوی بود که بتواند یک خانم را شکست دهد. او در ماه می ۱۹۷۳ مقابل مارگرات کورت ۳۲ ساله قرار گرفت و در دو ست او را شکست داد. این ۱۰۰ هزار دلار جایزه این مسابقه بود.

این مسابقه را بابی ریگز برنده شد، اما پنج ماه بعد جین کینگ ۳۰ ساله مقابل اش قرار گرفت و در یک مسابقه پنج سته بابی ریگز را شکست داد. این اولینو آخرین باری بود که یک خانم، یک آقا را در مسابقه تنیس شکست می دهد. در سال ۱۹۹۳ وقتی که مسابقه مشابهی بین جیمی کانارز و بانو مارتینا ناورا تیلوا برگزار شد، باز هم یک مرد برنده شد.

پاملا رید

مسابقه: فراماراتن

سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳

مسابقات فراماراتن خودش داستانی جدا دارد. مثلا این را بدانید که این مسابقات سخت ترین مسابقات دوی جهان شناخته م شود که بخشی از این سختی به خاطر مشخصات آب و هوایی بد و مسافت طولانی است.

در این مسابقات که در آمریکا برگزار می شود و هر سال هم رکوردش ثبت می شود، یک استثنا وجود دارد. یعنی هر سال رکورد آقایان بسیار بهتر از خانوم هاست، اما در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ به لطف درخشش پاملا نفر اول بانوان رکورد بهتری از مردان ثبت کرده است.

دانیکا پاتریک

مسابقه: اتومبیلرانی

سال: ۲۰۰۸


او در مسابقات ایندی ۳۰۰ ژاپن قهرمان شد. دانیکا اولین بانویی است که قهرمان مسابقات اتومبیلرانی در رقابت با آقایان شده. دستمزد این خانم ۳۲ ساله سالانه ۱۲ میلیون دلار است و همین دستمزد نشان می دهد که دختر شماره یک رانندگی خوب کارش را بلد است. او موفق ترین بانوی آمریکایی مسابقات اتومبیلرانی به حساب می آید. او در مسابقات ناسکار هم شرکت کرده و بارها جایزه گرفته است.

کلی کولیک

مسابقه: بولینگ

سال: ۲۰۱۰

کلی اولین بانویی است که در مسابقات حرفه ای بولینگ قهرمان شده. او در سال ۲۰۱۰ از میان ۶۲ کشوری که بهترین و حرفه ای ترین ورزشکاران بولینگ شان را به مسابقات فرستاده بودند، به مقام اول رسید و جایزه را برد. کاری که او کرد، بیلی جین کینگ را شدیدا تحت تاثیر قرار داد و سبب شد بانوی تنیسور در مصاحبه ای از کلی تقدیر کند: «این یک رویداد ویژه و الهام بخش برای دختران و زنان است. آنها می توانند در تمام سطوح در سراسر جهان رقابت کنند.»

شاید دلیل این تقدیر این بود که کلی در مسابقه ای هم سطح برنده شده بود در حالی که بیلی جین، تنیسوری ۲۰ سال بزرگ تر از خود را شکست داده بود.

لین هیل: لین در سال ۱۹۹۳ در مسابقات سنگ نوردی به همه ثابت کرد که صعود آزاد و مسیریابی بانوان هم بهتر و هم کم هزینه تر است. برای اینکه در آن زمان قراردادهای کوهنوردان مرد و زن تفاوت زیادی با هم داشتند. او نفر اول بود، اما این روزها «آشیما شرایشی» بی رقیب ترین سننگ نورد است. دختر ۱۳ ساله آمریکایی با کارهایی که مردان و زنان از انجام دادنش عاجز هستند، آینده سنگ نوردی دنیا محسوب می شود.


درباره ۶ دختری که به مسابقات فرمول یک راه پیدا کردند

• لمباردی بزرگ

۵۷ سال از عمر فرمول یک می گذرد، اما فقط شش خانم موفق به حضور در آن شده اند. این آمار خود به تنهایی نشان می دهد که مسابقات فرمول یک تا چه حد مردانه است و معلوم هم نیست تا چه زمانی هم مردانه باقی خواهدماند. اما این شش زنی که موفق شده اند در این مسابقات حضور پیدا کنند، برای خود داستان جالبی دارند. از بین این شش نفر فقط دو نفر اول اجازه حضور در یک مسابقه را پیدا کرده اند. «ماریا ترزاد فیلیپس» اولین بانوی فرمول یک ایتالیایی است که اجازه حضور در پنج ریس را پیدا گرد و سه بار هم مسابقه داد. او در سال ۱۹۵۸-۱۹۵۹ مسابقه می داد.


دومین نفر «للا لومباردی» ایتالیای است که پرافتخارتین بانو هم به حساب می آید. او ۱۲ بار اجازه حضور پیدا کرده که هفت مرتبه اش را در خط استارت بوده است. بهترین مقام او هم در گرندپری اسپانیا بوده که با رتبه ششم به پایان رسانده. او بین سال های ۷۴ تا ۷۶ مسابقه می داد. «دوینا گالیچای بریتانیایی» سومین زن فرمول یک است که بین سال های ۷۶ تا ۷۸ پشت فرمان می نشست.

او سه بار مجوز جضور پیدا کرد، اما در هیچ مسابقه ای در خط استارت نبود. در سال ۱۹۸۰ دیزره ویلسون از آفریقای جنوبی به مسابقات آمد و رد سال ۱۹۹۲ جیووانی آمانی که اولی یک بار و دومی سه بار مجوز گرفتند، ولی مسابقه ندادند. سورزی وولف هم که نفر ششم است دختری که بیش از همه در موردش می دانید.