گفتگو با محبوب ترین ستاره تیم ملی فوتبال ایران

مجله چلچراغ - ساسان ساعد: گفتگو با اشکان دژاگه همیشه جذاب است. بازیکنی که در ایران بزرگ نشده اما حالا برای ایرانیان محبوب ترین بازیکن است. بازیکنی که البته در ایران به دنیا آمده اما همان زمان که کوچک بوده، به همراه خانواده اش مهاجرت کرده است.

در هر حالاو با همه مشکلات و حاشیه هایی که داشت، تصمیم گرفت برای ایران بازی کند و همین او را محبوب تر کرد. سال گذشته او با رأی کاربران اینترنتی و حتی مسابقه پیامکی برنامه «نود»، محبوب ترین بازیکن ایران شد.


چطور شد که خواستی برای ایران بازی کنی؟ آیا از کسی مشورت گرفتی؟

- برای من تصمیم بزرگی بود که برای ایران بازی کنم. با خانواده ام صحبت کردم و برای آنها مهم بود که من از ته قلبم می خواهم چه کار کنم.

فقط با خانواده ات صحبت کردی؟

- بله، بازی کردن برای ایران همان کاری بود که می خواستم انجام دهم. من با تمام وجودم ایرانی هستم. جمع زیادی از افراد خانواده ام در ایران هستند. والدینم ایرانی و همسرم هم ایرانی است، پس چرا نخواهم برای ایران بازی کنم؟ عاشق ایران هستم و به ایرانی بودنم افتخار می کنم.

یعنی مسائل فنی را در نظر نگرفتی؟ تو که برای تیم ملی جوانان آلمان بازی کرده بودی...

- شما می خواهید بگویید من پشیمانم؟ نه هرگز پشیمان نیستم.


می دانی که تو اولین بازیکن ایرانی نیستی که تجربه حضور در لیگ آلمان را داری؛ بازیکنانی مثل علی دایی، کریم باقری و خداداد عزیزی هم بودند که باشگاه های بوندسلیگا به عنوان بازیکنان آینده دار به آنها اعتماد کردند.

- بله، می دانم. بازیکنان ایرانی خوبی در آلمان بازی می کردند. بازیکنانی مثل علی دایی، خداداد عزیزی و کریم باقری که در زمان کودکی من در آلمان بازی می کردند.

تو کجای آلمان بزرگ شدی؟

- من در برلین بزرگ شدم. البته بازی در برلین روی سطح فوتبالم خیلی اثر گذاشت.

تو قبلا بازی های ایران را پیگیری می کردی؟

- واقعیتش را بخواهید بازی های ملی را بیشتر از بازی های باشگاهی تعقیب می کردم. جام ملت های آسیا ۲۰۱۱ طر و جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه را از طریق تلویزیون دیدم و همیشه بازی های تیم ملی ایران را تماشا می کردم و دوستان ایرانی زیادی در آلمان داشتم و در کنار همدیگر بازی های تیم ملی ایران را می دیدیم.


از دید تو کدام بازیکن از دیگران بهتر بود؟

- از دید فنی نمی توانم حرف بزنم اما بازیکن محبوب من علی کریمی بود چرا که از نظر من یک بازیکن خارق العاده بوده و هست. خیلی زیبا بود که دو سه بازی اولم در تیم ملی را در کنار علی کریمی انجام دادم و در این بازی ها خیلی به من کمک کرد.

حالا که مربی تیم شده است...

- حضور او به ما خیلی کمک می کند.

البته به غیر از بازیکنانی که گفتی، چند بازیکن ایرانی دیگر در بوندسلیگا بازی کرده اند...

- بله، مهدی مهدوی کیا را هم می شناختم. چند بار مقابل او و وحید هاشیمان بازی کردم اما به نظر من در جام جهانی ۱۹۹۸ ایران تیم خیلی خوب بود و به همین خاطر تیم های آلمانی، آنها را به خدمت گرفتند. بازیکنان خوب زیادی در آن زمان در فوتبال آلمان بودند و نباید فراموش کرد که دایی و کریمی و هاشمیان در بایرن مونیخ بازی کرده اند که یکی از بزرگترین و پرافتخارترین باشگاه های جهان است.


از اولین بازی ات در ایران بگو، مقابل قطر بود، درست است؟

- بله، آنطور که یادم می آید، در بازی های مرحله پیش مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در فوریه ۲۰۱۲ در تهران بود که جو بی نظیر ورزشگاه آزادی تهران بود.

ورزشگاه پر شده بود؟

- پر نبود اما جایگاه های زیادی پر شده بودند. فضای عجیبی داشت. با وجود آنکه در ورزشگاه های بزرگ زیادی بازی کرده بودم، اولین بازی من در ایران دیوانه وار بود.

چه حسی داشتی؟

- وقتی وارد ورزشگاه شدم و آن جمعیت را دیدم، شوکه شده بودم. بی نظیر بود. هر بار که در تهران بازی می کنم، واقعا لذت می برم. سعی کردم با جمعیت حس برقرار کنم و به همین دلیل بود که گل زدم.


دو گل هم زدی...

- بله، دو گل زدم اما بازی مساوی شد. یک بازی ۱۲۰ هزار نفری هم مقابل کره جنوبی در ورزشگاه آزادی داشتیم که مسعود شجاعی اخراج شد، آن بازی را هم از یاد نمی برم. گل را که زدیم، ورزشگاه ترکید. ناظران کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا همه محو جمعیت شده بودند. فضای عجیبی بود. کره ای ها هم کپ کرده بودند. آن بازی نقش زیادی در صعود تیم ملی به جام جهانی داشت.

از بازی در تهران لذت می بری؟

- همیشه از بازی در تهران لذت می برم و امیدوارم که بتوانیم پاسخ مناسبی برای حمایت های همیشگی هواداران داشته باشیم و نبازیم. هواداران به ایران کمک کردند تا به جام جهانی برزیل راه پیدا کنند و برای چهارمین بار در تاریخ خود به این مسابقات بروند. بازی دوستانه مقابل کره جنوبی هم همین فضا را داشت و خیلی خوب بود و ما هم بردیم. فضای ایران و ورزشگاه آزادی را دوست دارم.

در جام جهانی مقابل نیجریه و آرژانتین و بوسنی بازی کردی و حتی در بازی بوسنی ایران شانس صعود هم داشت. چرا ایران صعود نکرد؟

- ما با افتخار حذف شدیم. بازی مقابل آرژانتین فوق العاده بود. ما حتی می توانستیم مقابل این تیم برنده باشیم. ایران با افتخار و غرور این جام جهانی را ترک کرد. من خودم روزهای خوشی را پشت سر گذاشتم چرا که اولین جام جهانی عمرم بود. در برزیل خیلی خوب کار کردیم و بازی مقابل آرژانتین یک بازی بزرگ برای کل کشور بود و عالی بازی کردیم ولی فقط یک امتیاز گرفتیم اما همه بازیکنان خوب کار کردند و برای بقیه تیم ها یک شگفتی به شمار می رفتیم.


پس از بازی با آرژانتین و آن گل لحظه آخر مسی چه احساسی داشتی؟

- راستش را بخواهید پس از بازی مقابل آرژانتین شوکه شده بودم. حال عجیبی داشتم. خیلی خوب بازی کرده بودیم و پذیرش برد یک - صفر برای آرژانتین مشکل بود. من باورم نمی شدکه باخته باشیم. اگر ضربه سر من گل می شد، آن وقت ممکن بود خیلی اتفاقات بیفتد. من فکر می کنم به کل دنیا نشان دادیم که توانایی بازی مقابل تیم های بزرگ را داریم. جلوی هر بازیکنی را بشودگرفت، جلوی مسی را که نمی شود گرفت.

کارلوس کی روش به تو علاقه ویژه ای دارد. تو در مصاحبه هایشت همیشه از او حمایت کرده ای، درباره کی روش بگو؛ آیا او می تواند ایران را بعد از آخرین قهرمانی تیم ملی در جام ملت های آسیای ۱۹۷۶، در استرالیا قهرمان کند؟

- می خواهم بی تعارف بگویم که کی روش مربی بی نظیری است و من افتخار می کنم که با او کار می کنم. پس از بازی مقابل بوسنی، کی روش با بازیکنان صحبت کرد. در آن لحظه حسی را داشتم که هرگز در دوران فوتبالم تجربه نکرده بودم.

واقعا؟

- بله، وضعیت عجیبی بود. خیلی از بازیکن ها یا گریه می کردند یا می خواستند گریه کنند.


کی روش قرار بود جدا شود. درست است؟

- بله، قرار بود جدا شود. ما ناراحت بودیم چون او با ما سخت و با تمام قلبش تمرین کرده بود. همه بازیکنان از کار با او راضی بودند و به هر بازیکن اعتماد به نفس زیادی می داد و چیزهای خیلی زیادی از او یاد گرفتم و به نظرم به همین خاطر در جام جهانی خوب کار کردیم.

حالا خوشحالی که مانده؟

- بله، خیلی خوشحالم. بازیکنان با او راحت هستند و خیلی خوشحالم که در تیم ملی ایران ماند. این یک گام بزرگ برای ایران در آینده است.

آیا ایران با کی روش در جام ملت های آسیا در استرالیا موفق می شود؟

- به نظرم جام ملت های آسیا فرصت بزرگی است که بتوانیم داشته هایمان را به آسیا نشان دهیم. ما در جام جهانی نشان دادیم که داخل زمین چه کارهایی می توانیم انجام دهیم.

قبول داری توقعات از تیم ملی ایران بالا رفته است؟

- بله، بالا رفته و همین وظیفه ما را سنگین تر هم می کند. مردم از ما انتظار دارند و این کار را به خاطر مردم ایران انجام می دهیم. آنها همیشه پشت ما بوده اند و هرگز هوادارانی مثل آنها را ندیده ام. هواداران با تمام وجودشان از بازی ها لذت می برند و امیدوارم که به خاطر آنها هم که شده، دست به کار بزرگی در جام ملت های آسیا بزنیم.


امیدهای تیم ملی در جام جهانی کم بود اما در جام ملت ها این امیدها زیاد است...

- ما اول باید کنترل بازی ها را در مرحله گروهی به دست بگیریم. ما در مرحله گروهی با امارات، بحرین و قطر همگروه هستیم. آنها از سال ۱۹۹۶ تاکنون از مرحله یک چهارم نهایی بالاتر نیامده اند.

اتفاقا در آن بازی ها ایران با یکی از بهترین نسل هایش در نیمه نهایی به عربستان باخت و به فینال نرسید و در رده بندی سوم شد...

- حالا نسل من و هم تیمی هایم می خواهیم در استرالیا تاریخ سازی کنیم.

اگر بخواهیم تاریخ سازی کنیم، آن وقت نمی شود تیم را جوان کرد. تو خودت فکر می کنی بهتر است تیم جوان شود یا با همان ترکیب جام جهانی به استرالیا برود؟

- من فکر نمی کنم کی روش تغییر چندانی نسبت به تاکتیک هایش که خوب جواب داده است، بدهد. جام ملت های آسیا، کمی متفاوت خواهد بود اما بعید می دانم کارلوس بخواهد تغییر زیادی در تاکتیک هایش داشته باشد چرا که نه تنها در جام جهانی، بلکه همیشه با این سبک بازی کرده ایم.

منظورت دفاع است؟

- البته ما دفاع مطلق نمی کنیم. ما هوشمندانه دفاع می کنیم. در بازی های راهیابی به جام جهانی هم با همین روش بازی کردیم. سبک کی روش همین است. در فوتبال امروز، کار کردن در بخش دفاعی خیلی مهم است چرا که بازی از آنجا شروع می شود. باید تلاش کنیم تا بیشتر حمله کنیم اما فکر نمی کنم کارلوس کی روش بخواهد کل سیستم را عوض کند و به ما بگوید که قید دفاع کردن را بزنیم و حمله کنیم.


این کلمه هوشمندانه خوب است اما بعضی وقت ها این دفاع کردن هم روی مخ می رود...

- البته مردم می گویند که حالا به جام ملت های آسیا می رویم و ایران از مدعیان است، به همین خاطر باید حمله کنیم اما من اینطور فکر نمی کنم. ما می توانیم حمله کنیم اما در جام جهانی نشان دادیم که خط دفاع بسیار خوبی در اختیار داریم. تاکتیک ما همین است و به نظرم باید در استرالیا همین کار را انجام دهیم ولی در بخش حمله هم باید برنامه ریزی ویژه ای داشته باشیم. این سبک الان در بسیاری از تیم های بزرگ جهان مثل چلسی و رئال مادرید در حال پیاده شدن است.

به نظرت ما در استرالیا کار آسانی نداریم؟

- خب ما در مرحله مقدماتی جام ملت های آسیا و همچنین جام جهانی نتایج خوبی گرفته ایم اما ایران کار آسانی نداردو تیم های زیادی هستند که خوب بازی می کنند. در دنیای فوتبال هیچ بازی آسانی وجود ندارد. همه بازی ها مشکل هستند. این را همه می دانند.

منظورت این است که سیستم همه دفاعی شده است؟

- ببینید، الان همه تیم ها یاد گرفته اند که چطور دفاع کنند، به همین خاطر شکست دادن تیم ها در هر سطحی مشکل است. ما در مالدیو تیم مالدیو را یک - صفر بردیم.

حریفان همگروه را چطور می بینی؟

- در گروه ما امارات قرار دارد که تیم خوبی است. قطر هم حریف مشکلی است و در رقابت های جام خلیج فارس نمایش خوبی داشت. خودم در قطر هستم و می بینم که چطور دارند روی تیم ملی شان سرمایه گذاری می کنند. بحرین هم هیچ وقت حریف آسانی نبوده است. باید روی بازی خودمان تمرکز کنیم و بازی به بازی حرکت کنیم. مسلما تیم های بزرگی مثل استرالیا و ژاپن و کره جنوبی و ازبکستان هم همین کار را می کنند. در کل، جام ملت های خوبی در ژانویه در پیش خواهد بود و من امیدوارم که ایران با جام به ایران برگردد.


راستی تو در آلمان در چه تیم هایی بازی کرده ای؟

- من در هرتابرلین و ولفسبورگ بازی کرده ام و بعد به فولهام انگلستان رفتم. الان هم در باشگاه العربی قطر بازی می کنم.

یک جا گفته بودی که دوست داری کاپیتان ژاپن را در استرالیا ببینی، چرا این را می خواهی؟

- خب کاپیتان تیم ژاپن، هم تیمی سابقم در ولفسبورگ است. با ماکوتوهاسه به، کاپیتان ژاپن، پنج سال همبازی بودیم و در ولفسبورگ با هم بازی کردیم و او را خوب می شناسم. بازیکن بزرگی است و در ژاپن حساب ویژه ای روی او بازی می کنند و همه از او انتظار دارند. تجربه اش هم بسیار بالاست و امیدوارم او را ببینم، چرا که مدت هاست همدیگر را ندیده ایم.

فکر می کنی ایران و ژاپن در فینال به هم بخورند؟

- خدا را چه دیدید، شاید در فینال، شاید هم در نیمه نهایی!