آقای رضا داودنژاد کاش این متن در زمان زنده بودنت منتشر میشد
سه روز پیش رضا داوودنژاد که مخاطبان در تلویزیون و سینما خاطرات زیادی را با او سپری کردند دارفانی را وداع گفت.
برترینها: سه روز پیش رضا داوودنژاد که مخاطبان در تلویزیون و سینما خاطرات زیادی را با او سپری کردند دارفانی را وداع گفت. بازیگری که در طول چند سال اخیر بارها به علت مشکلات ناشی از عفونت و نارسایی کبد در بیمارستان بستری شد و سرانجام در بیمارستان بوعلی سینای شیراز از دنیا رفت. او از یک خانواده هنری وارد عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون شده بود و آخرین سکانس زندگیاش در بیمارستان شیراز و در سن 44 سالگی رقم خورد. درگذشت این بازیگر بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت و بسیاری از هنرمندان و چهرههای سرشناس با انتشار پیامهایی در شبکههای اجتماعی، یاد و خاطره او را گرامی داشتند.
نیما حسنینسب ، منتقد و مدرس سینما نیز در واکنش به فوت این بازیگر یادداشتی نوشت که در ادامه میخوانید
این یادداشت ادای دینیست بدموقع و تلخ به داودنژادها و لعنت به من که پیش و بیش از اینها باید از رضا و پدرش و سینمای خانوادگیشان میگفتم و مینوشتم تا خودش هم باشد و بخواند؛ که دیگر نیست تا بخواند. هر بار هم را دیدیم یا شنیدیم، از فیلمها گفتیم و خوش گذشت. دورهای آنقدر در سایز و چهره شبیه هم شده بودیم که دو سه بار جایش امضا دادم. حالا اما وقتی دارم اینها را مینویسم که رضا داودنژاد بین ما نیست، مثل مامان اتی و من نمیدانم چرا هر کدام ازشان که میرود انگار یکی از خانواده من رفته.
جمع خانوادگی داودنژادها همیشه برایم خودِ "آکتورز استودیو" بوده و هست. علیرضا داودنژاد خانوادهاش را به تاریخ سینمای ایران الصاق کرد و چنان پیوندی برقرار شد که حالا یک منظومه فامیلی/ سینمایی داریم که شاید در سینمای جهان هم نظیرش نباشد. از تهران تا متل قو و جنگلهای دوهزار، هرکدامشان را هر وقت در هر حالی ببینی بازیگرند و چه درخشان. از بزرگ و کوچک، پیر و جوان، زن و مرد، حتی اقوام سببی! از عزیزو بزرگ همهشان مامان اتی/ احترام سادات حبیبیان و محمدرضای بینظیر تا بچههایی که انگار از پرِ قنداق هنرپیشه متولد میشوند، مثل زهرا و علی و مثل رضا که از پنجسالگی در "بیپناه" بازی کرد.
این خانواده کارگاه و مرکز تولید خلاقهی بازیگر است و مغز متفکر و هسته اصلی خلاقیت و آتشفشان سینمایی این جمع جذاب هم علیرضا داودنژاد که هنوز به قدر توان و استعداد و محصول و دانستگیهایش قدر ندیده و درک نشده. کشف و شکل دادن و صورتبندی این استعداد و پتانسیل عجیب خانوادگی از هوش او و عشق سرشارش به سینما و خانواده خبر میدهد. در بزنگاهی که روشهای مرسوم تولید و عرضه فیلم را دستوپاگیر و هزینهبر و بنبست دید، عقب نکشید و دنبال چاره گشت.
فیلمساز دوربین جستوجوگر و کنجکاوش را انداخت روی این مدرسه آرتیستی فامیلی یا همان "کلاس هنرپیشگی" که اسم فیلم درجه یک و تکاندهندهای شد برای جمعبندی برازنده از مجموعه تجربههای تماشایی علیرضا داودنژاد. فیلمها هرکدام ورژنی از سنتزِ میان تز و آنتیتز سینما و خانواده است؛ تلفیقی استثنایی میان دوگانه کار هنری و لذت روزمرگی و تلاش برای به چنگ آوردن نبض تپنده زندگی عادی و به قول خودش تصویر "زمان حال ساده" روی پرده سینما. مسیری که از استفاده گاه و بیگاه افراد خانواده در فیلمهای قبلی شروع شد تا رسید به پختگی و شد "مصائب شیرین" که حالا ربع قرن از شوک و لذت مواجهه و تماشایش میگذرد.
این الگو و استیل فیلمسازی داودنژاد با خانواده، فرم و سبک شخصی را در محدوده سینمای ایران ورز داد و جلو آمد (سالها پیش از ویژگیهای این فرم به بهانه سه فیلم "مصائب شیرین" و "بهشت از آن تو" و "بچههای بد" مفصل نوشتم و چند سال بعد در گفتوگویی طولانی با علیرضا داودنژاد سعی کردم به بهانه "روغن مار" فوت و فن این شیوه منحصربهفرد را بیشتر بکاویم.) در این مسیر، رضا هم مثل هر بچه سینمایی همراه و همپای پدر بود (بود؟)، حتی گاهی بابای پدرش. رضا را پشت و جلوی دوربین و در هزارتوی بوروکراسی تولید و پخش در حال تلاش و تقلا برای به ثمر نشاندن محصولات این کسبوکار دشوار اما دلچسب و خلاقانه فامیلی به یاد میآورم.
ما بزرگ شدن و بالیدن بچههای این خانواده را جلوی چشممان دیدیم و میانسالی و پیری بقیهشان را با عشق و شوق و حسرت جاری در این آثار دنبال کردیم. موقعیتها و لحظههای نابی که از درک کیفیت و جذبه واقعیت میآمد و روایتهایی متواتر از تلخ و شیرینها و بالا پایینهای خانواده ایرانی در سالهایی پرالتهاب و عجیب از تاریخ معاصر ایران است. آنها انگار اکسیر و کیمیای زندگی در دل سختی و تلخی را کشف کردند و گوشههای گوناگون آن به فیلمها راه پیدا کرد. شیوه سهل ممتنع و سادگی حاصل از تجربه و قریحه فیلمساز و بازیگرهایش گولزننده بود، ولی زمان نشان داد کار هرکس نیست...
در سفری ۲۴ساعته به اصفهان برای جلسه نقد فیلمی همراهش بودم و مهمترین دغدغهاش خرید مایو برای شنا و ناهار خوردن با یکی از اقوام بود. این دیدگاه جالب و کارساز البته هیچ با دغدغههای اجتماعی فاصله و منافاتی نداشت و فیلمهایش حالا از مهمترین سندهای تصویری زیست خانواده ایرانی در بحرانها و چالشهای روزگارش است. یکبار در مسیر رسیدن به یک برنامه رادیویی بودیم که شنید دختری برای دیدن اتومبیل "فراری" از خانه فرار کرده؛ تا آخر شب حرفش را زد و گفت این را باید فیلم کرد، که چه فیلم خوبی هم شد. موقع شنا در استخر هتل در اصفهان داشت از این میگفت که چطور محسن تنابنده را به یک کهنهسرباز راننده تاکسی قمی تبدیل میکند.
زندگی و سینما در خانواده داودنژاد دوشادوش و تنیده در هم جاری است و گاهی مرز مشخصی ندارد. حالا اعضای این کمپانی خانوادگی از بخت بد و بازی سیاه روزگار با بزرگترین چالش زندگی رو در رو شدند: مرگ و جوانمرگی یکی از نامهای مهم و موثر و محبوبشان، رضا. پسری شبیه یکی از خودمان که جلوههایی از کودکی (بیپناه) و نوجوانی (مصائب شیرین، بهشت از آن تو) و بلوغ و عشق و هوس (بچههای بد، مرهم) و دردسر و جدایی (کلاس هنرپیشگی، مصایب شیرین ۲) و خلبازیها (هوو، تیغزن) و تکههای متنوعی از پازل عمرش را از نگاه پدر/ فیلمساز دنبال کردیم تا جبر زندگی یک پایان تلخ و سیاه به این مجموعه تحمیل کرد.
چند ماه پیش میخواستم پدر و پسر جلوی دوربین از تجربه این جسارت و خلاقیت در فیلمسازی بگویند. علیرضا داودنژاد با لطف و مهر همیشه گفت: "الان نه، هنوز داغم از رفتن کیومرث (پوراحمد) و کمر راست نکردم؛ بگذار کمی بگذرد شاید برگردم به زندگی و روی زندگی آکسان گذاشت. غافل از اینکه شوربختانه این زندگی سینمایی یک سوگنامه طلب داشت و چنین مرگ و فقدان تراژیکی تمام قدرت سینما را به هیچ میگیرد. حالا پدر/فیلمساز به حکم بیرحمانه همین زندگی روزمره باید چشم بدوزد در چهره کریه مرگ و همه توش و توانش را جمع کند تا شانه بدهد زیر تابوت پسر عزیز دلش و کمر خم نکند؛ حالا همه داودنژادها چشمشان به شماست آقای داودنژاد. چشم ما و سینمای ایران هم...
نظر کاربران
متأسفانه جماعت زنده کش مرده پرست هستیم
تک تکمون فکر میکنیم ما جزو این جماعت نیستیم ولی عینا و بدون استثناء هستیم
پاسخ ها
واقعا گل گفتی
کلا انسان همینه متاسفانه...
"ای ساربان آهسته رو که آرام جانم میرود وآندل که باخود داشتم بادلستانم میرود" تسلیت بخانواده بزرگ داودد نژاد
تا زنده هستند قدربدوپید وقتی رفتند چه سود فلان بود بهمان بود
داود نژادها فصل جدیدی به تاریخ سینمای ایران افزودند که من نمیتوانم باکلمات ساده شرح دهم خانواده ای هنرمند وبینظیر روحش شاد ویادش گرامی
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم،،، روحش شاد ویادش گرامی
والا ما که از این بنده خدا هنری ندیدیم، نمیدونم چرا وقتی یکی میمیره اینقددر دربارش اغراق میکنن!!!
پاسخ ها
دمت گرم منم نظرم همین بود.
شایدکلاایران نبودی یاتلویزیون نداشتین وگرنه ازسالهای نچندان دورایشون بازیگری خبره بودن درنع خودشون چه درنقش جدی وچه درفیلم های طنز
درست صحبت کن
خودت الان هنرمندی که داری به فردی که دیگه جانی ندارد توهین میکنید
خجالت بکش
روحش شاد
دست مریزاد! اگرچه به گفته خودش، کمی دیر دست به کار نوشتن دربارهی این خاندان هنرانگیز و هنرپرور شد، ولی بیگمان همهی توش و تلاش ارزشمندش را گذاشت تا زیبا بگوید و دلنشین بنگارد... بنده هم دقیقا ۴۰ سال آزرگار است که با این خاندان سختکوش هنرزاد آشنا هستم؛ از آن هنگام که رضای نازنین(هزار افسوس!) ۳ - ۴ ساله بود و محمدرضایشان در کنار زندهیاد داوودخان رشیدی در گوشه گوشه هرمز و قشم و هنگام و لارک و جایجای خلیج همیشه پارس، جلوی دوربین علیرضای کارگردان رفتند و به چشم دیدم که چگونه از هیچ همه چیز ساختند... تا به امروز! باری، یاد تازه درگذشتهشان سبز و نام خاندانشان در سپهر هنر ایران و جهان جاودان باد. آمین
الان تنها مشکل مردم ایران مرگ این یارو است
پاسخ ها
چقدر ادم های سنگدلی وجود داره که به سادگی درمورد کسی که برای مردم خاطره(هرچند کوچک) ساخته حرف میزنن و توهین میکنن
یارو نبود و هنرمند بود
هنرمند هم نبوده باشه جوان بود
جوان چهل ساله
روحش شاد
مشکل مملکت الان تو هستی که قدر گوهر رو نمیدانی ..
روحش شاد و یادش گرامی 🖤
خدا بهش صبر بده.خیلی سخته
هیچ کس در نزد خدا بر دیگری برتری ندارد الا ب کارهای نیک
خو هر کارگردانی دوس داره از فامیلاش تو فیلمش استفاده کنه
روحش شادویادش تاابدخواهدماندخدابه بازماندگانش صبربدهد۰خانواده دوست داشتنی وهنرمندایران زمین۰
خدا رحمتشون کنه
بگذارتابگریم چون ابردربهاران کزسنگ ناله خیزدروزوداع یاران
خدا رحمتش کنه حیف حیف زود رفت
خدا رحمتشون کنه خاطره سازانی که در خاطره ها خواهند ماند
روحشان شاد ،⬛⬛⬛🌹🌹🌹
دنیا دیگه جای خوبی برای زندگی نیست ای کاش از او نبودیم که ببنیم رفتن عزیزان دلمان را
رضاداودنژادعزیز روحت شادوقرین رحمت الهی باد وجایگاهت بهشت برین
واقعا خدابه خانوادش مخصوصاهمسرصبورش صبربده
مردم به هنرمندان زنده فحش میدن و مرده ها رو تمجید میکنن.
آه ازین جماعت نادان زنده کش و مرده پرست 🤮
پاسخ ها
زنده کش و مرده پرور
روحش شاد یادش مانا خدایا خودت به خانواده بخصوص پدر گرامیشان صبر عطا کن
روحش شاد ویادش گرامی واقعا انقدرکه بازیگر شاد ی بود باورنمیشه بهترین هارو اجرا کرد پشت کنکوری ها رو دوست داشتم
خدا به خانوادشون صبر بده
ما ملتی عجیب و غریب که هرچه آید از خود آید ملتی که بجای تسلیت میگن حالا تنها درد ما مردن این یاروست؟؟؟؟چقد ما پست و بدشدیم وای برما فک کن اگر خانوادش این جمله رو ببینه وای برما که قدر خودمون و هنرمندامونو نداریم اونم این بازیگر مردمی و بی حاشیه
آفرین
خواهشا برزخم کسی نمک نریزید ، خاموش ماندن بهتر از توهین کردنه
پارتی بازی در سینما
اوج هنر بود...هم پدر هم پسر ....افسوس که حسودان بی هنر تمامی ندارند...شما در ژانر کمدی دیگر نظیرش رانخواهی دید فقط پشت کنکوریها و نون ریحون..را اگر بازی کرده بود کافی بود که هنرش را دریابیم...
فرشته های زمینی همیشه نیک هستند ودر چان مردم همیشه زنده اند یادت گرامی رضا چان
او زنده است وما مردگانیم واکنون با اجازه پروردگارقطعا آگاهی به احوال ونیات اطرافیان هم دارد واگاه میشود.مرده ما هستیم وبدا به حال ما
بنده چون فیلم وتلویزیون زیاد نگاه نمی کنم زیاد شناخت ندارم ولی یک بار در پارک لاله ایشون رو دیدم همراهم ایشون رو شناخت وبا ایشان صحبتی کرد اونجا دیدم چه بچه مودب وبا نزاکت واز طرز رفتار وسکنات این جوان خوشم آمد وبسیار با احترام ومحبت رفتار کرد وجواب داد خوشم امد از اینهمه بی تکبری وفروتنی .روحش شاد وقرین رحمت الهی
بازیگر خوبی بودن خیلی طنز خوب بازی میکردن ...روحش شاد خداوند قرین رحمتش کند♥♥♥
خداوندا همه ما رو ببخشای و بیامرز.یاد نام ایشان گرامی.
خدا روحشان را همیشه شاد نگه دارد
فیلم تیغ زن رو سی دفعه دیدم نمیدونم چرا امشب دوباره به عشق خودش باز میبینم
ای بابا رو زی چند نفر تو ایران فوت میکنن اسمی ازشون نیست اینم یه بنده خدا مثل بقیه یه بازیگر بوده همچین تافته جدا بافته ای نبو د که اینقدر بزرگش میکنی
هنر خاصی نداشتند بازیگر هم نبودند به لطف حضور پدرشون تو این عرصه اومدن،هم خودشون هم خواهرشون و هم حتی مادربزرگ و عموشون واقعاً این روزها توی ایران فقط پول و پارتی مطرحه وگرنه هزاران هنر و استعداد و علم داشته باش،چه کسی توجه میکنه و کجا میتونی خودتو عنوان و مطرح کنی وقتی تو همه زمینه های کاری فقط پول و پارتی اصل کاره وگرنه خیلی از استعدادهای واقعی هر روز میسوزن و از بین میرن و تباه میشن، چون نه پشتوانۀ مالی دارن و نه پشتوانۀ پارتی
خداوند رحمتش کند
افسوس... چقدر زود دیر میشود
تسلیت ایران ولی می بینید تا نمیریم عزیز نمیشیم حالا ایشون که بازیگر خوبی بود ولی در کل جماعت زنده کش مرده پرستی هستیم
تا زنده اید قدر همو بدونید 🖤
روحش شاد ویادش گرامی اکثر بیماریها ناشی از چاقی وامباست چربی در بدن است که کبد قادر به سوزاندن چربیهای مضر نیست چه منجر به چرب شدن وبزرگ شدن کبد میشود
بنظر من باید از هنر خندان تشکر کرد و خیلی هم زیاد من یک فیلم از این هنرمند دیدم و خیلی هم عالی بود باور کنید این هنرمند افرادی اثر گذار هستند حتی آن دسته از هنرمندان که در جاهای که مردم احتیاج دارند و همراهی نمی کنند آنهاهم خوب هستن درهرشرایط سخت این هنرمندان بودن سینه سپهر کردن برای ملت چقدر خوب است که فاصله ها را کم کنیم
کلا مرده پرست هستیم
امروز که در دست تواَم ، مرحمتی کن
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت
یادمان نرود که ما فانی هستیم وخدا باقی است . دیر و وزود داره اما سوخت و سوز ندارد . ما غَرّک بِربّک الکریم 🖤🖤🖤
روحش شاد و یادش گرامی 🖤🖤 خداوند به خانوادهاش صبر عنایت کند تحمل چنین مرگهایی برای خانواده خیلی سخته
انشالله جایگاهش بهشت برین باشه و با انبیا و امام حسین محشور بشه واقعا هنرمند عالی و طنز پرداز خوبی بود نام و یادش جاودان
ما نوش دارویی هستیم بعد مرگ سهراب
روحش شاد خیلی متأسف شدم
این کلن تلوزیون نداشت اگر داشت همچین حرفی نمیزد شما به دل نگیرد شاید از روی حسودی باود چشم دیدن همچین خانواده هنرمنده ندار اندازه سن من توبرادر جان فیلم سریال بازکرد بود روحش شاد یادش گرامی
آخ شبای مافیات رضا جان روحت شاد باد در شادی زندگی کنی عزیزم
خدا رحمتشون کنه به بازماندگانش صبری عظیم عطا کنه بیاید بجای اینکه زخم باشیم برای هم وطن مون مرهم درداشون شیم
روحس شاد🥹
روحش شاد...
من خیلی اهل فیلم نیستم ولی واقعا دلم سوخت اما چه می شود کرد انا لله وانا الیه راجعون خدارحمتش کنه سالیان زیادی درد کشید....خدابه خانواده اش صبر جزیل بده