قهرمان محروم ایران در رینگ MMA؟!

مجله تماشاگر: حرف از کشتی که می زد خنده روی چهره اش می نشست، زمانی هم که حرف از تمام شدن کشتی برایش پیش می آمد، بغض گلویش را می گرفت ولی بروز نمی داد. مشخص بود سعی می کند شرایط را عادی نشان دهد. می گوید تمام همّ و غمش این شده که کاری جدید شروع کند تا هر چه سریع تر به زندگی عادی برگردد؛ هرچند که سخت است. این را خودش هم خوب می داند که روزی کانون توجهات بوده و الان سیبل خیلی ها شده است اما عادت همیشگی اش را که جنگندگی بوده کماکان دارد.

امیر علی اکبری بعد از اینکه به صورت مادام العمر از کشتی محروم شد، این بار راه دیگری را در پیش گرفته است. زمزمه های شرکت او در مسابقات MMA را چند وقتی بود از زیر پوست ورزش حس می کردیم. او فیزیک بدنی مناسب و به قول تمام اهالی کشتی قدرت بدنی بی نظیری دارد و خودش هم حالا ضمن تایید خبر می گوید بسیار امیدوار است که در این رشته به توفیقاتی دست پیدا کند. آنچه می خوانید حاصل گفتگوی دو ساعته با امیر علی اکبری است.

خیرآبادی پیغام داد می آیم برنامه خط قرمز خرابت می کنم

دل پری از فدراسیون کشتی دارد. معتقد است خیلی ها در حقش جفا کردند و حقیقت را به نوعی وارونه جلوه داده اند. امیر علی اکبری بارها تکرار کرد: «کشتی برای من تمام شده و دلیلی ندارد بخواهم کسی را با خودم به پایین بکشم.» از شاخ و شانه کشیدن مربیان ایرانی الاصل تیم ملی آذربایجان برای خودش گفت. علی اکبری اینجور واکنش ها را حاصل حمایت نسنجیده فدراسیون کشتی از اجنبی می داند.

اگر موافق باشی از بعد از مسابقات جهانی بوداپست مجارستان شروع کنیم. برخورد مردم و مسئولان چطور بود؟

- قبل از آن خبر تلخ که تمام برخوردها خوب بود ولی زمانی که خبر اعلام شد، شرایط کاملا تغییر کرد. من از مسئولان هیچ توقعی جز اینکه از حقم دفاع کنند نداشتم ولی آنها کوتاهی کردند. بارها اعلام کردم حاضرم هر آزمایش مجددی باشد بدهم ولی از من احقاق حق کنید. در آن شرایط انتظارم این بود که وکیلی گرفته شود و یک حرکت مثبت رخ دهد اما انگار سر مسئولان خیلی شلوغ بود! تا به حال یاد ندارم که برای گرفتن چیزی، در اتاق مدیر و مسئولی را زده باشم ولی حداقل انتظارم دفاع از حقم بودکه میسر نشد و کشتی برای امیر علی اکبری تمام شد. درخصوص برخورد مردم هم باید بگویم ابتدا از شنیده ها قضاوت کردند ولی زمانی که دفاعیات من را هم شنیدند 90 درصد برخوردهایشان تغییر کرد. ما مردم فهمیده و باشعوری داریم که به خوبی دروغ را از حقیقت تشخیص می دهند.


به هرحال خواسته یا ناخواسته درگیر مسئله ای شدی که زندگی عادی ات را هم تحت تاثیر قرار داد. آیا با گذشت زمان به زندگی عادی برگشته ای؟

- بله؛ دقیقا همینطور است ولی خدا را شکر دو سه ماهی است که به شرایط عادی برگشته ام و با کار و زندگی خودم را مشغول کرده ام. اگر ورزش هم می کنم صرفا یک نرمش برای سلامتی است. وقتی دیدم که راهی برای برگشت به کشتی برایم باقی نمانده است، روحم را از کشتی آزاد کردم.

برای انجام مصاحبه تمایلی نداشتی؛ با اینکه برخوردت محترمانه بود ولی نسبت به گفتگو دلسرد بودی. دلیل خاصی داشت؟

- متاسفانه باید بگویم یکسری از بچه های اهل قلم واقعا کم لطفی کردند و جانب انصاف را اصلا رعایت نکردند. فقط به فکر پر کردن صفحه روزنامه و مجله خودشان بودند. برنامه بیست و سی که بدون شنیدن حرف های من در همان روزهای اول شروع کرد به کوبیدن و تخریب. برای همین سعی کردم تا می توانم فاصله بگیرم. البته این را هم بگویم بودند کسانی که جانب انصاف را رعایت کردند؛ از جمله مجموعه دوستان برنامه خط قرمز که از آنها ممنونم.

البته برنامه رسانه ای «ورزش از نگاه دو» کمک زیادی کرد تا دلایل خودت را بازگو کنی و مسائل رابرای مردم به صورت شفاف توضیح دهی. به نظر می رسد تغییر زیادی هم بعد از آن برنامه در برخوردهای مردم دریافت کردی؛ به طوری که بازتاب این برنامه تا رسانه های خارجی هم کشیده شد. این را قبول داری؟

- همینطور است. در این برنامه، رو در رو توانستم با مردم صحبت کنم و حقایق را بگویم و از آن به بعد مردم هم برخوردهایشان تغییر کرد.

ماساژور بلغاری تیم آذربایجان چندین بار در رسانه های مختلف مدعی شد که حرف هایت صحت ندارد و او بی گناه است. درخصوص این صحبت ها هیچ واکنشی نشان ندادی. این بی اعتنایی دلیل خاصی داشت؟

- واکنش داشتم ولی متاسفانه بازتاب داده نشد. تمام گله من هم همین موضوع است. کشتی برای من همه چیز بود و وقتی تمام شد و آن را از دست دادم دلیلی ندارد که بخواهم کسی را مقصر جلوه دهم. اگر یادتان باشد در برنامه خط قرمز هم گفتم که تنها چیز مشکوکی که خوردم همان قرصی بود که به جای دیکلوفناک مصرف کردم. تمام حرفم همین بود ولی وقتی دیدم یکسری از کشتی گیران و مربیان بزرگ از «ریف» حمایت کردند واقعا ناراحت شدم.

ایشان که در ایران حضور دارد، اگر واقعا کاری نکرده و ریگی به کفش نداشت، می آمد دلایلش را می گفت یا یک دیکلوفناک به من می داد، من هم می خوردم و می گفتم بله، اون قبلی هم همین مزه را داشت و مسائل دیگر را پیگیری می کردم ولی زمانی که مظلوم بازی های او را دیدم شک ام به یقین تبدیل شد و او فقط به جای جواب دادن، موضوع را به نحوی اصطلاحا ماستمالی کرد.

کشتی برای امیرعلی اکبری و بابک قربانی که یک روزی جزو نفرات اول و دوم تیم ملی بودند هر کدام به نحوی تمام شد. آیا از حریف سابق ات خبری داری؟

- تقریبا ۲۰ روز پیش بود با حمید سوریانپ، طالب نعمت پور و آقای طلوعی به دیدن بابک رفتیم. شاید باور نکنید ولی من در زندان شرایط بدنی عجیبی از بابک دیدم که مطمئنم با این شرایط اگر همین الان به مسابقات جهانی اعزام شود قطعا صاحب مدال خواهد شد. به هر حال امیدوارم خانواده مقتول هم یک مقدار کوتاه بیایند و رضایت دهند تا این پهلوان که مرتکب یک اشتباه ناخواسته شده آزاد شود. در مورد بابک این را هم باید بگویم که من و بابک ۴ سال با هم حریف مستقیم بودیم و وقتی با او کشتی می گرفتم، از تمام حریف های جهانی یک سر و گردن بالاتر بود.

اخبار مربوط به کشتی را پیگیری می کنی؟

- خیلی کم. نتایج مسابقات دوستان خودم را پیگیر هستم ولی مثل سابق اصلا.

زیاد عصبانی می شوی؟

- نه.

اما می گویند زمانی که عصبانی می شوی بدجور عصبی می شوی.

- (با خنده) تقریبا. به هر حال هر آدمی آستانه تحملی دارد که از آن بگذرد عصبانی می شود. حالا شاید ما سنگین وزنیم بیشتر به چشم می آید.

این سوال را برای آن پرسیدم که چند وقتی از گوشه و کنار خبر می رسد به رشته MMA روی آورده ای و قصد شرکت در مسابقات حرفه ای این رشته را داری. این اخبار را تایید می کنی؟

- این موضوع را در فضاهای مجازی زیاد دیدم که علی اکبری تمرین را شروع کرده و قصد دارد در این ورزش ادامه دهد. واقعیت این است که چند پیشنهاد خوب از شرکت های اروپایی و آمریکایی دارم که در حال بررسی آنها هستم. مذاکرات جدی هم با یکی از این شرکت های آمریکایی داشته ام ولی در حال حاضر هم خودم از لحاظ گردن و زانو دچار آسیب هستم و هم از آن مهمتر برایم نظر مردم مهم است که دوست دارم این ورزش را بپذیرند و آنها تایید کنند تا شروع کنم. MMA در ایران و برای مردم ما ناشناخته است ولی در دنیا طرفداران زیادی دارد و حتی برای تماشای تلویزیونی آنهم شما باید پول بدهید و کارت بخرید تا بتوانید مسابقات را تماشا کنید.

برای شروع این ورزش با کسی هم مشورت کرده ای؟

- بله، با چند تن از قهرمانان و مربیان بزرگ این رشته صحبت کرده ام که آنها معتقد بودند حالا که دیگر نمی توانی کشتی بگیری با شرایط بدنی و قدرتی که داری به این ورزش بیایی موفق خواهی بود.

خودت هم به MMA علاقمندی؟

- به این رشته از قبل علاقه داشتم ولی بعد از اینکه کشتی برایم تمام شد، چیزی حدود 40، 50 روز شرکت هایی به دنبالم بودند تا این ورزش را شروع کنم. این درحالی بود که از این جریانات بی اطلاع بودم ولی باز هم می گویم دوست دارم اگر کاری می خواهم بکنم مردم حمایتم کنند؛ چرا که من از یاعلی گفتن شان انرژی می گیرم.

می دانی که این ورزش مثل کشتی نیست و تمرینات ویژه مخصوص به خودش را دارد. آیا تمریناتی به این سبک را شروع کرده ای؟ البته از وضعیت بدنی ات مشخص است که ورزش منظمی داری.

- این ورزش ترکیبی از کشتی، بوکس، جوجیتسو و کیک بوکس است و تا به حال فقط این تمرینات را دیده ام و هنوز شروع نکرده ام. 90 درصد کارها انجام شده و به احتمال زیاد تا یک ماه دیگر در مسابقات شرکت خواهم کرد. 3 ماهی می شود باشگاهی در نارمک از شهرداری اجاره کرده ایم و در آنجا مشغولیم. اوقات بیکاری مان را در باشگاه وزنه ای می زنیم و تردمیلی می رویم؛ برای همین است که شرایط بدنی ام زیاد تغییر نکرده.

قطعا دانیل کورمایرو و رضا مددی دو کشتی گیر سابق و MMA کار حرفه ای را می شناسی.آیا این رسم است که هر کس کشتی برایش تمام می شود به سراغ این رشته برود؟

- رضا مددی از دوستان من است و در حال حاضر 7 سالی می شود که در این رشته فعالیت می کند. درخصوص دانیل کورمایر هم باید بگویم که بعد از المپیک 2004 آتن که پنجم شد، به صورت حرفه ای به این ورزش روی آورد و تا به حال پانزده مسابقه بدون شکست را پشت سر گذاشته است. حالا نمی دانم دلیلش چیست اکثرا کشتی گیرها در این ورزش موفق هستند.

اگر قرار باشد در مسابقات MMA شرکت کنی با نام کشور ایران است؟

- قطعا همینطور است. با شرکت هایی که مذاکره کرده ام هم گفته ام که به هیچ وجه تغییر تابعیت نمی دهم و اگر قرار است در لیگ حرفه ای این رشته شرکت کنم با نام ایران و زیر پرچم کشورم است.

کورمایر کشتی گیر سابق آمریکایی در داخل قفس یا همان میدان مسابقه با دوبنده کشتی حاضر می شود؛ آیا تو هم چنین قصدی داری؟

- البته آن دوران که تازه به این رشته آمده بود این کار را می کرد و الان که دیگر برای خود به قطبی تبدیل شده چنین نیست. درخصوص خودم هم باید بگویم با اینکه کشتی را دوست دارم ولی این رشته برای من تمام شده است.

اگر قرار باشد یک خاطره خوب ورزشی برایمان تعریف کنی کدام است؟

- کشتی با رضا کایالپ بود که در جهانی 2013 توانستم شکستش بدهم. این کشتی گیر 6 سالی بود که تمام سنگین وزن های ایران را مغلوب کرده بود و طوری بود که دیگر با حریفان ایرانی اش با حالت مسخره بازی کشتی می گرفت. حتی خود من را هم در مسابقات دانشجویان جهان شکست داده بود ولی زمانی که شکستش دادم بهترین خاطره ورزشی ام شد.

خاطره تلخ چطور؟

- خاطره تلخ زیاد داشتم. متاسفانه کشتی با من نساخت. اگر بحث این محرومیت ها را کنار بگذاریم، 2010 گوانگژو که با کشتی من بین داوران پول پخش کردند و با همین کار حقم در مقابل کشتی گیری که حتی دست دور گردن من هم نینداخته بود ضایع شد و زمانی هم که دیدم فدراسیون کشتی ایران آنقدر قدرت ندارد که از این اعمال جلوگیری کند واقعا به تلخ ترین خاطره زندگی ام تبدیل شد.


ظاهرا از فدراسیون کشتی ناراحتی؛ این گله مندی دلیل خاصی دارد؟

- فدراسیون کشتی آن زمان که باید از من حمایت می کرد این کار را انجام نداد. چیز زیادی از آنها نخواسته بودم، فقط خواستم با هزینه شخصی خودم برای وکیل بگیرند و تنها یک چیز را به مردم ثابت کنند. اگر من دوپینگ کرده بودم آن ماده تا ۶ ماه یعنی تا اسفند ماه باید در بدن من وجود داشت و هر زمان تست می گرفتند مشخص می شد. تمام درخواست من همین بود. چطور می شود که چهل روز قبل در مسابقات دانشجویان جهان تست دوپینگم منفی شود ولی در مسابقات دانشجویان جهان تست دوپینگم مثبت اعلام شود! هیچ عقل سالمی که می داند دوپینگ کرده است نمی رود در مسابقات اول شود، می رود پنجم می شود.

این درخواستت از فدراسیون به کجا رسید؟

- متاسفانه باید بگویم فدراسیون و چند تن از مربیان کشتی حمایت شان از «ریف» را اعلام کردند؛ با این لحن که ما به او اعتماد کامل داریم.

منظورت از مربی آقای بنا است؟

- خیلی از مربیان خودمان این حرف ها را زدند. محمد بنا را خیلی دوستش دارم چون برای کارش زحمت کشیده و از اول برای رشد و شکوفایی بچه ها زحمت کشیده ولی بعضی وقت ها واکنش هایی از او می بینم که واقعا ناراحت می شوم. فدراسیون هم بارها اعلام کرد ریف بلغار مورد اعتماد ماست که این حرف ها فضای بی اعتمادی را بیشتر می کند. اگر یک آزمایش مجدد گرفته می شد آن موقع اگر من دروغ گفته بودم اعلام می کردید. اصلا گور بابای کشتی، یک چیز را به مردم ثابت می کردید؛ اینکه چه کسی راست می گوید، چه کسی دروغ. اگر هم حق با من بود می گفتید زورمان به فیلا نرسید.

پیگیر درخواستت شدی؟

- نامه ای به فدراسیون نوشتم و از دکتر طباطبایی خواستم که آزمایش مجددی با هزینه شخصی خودم گرفته شود ولی متاسفانه خبری نشد. این را هم باید بگویم قهرمانان ورزشی در ایران از نظر مالی در شرایط مطلوبی قرار ندارند؛ برای همین هم خواستم فدراسیون وکیل بگیرد که فدراسیون هم آنقدر درگیر کارهای خودش بود، اصلا هیچ جوابی به این درخواست نداد.

ماجرای بدهی ات به آذربایجان به کجا رسید؟

- هنوز هست ولی چیزی که اینجا باید به آن اشاره کنم این است که بعد از این جریانات و پخش واقعیات از برنامه ورزش از نگاه دو یک مربی ایرانی که برای تیم آذربایجان کار می کند تماس گرفت و با لحن بدی گفت با این حرفایی که زدی باید پول پس بدهی.

واکنش تو چه بود؟

- فقط ملیت اش را یادآور شدم و گفتم کارت به جایی رسیده که آدم کشور آذربایجان شده ای.

منظورت آقای خیرآبادی است؟

- نه، یک مربی دیگر که از طرف خیرآبادی تماس می گرفت. آقای خیرآبادی که اعلام کرده بودند می خواهند بیایند برنامه خط قرمز مواردی را در مورد من بگویند و از کشور بیگانه در مقابل من دفاع کنند. البته من هم از این پیشنهادشان استقبال کردم و خواستم اگر برنامه ای قرار است گذاشته شود، میزگردی باشد تا هر دو در این برنامه شرکت کنیم و حرف هایمان را بزنیم تا مردم تصمیم گیری کنند. البته ایشان برای من پیغام فرستاده بودند که اگر بیایم ایران حرف هایی می زنم که برایت خوب نیست. حالا من می خواهم بدانم آن حرف ها چیست که مربی تیم آذربایجان می خواهد بزند! امیدوارم شهامت پیدا کنند و حاضر شوند تا در مقابل مردم حقیقت را بازگو کنیم.

پیغامی برایش نگذاشتی؟

- اتفاقا چرا و فقط گفتم خیلی مشتاقم که به ایران بیایی.

در مسابقات جام جهانی، آقای خیرآبادی به همراه تیم آذربایجان به ایران آمدند. با ایشان روبرو شدی؟

- خیلی دوست داشتم ببینم شان ولی این اتفاق نیفتاد. آقای خیرآبادی هم بعد از اتمام مسابقات سریعا به کشور آذربایجان برگشت.

یعنی امکان درگیری بین تان وجود داشت؟

- نه اصلا، فقط می خواستم یکسری حرف ها را به ایشان بزنم چون در این مدت هر چه خواسته بود در مورد من گفته بود و از بیگانه در موضع ناحق دفاع کرده بود.


با توجه به قدرت بدنی که داری به شرکت در مسابقات قوی ترین مردان ایران فکر نکرده ای؟

- خیر؛ مردم این رشته را دوست دارند و در ایران خوب دیده می شود ولی من اصلا به این رشته علاقه ای ندارم و همیشه به رشته ای فکر می کنم که ابعاد جهانی داشته باشد و در دنیا دیده شود.

همانند MMA که پیگیرش هستی؟

- این رشته در کل دنیا بسیار پرطرفدار است، حتی می توان گفت به اندازه فوتبال مخاطب به خودش جذب کرده و فوق العاده از نظر تبلیغات و درآمدی در سطح بالایی قرار گرفته است. هر تیمی که وارد کاپ یا مسابقات می شود تبلیغ خوبی برای آن کشور است چرا که کل دنیا آن مسابقات را می بینند. به هر حال امیدوارم اگر وارد این رشته شدم باز برای کشورم و مردم باعث افتخار شوم.

رضا سلطانی مربی بدنساز خیلی از ورزشکاران تیم ملی، در مورد تو معتقد است که هر صد سال یک بار مثل امیر علی اکبری متولد می شود که چنین قدرت بدنی داشته باشد؛ برای همین قدرت بدنی ات سعی داری وارد مسابقات MMA شوی؟

- آقا رضا به من لطف دارند ولی در MMA جسارت و نترس بودن خیلی مهم است که فکر می کنم آن را دارم و مورد بعدی پیشینه خوب در ورزش دیگر است که آن هم دیگران معتقدند در من وجود دارد. فکر می کنم دلیل اینکه پیشنهاداتی از این رشته دارم همین موضوع است.

حرف آخر

- اول برگردیم به رسانه ها که بعضی از دوستان حمایت کردند و از آنها تشکر می کنم. برخی از دوستان هم کم لطفی کردند و حمایت از بیگانه انجام دادند، از آنها هم ممنونم که با این کارشان به من انگیزه دادند. همیشه گفتند سعی کن از آجرهایی که به سمتت پرت می شود دیوار بسازی. امیدوارم روزی برسد که بتوانم دوباره با اسم ایران کار دیگری انجام دهم.