تقابل استقلال و پرسپولیس به سود فوتبال نیست
پرسپولیس و استقلال، در این راه که عجالتاً بى‌پایان هم به نظر مى‌رسد، سرنوشت مشترکى دارند!
خبرورزشی: وقتى به این حال دچار شوى، با دست خود تیشه زده‌اى به ریشه خودت! وقتى که نمى‌دانى از کدام راه باید رفت (از بس که راه‌هاى توفیق و پیروزى متعدد است و در دسترس است) کار را علیه خودت سخت کرده‌اى! به تردید افتادن، به یقین نرسیدن، دچار تذبذب شدن! زمان را از دست دادن و در دایره بى‌تصمیمى، سر خود را به هر دیوارى زدن! زمان را کشتن، وقت را از دست دادن! ناگهان بانگى بلند را در گوش خود شنیدن که: از ساعت صفر، دوباره آغاز کردن! خبر دادن از برگزار نشدن لیگ ٢ و ٣ و انجام لیگ برتر و دسته اول!
الان در همین حالیم! راهکار داریم ولى در انتخا دودلیم! یک‌سرى مى‌گویند: نه! بازى نکنیم! یک عده مى‌گویند:... چرا نه؟ چرا نباید بازى کرد؟ مگر امروز با فردا، چه فرقى دارد؟ مگر تضمینى درباره فردا به ما داده‌اند؟
«ویروس» دچار تزلزل فکرى‌مان کرده است! «کرونا» هر روز اراده ما را هم به شکلى درمى‌آورد! هر دو طایفه هم محقند! هم سلامت‌جویان بیمناک از سلامت در معرض خطر و هم کسانى که فوتبال را، تافته‌اى جدابافته نمى‌دانند و هم کسانى که به حق و حقوق و قرادادهاى خود اشاره مى‌کنند و بازى نکردن را عاقلانه‌تر مى‌شمارند!
همه راست مى‌گویند! کارى به کار حقوق‌هاى چند میلیاردى در هر سال نداریم! کارى به کار پول‌هاى ساخته نشده و به دست نیامده نداریم! مقایسه حقوق کارمندان و کارگران و حقوق‌بگیران را با فوتبالى‌ها، مع‌الفارق مى‌دانیم! اما باید تصمیم گرفت! یک تصمیم جامع‌الاطراف!
سپاهان و تراکتور و فولاد و بقیه
اینجا همانجایى است که اراده‌گرایى را برنمى‌تابد! و اینجا جایى است که تقابل و تخالف را دوست ندارد! در مبارزه با «ویروس کرونا» باید هم‌افزایانه حرکت کرد! براى مغلوب کردن «کووید ١٩» نباید دنبال خواست‌هاى متفاوت و ناجور بود!
پرسپولیس و استقلال، در این راه که عجالتاً بى‌پایان هم به نظر مى‌رسد، سرنوشت مشترکى دارند! سرنوشت مشترکى که سپاهان و تراکتور و فولاد و بقیه هم محکومند به این راه حل عملى:
... درد مشترکى داریم که هرگز جداجدا، درمان نمى‌شود! حواس‌مان جمع باشد که به ورطه مهلک تک‌روى و یکه‌سوارى و خود را تافته جدا بافته دانستن، نیفتیم! یادمان باشد که اینجا، استقلال باید با پرسپولیس و سپاهان با تراکتور و همه با همه گره بخورند! گره خوردنى استراتژیک! گرهى که باز نشود! در این جنگ، استقلال یعنى پرسپولیس و پرسپولیس یعنى استقلال و این هر دو، نیرو مى‌گیرند از اتحاد با سپاهان و دیگران! مفهوم شد؟ مقبول هم شد؟ پس ساز ناسازى را بشکنیم!
جنگ ٧٢ ملت بر سر جان
آن‌ها را که مى‌گویند، جنگ یک‌بار، شیون هم یک‌بار، درک باید کرد! کسانى که مى‌گویند، این تو بمیرى از آن تو بمیرى‌ها نیست نیز، درست مى‌گویند و از فرط درست‌اندیشى و عاقبت‌اندیشى، به این تشکیک ضرورى و لازم دچار شده‌اند!
اندیشه کردن درباره فرداى کار و بیمناک بودن از لحظه آغاز این رزم، نه بد است و نه نشانه‌اى از ترس! که حتى ترس هم در این مورد نشانه عقل است، عقل ترس! پیروزى بر «کرونا» با بى‌کلگى ممکن نمى‌شود! هر وجب از این میدان جنگ، جز با تفکر و تعقل، پیموده نمى‌شود!
نه پرسپولیس که به یک جنبه بازى‌هایش نظر دارد و نه بقیه‌اى که ژرف‌بینى بیشترى را لازم مى‌دانند، به گرداب ترس نگرویده‌اند! چراکه هم عقل ترس باید داشت و هم دریادلى و شجاعت لازم است و در همه حال، گوش به‌فرمان «فرمانده» باید داد: ... ستاد مرکز مبارزه با کووید ١٩! هر دو طرف راست مى‌گویند، هر دو طرف انباشته‌اند از حس مسئولیت!
اینکه همه سالم بروند و به سلامت برگردانده شوند، چه عیبى دارد؟ عیب آنجاست که جنگ ٧٢ ملت راه مى‌اندازیم و خود را مى‌زنیم!
لطفاً مریض نشوید، مردم به شماى سالم نیاز دارند
وبت به فوتبال که رسید، مرکز مبارزه با «کووید ١٩» و سایر ویروس‌ها، هم عین فدراسیون شد: یک دل و دو دلبر! یک سخنگو و چندین سخن! صبح یک حرف، ظهر یک حرف دیگر و شب گفتمانى متفاوت‌تر از بقیه روز و شب! با هر حرف، واکنشى از سازمان و ستاد مقابله با «کرونا» را شاهد مى‌شویم؛ تازه به تازه!
خاصیت فوتبال است گویا این گردش‌هاى ١٨٠ درجه‌اى که تکلیف را هم روشن نمى‌کند! فولاد اعتراض مى‌کند، پیش‌شرط‌هاى لازم براى بازى کردن، عوض مى‌شود! تراکتور زیر بار بیمارى کروناى ٤ نفر از نفراتش نمى‌رود، ماشین‌سازى، نساجى و شهرخودرو هم نامه مى‌نویسند و دو پاى خود را در یک کفش که ما هم نیستیم! کسى به فکر لیگ برتر، گویا که نباید باشد! لیگ آسیا و تیم ملى را هم فراموش باید نمود! بازى بدون بازى و لیگ هم بدون لیگ!
کارگران همه کارخانه‌ها، بازى مى‌کنند -ببخشید کار مى‌کنند- براى ماهى ٣،٢ میلیون تومان و صدای‌شان هم درنمى آید، ولى فوتبالیست‌ها با دریافت حقوق ماهى ١٠٠ میلیون تومان، حتى براى حفظ سلامت خود و قرنطینه شدن‌شان، کارى از پیش نمى‌برند! در قرنطینه هم بیمار و مبتلا مى‌شوند!
نظر کاربران
احسنت درود بر شما حرف حق را زدی مگر فوتبالیست ها از بقیه جدا هستند. فوتبال چه گلی به سر جامعه زده فقط هزینه هزینه. دست بردارید از این مسخره بازیها
آفتابه لگن هفت دست شام و ناهار هیچ وضعیت فعلی فوتبال ایران
چه متن زشت ونامفهوم وپرازکلمات متظاهرانه وناموزون ....