خسروی: ترکیب من و نیمار می‌تواند جالب باشد
لژیونر ملی‌پوش فوتبال بانوان ایران گفت: من سبک بازی امباپه و نیمار را دوست دارم ولی زندگی حرفهای که رونالدو دارد و سختی‌هایی که کشیده را همیشه در نظر داشته و دارم.
خبرورزشی:گلنوش خسروی، بازیکن تیم ملی فوتبال ایران که در لیگ ترکیه توپ می‌زند، چندی پیش به تبعیضی که میان زنان و مردان در فوتبال وجود دارد گلایه کرد. او گفته بود شرایط من و علیرضا جهانبخش شباهت زیادی به‌هم دارد. جهانبخش در یک استوری اینستاگرامی، به این حرف‌ها واکنش نشان داد (اینجا بخوانید) و به همین بهانه به سراغ گلنوش رفتیم که تازه‌ترین حرفهای او را در ادامه می‌خوانید.
ابتدا کمی از خودتان بگویید و اینکه فوتبال را از چند سالگی شروع کردید و چند فصل است لژیونر هستید؟
از ۱۰ سالگی به تیم ملی فوتبال رفتم و در رده‌های ملی بازی کردم و از ۱۴ سالگی در ذوب‌آهن و امسال هم که به تیم کوناک‌اسپور ترکیه آمدم تا به عنوان هافبک چپ و راست در این تیم بازی کنم.
از آخرین شرایط خودتان در تیم کوناک‌اسپور می‌گویید؟
خب لیگ اینجا هم مثل همه‌جا تعطیل شده و من هم خانه هستم و بیرون نرفتم ولی تیم در سکوی سوم است و فعلاً در جدول وضعیت خوبی داریم و اگر کرونا نبود ۵ اردیبهشت آخرین بازی ما انجام می‌شد.
ظاهراً از این موضوع که موفقیت‌های لژیونر بانوان نسبت به مردان بازتاب چندانی در رسانه‌های ایران ندارد شاکی بودید؟
نه. اتفاقاً رسانه‌ها خیلی بیشتر از قبل به ورزش بانوان می‌پردازند و من صحبتم برای خودم نبوده. من یک جزو کوچک از جامعه ورزش بانوان هستم و ما قهرمانان زیادی داریم. ولی وقتی حمایت مردم از خانم‌ها بیشتر شود، مطمئناً توجه رسانه‌ها به سمت خانم‌ها هم متمرکز می‌شود.
دغدغه یا خواسته شما چیست و چه انتظاری از مسئولان دارید؟
خواسته همه ورزشکاران دختر این است که از ما حمایت شود و ما هم می‌خواهیم در سربلندی کشور عزیزمان نقشی داشته باشیم.
به عنوان یک بانوی ورزشکار ایرانی فکر می‌کنید به اندازه کافی قدردان جایگاه شما بودند؟
رسانه‌هایی بودند که خیلی توجه و حمایت کردند و جای امیدواری دارد و این پیشرفت‌ها و حمایت‌ها خیلی بیشتر شده، اما باز هم در مقایسه با مردها کم است و بحث من از اول همین بوده است.
سقف رؤیاهای گلنوش خسروی در فوتبال کجاست؟
آرزو هیچ‌وقت سقفی ندارد و من هیچ‌وقت برای خودم سقفی قرار نمی‌دهم و نمی‌گویم اگر به جایی رسیدم همه‌چیز تمام شده. من هدفم این است گام به گام موفق شوم و به جاهای بهتری برسم و از الان هدف بزرگی برای خودم قرار نمی‌دهم، چون انسان به هر چیزی که برسد بسنده نمی‌کند و هدف این است که از دیروز خودت یک قدم جلوتر باشی.
الگوی شما در فوتبال کدام بازیکن است؟
بازیکنان بزرگی هستند که می‌شود از همه‌شان الگوبرداری کرد. من سبک بازی امباپه و نیمار را دوست دارم ولی زندگی حرفهای که رونالدو دارد و سختی‌هایی که کشیده را همیشه در نظر داشته و دارم.
از نظر شما از بین این سه بازیکن که نام بردید، بیشتر شبیه کدام یکی هستید؟
خب همه به من لقب نیمار را می‌دهند و شاید همین علاقه مرا به این بازیکن زیاد کرده است.
دوست دارید پیراهن کدام تیم را بپوشید؟ و با کدام بازیکن هم‌تیمی بشوید؟
طرفدار تیم خاصی نیستم، همان‌طور که آمده‌ام ترکیه و بازی می‌کنم امیدوارم به لیگ‌های بزرگتر و تیم‌های بهتری راه پیدا کنم و با خواست خدا این اتفاقات می‌افتد.
دوست دارید کدام ستاره را برای شام دعوت کنید؟
ترکیب جالبی می‌تواند باشد، نشستن من و نیمار سر یک میز (باخنده).
آینده فوتبال بانوان ایران را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
همان‌طور که تا الان فوتبال بانوان ایران پیشرفت کرده، وقتی حمایت‌ها بیشتر شود، پیشرفت بیشتر و حتماً لژیونرها بیشتر می‌شوند. حتماً در عرصه‌های ملی می‌توانیم مقام‌آفرینی کنیم. حرفی که دوست دارم بگویم این است که هیچ‌وقت از رؤیاهای خودتان دست نکشید. باید همیشه شکرگزار بوده و به خدا امید داشته باشیم.
شما قبلاً گفته بودید شرایط لژیونر شدن‌تان شبیه جهانبخش است. او حالا در استوری خودش در اینستاگرام از شما حمایت کرده است. نظرتان چیست؟
بله من قبلاً گفتم شرایط لژیونر شدن خودم را شبیه لژیونر بودن جهانبخش می‌دانم و از اینکه از من حمایت کرده خیلی تشکر می‌کنم. قهرمان‌ها همیشه بدون چشمداشتی از دیگران حمایت می‌کنند و ایشان یک قهرمان هستند که در اخلاق و در فوتبال حرف اول را می‌زنند.
در مورد اشخاصی که نام می‌برم، اولین جمله ای که به ذهن‌تان می‌رسد را بگویید.
پدر: چیزی که از بچگی از آن محروم بودم و همیشه سعی کردم اسمش را زنده نگه دارم.
مادر: کسی بود که گرسنگی کشید تا بچه اش سیر باشد و کفش‌های پاره پوشید تا بچه‌اش استوک بپوشد و فوتبال بازی کند و هدف من دلخوش کردن آنهاست.
علی دایی: کسی که باعث افتخار ایرانیان در جهان است و با آمار گلزنی که دارد نمی‌شود ایشان را وصف کرد.
علی کریمی: جز جادوگر هیچ لقبی نمی‌شود به او داد.
مریم ایراندوست: مربی زحمتکش در فوتبال ایران که افتخار شاگردی ایشان را نداشتم.
فوتبال بانوان: فوتبالی که امید به پیشرفت آن وجود دارد، امیدوارم روزی برسد که تبعیضی بین زن و مرد وجود نداشته باشد.
استقلال: همه استقلال را به ستاره‌هایش می‌شناسند، دو ستاره‌ای که دارد، به خاطر افتخاراتی است که در آسیا دارد. استقلال یک تیم محبوب.
پرسپولیس: تیمی که واقعاً چند سال است حرف اول را می‌زند و قهرمان شده، حتی در شرایط سخت توانسته نتایج خوبی بگیرد.
جام جهانی: به امید روزی که تیم ملی فوتبال ایران بتواند اول از همه در آسیا مقام کسب کند و بعد به جام جهانی راه پیدا کند و این رؤیا دور از انتظار نیست.
در پایان اگر حرف خاصی دارید بفرمایید؟
از روزنامه خوب خبرورزشی تشکر می‌کنم به‌خاطر حمایت از من و سایر بانوان ورزشکار. امیدوارم روز به روز توجه به ورزش بانوان بیشتر شود. می‌خواهم بگویم امیدوارم بتوانم دل مردم ایران را شاد کنم و تشکر می‌کنم از همه کسانی که برایم زحمت کشیدند. امیدوارم باعث افتخار ایران و نماینده خوبی برای ورزشکاران باشم. باید بگویم من در روستای جهادآباد بزرگ شدم، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد چنین دختری به چنین جایی برسد، هیچ‌کس جز خدا نمی‌تواند این قدرت را داشته باشد، انگیزه من اول خدا و بعد دل مادر و روح پدرم بوده و امیدوارم خدا به من کمک کند. مطمئن هستم خدایی که تا اینجا به من کمک کرده نمی‌تواند سرنوشت بدی برای من در نظر گرفته باشد، من به ادامه مسیر امیدوارم، من جزئی کوچک از جامعه ورزشی بانوان هستم و دوست دارم از بانوان حمایت شود، چون خیلی‌ها هستند که از آن‌ها قدردانی نمی‌شود. خواهش ما این است به ما اهمیت بدهند. ما تأمین مالی نمی‌شویم.
نظر کاربران
د متان هم گرم*
چه خواب وخیالتی داری تو
پاسخ ها
چقد افسرده و نا امید-پووف پوسیدم از دس شماها
خوب یه دفه بگو نیماربیاد خاستگاریت
سعی کن الگوت زنانه باشد تا مردانه ....اینجا ایرانه
بااون قیافه خوشگلت حتمانیمارمنتتومیکشه
پاسخ ها
قیافه تو که خیلی خوبه
یک دفعه بگو نیمار بیاد خواستگاریت
چه قدر پرویی
پاسخ ها
چی میگی واسه خودت؟؟؟