پادوانی: سهم من از استقلال، پول نبود

خبرورزشی: لئاندرو پادوانی همچنان بابت رفتاری که مسئولان قبلی و فعلی وزارت ورزش و باشگاه استقلال نسبت به او داشتند گله‌گذاری می‌کند و معتقد است رفتاری که با او شده، جدا از مسائل حقوقی و قانونی رفتاری غیرانسانی بوده است. او روز گذشته با روزنامه خبرورزشی حرف زد و به شدت از مسئولان وزارت ورزش و باشگاه استقلال گله کرد.

پیش از هر چیز درباره عبدالحق نوری، بازیکن مراکشی -هلندی که دچار ضربه مغزی شده بود متنی را در صفحه‌ات منتشر کردی حرف بزن! قصدت مقایسه باشگاه آژاکس با استقلال بود؟

بله البته! نوری که در جریان رقابت‌های پیش فصل سال ۲۰۱۷ دچار ضربه مغزی شده بود و بلافاصله به کما رفت. از همان موقع مشخص شد حتی در صورت خارج شدن از کما هم دیگر نمی‌تواند فوتبال بازی کند، اما با این حال باشگاه آژاکس با علم به این موضوع دستمزد سالانه این بازیکن را طبق قرارداد به خانواده‌اش پرداخت کرد و ضمن آن هزینه‌های درمان او در این ۳ سال را هم بر‌عهده گرفت.

ظاهراً یک اقدام جالب دیگر هم انجام شده است؟

بله! وقتی باشگاه دید قرارداد نوری در حال اتمام است قراردادش را یکطرفه فسخ کرد تا به عنوان جریمه مبلغی نزدیک به ۵ میلیون یورو به خانواده اش بپردازد. این روش را با روش استقلالی‌ها در قبال من مقایسه کنید! خودتان متوجه برخورد باشگاه استقلال با من و خانواده‌ام می‌شوید. این رفتار انسانی است و رفتاری که با من شده غیرانسانی.

ولی گفته شد بخشی از طلب شما پرداخت شده است؟

اصلاً! فقط یک عده‌ای بودند که گاهی می‌آمدند با من عکس می‌انداختند. من شده بودم سوژه برای کار‌های خیرخواهانه در حالی که فقط فلش دوربین‌شان سهم من بود و سوءاستفاده‌های دیگرش را بقیه می‌بردند.

برداشت تو از این اقدامات آن‌ها چه بود؟ دلیل خاصی داشتند که فقط وعده می‌دادند؟

چه بگویم! باشگاه می‌داند چرخ اقتصادی اش روی دوش بازیکن می‌چرخد. پس باید قدر آن را بداند و دغدغه‌هایش را برآورده کند. یک نفر هم که مثل من دچار چنین ضایعه‌ای می‌شود دیگر مشخص است که باشگاه باید هوایش را داشته باشد. من که وسط خیابان‌های ریودوژانیرو ضربه به گردنم نخورد، الان هم دنبال زورگیری از باشگاه نیستم. من وسط بازی این اتفاق برایم رخ داد. همه شبکه‌های بزرگ ورزشی جهان هم فیلمش را نشان دادند. مثل «جبرییل سیسه» که خیلی‌ها وضعیت آسیب‌دیدگی اش را دنبال می‌کردند، ماجرای من هم در سطحی کوچک‌تر برای همه عجیب و غم‌انگیز بود.

قراردادت با استقلال ریالی بود؟

بله! فکر نمی‌کنم زمان عقد قراردادم با استقلال بیشتر از ۱۰ دقیقه طول کشیده باشد. خیلی راحت خواسته‌های باشگاه را پذیرفتم و امضا کردم. تازه من به جای دلار، قراردادم را به ریال با استقلال بسته بودم. یعنی اگر دلار در ایران گران شده است ولی پولی که من بابتش از استقلال طلب داشتم که فرقی نکرده است! باز هم آن را به من ندادند.

گروهی از مسئولان وزارت ورزش هم به تو سرمی زدند؟

بله! همان‌ها هم هیچ اقدامی نکردند. خیلی قول‌های رنگارنگ دادند ولی هیچ یک عملی نشد و فقط عکس‌هایشان پای تخت من به یادگار برایشان باقی ماند. باعث تأسف است که پس از آن هم مدیران بعدی که در رأس باشگاه آمدند با سوءمدیریت‎شان همان رویه را دنبال کردند و فقط وعده و وعید می‌دادند.

خیلی ناراحتی؟

وقتی می‌بینم کسی به فکر من و خانواده‌ام نیست حرص می‌خورم. من الان به جای اینکه رفاه را برای خانواده‌ام ایجاد کنم شده‌ام سربار آن‌ها و پولی هم که می‌خواستم تا بخشی از نیاز‌های درمانی‌ام را جبران کند نگرفته‌ام. هر بار در آیینه به خودم نگاه می‌کنم شرمنده می‌شوم، تحمل این وضعیت خیلی برایم سخت است. سخت است که هواداران دوست‌داشتنی استقلال از ایران به من پیام می‌دهند و می‌خواهند کمکم کنند. این یک دنیا برای من ارزش دارد که از آن سوی دنیا مردمانی هستند که دوستم دارند و می‌خواهند کمکم کنند ولی مدیران باشگاهی که من به خاطرش به این روز افتاده‌ام حالی از من نمی‌پرسند و حقم را نمی‌دهند! آن‌ها مرا پیش خانواده و مردم کشورم شرمنده کردند و خدا هم آن‌ها را جایی شرمنده می‌کند. من دائم به دوستانم می‌گویم که حساب طرفداران استقلال با مدیران آنجا جداست ولی باز هم چهره بدی برای مردم برزیل بابت این ماجرا ترسیم شده است. استقلال باشگاه بزرگی است ولی دست افراد لایق نیست.