چرا ایران دیگر مثل علی دایی ندارد؟

ورزش سه: اول فروردین تولد شناسنامه ای علی دایی است، فوتبالیستی که در دل تک تک ما ایرانی ها جای دارد و خارج از تعصبات باشگاهی همه مردم ایران به او احترام می گذارند.

دایی که به صورت واقعی در ۱۴بهمن ۱۳۴۸ در اردبیل به دنیا آمده و تازه وارد ۵۰سالگی شده نماد فوتبال ایران در کل جهان است. او بیش از ۱۲سال است که فوتبال را کنار گذاشته ولی همه ایرانیان از او خاطره دارند و به او به عنوان یک شخصیت ورزشی و اجتماعی عشق می ورزند.

حرفه ای ترین فوتبالیست ایرانی، از اردبیل و تاکسیرانی و تیم بانک تجارت با شاگردی حجازی در سال ۶۹ شروع کرد و بعد از سال ها بازی در ایران، آسیا و آلمان و بازی در پرسپولیس و صباباطری در سال ۸۶ با قهرمانی در لیگ برتر فوتبال را کنار گذاشت. دایی در السد قطر و الشباب امارات بازی کرده و در آلمان در سه باشگاه آرمینیا بیله فلد، بایرن مونیخ و هرتابرلین توپ زده است. در لیگ قهرمانان اروپا در فینال تاریخی نیوکمپ و شکست بایرن از منچستر عضوی از بایرن بود، به چلسی و آث میلان در لیگ قهرمانان گل زد. در عین حال در لیگ آلمان به دفعات مختلف در سه تیم باشگاهی که توپ زد به تیم های آلمانی گل زد و با این رکوردها او یکی از بهترین لژیونرهای تاریخ فوتبال ایران محسوب می شود.

دایی که اولین گل ملی خود را در برابر تایوان در روز مصدومیت سخت عابدزاده در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا زد، بخشی از ذهن و خاطره ایرانی ها را بی تردید با گل های تاریخی و ماندگار و غیر قابل توصیف متعلق به خود کرده است.

پوکر او برابر کره جنوبی در جام ملتهای ۱۹۹۶ امارات و پیروزی ۶بر۲ایران برابر کره در روزهایی که عادت داشتیم سه بر صفر مغلوب کره جنوبی شویم، غرور ملی را به فوتبال ایران برگرداند. دبل او در شهریور ۱۳۸۰ در ورزشگاه آزادی جلوی عربستان، گل مساوی او در خاک عربستان در همان سال، هد شیرجه ای او به کویت در جام ملتهای ۱۹۹۶، گل تماشایی او در خاک عراق و بعد از جنگ تحمیلی و در روزهایی که جامعه تشنه پیروزی بر عراق در بغداد بود و منجر به پیروزی ایران شد به همراه هت تریک برابر ازبکستان مدافع عنوان قهرمانی در بازی های آسیایی ۱۹۹۸ و ده‌ها مثال دیگر او را به کابوس آسیا و عزیز دل مردم ایران تبدیل کرد.

بهترین گلزن بازی های ملی در جهان با 109گل و رکوردار گل زده درادوار جام ملتهای آسیا با 14گل، دو پاس گل تاریخی نیز برای مردم ایران از خود به یادگار گذاشته است. پاس در عمق و فراموش نشدنی او در برابر استرالیا به خداد عزیزی که منجر به گل صعود ایران شد و پاس تودر او در برابر آمریکا در بازی قرن در جام جهانی 1998در ورزشگاه ژرلاند شهر لیون که مهدوی کیا را با کیسی کلر آمریکایی تک به تک کرد تا ما آمریکا را درشبی که تمام دنیا نظاره گر بازی بود، شکست دهیم.

مرد همیشه در صحنه مشکلات اقتصادی مردم ایران در حوادث و بلایای طبیعی که به مربیگری تیم ملی و پرسپولیس هم رسید و در اکثر مراسم مهم و رسمی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا یکی از مدعوین است.

مرد دوست داشتنی فوتبال ایران که نشان با افتخار شجاعت را نیز دریافت کرده و در دو جام جهانی حضور داشته را نمی شود در چند خط توصیف کرد، بلکه برای او باید کتاب نوشت.

مردی از جنس مردم، در کنار مردم و فوتبالیستی پر از غیرت و مردانگی و صریح الهجه؛ "تولدت مبارک اسطوره بی‌بدیل".