مورینیو و رئال؛ وقتی مادرید تیم جاسوس‌ها بود

خبر ورزشی: ژوزه مورینیو از روز اول حضور در رئال به دنبال جاسوس در این تیم می گشت و پس از سه سال همچنان به تعدادی از بزرگان رختکن تیمش مشکوک بود.

ژوزه مورینیو سال ۲۰۱۰ بود که به عنوان سرمربی جدید رئال برگزیده شد. او جانشین مانوئل پیگرینی شد؛ مربی ای که می گفتند تسلطی بر رختکن رئال نداشت و تیم، تحت سیطره فوق ستاره ها بود.

مورینیو که در آن زمان و پس از قهرمان کردن اینتر در لیگ قهرمانان، بهترین مربی دنیا لقب داشت، از روز اول، کارش در رئال را محکم شروع کرد. او البته نیمی از تیم را در روزهای ابتدایی در اختیار نداشت چرا که پس از جام جهانی بسیاری از بازیکنان در تعطیلات تابستانی بودند به خصوص اسپانیایی ها که عنوان قهرمانی را کسب کرده بودند و رئال نیز چند ملی پوش شاخص در این تیم داشت.

در روزهای ابتدایی، بازیکنان تیم های پایه و نیز بازیکنانی که مشخصا در ترکیب اصلی جایی نداشتند، بیش از همه دیسیپلین و اقتدار مورینیو را حس کردند.

در روز اول حضور مورینیو، او بازیکنان را جمع کرد و برای شان از قوانین سفت و سختش صحبت کرد. فردای همان روز، تمام صحبت های مورینیو روی جلد مارکا بود و از روز دوم، مورینیو به دنبال جاسوس رختکن تیمش می گشت.

او در روز دوم تمرین رو به بازیکنان گفت:« متوجه شده ام که در رختکن جاسوسانی داریم و مطمئن باشید که به زودی پیدا شان خواهم کرد.» بعدها مشخص شد که مورینیو با بازیکنانی که به آنها مشکوک شده بود، برخوردهایی بسیار سخت داشت.

چیزی که به خصوص مورینیو را در رئال بسیار عصبانی می کرد، لو رفتن ترکیب اصلی پیش از اعلام رسمی بود.

مورینیو در روز اول تمرین از چند قانون اصلی خود صحبت کرد؛ تمام موبایل ها در اتوبوس تیم باید در حالت بی صدا باشند. هر کسی دیر به اتوبوس برسد، سوار نخواهد شد، حتی اگر تیم برای به درون زمین رفتن یک یار کم داشته باشد؛ من منتظر کسی نخواهم ماند. هر بازیکنی دیر به تمرین بیاید، بهتر است وارد کمپ نشود. مصدومان باید یک ساعت زودتر از دیگران در کمپ والدبباس حاضر باشند.

دوران حضور مورینیو در رئال سه سال به طول انجامید و او در شرایطی مادرید را ترک کرد که با هسته مرکزی قدرت در تیمش دچار اختلافاتی جدی شده بود.