برای مارک ویلموتس: مثل کیروش بازی کن
شکست مقابل بحرین و انتقال میزبانی عراق به کشور اردن دو عامل مهمی هستند که منجر به افزایش حساسیت بازی با عراق شده است.
ایران ورزشی: شکست مقابل بحرین و انتقال میزبانی عراق به کشور اردن دو عامل مهمی هستند که منجر به افزایش حساسیت بازی با عراق شده است. بی‌گمان اگر تیم ملی در بازی با بحرین نتیجه دیگری جز شکست میگرفت و بازنده میدان را ترک نمیکرد این تقابل تا حدی که امروز می‌بینیم پرتلاطم نمی‌شد اما باخت ناباورانه به بحرین که حاصل اشتباه‌های فردی و تاکتیکی تیم ویلموتس بود، حالا تقابل با عراق را به یکی از چالش‌های بزرگ سال‌های اخیر فوتبال ایران بدل ساخته است.
خود ویلموتس هم می‌داند چنانچه در این بازی شکست بخورد کار صعود تیم ملی به مرحله بعد بسیار دشوار خواهد شد و تنها راه صعود و قرار گرفتن در جایگاه نخست گروه، پیروزی با نتایج بهتر در بازی‌های برگشت مقابل بحرین و عراق خواهد بود که آن هم هیچ تضمینی وجود ندارد که او و شاگردانش موفق به انجام این مأموریت بزرگ و مهم بشوند یا خیر.
بنابراین آنچه تیم ملی را در یک فضای فکری آرام و امیدوار‌کننده قرار خواهد داد و از تنش‌های احتمالی خواهد کاست، کسب حداکثر امتیاز بازی عصر امروز است؛ هرچند که یک تساوی هم می‌تواند از خلق بحران‌های بزرگتر ممانعت به عمل آورد و فضا را امیدوارانه پیش ببرد. مارک ویلموتس برای این بازی می‌تواند دو راه حل انتخاب کند.
راه نخست انجام یک بازی انتحاری از ابتدای بازی است که ممکن است هم نتایج مطلوبی را برای تیم ملی به همراه آورد و هم مخاطره‌آمیز باشد. راه دیگر بازی محتاطانه و استفاده از تک موقعیت‌ها است. یعنی شیوه‌ای که کارلوس کیروش پیاده میکرد و غالباً هم موفق بود.
انتخاب هر یک از این دو روش البته تضمینی به پیروزی در این بازی نیست به این دلیل روشن که عراق نیز با استراتژی خاصی گام به این میدان خواهد گذاشت اما به دلیل وضعیتی که اکنون تیم ملی با آن مواجه است، عقل حکم می‌کند که ویلموتس به تفکرات بازی با روش‌هایی که کیروش اتخاذ میکرد بازگردد و تیمش را با همان تدابیر تاکتیکی به میدان بفرستد.
حسن بازی با روشی که تا همین چند ماه قبل کارلوس کیروش به اجرا می‌گذاشت مصون ماندن دروازه تیم ملی هم هست. عقل و منطق حکم می‌کند که تیم‌ملی تا جای ممکن دروازه‌اش را بسته نگه دارد و بخصوص در دقایق آغازین از عراق گل نخورد چرا که شیرازه تیم ملی با گل خوردن از عراق فرو می‌پاشد و از طرفی بازی تأخیری و احتمالاً شانتاژ‌گونه عراقی‌ها بعد از گلزنی هر لحظه کار را برای جبران دشوار خواهد کرد.
به همین دلیل روشن است که بازی احتیاط‌آمیز می‌تواند تیم ملی را به سرمنزل مقصود برساند و حتی با یک تساوی هم فوتبال ایران را به بازی برگشت امیدوار نگه دارد. دیداری که با حضور تماشاگران برگزار می‌شود و قطعاً کفه ترازو را به سود ایران سنگین خواهد کرد.
به هرحال فوتبال ایران شبی سخت را پیش رو دارد و تردیدی نیست که میلیون‌ها ایرانی امشب چشم به جعبه جادویی خواهند دوخت تا نمایش ملی‌پوشان را نظاره کنند. بازی با عراق بی‌جهت به یک بازی فوق حساس بدل شده که البته خود ما نیز در حساس شدنش سهم داشته‌ایم و شکست برابر بحرین آشکارا تأثیرش را بر این بازی گذاشته است.
هرچند که نباید فراموش کنیم تیم ملی در زمان مربیگری برانکو به زمان بازی‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ وضعیتی مشابه را نیز تجربه نمود و هرچند سخت و دشوار و با گل‌های اورژانسی گونه اما از آن آزمون به سلامت عبور کرد و تردیدی نیست که اگر اکنون نیز فعل خواستن را به خوبی صرف کند، قادر است از این مرحله بحرانی هم بگذرد.
نظر کاربران
کیروش شیوه خاصی برای بازی نداشت چون اصلا مربی نبود . ۱۱ نفرو جمع میکرد جلوی دروازه . لطفا آدرس غلط به ویلموتس ندین . اون آدم باشعوریه و قطعا عقلش بیشتر از تو میرسه که دنباله رو کیروش نباشه . کیروشی که هیچوقت نتونست عراق رو ببره . مزخرف ننوبسید .
پاسخ ها
کیروش مساوی با پرتغال داشت، اولین مربی بود که دو دوره بدون استرس و قاطعانه ایران رو به جام جهانی برد، تونست 4امتیاز بگیره،، حالا دوباره منتظر اما اگر شدید که تازه به جام جهانی برید یا نه، هنوزم قدرکیروش رو نمیدونید، البته حق هم دارید چون کیروش جلوی مافیایی فوتبال که سود امثال شماست ایستاده بود، حالا با ویلموتس یا هرکسی فقط صعود کنید جام جهانی، دیگه اونجا نتیجه گرفتن پیش کش،دیگه سالها بود به بحرین نباخته بودیم حالا برید فک کنید چطور باید بحرین رو ببریم نه پرتغال رو، هیچ وقت هم نمیفهمید
وای چه جالب که تیم کی روش با همین روشی که شما میگی تونست اونقدر خوب جلوی پرتقال و اسپانیا بازی کن، آقای محترم فوتبال مگه الکیه همینطوری بریم تو زمین ببینیم چی میشه، شما وقت کردی برو بازی ایران پرتقال و ببین، یار گیری سردار آزمون با بازیکن پرتقال که دفاع و به حمله وصل می کرد و ببین، پرتقال اصلا انتظار چنین نقشه ای و نداشت، شما از روی کدوم نتیجه میگی ویلتموس عاقل تره، نکنه بازی با کامبوج منظورته
تو خوبی بچه مهندس
واقعا خیلی جالب همه خودشون رو پروفسور فوتبال میدونن من اصلا طرفدار کیروش نیستم ولی کیروش هرچی بود حال این کشورهای عربی رو میگرفت درسته فوتبال رو زیبا بازی نمیکرد ولی راه بردن اونارو بلد بود نمونشو دیدیم ویلمتوس خواست زیبا بازی کنه باختیم از بحرین ما 8 سال بود به چنینین کشورهای نمیباختیم واقعا که قدر زر زرگر بداند...
برای ایران ورزشی:لطفا کی روش رو فراموش کن
الان کیروش رفته ناموسا با این حرف های شما بر میگرده؟؟؟؟هر مربی سبک خودش رو داره .کیروش8سال مربی بود از تیم کامل شناخت داشت .الان ویلموتس مگه چن وقته مربی تیم ملیه؟؟!!!اگه واقعا هوادار تیم ملی باشید انقد بهش عنگ نمیچسبوندید ....اگه هوادارید مثل مرد و مردونه تیمت رو تشویق کن و ب تیم های دیگه فوش نده ...الان تو المان اگه ب تیم مقابل فوش یا بد بیراه بگن یا عنگ بزنن جریمه ی مالی میشن .یکم ادم باشید و بهم فوش ندید.....
هیس !فقط حمایت
کیروش فوتبال مارو نابود کرد