کلانی: شجاع وارث بحق پیراهن پرسپولیس است

ایران ورزشی: تصاویر غمبار حضورش بر مزار یار و همبازی سابق آنقدر تأثیرگذار و منقلب کننده بود که بعید است هر هوادار پرسپولیس و آنهایی که با چهره‌های ماندگار تاریخ این باشگاه روزگار گذرانده‌اند با دیدن این تصاویر بغض نکرده یا گوشه چشم‌شان ‌تر نشده باشد.

مهندس حسینعلی کلانی یکی از بزرگان و نامداران تاریخ پرسپولیس است که در روزهای حضورش در آمریکا، جعفر کاشانی را از دست داد. بهترین بهانه برای گفت‌و‌گو‌ با او همین فراق یار است به علاوه مسائل دیگری مثل احیای دانشگاه پرسپولیس، پست معروف شجاع خلیل‌زاده، حمید استیلی و‌...‌

آقای کلانی شما که در ایران نبودید اتفاق تلخی برای پرسپولیسی‌ها افتاد و یکی از بزرگان و نامداران باشگاه از بین ما رفت. درباره آقای کاشانی صحبت کنید.

صحبت کردن راجع به ایشان کار راحتی نیست. ایشان جزو نادر افرادی بودند که باشگاه پرسپولیس باید به بزرگی‌شان افتخار کند. ما از این دسته افراد یکی دو تا بیشتر نداشتیم و نداریم. یکی آقای کاشانی بود که رفت و دیگری هم آقای پروین است که ان‌شاء‌الله زنده بماند. ایشان بدون شوآف و اینکه بخواهند تظاهر کنند به نیازمندان خدمت کردند که این را هیچ جایی نگفتند. ما یکی از این بزرگان را از دست دادیم و امیدوارم دیگری سال‌های سال زنده باشد.

هر وقت صحبت از ایشان می‌شد، خیلی‌ها می‌گفتند آقای کاشانی دیپلمات است اما به نظرم لغت دیپلمات برای ایشان مناسب نبود چون با این لغت همه یاد سیاست و کار سیاست می‌افتند که راست و دروغ دارد اما من می‌گویم آقای کاشانی مولانا بود، ادیب بود، آگاه بود، رویاهای خوبی برای پیشرفت ورزش و بخصوص فوتبال کشور داشت و تا آنجا که در توانش بود پیش رفت.

متأسفانه جایگزین کردن چنین افرادی کار بسیار دشوار و غیرممکنی است. ایشان خدمت کردند و انرژی گذاشتند و اثراتش را هم می‌بینید. نمونه‌اش همین باشگاه شاهین. ایشان می‌خواستند در پرسپولیس هم کارهایی انجام دهند و تمام سعی‌اش را کرد اما به آن نتیجه دلخواهش نرسید. جایش خیلی خالی است و هیچ چیز نمی‌تواند جایش را پر کند.

آخرین بار کی آقای کاشانی را دیده بودید؟

حدود ۷ ماه پیش. قبل از اینکه ایران را ترک کنم.

بعد از اینکه خبر فوت‌شان را شنیدید واکنش‌تان چه بود؟

خب به خاطر اینکه خیلی سریع و در فاصله ۴۸ ساعت مراسم‌شان برگزار شد امکان اینکه بتوانم به ایران بیایم نبود اما همانجا مراسمی برای‌شان گرفتیم که در این مراسم بسیاری از دوستان مثل آقای عرب، بیاتی‌ها، کوزه‌کنانی‌ها، فداکار به علاوه دوستان دیگر که فوتبال‌دوست هستند شرکت کردند. در ایام بعد از آن هم بلیت گرفتم و خودم را به مراسم چهلم‌شان رساندم.

اتفاق ویژه‌ای که در این مدت افتاده احیای دانشگاه پرسپولیس بوده که خود شما از مؤسسانش بودید. مسأله‌ای که آقای کاشانی هم قبل از مرگ‌شان خیلی به آن تأکید داشتند.

بله دانشگاه دارد احیا می‌شود. ما خودمان مؤسس دانشگاه بودیم اما زمان مدیریت آقای طاهری مشکلاتی پیش آمد که دسته‌جمعی از آنجا بیرون آمدیم.

ظاهراً شما را تحت فشار گذاشته بودند که این دانشگاه غیر‌قانونی است و باید بروید.

تحت فشار که...‌ بله به هر حال ما در آن مؤسسه فعالیت می‌کردیم و سهامش هم برای دانشگاه بود که در زمان مدیریت آقای رویانیان به اسم پرسپولیس نامگذاری شد. اینها فکر کردند این دانشگاه یک دکان است که می‌توانند از آن استفاده کنند. قرار بود وکلای‌شان بیایند اما بعداً خودداری کردند. ما با ۷۷ نفر دانشجو کار دانشگاه را شروع کردیم و با ۲۰۰۰ دانشجو تحویل دادیم. تمام هزینه‌هایش را هم خودمان متحمل شدیم اما متأسفانه الان چیزی حدود ۲۰۰‌-۱۵۰ دانشجو دارد و وضعیت رقت‌باری پیدا کرده.

یعنی در شرایطی قرار گرفته بود که نزدیک به انحلال بود اما خوشبختانه آقای انصاری‌فرد توافقاتی کردند که به کل واگذار شود به هیأت مؤسس، هر چند در این هیأت نفراتی از هیأت مدیره مثل آقای نبی، انصاری فرد و چند نفر دیگر هم هستند. قرار شد هیأت مؤسس در هیأت مدیره نقشی نداشته باشند. ما ریاست دانشگاه را هم تعیین کردیم که آقای دکتر اسماعیلی هستند اما فعلاً مشغول رتق و فتق امورش هستیم چون کلی بدهی و مشکلات دیگر دارد اما امیدواریم بتوانیم کاری کنیم که دوباره محلی باشد برای پیشرفت ورزشکاران.

اتفاقات تلخ بسیاری در دوره مدیریت آقای طاهری افتاده که خیلی از هواداران پرسپولیس از آن خبر ندارند. یکی‌اش همین تعطیلی دانشگاه بود اما مسائل دیگری هم هست، مثل انحلال تیم ب باشگاه یا واگذاری و تعطیلی ورزشگاه درفشی‌فر که متعلق به باشگاه است.

متاسفانه بعضی‌ها که کار خودشان را بلد نیستند و نمی‌دانند چطور باید کاری را RUN کنند (راه بیندازند) یا هدایت کنند، سعی می‌کنند سنگ بیندازند. اینها هم فکر کرده بودند اینجا می‌توانند کاری انجام بدهند. ما هم گفتیم اشکالی ندارد می‌رویم کنار.

همین چند روز قبل و قبل از اینکه شما از سفر برگردید شجاع خلیل‌زاده پستی در اینستاگرامش منتشر کرد که مورد توجه پرسپولیسی‌ها قرار گرفت. در این پست او ویدئوی صحبت‌های شما درباره بزرگی و شکوه باشگاه پرسپولیس را باز‌نشر کرده که در میان صحبت‌های شما، اشک‌تان سرازیر می‌شود. در این پست شجاع از بزرگی و منش شما یاد کرده و نوشته افتخار می‌کند در تیمی حضور دارد که شما پیراهنش را به تن کرده بودید.

بله این را به من گفتند. من از این جوان خیلی خوشم می‌آید. او وارث بحقی برای این پیراهن است چون به تیمش عرق و علاقه دارد. او در همه حال از تیمش حمایت کرد و خوشحالم بازیکنانی در پرسپولیس هستند که چنین خصوصیاتی دارند. حالا ایشان صحبت و تعریف کرده اما در کل و قبل از اینکه این پست را بگذارد من از تعصبش در زمین لذت می‌بردم.

یعنی با تمام مشکلات و مسائلی که برایش به وجود آوردند و با دعوت نکردن به تیم ملی حقش را خوردند یا خیلی مسائل دیگر اما استوار ایستاد. او همیشه از حق دوستانش در تیم دفاع کرده و کارهایش قابل تقدیر است و باید سرمشق و الگویی برای سایر جوان‌ها باشد. امیدوارم همیشه موفق باشد. او شایستگی پوشیدن پیراهن پرسپولیس را دارد.

بعد از رفتن کی‌روش تصور می‌شد شجاع به تیم ملی دعوت شود اما با وجود تمام شایستگی‌هایش این اتفاق نیفتاد.

متأسفانه آدم نمی‌تواند چیزی بگوید چون سلایق مختلف است. اما همیشه گفته‌ام که مربیان خارجی هیچ‌وقت تاج آنچنانی به سر فوتبال‌مان نزده‌اند. درست است کی‌روش تیم ملی را به جام جهانی برد اما مگر در دوره آقای مهاجرانی تیم ملی به جام جهانی نرفت؟ اتفاقاً خیلی هم خوب بازی کرد و باعث افتخار شد‌.

یعنی ما پتانسیلش را داشته‌ایم‌. بعد می‌آیند برای آن مربی میلیاردها تومان خرج می‌کنند که اگر یک دهم آن را خرج همین مربیان جوان ایرانی کنند و دوره‌های آموزشی برای‌شان بگذارند نتیجه بسیار بهتری می‌گیریم چون عرقی که در وجود ایرانی هست در مربی خارجی دیده نمی‌شود.

نمونه‌اش همین مربی تیم ساحلی. اگر مربی خارجی این موفقیت‌ها را می‌آورد توجه بیشتری به او می‌شد.

بله دقیقاً، ما در جام ملت‌ها با مربی ایرانی قهرمان شدیم. آیا با مربی خارجی هم قهرمان شده‌ایم؟ با آقای پروین، بیاتی، دهداری، مهاجرانی، رنجبر و فکری در تیم ملی موفق بوده‌ایم. اینها کسانی بودند که افتخارآفرینی کردند اما شما یک مربی غیر از برانکو که در مقطعی و در شرایطی خاص برای تیم ملی قهرمانی آورد، یک مربی دیگر خارجی بگویید که در تیم ملی موفق بوده؟ در صورتی که هر وقت با مربیان ایرانی در تورنمنت‌ها و جام‌های مختلف شرکت کرده‌ایم شرایط‌مان بهتر بوده.

مربی ایرانی با بازیکنش همزبان است و خصوصیات اخلاقی‌اش را می‌شناسد اما خارجی‌ها با زبان بین‌المللی صحبت می‌کنند و یک مترجم دارند که از طریق آن مترجم نمی‌توانند احساس‌شان را قاطی بیان‌شان کنند‌. مربی ایرانی اما احساسش را بیان می‌کند و بازیکن را درک می‌کند. به خاطر همین هم هست که موفق می‌شود. اگر یک دهم مربیان خارجی به مربیان جوان خودمان فرصت بدهیم و برای‌شان هزینه کنیم‌ حتماً نتیجه بهتری می‌گیریم.

درباره آقای کالدرون چه نظری دارید؟

من هیچ اظهارنظری درباره ایشان نمی‌کنم. شما زمانی می‌توانید درباره فردی صحبت کنید که از لحاظ فنی و اخلاقی با او برخورد داشته باشید. من با اینکه کدام بازیکن به زمین می‌رود و بازی می‌کند یا نمی‌کند کاری ندارم و درباره اینکه تیم‌مان با حضور کالدرون چگونه تمرین می‌کند یا از نظر فنی چه نقاط ضعفی دارد قضاوت نمی‌کنم اما کلاً هر مربی خارجی که به ایران می‌آید مربی درجه یکی نبوده‌. شاید بهترینش کی‌روش بود که همه باشگاه‌ها بیرونش کردند.

بله ایشان معلم و مدرس فیفا بود اما در پرتغال، منچستریونایتد و رئال مگر بیرونش نکردند؟ حتماً بلد نبوده و وارد نبوده. اینهایی هم که الان در فوتبال ما هستند قبل از این شاغل نبوده‌اند که جذب‌شان کردیم. حالا بعضی‌های‌شان در شرایطی خاص شانس آورده‌اند و حمایت شده‌اند تا نتیجه بگیرند.

شما ببینید برانکو برای چه رفت؟ مگر سه سال قبل از آن همیشه پولش را کامل می‌گرفت؟ نه، او سه دوره قهرمان شده بود و دید که برای دوره چهارم نمی‌گذارند قهرمان شود. قشنگ تشخیص داد و رفت. حالا چرا از الاهلی کنارش گذاشتند؟ چون مشکلات داشت و نتیجه نگرفت. البته او با کمک بازیکنان پرسپولیس این تیم را از رده‌های پایین بالا آورد و با فشار و احساسی که وجود داشت توانستند بجنگند و بازی کنند اما تمام شد.

بازی تیم ملی مقابل عراق را چطور می‌بینید. به هر حال این بازی حساسیت‌های خاص خودش را دارد. به خاطر سابقه تاریخی تقابل و تیم و همسایه بودن دو کشور.

نمی‌دانم چه بگویم اما بچه‌ها زحمت می‌کشند و کمک مربیان تیم ملی بچه‌های خوبی هستند. بچه‌ها تصمیم دارند موفق شوند و امیدوارم این اتفاق بیفتد. عراق دشمن ما بوده و هست و هر چقدر بگوییم اینها برادر ما هستند، همه‌اش حرف است. اینها مشکلات زیادی برای ما به وجود آوردند.

در ورزشگاهی که ما برای‌شان ساخته بودیم مشکلاتی ایجاد کردند که نتوانیم بازی کنیم. ما با اینها آب‌مان توی یک جوی نمی‌رود. متأسفانه هر کشوری در دنیا از هر فرصتی می‌خواهد سوء‌استفاده کند تا از کشور ما و از حجب و حیا و منش ما سود ببرد اما بازیکنان ما باید بروند در زمین و بجنگند تا ان‌شاء‌الله موفق شویم.

درباره تیم امید صحبت کنید. شما در کنار حمید استیلی هستید و ایشان هم همیشه سعی می‌کند از بزرگان فوتبال کشور مثل حشمت‌خان مهاجرانی یا شما در کنارش استفاده کند. شما سمتی در تیم امید دارید؟

نه من هیچ سمتی در این تیم نداشته و ندارم. فقط علاقه‌مند هستم و در برخی تمریناتش شرکت می‌کنم. آقای استیلی هم همیشه به من محبت داشته و همواره این مسائل را رعایت می‌کند. ایشان جوان بسیار خوبی است.

با توجه به اینکه دو ماه تا بازی‌های تیم امید فاصله داریم چقدر به موفقیت این تیم و صعود به المپیک خوشبین هستید؟

تیم امید در شرایط خوبی قرار دارد، مشروط به اینکه حمایت‌ها از این تیم دریغ نشود. حمایت هم به به و چه چه نیست، بلکه باید مالی باشد. یعنی باید پاداش‌های‌شان را بدهند یا پاداش‌هایی در نظر بگیرند. در این تیم بچه‌ها با هم اخت هستند و اعضای کادر فنی به هم احترام می‌گذارند. امیدوارم با مدیریت صحیح موفق شوند.

با توجه به اینکه حمید استیلی به شما علاقه خاصی دارد، چقدر به موفقیت شخص استیلی امیدوارید؟

خب کار خیلی مشکل است اما حمید تجربه دارد. درست است که زمانی در پرسپولیس مربی بود و بد عمل کرد اما تجربیاتی پیدا کرد. دانش حمید از فوتبال خوب است و کارآیی‌اش بالاست. او از مربیان جوانی است که اگر امکانات به او داده شود با توجه به نوع ارتباطی که با شاگردهایش برقرار می‌کند، می‌تواند موفق باشد.

اما چه زمانی که فرهاد مجیدی سرمربی شد و چه بعد از انتخاب حمید استیلی، نگاه خوشبینانه‌ای به موفقیت تیم امید وجود ندارد چراکه هم سال‌هاست به المپیک نرسیده‌ایم هم قرعه بسیار سختی داریم.

این مسأله‌ای است که شما باید در آن ورود کنید. درست است که در برخی موارد اختلاف سلیقه‌هایی وجود دارد اما الان باید تأیید و تشویق کرد و به این تیم انرژی داد. این تیمی است که پتانسیل دارد و همه باید رعایت حالش را بکنند. اینجا نقشی که ژورنالیست‌ها دارند از هر چیزی پررنگ‌تر است و وظیفه شما سنگین‌تر می‌شود. امیدوارم از این تیم حمایت شود تا در نهایت موفق باشد.