بارسا، مسی و سقوط قرن

آی‌اسپورت: بارسلونا یک بار دیگر به این موفقیت نائل شد. واقعا غیرممکن به نظر می‌رسد. برای دومین سال پیاپی بارسلونا پیروزی با اختلاف سه گل در بازی رفت را در دور حذفی چمپیونز لیگ از دست داد.

این بار حتی بدتر هم بود. شاید بخشی از شکست ۰-۳ در استادیو الیمپیکو مقابل رم را بتوان به پای انتظار نداشتن شاگردان ارنستو والورده از نمایش جالوروسی گذاشت، اما این بار دیگر هیچ بهانه‌ای در کار نبود و بارسایی‌ها دقیقا می‌دانستند چه شبی در آنفیلد منتظرشان است. با این حال پیروزی ۰-۳ قهرمان لا لیگا در بازی رفت، در بازی برگشت دود شد و به هوا رفت تا بارسلونا باز هم از رسیدن به فینال چمپیونز لیگ محروم بماند.

گل چهارم لیورپول که تکلیف کار را در همان ۹۰ دقیقه یک سره کرد، چکیده‌ای بود از وضعیت بازیکنان بارسلونا در این شب، وقتی خط دفاعی این تیم به خوابی سنگین فرو رفت تا ترکیب ترنت الکساندر-آرنولد و دیووک اوریگی روی یک ضربه کرنر دروازه مارک-آندره تر اشتگن را فرو بریزند. اما اشتباهات بارسایی‌ها تنها محدود به این صحنه نمی‌شد و در سراسر زمین و در بیشتر دقایق بازی به چشم می‌آمد. والورده هم در این میان بی‌تقصیر نبود. در روزهای آینده تصمیمات او در این بازی زیر سوال و پرسش و پاسخ‌های بسیار می‌رود و شاید تبعات شدیدی برایش به بار بیاورد.

لیورپول بازی دیشب را همانطور که انتظار می‌رفت شروع کرد، با نهایت سرعت و انرژی و پرسی بالا و پرفشار. اما بعد از گل اول اوریگی که روی اشتباه جوردی آلبا به دست آمد، به نظر می‌رسید بارسایی‌ها از طوفان اولیه میزبان قرمزپوش خودشان جان سالم به در برده‌اند و این جدال را به وضعیتی برابر کشیده‌اند. بارسا در ادامه نیمه اول فرصت‌های گلزنی مناسبی را توسط لیونل مسی و فیلیپه کوتینیو از دست داد. با این وجود نتیجه ۰-۱ هم برایشان قابل قبول بود و حسی از امنیت و امید به صعود به فینال با خودش داشت.

راه بارسا در نیمه دوم هم مشخص بود: مقاومت کردن مقابل فشار بالای ابتدایی لیورپول با انرژی دوباره‌ای که بعد از ۱۵ دقیقه استراحت گرفته بودند. استقامت در دقایق اول نیمه دوم می‌توانست راه صعود به فینال مادرید را کاملا هموار کند. بالا بردن جام قهرمانی اروپا، در پایتخت اسپانیا، خانه قدیمی‌ترین رقیب بارسا که سه فصل پیاپی این افتخار را به دست آورده بود، می‌توانست رویایی‌ترین پایان‌بندی را برای این فصل فراموش‌نشدنی رقم بزند و سومین سه‌گانه تاریخ باشگاه را به ثبت برساند.

اما دو گل از جورجینو واینالدوم در کمتر از سه دقیقه قلب بارسایی‌ها را به دهانشان فرستاد و از خواب و رویا بیدارشان کرد. کاتالان‌ها قول داده بودند امسال دیگر مرتکب اشتباه سال گذشته نشوند و خودشان را در بازی برگشت تحقیر نکنند. اما فاجعه دوباره رخ داد و این بار شکست ۰-۴، در یک قدمی فینال آن‌ها را حذف کرد، شکستی که باز هم روی دوگانه داخلی‌شان (به احتمال زیادی با توجه به فینال کوپا دل ری برابر والنسیا) سایه‌ای سنگین خواهند افکند.

در این شب مسی هم دور از جادوی همیشگی‌اش بود و یاد همان مسی سال گذشته در رم را زنده کرد. هیچکدام از حرکات او درست از آب در نمی‌آمد. انگار ابرستاره آرژانتینی بارسلونا تحت تاثیر جو فوق‌العاده پرشور آنفیلد قرار گرفته بود و از سرعت بالای بازی، نسبت به رقابت‌های لا لیگا، جا خورده بود.

حتی بدون محمد صلاح و روبرتو فرمینو لیورپول راهی برای این پیروزی بزرگ پیدا کرد، پیروزی‌ای که با اشتباهی نابخشودنی از سوی مدافعین بارسلونا تکمیل شد. جوری که این مدافعین روی گل چهارم کلا حواسشان به بازی نبود، در دسته دوم لیگ اسپانیا هم قابل قبول نیست، چه برسد به نیمه نهایی چمپیونز لیگ.

بعد از پایان بازی سرخیو بوسکتس کلمات زیادی برای توصیف وضعیت تیمش پیدا نمی‌کرد: «اونا از ما بهتر بودند». توصیف‌ها و تحلیل‌های مفصل‌تر در روزهای آینده در راه خواهد بود، از شبی که یکی از تاریک‌ترین نقاط تاریخ بارسلونا را به ثبت رساند و بزرگ‌ترین سقوط قرن لقب گرفت.