آرزه: در استقلال برای قلبم بازی کردم نه پول!

فرهیختگان: یکی از بازیکنان خارجی اسبق استقلال که به‌مدت بسیار کوتاهی در لیگ برتر بازی کرده بود، کسی نیست جز وینسته آرزه، بازیکن اهل بولیوی که با وجود تکنیک خوب و شم گلزنی زیاد در ایران ماندگار نشد. آرزه در تمام این سال‌ها ارتباطش را با اهالی فوتبال ایران و خبرنگاران قطع نکرد و هنگام درگذشت جی لوید‌ساموئل، هم‌بازی‌اش در استقلال از چند خبرنگار ایرانی تایید خبر درگذشت او را گرفت. با او که این روزها جسته و گریخته لیگ را دنبال می‌کند و نتایج استقلال را پیگیری می‌کند، در این شماره مصاحبه‌ای انجام دادیم که با هم می‌خوانیم.

سال‌ها از حضورت در استقلال می‌گذرد، درست می‌گویم؟

من سال ۲۰۱۲ به صورت قرضی از شارلروآی بلژیک به استقلال آمدم. امیر قلعه‌نویی سرمربی وقت بود و برای ۶ ماه در این تیم زیر نظر او کار کردم. دوران خوبی بود و با وجود کوتاه‌بودنش یکی از برترین لحظات دوران بازیگری من بود.

همیشه از استقلال خوب می‌گویی و خاطراتت با این تیم را مرور می‌کنی، دلیلش چیست؟

من در کشورها و باشگاه‌ها و قاره‌های مختلفی بازی کرده‌ام. بازیکن کم‌تجربه و میدان‌ندیده‌ای نیستم. بازی کردن در ورزشگاهی مثل آزادی درحالی که نزدیک به صدهزار نفر تیم را تشویق می‌کنند جزء خاطراتی بود که هیچ‌وقت نمی‌توانم فراموش کنم. کم پیش می‌آید آدم در چنین جوی بازی کند.

زمانی که در استقلال بودم بسیار لذتبخش بود و لحظات بسیار خوبی برای من یادگار ماند. مربیان و بازیکنان به من احترام می‌گذاشتند و هواداران استقلال با من مانند فرزندشان رفتار می‌کردند. همیشه قدردان آنها هستم. من فقط نیم‌فصل در این تیم بودم اما میزان انرژی مثبتی که از این تیم دریافت کردم، بیش از این بود که بتوانم فراموشش کنم.

در فصل خوبی هم به استقلال آمدی.

ما آن فصل قهرمان شدیم. جباری، نکونام، مجیدی، برهانی، پژمان منتظری، مرحوم ساموئل و بازیکنان بزرگ دیگری در تیم ما بازی می‌کردند. تیمی بزرگ با مدیری حرفه‌ای و مربیانی کاربلد. بازیکنانی در سطح بین‌المللی. ما لیگ را بردیم و قهرمان شدیم که به نظر می‌رسد در این سال‌ها تکرارش برای استقلال بسیار دشوار شده اما ایمان دارم که به‌زودی این اتفاق رخ می‌دهد و مربی جدید برای استقلال قهرمانی به ارمغان می‌آورد.

در طول این مدت همیشه ارتباطت را با ایران حفظ کرده‌ای، درست است؟

با دوستانم در ایران در تماسم، مثل جباری و آرش، رحمتی و منتظری. در اینستاگرام و واتساپ ارتباط داریم و اخبار را ردوبدل می‌کنیم. شاید خیلی زیاد با هم حرف نزنیم اما هوای همدیگر را داریم. عکس‌های همدیگر را لایک می‌کنیم و گاهی برای هم کامنت می‌گذاریم. یک بازیکن حرفه‌ای در طول مدت زندگی‌اش با صدها بازیکن هم‌تیم می‌شود اما تعداد آدم‌هایی که برای بعد از فوتبال برای خود نگه می‌دارد، زیاد نیست. هم‌تیمی‌هایم در استقلال از آن دسته آدم‌هایی هستند که برای یک عمر با هم رفیق می‌مانیم، نه برای چندماه و چندسال.

بعد از جدایی از استقلال دیگر خبری از تو نداشتیم.

بعد از جدایی استقلال به بلژیک و اوکراین رفتم و سال آخر فوتبالم را با قهرمانی در بولیوی به پایان رساندم. همچنان فوتبال را دنبال می‌کنم. آکادمی دارم و برای بعضی بازیکنان خدمات مشاوره‌ای انجام می‌دهم. خیلی دوست دارم در کنار فوتبال باشم و خود را دور از این رشته تصور نمی‌کنم. یک شرکت خانوادگی هم دارم و کار‌های اقتصادی انجام می‌دهم. فوتبال را کنار گذاشته‌ام اما هنوز می‌توانم بازی کنم و اگر فرصتی باشد، حتما بازی می‌کنم. در این مدت پسرم به دنیا آمده و اسمش را وینسنته گذاشته‌ام. چهار سال دارد و امیدوارم فوتبالیست خوبی شود.

قلعه‌نویی چطور مربی‌ای برای تو بود؟

وقتی در استقلال بودم ایشان سرمربی من بود. زبان انگلیسی بلد نبود و دستیارش کار ترجمه را برای من انجام می‌داد. در روز اولی که آمدم به من گفت روی کرنرها و شوت‌زدن کار کن. رفتارش به‌گونه‌ای بود که فهمیدم هیچ‌شناختی از من ندارد و تازه می‌خواهد مرا تست کند.

تمام تلاشم را کردم و اتفاقا برخورد اول بسیار خوبی شد. پاس‌های خوب و سانترهای خوبی کردم و مربی خوشش آمد. خیلی خوشحال شد که روی ایستگاه‌ها و کرنرها کارم خوب است. اتفاقا همین اعتماد بهترین خاطره‌ام را ساخت. در همان بازی اول یک شوت خوب زدم که دروازه‌بان به کرنر تبدیلش کرد. روی کرنر هم با کمک نکونام گل اولم را زدم. خیلی راضی‌کننده بود که در بازی اول برای تیمم گلزنی کنم.

استقلال امروز را دنبال می‌کنی؟

بله و آرزو می‌کنم کاش می‌توانستم الان در کنار تیم باشم. مربی خوبی با تیم هست و هواداران هم هوایش را دارند. بازیکنان خوبی هم در تیم بازی می‌کنند. خیلی دلم می‌خواست این فصل فرصتی بود تا برای هواداری از تیم به تهران می‌آمدم. واقعا اگر بتوانم به ایران بیایم، خوشحال می‌شوم تا به ورزشگاه آزادی بروم و بازی‌های استقلال را دنبال کنم.

از استقلال که طلبی نداری؟

نه. در قرارداد آمده بود که حقوق من را بلژیکی‌ها پرداخت می‌کردند. حالا اینکه توافق استقلال و شارلوآ چه بود، برای من مهم نیست. نکته مهم اما این است که استقلال تیمی نبود که برای پول در آن بازی کنم. همیشه فکر می‌کنم برای قلبم با این تیم بازی کردم.

حرف آخری هست که بخواهی مطرح کنی؟

اول اینکه بسیار ممنونم که این فرصت را به من دادید تا باز هم برای هواداران استقلال پیغام بدهم و به آنها عشقم را اعلام کنم. استقلال تیمی بود که پیراهنش را با غرور بر تن کردم. تیمی با سابقه بسیار بالا و افتخارات زیاد. امیدوارم بازیکنان فعلی تیم بدانند که پیراهن چه تیم بزرگی برتن‌شان است. امیدوارم در آسیا و لیگ قهرمان شوند. برای اهالی فوتبال ایران هم بسیار آرزوی موفقیت می‌کنم. به تمام دوستانی که در باشگاه داشتم، سلام می‌کنم. فوتبال ایران و استقلال لیاقت بهترین آرزوها را دارند.