علوی: به خاطر علی کریمی اخراج شدم!

فرهیختگان: سیدمحمد علوی، رفیق روزهای قدیم را در مراسم تقدیر از مربیان برتر سال ۹۶ دیدم. او که در نخستین تجربه مربیگری تیم کارون خرمشهر را به لیگ دسته اول آورده بود، به‌عنوان مربی برتر لیگ دسته دوم شناخته شد و مورد تقدیر قرار گرفت. همان‌جا بود که برای یک مصاحبه با هم قرار گذاشتیم و سرانجام هم به نتیجه‌اش رساندیم. این شما و این هم حرف‌های آچار فرانسه تیم‌ملی در جام ملت‌های چین

قبل از آنکه به جام ملت‌های آسیا برسیم اول درمورد خودت صحبت کنیم. چند سال است که خداحافظی کرده‌ای؟

دو، سه سالی هست. در پاس بودیم و دیگر از آن تیم خداحافظی کردیم. متاسفم که تیمی مثل پاس باید توسط چنین مدیرانی نابود می‌شد.

ظاهرا دل پری داری.

دل پر نه، ۳۰۰ میلیون طلب دارم و ۷۰ میلیون بدهی مالیاتی. از اداره مالیات تماس گرفته‌اند که باید ۷۰ میلیون پرداخت کنی. می‌گویم پولی نگرفته‌ام که مالیات بدهم. می‌گویند به ما ربطی ندارد، باید مالیات بدهی. مسخره نیست؟ ما فوتبالیست‌ها پول نمی‌گیریم ولی باید مالیاتش را بدهیم.

بعد از خداحافظی چه کردی؟

در کلاس‌های مربیگری شرکت کردم و مدرک «B» خودم را گرفتم. کلاس بعدی هم یک‌ماه دیگر است که آنجا هم حضور دارم. مربیگری برایم مهم است و برایش وقت گذاشتم.

چطور سرمربی کارون خرمشهر شدی؟

(می‌خندد) بچه شری بودم و احتمالا از همین خوش‌شان آمد. تیم‌شان سال قبل هم شانس صعود داشت. یک فصل کار کردیم و تیم بالا آمد و بعد هم عذرمان را خواستند.

چرا باید عذر کسی که تیم را بالا آورده بخواهند؟

اتفاقا در همان مراسم کانون مربیان هم پرویزخان مظلومی به وزیر ورزش گفته بود که بروید تحقیق کنید چرا مربیانی را که موفق می‌شوند خانه‌نشین می‌کنند! هیچ‌وقت به من نگفتند چرا من را نخواستند. روز اول گفتند بیا و بعد هم که قهرمان شدیم گفتند نیا. در هر دو حالت هم گفتم چشم. دست‌شان هم درد نکند. ریسک کردند که تیم را به من کم‌تجربه دادند و البته من هم برایشان سنگ‌تمام گذاشتم. تیم را قهرمان کردم. برای من خوب بود.

در سال اول مربیگری چه تجربه‌هایی کسب کردی؟

من تجربه‌هایم را در فوتبال یاد گرفته بودم. الگو‌برداری امسالم از مربیان خارجی بود که در تمام سال‌های کار به من چیزهای زیادی یاد داده بودند. من بدنسازی فصلم را برمبنای کارهای وینکو انجام دادم. روانشناسی و فوتبال رو به جلوی تیم من از آموخته‌های برانکو ایده می‌گرفت.

در زمینه اقتدار مربیگری هم به لوکا فکر می‌کردم. دانشی که در این زمینه‌ها از این آقایان یاد گرفتم، کمک حال من شد.

برویم سروقت خاطره جام ملت‌ها مخصوصا چین 2004.

(می‌خندد) سر بازی چین ستار زارع اخراج شد. بد آورد. هنوز هم وقتی یادش می‌افتد دلش خون می‌شود. من تعویض شدم و رفتم روی نیمکت و از روی نیمکت هم اخراج شدم تا حسرت بازی رده‌بندی روی دلم بماند.

چرا اخراج شدی؟

در یک صحنه چینی‌ها علی کریمی را خیلی بد زدند. دلم سوخت. به عربی گفتم داور، خدا پدر و مادرت را نیامرزد با این قضاوتی که کردی. داور چهارم و اول عرب بودند. سریع بازی را متوقف و اخراجم کردند.

یادش به‌خیر، چه مسابقه‌ای بود.

حق‌مان فینال و قهرمانی بود اما به میزبان خوردیم. تا پنالتی هم رفتیم. حتی یک تک‌به‌تک هم دقیقه ۹۰ از دست دادیم که می‌توانست به فینال ببردمان.حیف شد.

حال و هوای پنالتی‌ها چطور بود؟

خیلی تلخ بود. من و ستار نشسته بودیم روی نیمکت. بازیکن‌ها وسط زمین بودند. ستار زارع از همان روی نیمکت گریه می‌کرد. می‌ترسید تیم نتیجه نگیرد و او نتواند در چشم بچه‌ها نگاه کند. خیلی حال بدی داشت. مانده بودم پنالتی‌ها را تماشا کنم یا اینکه به ستار دلداری بدهم. آنقدر گریه کرد که پنالتی‌ها را رها و بغلش کردم که دلداری‌اش بدهم. بعد حذف شدیم. حالا خودم داشتم گریه می‌کردم و او بود که مرا بغل کرده بود. خیلی خاطرات تلخی بود. بعضی وقت‌ها به آن فکر می‌کنم.

خیلی‌ها می‌گویند باید قهرمان آن جام می‌شدیم.

چون عالی بودیم. علی کریمی که همه را می‌کشت. سه گل به کره زد که هنوز وقتی به آن فکر می‌کنم بدنم می‌لرزد. من آنجا در همه پست‌ها بازی کردم؛دفاع وسط، هافبک وسط، هافبک دفاعی. خیلی جام خوبی بود. بازی کردن کنار آن همه بازیکن بزرگ خیلی کیف داشت؛ دایی، مهدوی‌کیا، کریمی، رحمان رضایی و نکونام. همه در اوج بودند. همه هم هوای ما جوان‌ترها را داشتند.

خاطره خاصی از آن بازی‌های چین نداری؟

نزدیک یک‌ماه در چین بودیم. تلویزیون‌شان ۱۱۰ کانال داشت. هر کانالی را می‌زدی یکی داشت توی آسمان پرواز می‌کرد. (اشاره به فیلم‌های رزمی) آنقدر از این فیلم‌ها دیدیم که جلال کاملی‌مفردهم بالا و پایین می پرید (می‌خندد).

درباره تیم‌ملی فعلی صحبت کنیم. به‌نظرت در امارات قهرمان می‌شود؟

نمی‌دانم کی‌روش چطوری به مسابقات فکر می‌کند. در جام‌های جهانی خوب بوده اما انگار جام ملت‌ها را دست‌کم گرفته. به‌نظرم امسال اگر کیفیت جام‌جهانی را داشته باشیم، قهرمان می‌شویم. البته با این همه هزینه و اردوها و حقوقی که کی‌روش می‌گیرد، کمترین انتظار قهرمانی است. تیم‌های خوبی در جام شرکت کرده‌اند. چه تیم‌های حاضر در جام‌جهانی و چه تیم‌هایی مثل عراق که گلوگیر هستند.

کدام تیم را مدعی اصلی می‌دانی؟

ژاپن. شرقی‌ها خطرناکند، اما ژاپن خطرناک‌تر است. نکته دیگر اینکه امسال بزرگ‌ترین مربیان تاریخ این رقابت‌ها در این مسابقات حضور دارند. این همه مربی بزرگ در این جام، بی‌سابقه بوده. فکر می‌کنم مرحله گروهی که تمام شود، مسابقات جذاب‌تر شود.