کویت با مربیان ایرانی به دنبال تاریخ سازی

خبرگزاری مهر: تیم ملی فوتسال با هدایت حسین شمس در سال ۲۰۰۰ عنوانِ قهرمانی آسیا (تایلند) را کسب کرد، سهمیه حضور در مسابقات جام جهانی را گرفت و راهی گواتمالا شد. به گفته شمس در همان تایلند مشکلاتی در تیم ملی بروز کرد که در گواتمالا به اوج رسید و موجبِ ناکامی تیم ملی شد. مشکلاتی که باعث دلخوری شمس شد و او در همان گواتمالا استعفای خود را داد و در فرودگاه از تیم ملی خداحافظی کرد.

یک سال بعد حسین شمس هدایت تیم بحرین را بر عهده گرفت و در همین روزها تماسی از کویت دریافت کرد. کویت به دنبال مربی برای احیای فوتسالش بود و چه کسی بهتر از حسین شمس. شمس در رقابت‌های آسیایی تهران، عنوان چهارمی را برای کویت کسب کرد، مقامی که بهترین نتیجه تاریخ فوتسال کویت بود و کویتی‌ها حسین شمس را «معجزه گر» خواندند و به بازیکنان پورشه هدیه دادند.

شمس در مدت زمانِ سه ساله حضورش در کویت به ترتیب مقام‌های چهارم، پنجم و ششم آسیا را کسب کرد، عناوینی که همه جزو بهترین‌هایِ تاریخ فوتسال کویت بودند و از سال ۲۰۰۵ که شمس کویت را ترک کرد دیگر هیچ گاه تیم کویت حتی موفق نشد به مرحله دوم مسابقات راه پیدا کند.

حال یک بار دیگر کویت چشم به مربی ایرانی دوخته است و اینبار شهرزاد مظفر، مربی که عناوین متعدد قهرمانی و نایب قهرمانی در مسابقات لیگ برتر و عنوان قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد به خدمت گرفته است.

کویتی که فوتسال بانوان هنوز در آن وجود خارجی ندارد اما بهترین مربی آسیا را در اختیار گرفت تا او جان تازه‌ای به فوتسال این کشور بدمد. اتفاقی که حتی می‌تواند برای فوتسال بانوان ایرانی تبدیل به زنگ خطر شود. ماموریت مظفر در کویت گسترش تیم‌های رده‌های سنی مختلف در بخش بانوان تا سطح تیم ملی، تشکیل لیگ و فرمت لیگ، کمک به تشکیل باشگاه‌ها، کمک به رشد و توسعه بانوان و آموزش مربیان است.

کویت استارت کار خود را زده است در حالیکه نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال اعتقاد دارد که تا دو سال دیگر رویدادی در پیش نداریم و نمی‌توانیم مربی را مجبور به ماندن کنیم! این دو سال فرصت در حالی مطرح می‌شود که کویت از موقعیت استفاده و مظفر را به راحتی به خدمت گرفته است.

حضور مربیان ایرانی در سایر کشورها اتفاق مثبتی است و می‌تواند زمینه بازگشایی راه برای سایر مربیان شود اما به شرط آنکه تیم ملی ایران را با خطر مواجه نکند. وجود یک برنامه مدون برای تیم ملی، برگزاری لیگی منظم و سازمان یافته، تقویت بازیکنان ملی و باشگاهی، استعدادیابی از جمله کارهایی است که فدراسیون می‌تواند در بهبود آن کمک کند.

فدراسیونی که میلیاردها تومان برای تیم فوتبال مردانش هزینه می‌کند و نتیجه‌ای نیز به دست نمی‌آورد، نمی‌تواند از مشکلات مالی صحبت کند. شاید درصد کمی از این مخارج و هزینه ها برای بخش بانوان کافی باشد تا آینده‌ای درخشان و به دور از نگرانی در انتظار تیم ملی فوتسال بانوان باشد.

بانوان فوتسالیت دو بار عنوان قهرمانی را کسب کردند اما نمی‌توان با این تفکر غیرحرفه ای که تا دو سال خبری از مسابقات نیست به قهرمانی دوباره فکر کرد. نمی‌توان دست روی دست گذاشت تا سرمایه‌ها از دست بروند و بعد به دنبال راه چاره ای بود. کویت با حسین شمس تاریخی ترین نتایجش را کسب کرد و سپس مسئولان به فکر برگرداندن شمس افتادند، حالا کویت به دنبال کسب نتایجِ تاریخی در بخش بانوان خود است.

سناریوی شمس با شهرزاد مظفر در حال تکرار است و امید که مسئولان به خود بیایند. شهرزاد مظفر با قراردادهای ۳ ماهه و مبلغ ۴ میلیون تومان فوتسال بانوان را بر بام قاره آسیا برد اما این سرمایه ملی را فدراسیون به راحتی از دست داد و کویت با مربیان ایرانی به دنبال تاریخ سازی است.