نوکِ لوزی پرسپولیس؛ دلخواه برانکو!

ورزش سه: برانکو ایوانکوویچ از بازیکنانش خواست تا در زمین الدحیل پرسینگ شدید انجام دهند و سفیدپوشان پرسپولیس نیز به خوبی از پس وظایفشان بر آمدند.

پس از چند ماه و چندین بازی با سیستم ۴۴۲ خطی، برانکو سرانجام به سیستم مورد علاقه هواداران بازگشت و خط هافبک تیمش را با چینش لوزی مانند به مصاف الدحیل فرستاد. جدا از چند دقیقه نخست، قرمزها مقابل تیم الدحیل تنها یک هافبک دفاعی داشتند و تلاششان بر این بود که با حضور رسن، نعمتی، نوراللهی، عالیشاه و علیپور پرسینگ را از زمین حریف انجام داده و قبل از ورود قطری ها به زمین خودی، توپ گیری کنند.

رسن یا نوراللهی در نوک لوزی

یکی از دلایل تغییر سیستم برانکو در فصل گذشته، ناآمادگی محسن مسلمان بود. او در راس لوزی خط هافبک پرسپولیس دوندگی لازم را نداشت و نمی توانست آن طور که باید، در فرآیند دفاعی تیم شرکت کند. اما برانکو شب گذشته احمد نوراللهی و بشار رسن را در این پست قرار داد و آن ها در طول ۹۰ دقیقه عملکرد فوق العاده ای از خود ارائه کردند.

پست تخصصی بشار رسن هافب کناری است و احمد نوراللهی را هم اغلب در مقابل مدافعان خودی دیده ایم، اما این دو در پست غیرتخصصی نمایشی سزاوارانه داشتند و با دوندگی و جنگندگی ۹۰ دقیقه ای، پروفسور را رو سفید کردند.

توپ گیری و پرسینگ رمز مهار الدحیل

برانکو به جای این که با ایجاد تراکم در یک سوم دفاعی خودی، به مهار الدحیل و اصطلاحا خراب بازی آن ها بپردازد، به بازیکنان فرمان پیش روی داد و از آن ها خواست کارهای دفاعی (پرسینگ، قطع توپ، توپ گیری و...) را از زمین الدحیل و با شدت بیشتری آغاز کنند. پرسپولیسی ها 29 بار در زمین الدحیل توپ گیری کردند اما الدحیلی ها تنها 10 بار در زمین پرسپولیس موفق به این کار شدند.

حبس شاگردان معلول در زمین خودی، استراتژی صحیح و البته پرریسک برانکو ایوانکوویچ بود. چرا که در تیم الدحیل بازیکنان تکنیکی زیادی حضور دارند که می توانستند از سد دفاعی اولیه پرسپولیس عبور کنند و از فضای خالی پشت سرشان بهره ببرند.

در 15 دقیقه ابتدایی دیدار الدحیل - العین، بازیکنان تیم قطری 37 پاس موفق در زمین خودی رد و بدل کردند و تنها 11 پاس اشتباه دادند (دقت 77.1%). اما این آمار در همین مقطع برای بازی پرسپولیس تفاوت های چشم گیری داشت؛ 39 پاس صحیح و 14 پاس غلط (دقت 73.5%). این کاهش آمار پاس صحیح به خوبی نشان دهنده عملکرد خوب هافبک ها و مهاجمان پرسپولیس است.

نوراللهی بیشترین توپگیری، عالیشاه کمترین

در تیم پرسپولیس احمد نوراللهی با ۱۴ توپ گیری بهترین مهره سرخ ها از این لحاظ بود. پس از او بشار رسن (۱۲)، حسین ماهینی و کمال کامیابی نیا و سیامک نعمتی (۷)، علی علیپور (۵)، سیدجلال حسینی (۴)، شجاع خلیل زاده و محمد انصاری (۳) و امید عالیشاه (۰) قرار دارند.

امید عالیشاه تنها پرسپولیسی بود که هیچ توپ گیری انجام نداد. همچنین نکته جالب این که از بین عناصر دفاعی پرسپولیس حسین ماهینی بیش از همه توپ گرفت.

نعمتی، دریبل زنی که همه جا هست!

سیامک نعمتی در بازی با الدحیل به عنوان هافبک چپ به میدان رفت اما در طول بازی بارها پستش را تغییر داد و به جای بشار رسن (هافبک هجومی)، امید عالیشاه (مهاجم) و احمد نوراللهی (هافبک راست) بازی کرد و حتی میزان جابجایی ها به قدری بود که نمی شود یک پست مشخص برای شماره 88 سرخ ها در نظر گرفت.

نکته ویژه عملکرد نعمتی تعداد دریبل ای موفق او بود. نعمتی 5 دریبل موفق داشت و از تمام هم تیمی ها بیشتر دریبل زد. او هم در سمت چپ، هم راست و هم وسط دریبل موفق ثبت کرد و حتی یک بار در نزدیکی محوطه جریمه خودی بازیکنان الدحیل را فریب داد.

ضعف بزرگ در بازیسازی

پرسپولیسی ها تنها ۲ پاس کلیدی رو به جلو داشتند و ۶ پاس کلیدی دیگر رو به عقب بودند! این در حالی است که تمام پاس های کلیدی تیم الدحیل رو به جلو بود. همچنین آن ها گاها پاس های دقیق و چند ده متری ارسال می کردند که در نمایش تیم پرسپولیس دیده نمی شد.

بشار رسن، مهره بسیار کارآمدتری نسبت به مسلمان در فرآیند دفاعی است اما او فعلا نتوانسته به اندازه بازیساز قبلی پرسپولیس برای مهاجمان موقعیت سازی کند، البته نباید فراموش کرد که او اساسا هافبک چپ و راست است و شاید زمان ببرد به یک بازیساز و هافبک هجومی صرف تبدیل شود.

محمد همتی