سیاست اصفهانی ذوب؛ بازیکن مجانی نداریم
میان این همه باشگاه لیگ برتری که ساختار مناسبی در بخش اقتصادی، کسب درآمد و فروش بازیکن ندارند، ذوب آهن آمده، ساختارهای سنتی را شکسته و این کار را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد.
ایران ورزشی: میان این همه باشگاه لیگ برتری که ساختار مناسبی در بخش اقتصادی، کسب درآمد و فروش بازیکن ندارند، ذوب آهن آمده، ساختارهای سنتی را شکسته و این کار را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد. در ذوب آهن-حداقل در یکی دو سال اخیر- پایان قرارداد یک ستاره و جدایی‌اش به‌عنوان بازیکن آزاد هیچ معنایی ندارد. ذوب آهن پای هیچ بازیکنی نمی‌نشیند که مفت و مجانی از دستش بدهد. حتی اگر آن بازیکن کلیدی باشد و ستاره و بدون جانشین.
ذوب آهن در شرایطی کسب درآمد از فروش بازیکن را در دستور کار قرار داده که خیلی از باشگاه‌ها توجهی به این بخش از راهکارهای باشگاهداری ندارند و همچنان ستاره‌ها را تا آخرین روز از قرارداد حفظ و با جدایی‌شان مخالفت می‌کنند. نمونه‌اش استقلال که به راحتی آب خوردن، بهترین و مهم‌ترین بازیکن یکی دو فصل اخیر خود را از دست داد.
امید ابراهیمی که با پایان قرارداد، به الاهلی قطر رفت تا برای این تیم بازی کند. از انتقال ابراهیمی، استقلال سودی نبرد، چون مدیران این باشگاه تا آخرین روز از قرارداد، او را حفظ کردند. مدیرانی که می‌دانستند قرار است ابراهیمی در جام جهانی بازی کند و عضوی از ترکیب تیم ملی ایران باشد.
استقلال با تکیه به تصمیم همین مدیران، امید نورافکن را تنها با ۵۰ هزار دلار به شارلروا فروخت و این بازیکن را از دست داد. یا مجید حسینی که قرار است با پرداخت فقط ۱۰۰ هزار دلار پیراهن ترابزون اسپور در لیگ ترکیه را بپوشد. در باشگاه استقلال ساختار مناسبی برای فروش بازیکن تعریف نشده و مدیران هم توانایی انجام چنین کار ساده‌ای را ندارند.
پرسپولیس نیز مانند استقلال در کسب درآمد دچار مشکل است. نمونه‌اش انتقال بازیکنانی نظیر فرشاد احمدزاده، وحید امیری و صادق محرمی. کجای دنیا دیده‌اید با بازیکنی ۲۰ ساله قراردادی به مدت دو فصل امضا کنند. آن هم بازیکنی که همه می‌دانند مستعد است و می‌تواند به لیگهای خارجی منتقل شود. این ماجرای صادق محرمی و باشگاه پرسپولیس است که بدون ریالی حق انتقال به زاگرب رفت تا برای دینامو بازی کند.
یا وحید امیری که همه ایران می‌دانستند به جام جهانی می‌رود و شاید هم بازیکن ثابت باشد. پرسپولیس اگر ابتدای لیگ هفدهم، امیری را به یک باشگاه دیگر میفروخت، سودی هنگفت نصیبش میشد اما حالا هافبک چپ پرسپولیس به ترکیه رفته، با ترابزون اسپور قرارداد بسته و پولی هم به خزانه باشگاه پرسپولیس اضافه نشده. برای فرشاد احمدزاده نیز چنین اتفاقی رخ داده. او به‌عنوان بازیکن آزاد به لهستان رفته و با وروتسواف قرارداد بسته.
مدیران جدید پرسپولیس، برخلاف قبلی‌ها انگار که کارشان را بلدند. آنها با مهدی ترابی قراردادی به مدت دو و نیم فصل بسته و چشم به انتقال احتمالی او در آینده دوخته‌اند. انتقالی که با توجه به استعداد ترابی و حضور او در تیم ملی چندان هم دور از دسترس نیست.
در این گزارش به پدیده هم می‌شود انتقاد کرد. باشگاهی که احتمالا از حضور خانزاده در جام جهانی ۲۰۱۸ اطمینان داشت اما قرارداد او را تمدید نکرد تا این مدافع به قطر برود و پیراهن الاهلی را بپوشد. شاید اگر فکر مدیران پدیده کار میکرد، خانزاده را با قراردادی بیشتر از نیم فصل جذب می‌کردند و حالا از انتقال او صاحب سهم می‌شدند.
میان این همه بی برنامگی در فروش بازیکن، ذوب آهن راهکار جدیدی را به کار گرفته. سعید آذری و همکارانش قصد فروش بازیکنانی را دارند که تنها یک فصل از مدت قراردادشان باقی مانده. ستاره‌هایی چون مرتضی تبریزی و حتی رشید مظاهری که در پایان فصل قراردادشان نیز به اتمام می‌رسد و به‌عنوان بازیکن آزاد می‌توانند به هر باشگاهی که علاقه دارند منتقل شوند.
ذوب آهن روی رضایتنامه تبریزی، یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون قیمت گذاشته. اگر ذوب آهن تبریزی را نفروشد، این پول را دور می‌ریزد و این نکته ویژه‌ای است که به ذهن آذری رسیده. آنها با فکر باز پا به بازار نقل و انتقالات گذاشته‌اند. یا قرارداد ستاره‌های خود را تمدید می‌کنند یا آنها را می‌فروشند.
این بهترین راه برای کسب درآمد است. حتی اگر تیم با جدایی این بازیکنان لطمه بخورد و موقعیتش را از دست بدهد. مهم این است که ذوب آهن کمی به حرفه‌ای بودن نزدیک می‌شود. حرفه‌ای بودن و حرفه‌ای شدن همین است، شاخ و دم هم ندارد.
نظر کاربران
نظر تو هم به درد خودت میخورد اولا اگه ذوب بخواد همین امسال بازیکنی در حد تبریزی بخره باس تو این شرایط حداقل دو میلیارد بده دوما اگه استقلال یا هر تیم دیگه ای بازیکن ملی پوشش را پارسال میفروخت اولا باس یکی دومیلیارد هزینه میکرد تا بازیکنی در حدش بیاره ومهمتر از همه اینکه درصد کمی از سودی که ازبازی کردن بازیکن تو جام جهانی نصیبشمیشد گیرش می اومد ونهایت اینکه بازیکنا دیگه پهپه گلابی نیستن ووکیل ومدیر برنامه دارن وبه راحتی زیر بار قرار داد بلند مدت نمیرن مگه اینکه با قیمت گزاف ضمن اینکه بازیکن مثل هندونه دربسته میمونه هزینه میکنی میاریش ته کار عملکرد سالقبل را نداره ومیچسبه به نیمکت نمونش هم بازیکنایی مثل ....وحتی سال بعد هم نمیتونی باش فسخ کنی چون کار به شکایت وفیفا وخسارت دادن کشیده میشه اینم فقط تو ایران نیست همه جای دنیا این شرایط پیش میاد فرقش اینه که اونا عرق وتعصب دارن حتی نسبت به یه تیم خارجی و اگه بازیکن خوبی هستند قراردادشون را قبل از اتمام درصورت درخواست باشگاه تمدید میکنن که حتی اگه قرار هم بشه بفروش برن طرف حساب باشگاه باشه و قیمت مناسب روشون بذاره وهم باشگاه وهم بازیکن سود ببرن چون اگه باشگاهی قصد خرید بازیکنی را داشته باشه وازاد باشه چون با شخص طرفه ومیدونه که احتمالا بازیکن سال بعد بیکاره خیلی قیمت کمتری ارایه میده هرچند الان دیگه قیمت بازیکن بطور عمومی نسبت به عملکردش تو لیگهای جهان مشخصه
در کل شانس هم دخیله والا به فرض مثال همین حسینی اگه سید جلال دعوت میشد اگه چشمی مسدوم نمیشد اگه منتظری دسسشوییش نمیگرفت نمیتونست تو جام بازی کنه والان مشتری پر وپا قرص وگرون نداشت شاید جاش باس ناز چشمی را میکشیدند که همین بنده خدا هم بدشانسی اورد و......
بخوام مطلبت را نقد کنم مثنوی هفتاد من کاغذ میخواد پس بچسب به چرند نوشتنت چون روزنامه نگار دستش از اتیش دوره وخیلی چیزا را نمیدونه