بهترین تصمیمی که کسی ندید!

ورزش سه: در جهان تعداد کمی شغل وجود دارد که نارضایتی ما از آن نسبت به داوری زیادتر باشد. وقتی یک داور تصمیمی اشتباه می گیرد، تحت نظارت شدید و موشکافانه قرار می گیرد. معمولاً در چنین خطاهایی آنها (منتقدان) برای حل مساله با ذره بین خود شروع به بررسی می کنند.

با این حال، به ندرت می بینید رسانه ها و طرفداران (در یک مسابقه فوتبال به جای بازیکنان) یک مقام رسمی (داور) را برای تصمیم گیری صحیح ستایش کنند. اسفندیار بهارمست، داور آمریکایی (ایرانی تبار) در سال ۱۹۹۸، برای یکی از تصمیمات شجاعانه در تاریخ بازی های جام جهانی این افتخاررا به دست آورد و در نتیجه توانست اعتبار ویژه ای به دست آورد.

در جریان آخرین بازی های گروه A که مدافع عنوان قهرمانی برزیل مجوز رفتن به مرحله بعد را بدست آورده بود نروژ تنها یک امتیاز از مراکش بیشتر داشت و می دانست اگر بتواند برزیل را شکست دهد و مراکش هم با اسکاتلند در بازی همزمان مساوی کند یا ببازد، آنها نیز به مرحله بعد راه پیدا خواهند کرد.

شب بدی برای نروژ شروع شد، چرا که مراکش در نیمه دوم در برابر اسکاتلند با یک گل پیش افتاده بود. در دقیقه ۷۸، نروژ کاملا شکست خورده به نظر می رسید چون ببتو برای برزیل گلزنی کرد.

با این حال، پنج دقیقه بعد، توره آندره فلو با شوت زیبای خود گلی را به ثمر رساند و بازی (انگار برای نروژ) شروع شد. پس از این گل و تنها دو دقیقه به انتهای بازی حادثه خیره کننده ای رخ داد.

توره آندره فلو در داخل محوطه جریمه در یک درگیری با جونیور بایانو زمین خورد و بهارمست اعلام پنالتی کرد. هر کسی که درحال تماشای مسابقه بود، مبهوت شده بود. هیچ کس نمی توانست بفهمد که چه اتفاقی رخ داده چرا که بایانو او (فلو) را لمس هم نکرده بود.

به نظر می رسید که تصمیم گرفته شده و نروژ پنالتی را بدست آورده بود. رکدال پشت ضربه قرار گرفت و نروژ را به مرحله بعد فرستاد.

محاصره بهارمست با حجوم سنگین رسانه ها آغاز شد. پس از بازی، روزنامه ها و ایستگاه های تلویزیونی به او از سراسر جهان حمله کردند. بعضی از مردم حتی گفتند که نتیجه از قبل مشخص شده بوده است. یک ضد آمریکایی هم در رسانه ها اعلام می کرد که آمریکایی ها به اندازه کافی در مورد بازی فوتبال نمی دانند تا بتوانند مسابقات جام جهانی را داوری کنند.

بهارمست به تصمیم خود پایبند بود. او اظهار داشت، "من تنها ۶ متر با خطا فاصله داشتم و مستقیم به آنجا خیره شده بودم. کاملا به آنچه که می دیدم اطمینان دارم. هیچ اتفاق دیگری غیر از خطا رخ نداده و ۱۰ بار دیگر هم در بازی همین تصمیم را می گرفتم. البته خودش هم نمی دانست که بعداً جهان هم قرار است به تصمیم او احترام بگذارد.

چند روز بعد، یک شبکه تلویزیونی سوئدی فیلم های بازی را بررسی کرد. یکی از افرادی که ویدیو را بررسی می کرد متوجه شد که فیلمی از بازی در زاویه دیگری وجود دارد که به وضوح نشان می دهد که بایانو از پشت فلو را کشیده است. این یک پنالتی آشکار بود که به صورت شگفت آور هیچ دوربینی زاویه مناسبی از آن نداشت. سوئدی ها فیلم را برای یک شبکه تلویزیونی در نروژ فرستادند. و آن ها هم آن را در جهان پخش کردند.

شرم آور است که وقتی داوران سزاوار آن هستند که بیشتر مورد تشویق قرار بگیرند این اتفاق نمی افتد. این شجاعت باورنکردنی برای چنین تصمیم سختی در چنین بازی مهمی قابل ستودن است. علاوه بر این، او (بهارمست) قدرت خاصی از خودش نشان داد که هرگز از تصمیمش عقب نمی کشد.

در حالی که چند رسانه انتقادات خود را از او پس گرفتند ولی این کافی نبود چرا که در آخر بهارمست برای بهترین تصمیم جام جهانی به آنچه که لیاقتش را داشت (سوت زدن فینال بازی ها) دست نیافت.