جابجایی هیجانانگیز در لیگ برتر؛ سکوهای داغ
نفتیهای تهرانی که تماشاگری نداشتند، رفتند و جایشان را به نفت مسجدسلیمان دادند. نساجیِ پرهوادار هم جایگزی سیاهجامگان شد. اتفاقی که نوید ورزشگاههایی پرتر و بازیهایی جذابتر را در لیگ هجدهم میدهد.
وبسایت نود: سقوط نفت تهران و سیاهجامگان همان اتفاقی بود که برای جذابتر شدن لیگ باید رخ میداد. دو تیمی که روی هم رفته در مسابقات فصلشان به اندازه یک میزبانی تیمی پرهوادار، تماشاگر به ورزشگاه نمیکشانند. از دیدار برگشت این دو تیم که تا حدود زیادی سرنوشت تیم سقوط کننده به لیگ یک را مشخص میکرد فقط صد نفر استقبال کردند.
همزمان با سقوط این دو تیمِ کمتماشاگر، دو تیمی از لیگ یک به لیگ برتر اضافه شدند که بیشترین تماشاگران فصل را به خودشان اختصاص داده بودند. نساجی مازندران که با وجود ۲۴ سال دوری از سطح اول فوتبال، هیچ وقت از تماشاگرانش فاصله نگرفت و در تمامی این سالها ورزشگاه وطنی پرترددترین نقطه شهر بود. در همین فصل برای بازی جام حذفی مقابل استقلال، نزدیک به ۱۲هزار تماشاگر از مازندران برای تماشای تیم محبوبشان به ورزشگاه آزادی تهران رفتند. آخرین بازی لیگ یک هم برای نساجی در ورزشگاه تختی تهران برگزار شد که این بار شاهد حضور ۲۵هزار نفری نساجیچیها در پایتخت بودیم.
دیگر تیم صعودکننده به لیگ برتر از مسجدسلیمان آمد؛ مهد فوتبال ایران. خوزستانیها فوتبال را به هر چیزی ترجیح میدهند و هواداران نفت مسجدسلیمان هم قبلا در لیگ برتر نشان دادند که در زمان برگزاری بازیهای تیم محبوبشان، جایی برای سوزن انداختن در ورزشگاه این شهر پیدا نمیشود. تمام ورزشگاه یک دست زردپوش میشوند و قرمز و آبی در آنجا معنا ندارد.
در فاصله سه مسابقه مانده به پایان لیگ یکِ فصل قبل، نفت مسجدسلیمان موفق شد نساجی را متوقف کند. نتیجهای که امیدهای هواداران نساجی که از شمال کشور تا مسجدسلیمان رفته بودند را کمرنگتر کرد. اتفاقی که باعث شد هواداران میزبان نزد نساجیچیها بروند و به آنها دلداری دهند. هواداران نساجی هم در روز صعودشان، آن حرکتِ مسجدسلیمانیها را فراموش نکردند و در بنری از آن تیم به عنوان «برادر» خود نام بردند. قبلا هواداران این تیمها رابطه خوبشان با تیمهای پرهوادار دیگری مانند سپیدرود را هم به رخ کشیده بودند. اتفاقی که نشان میدهد یک فصل داغ فوتبال پیش روی است. لیگی پر از تیمهای پرهوادار و دوستداشتنی.
ارسال نظر