مقایسه کارنامه کرانچار با مربیان قبلی امید

وبسایت نود: اگر نام نلو وینگادا را از بین مربیان تیم امید حذف کنیم، همه افتخارات مربیان تیم امید ایران قبل از اینکه روی نیمکت آن بنشینند به یک جام حذفی غلامحسین پیروانی با فجرسپاسی خلاصه می‌شود. بعضی از مربیانی که روی نیمکت تیم امید نشستند مثل حشمت مهاجرانی، حسین فرکی یا برانکو ایوانکوویچ، بعدها تبدیل به مربیان بزرگ و پرافتخاری شدند و بعضی مثل خاکپور، افاضلی و مایلی‌کهن هیچوقت به جام و افتخاری نرسیدند اما نکته مشترک آن‌ها، این است که هیچکدام قبل از تیم امید ایران، افتخار چندانی نداشتند و همین موضوع شاید دلیل دوری ۴۴ ساله ایران از المپیک را مشخص کند.

تنها مربی که قبل از امیدهای ایران هم افتخارات زیادی داشت، نلو وینگادا بود که همه افتخاراتش را در آسیا بدست آورد و اتفاقا، در ایران کارنامه خوبی نداشت. وینگادا مقطعی در پرسپولیس زیاد موفق نبود و پس از آن، در تیم امید هم نتایج بدی گرفت. بر خلاف او، کرانچار ۵ جام معتبر در فوتبال اروپا دارد و با دو تیم مختلف قهرمان کرواسی شده است، در جام جهانی تیم ملی کرواسی را مربیگری کرده و در ایران هم توانسته دو جام با سپاهان بدست بیاورد.

پروژه استفاده از مربیان جوان در تیم ملی، از افاضلی و منصوریان تا خاکپور و امیرحسین پیروانی، شکست سختی خورد و حالا شاید استفاده از یک مربی بزرگ و پرافتخار برای اولین بار، بتواند انتظار طولانی ایران برای المپیکی شدن را تمام کند. حتی اگر آخرین افتخار این مربی بزرگ، به ۵ سال قبل برگردد.