فوتبال اروپا و آینده ای که زیبا نیست

ورزش سه: جاناتان ویلسون، نویسنده مشهور فوتبال به بررسی یک اتفاق عجیب که در طی چندین سال در فوتبال اروپا رخ داده و ممکن است نتایج هولناکی داشته باشد، پرداخته است.

اتفاق عجیبی در فوتبال اروپا در حال رخ دادن است. سرعت این اتفاقات کند بوده ولی نتایجش هولناک است. در آلمان، بایرن مونیخ برای ششمین سال پیاپی قهرمان بوندس لیگا شده است. در ایتالیا، یووه در آستانه کسب هفتمین قهرمانی پیاپی است و همچنین چهارمین سال پیاپی است که دو جام می‌برد. در فرانسه، پاری سن ژرمن در 6 فصل اخیر، 5 بار قهرمان شده است. در اسپانیا، بارسلونا شکست ناپذیر است و به دنبال کسب دوگانه است. در انگلیس، منچسترسیتی در فاصله 5 بازی به پایان لیگ، قهرمان شده است. در صورتی که اتفاق غیرمنتظره ای در هفته های پیش رو در سری آ خ ندهد، این فصل در واقع در بین 5 لیگ برتر اروپا، رقابتی برای قهرمانی وجود نداشته و یک فصل بدون رقابت، هیچ ارزشی ندارد. حالا این سوال مطرح می‌شود که آیا هواداران این قهرمانان، از این اتفاقات خوشحالند؟

شاید هواداران منچسترسیتی خوشحال باشند. سیتی آخرین بار 4 سال پیش قهرمان شده بود و در حالی که تنها 5 جام در ویترین افتخارات باشگاه است، به نظر هوادارانش فاصله زیادی با ارضا شدن داشته باشند.

شاید این فصل که موضوع تمجید بیش از حد از سیتی آنها را تهدید می‌کرد، در نهایت برعکس شود و به تمجید کمتر از شایستگی منجر شود، به خصوص با نتایجی که سیتی در هفته های اخیر کسب کرده است. ناکامی در چمپیونزلیگ، ناتوانی مقابل تیم‌هایی که خوب پرس می‌کنند و شکست مقابل منچستریونایتد، روی موفقیت این تیم سایه انداخته است. گواردیولا اخیرا گفته که بردن لیگ اصلی ترین هدف آنها بوده و چمپیونزلیگ را به صورت یک موضوع اضافه بر لیگ نگاه می‌کردند ولی باور کردن اینکه مالکان سیتی به چنین چیزی اعتقاد دارند، دشوار است و دنیای فوتبال نیز اینگونه به موضوع نگاه نمی‌کند.
گواردیولا پیش از این نیز طعم تلخ این تفکر که موفقیت داخلی اهمیتی ندارد را چشیده است. او در آلمان در طول سه فصل، سه قهرمانی لیگ کسب کرد و انواع و اقسام رکوردها را شکست و نحوه بازی تیمش نیز مورد تمجید همه قرار می‌گرفت ولی با سه شکست در نیمه نهایی چمپیونزلیگ، انگار چیزی در تیم او کم بود.

در آلمان موضوع قهرمانی بایرن خیلی عجیب نیست. بودجه بایرن چند برابر دورتموند و دیگر رقباست. یوونتوس و پاری سن ژرمن نیز برتری مشابهی در ایتالیا و فرانسه دارند. برای آنها قهرمانی لیگ تقریبا قطعی است و اروپا برایشان یک امتحان است. اما چیزی که در این فصل کمی ترسناک است این است که تفکری مشابه در اسپانیا و انگلیس نیز در حال جا افتادن است. بارسلونا ۴۰ بازی بدون شکست در لالیگا پیش رفته و شاید به اولین تیم تاریخ اسپانیا تبدیل شود که شکست ناپذیر، قهرمان لیگ شده است.در همین حین، شک و شبهه هایی نیز در مورد سرمربی گری ارنستو والورده وجود دارد. بارسلونا در چمپیونزلیگ ضعیف کار کرد و به سختی از سد چلسی عبور کرد و مقابل رم از دور رقابت ها کنار رفت. در مورد سیتی، اوضاع کمی متفاوت است.
نگرانی از ناکامی گواردیولا در لیگ به پایان رسید ولی ناکامی سیتی در چمپیونزلیگ و حذف از رقابت ها، مثل قبل همچنان ادامه دارد.

در چهار لیگ دیگر اسپانیا، داستان هر ساله تکرار می‌شود زیرا یک یا دو تیم قهرمان می‌شوند و تنها رقابت های اروپایی، چالش برانگیز است. همچنین قضاوت در مورد عملکرد تیم‌ها، تنها بر اساس چمپیونزلیگ نیز درست نیست زیرا تعداد کمی از تیم‌های برتر اروپا با قرعه هایی که ممکن است ناعادلانه باشد با هم روبرو می‌شوند. در دور حذفی، صرفا تیم‌هایی که شایسته هستند صعود نمی‌کنند و ممکن است تیمی بزرگ شکست بخورد و حذف شود.

شاید زیدان در این فصل، سومین قهرمانی پیاپی در چمپیونزلیگ را کسب کند ولی او همچنان با شناخته شدن به عنوان یک مربی نابغه فاصله زیادی دارد و از همین رو، احتمال جدایی اش در تابستان نیز جدی شده است.

بدین ترتیب، تناقض در این موضوع موج می‌زند. در حالی که همه تیم‌ها بر اساس عملکردشان در اروپا سنجیده می‌شوند، به نظر ناکامی رئال در لیگ ممکن است به ضرر زیدان تمام شود. نکته اینجاست که در باشگاه‌های بزرگ، تنها در صورتی همه خوشحالند که در تمام جام‌ها موفق بوده باشند و باید با فوتبالی هجومی و زیبا این دستاورد را کسب کنند. آنها انقدر از رقابت ها جلو هستند که هیچ چیز به جز بی نقصی برایشان قابل قبول نیست.

این شرایط به نظر پایدار نیست. فوتبال به رقابت نیاز دارد. یک فصل نمی‌تواند بر اساس یک بازی رفت و برگشتی در بهار مشخص شود. در حال حاضر، منابع آنطور که باید بین تیم‌ها پخش نمی‌شود و این یعنی شرایط به یک سوی مشخص پیش می‌رود. با برتری مالی باشگاه‌ها، شاید تیم‌های لیگ برتری بتوانند رقابت کنند ولی پس از برگزیت، ممکن است شرایط به کلی عوض شود. یوفا امتیازات ویژه ای به باشگاه‌های بزرگ داده و حضور ۴ تیم برتر ۴ لیگ برتر اروپا را در چمپیونزلیگ تضمین کرده است ولی به نظر می‌رسد که هر فصل، حرکت به سوی یک «سوپرلیگ بزرگ اروپایی» بیشتر می‌شود.

منبع: اسپورت ایلوستریتد
ترجمه: روزبه مهری